Τυραννική εξουσία και αφηγήματα

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

τυραννική εξουσία και αφηγήματα
… οι τύραννοι πάντα επινοούσαν και προωθούσαν αφηγήματα προκειμένου να κρατηθούν στην εξουσία, ενοχοποιώντας πάντοτε αυτούς που παράνομα εξουσίαζαν: τους υποτελείς τους. Οι τύραννοι πάντα τρέμανε τους πολλούς που καταπιέζουν μήπως και εξεγερθούν και θέλανε να τους ελέγχουν αλλά και να μειώνουν τον πληθυσμό τους στον απόλυτα αναγκαίο.

Το τυραννικό καθεστώς της παγκοσμιοποίησης δεν αποτελεί εξαίρεση και έχοντας την εμπειρία όλων των προηγούμενων τυράννων, έχει εξελίξει στο έπακρο την τέχνη των ψευδών αφηγημάτων.

Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι οι παλιοί τύραννοι χρειάζονταν τους υποτελείς ως εργατικά χέρια. Σήμερα όχι, επειδή έχουμε φτάσει σε ένα σημείο τεχνολογικής εξέλιξης όπου η ανθρώπινη εργασία είναι περιττή για το σύστημα λόγω αυτοματοποίησης και ρομποτοποίησης.

Το μαγαζί όπως το ξέραμε, θέλουνε να κλείσει και να λειτουργήσει υπό νέα διεύθυνση – βλέπε μεγάλη επανεκκίνηση (great reset). Οπότε προς το σκοπό αυτό το τυραννικό καθεστώς της παγκοσμιοποίησης έχει επινοήσει τα αφηγήματα εκείνα που θα διασφαλίσουν τη μετάβαση αυτή και τη συνέχιση της εξουσίας του.

Εδώ και πολλές δεκαετίες λοιπόν ο νεοταξίτης τύραννος είναι τρομερά απασχολημένος με τη συγγραφή αυτών των αφηγημάτων εν είδει σεναρίων όπου

σε κάθε ένα από αυτά εμείς οι πολλοί, ως μια τεράστια μάζα κομπάρσων, σκηνοθετούμαστε σε διαφορετικό ρόλο.

• στο αφήγημα της στημένης οικονομικής κρίσης και του ψευδούς, απεχθούς χρέους (με τις αληθινές και απόλυτα τραγικές όμως συνέπειες για εμάς τους πολλούς), όλοι «χρωστάμε» και όλοι είμαστε «οφειλέτες»  
• (σημείωση από Οι Μάσκες Πέφτουν: η βασική αρχική αιτία του χρέους (για όλες τις χώρες), είναι το παράλογο σκάνδαλο των σκανδάλων που κρύβεται σε κοινή θέα: Η εκχώρηση στις τράπεζες των δικαιωμάτων έκδοσης χρήματος και χάραξης της νομισματικής πολιτικής, και η απογύμνωση του κράτους από αυτό το αυτονόητο φυσικό του δικαίωμα. Αυτό το καθεστώς ίσχυε επί δραχμής αλλά έχει γίνει πολύ χειρότερο με το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα)
• στο αφήγημα της στημένης από αυτούς τρομοκρατίας, είμαστε όλοι «τρομοκράτες»
• στο αφήγημα της προσφυγικού και της μετανάστευσης, είμαστε όλοι «ρατσιστές»
• στο αφήγημα της κλιματικής αλλαγής, είμαστε όλοι περιβαλλοντικοί «εγκληματίες»
• στο αφήγημα της ψευδο-πανδημίας, είμαστε όλοι «άρρωστοι» και «ασυμπτωματικοί»

Με κάθε ένα από τα παραπάνω αφηγήματα, χάνουμε συνεχώς ελευθερίες και δικαιώματα, χάνουμε όλα εκείνα που θα επέτρεπαν μιαν αξιοπρεπή, ήρεμη και ασφαλή ζωή.

• με το χρέος επέβαλαν μνημόνια υποτέλειας και λεηλάτησαν τα οικονομικά μας
• με την τρομοκρατία επέβαλαν περιορισμούς, ασφυκτικό έλεγχο και παρακολούθηση
• με το προσφυγικό και τη μετανάστευση, μας παίρνουν τη χώρα και μας αντικαθιστούν με ισλαμικό πληθυσμό
• με την κλιματική αλλαγή, σχεδιάζουν δρακόντεια μέτρα, φόρους και απαγορεύσεις
• με την πανδημία, επιχειρούν την τελική επίθεση που θα μας τα πάρει όλα και πάνω απ’ όλα το πολυτιμότερο πράγμα στη ζωή: το ίδιο μας το σώμα, το αυτεξούσιο να το ορίζουμε και την ελευθερία της επιλογής όσον αφορά ποιες ιατρικές πράξεις θα δεχόμαστε.

Όπως γίνεται κατανοητό, όλα τα αφηγήματα είναι ύπουλα αλλά το τελευταίο είναι το πιο επικίνδυνο γιατί επιχειρεί την κλοπή της ιδιοκτησίας του σώματος. Και άτομο χωρίς κυριότητα σώματος σημαίνει δούλος: ένα ανδράποδο υποβαλλόμενο υποχρεωτικά σε ιατρικές πράξεις (πράγμα που σημαίνει μελλοθάνατος).

Επομένως το ζητούμενο της συγκυρίας είναι ένα: να βγούμε από το σπήλαιο των αφηγημάτων στο φως της αλήθειας. Μόνο έτσι συντρίβεται οριστικά η τυραννία.