Είναι πολύς καιρός που έχω γράψει για τα δύο αυτά νοσοκομεία. Το Πανεπιστημιακό του Ρίου και τον Άγιο Ανδρέα.
Ο Γιώργος Βαρασιάς εισάγεται στο Ρίο.
Η σύζυγος την ίδια ακριβώς περίοδο εισάγεται στον Άγιο Ανδρέα.
Και οι δύο με κορωνοϊό. Στο ίδιο σπίτι ζούσαν.
Στον έναν εφαρμόζεται το πρωτόκολλο του θανάτου. Πλήρης αφυδάτωση, ασιτία. Ψυχολογική βία.
Στην άλλη εφαρμόζεται πρωτόκολλο ζωής. Πλήρης ενυδάτωση, πολύ και καλό φαγητό, ψυχολογική υποστήριξη.
Το αποτέλεσμα;
Η σύζυγος στο σπίτι, ο σύζυγος στον τάφο. Ανακοπή, εγκεφαλική νέκρωση. Τα βρήκαμε στη νεκροτομή. Ήταν πλήρως αφυδατωμένος. Η εικόνα του ιατρικού φακέλου αδιάψευστος μάρτυρας του εγκλήματος, μαζί με τη νεκροτομή.
Τώρα διαβάστε αυτό το μήνυμα.
Και τα συμπεράσματα δικά σας.
“Καλημέρα ,
θα ‘θελα να σας μεταφέρω ότι συνάδελφός μου χθες εμβολιασμένος μου είπε ότι συγγενής του με κορωνοϊό στο Νοσοκομείο του Ρίου στην Πάτρα.
Του είπαν για διασωλήνωση.
Πήραν τους γιους του.
Αυτοί πήγαν στο Ρίο.
Έγινε χαμός.
Τον πήραν με ιδιωτικό ασθενοφόρο.
Τον πήγαν στο νοσοκομείο Άγιος Ανδρέας.
Θεονήστικο και χωρίς νερό.
Και εκεί τον έσωσαν τον άνθρωπο.
Τώρα είναι σπίτι του.
Όλα αυτά προ ημερών.
Τίποτα τελικά δεν είναι τυχαίο“.
Αυτά.
Μετά ρωτάνε κάποιοι γιατί ο κόσμος φοβάται τις διασωληνώσεις.
Ο κόσμος δεν φοβάται τις διασωληνώσεις.
ΑΥΤΕΣ τις διασωληνώσεις φοβάται.
Και καλά κάνει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου