Αναστολή και πείνα για τους Έλληνες

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

αναστολή και πείνα για τους Έλληνες
… η πανδημία-παρωδία (όπου η γρίπη βαφτίστηκε με το γελοίο όνομα κοβιντ), ο ανύπαρκτος ιός που δεν απομονώθηκε ποτέ (ομολογία του CDC), τα σκοπίμως ασαφή και απατηλά τεστ και οι γονιδιακές «θεραπείες» (καταχρηστικά ονομαζόμενα εμβόλια) είναι τα όπλα της παγκόσμιας δικτατορίας για να γενοκτονήσει τους Έλληνες. Αυτό το δικτατορικό καθεστώς-κατεστημένο που δια των ανδρεικέλων του επίσημα έχει δηλώσει ότι θα πολεμήσει τον νατιβισμό (δηλαδή τους Έλληνες), το κάνει τώρα πράξη καλυπτόμενο πίσω από την υποκριτική φράση της «προστασίας» της δημόσιας υγείας.

Ο ένας μετά τον άλλο οι κλάδοι έχουν στοχοποιηθεί για να τεθούν σε αναστολή εργασίας επειδή οι εργαζόμενοι ασκούν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος και της ενημερωμένης συναίνεσης και απορρίπτουν την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Και επειδή αρνούνται να μετατραπεί η χώρα σε εμβολιαστική αποικία της αλλοπαθητικής ιατρικής (δημιουργημένης από τη δυναστεία Ροκφέλερ πάνω στην εσφαλμένη θεωρία των μικροβίων του Παστέρ που ο ίδιος πεθαίνοντας την αποκήρυξε), τιμωρούνται με ανεργία, πείνα, φτώχεια, στερήσεις και διωγμό.

Ο κρατικός μηχανισμός (ξεκινώντας από την υγεία) σκόπιμα διαλύεται και οι άγρια φορολογούμενοι Έλληνες καταναγκάζονται να χάσουν και τα τελευταία απομεινάρια των όποιων κρατικών υποδομών είχαν απομείνει (σε υγεία, παιδεία, ενέργεια, κλπ). Εκατομμύρια Έλληνες, οι οικογένειές τους και τα παιδιά τους διώκονται και έρχονται αντιμέτωποι με την πείνα επειδή δεν εμβολιάζονται. Ενώ

τραγικές φιγούρες είναι όλοι εκείνοι οι εκβιαζόμενοι από μια τέτοια προοπτική, που καταναγκάζονται να ενδώσουν στη γονιδιακή «θεραπεία» ρισκάροντας παρά τη θέλησή τους τη ζωή και την υγεία τους.

Συνεπώς, γίνεται ολοφάνερο πόσο το καθεστώς νοιάζεται για τη δημόσια υγεία – μια κούφια φράση αισχρού λαϊκισμού που την χρησιμοποιούν ως όπλο για να καταστρέψουν και να αφανίσουν τον ελληνικό πληθυσμό και τα Ελληνόπουλα. Γιατί η δημόσια υγεία αλλά και κάθε κρίση διευθετούνται πάντα βάσει του θεμελιώδους νόμου της χώρας που είναι το Σύνταγμα. Καμία κρίση δεν νομιμοποιεί την παρέκκλιση από αυτό και τον κατήφορο σε ολοκληρωτικές πρακτικές, όπως αυτές που βιώνουμε τώρα. Ούτε επίσης η δημόσια υγεία μπορεί να ορίζεται με τα αφηγήματα που βολεύουν το καθεστώς: δηλαδή σύμφωνα με το δόγμα της αλλοπαθητικής ιατρικής, τις αναπόδεικτες θεωρίες της περί ιών και μεταδοτικότητας και τους αναπόδεικτους ισχυρισμούς της big pharma ότι δηλαδή είναι οι «σωτήρες» της ανθρωπότητας (η αληθινή στατιστική βέβαια λέει ότι είναι η πρώτη αιτία θανάτων).

Όλο αυτό το διάστημα του ψευδο-αφηγήματος εκτίθεται συνεχώς και ευρύτατα η υποκρισία περί «δημόσιας υγείας»: χιλιάδες πεθαίνουν και μένουν ανάπηροι από τη γονιδιακή «θεραπεία» (ενώ αυτή θα έπρεπε να έχει διακοπεί άμεσα από τους πρώτους θανάτους), και εκατομμύρια εξωθούνται στην ανεργία, στη φτώχεια και στην πείνα. Η οργή ξεχειλίζει και όλο και πληθαίνουν αυτοί που σκέφτονται ότι η στιγμή που θα έπρεπε αυτό το καθεστώς να τεθεί σε μόνιμη αναστολή και καταδίκη έχει παρέλθει προ πολλού.