Σελίδες

ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ, ποιός περιμένεις να το κάνει αν όχι εσύ;

Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Πόσο σπάταλο είναι το κράτος; (ξανά μανά η ίδια ιστορία)

Παρά το πλήθος των εμπεριστατωμένων αναλύσεων και στοιχείων από διεθνείς οργανισμούς ότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα ουδέποτε υπήρξε υπερτραφής, (το αντίθετο μάλιστα), τόσο ως αριθμός απασχολούμενων σε αυτόν, όσο και ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, εν τούτοις ο χαρακτηρισμός του ως το αδηφάγο τέρας που ξεσκίζει τις σάρκες του ιδιωτικού, που τον απομυζά και τον αποτελειώνει, συνεχίζει να επιζεί και με τον ίδιο αμείωτο ρυθμό να καλλιεργείται και να τροφοδοτεί την ανθρωποφαγία και τη λεηλασία, του ό,τι έχει απομείνει από αυτόν.


Για ακόμα μια φορά παρουσιάζουμε στοιχεία για τα οικονομικά μεγέθη της χώρας μας, που αναποδογυρίζουν την απατηλή εικόνα που κυριαρχεί. Όχι ότι ευελπιστούμε ότι θα αλλάξουν την αίσθηση που έχει στοιχειώσει μεγάλο μέρος της κοινωνίας, (περίπου οι μισοί προσδοκούν να γιάνουν τη δυστυχία τους με λίγο από το αίμα των δημοσίων υπαλλήλων, και περίπου τα δυο τρίτα  πιστεύουν ότι το μηδενικό κράτος θα κάνει ακόμα μεγαλύτερο καλό στην παραπαίουσα υγεία τους), αλλά έτσι να βρίσκονται για όσους στα χρόνια που έρχονται μετανοιώσουν για την ανοησία τους να παραβλέπουν την πραγματικότητα.


Τα γραφήματα που ακολουθούν είναι αλιευμένα από την
έκθεση (Σεπτέμβριος 2012) των Dimitri B. Papadimitriou, Gennaro Zezza, Vincent Duwicquet, του Ινστιτούτου Levy, με τίτλοCurrent Prospects for the Greek Economy“, την οποία βρήκαμε, ως αναφορά στο The Press Project.




Η μαύρη καμπύλη δείχνει το έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ διαχρονικά, από το 1980 ως το 2012 και αναφέρεται στον δεξί άξονα. Η μπλε τα ίδιο για τα έξοδα, και η κόκκινα για τα έσοδα. Αμφότερες αναφέρονται στον αριστερό κάθετο άξονα. Αυτά για όσους χρειάζονται βοήθεια για να διαβάσουν το διάγραμμα. 


Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη παρατηρητικότητα για να διαπιστώσουμε ότι οι κρατικές δαπάνες 


ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένουν ως επί το πλείστον σταθερές στο ~ 45% του ΑΕΠ για δυο περίπου δεκαετίες, από το 1990 ως το 2006, απ’ όπου και αρχίζουν να αυξάνονται λίγο προτού εμφανιστεί η κρίση, ενώ απογειώνονται κατά τη διάρκεια αυτής, λόγω των υφεσιακών πολιτικών. Από την άλλη, τα έσοδα δείχνουν συνεχόμενη ανοδική πορεία μέχρι το 2000, όπου και σταθεροποιούνται κοντά στο 40% του ΑΕΠ. Αυτό δηλαδή που μας λέει το διάγραμμα είναι ότι σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αποδοθεί η κρίση στο σπάταλο ελληνικό κράτος, στο βαθμό που αυτό, ως ποσοστό του ΑΕΠ,  ξόδευε τα ίδια πάνω κάτω εδώ και μια εικοσαετία. 






Το διάγραμμα αυτό συγκρίνει διαχρονικά τις δημόσιες δαπάνες του ελληνικού κράτους με αυτές μιας πλειάδας άλλων χωρών. Η Ελλάδα αναπαρίσταται από τη χοντρή μαύρη  γραμμή. Το χαρακτηριστικό της εικόνας αυτής είναι ότι μέχρι το 2006, η Ελλάδα βρισκόταν κάπου στη μέση, με τη Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία να διαθέτουν σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ τους για κρατικές δαπάνες, με ό,τι αυτές εμπεριέχουν.  Οι δαπάνες αρχίζουν να αυξάνουν μετά τη χρονολογία αυτή, για όλες τις χώρες συνολικά. Για την Ελλάδα είναι μεγαλύτερες λόγω ακριβώς του μεγαλύτερου εύρους της λιτότητας και του μεγαλύτερου βάθους της ύφεσης.


Επαναλαμβάνω, ότι το σύντομο αυτό σημείωμα, ουδεμία επίδραση πρόκειται να έχει στην όποια αναστροφή της κοινής γνώμης όσο αυτή βρίσκεται κάτω από την επήρεια ισχυρών δυνάμεων. Απλώς το παραθέτω για την ιστορία και για λόγους συνειδησιακούς.


<<<      Γέμισαν οι Φυλακές 



 Γερμανική Αστυνομική «μπότα» στο αεροδρόμιο Ηρακλείου     >>>



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ. ΜΗΝ ΜΕΝΕΙΣ ΘΕΑΤΗΣ, ΓΙΝΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ. 

Οι άνθρωποι βασικά χωρίζονται σε δύο κύριες κατηγορίες (οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα). Στα γουρούνια σε εμφανείς και αφανείς θέσεις ισχύος, και στους αποβλακωμένους σε παθολογικό βαθμό. Οι πρώτοι διαρκώς ψεύδονται και εξαπατούν ασυστόλως τους δεύτερους, σε  σημείο που είναι για γέλια και για κλάματα. Οι παθολογικά αποβλακωμένοι απλώς... "κοιτάνε την δουλειά τους". Αυτές οι δύο κατηγορίες καθορίζουν πλήρως τις εξελίξεις, ενεργητικά και παθητικά αντιστοίχως.


Η εναλλακτική ενημέρωση είναι σταγόνα στον ωκεανό της συστημικής ενημέρωσης, ενώ η πρώτη λογοκρίνεται και αποκλείεται και από τις μηχανές αναζήτησης-google, κοινωνικά δίκτυα κλπ, και είναι σαν να μην υπάρχει, πράγμα του γίνεται σταθερά πολύ χειρότερο.  Η ωμή αλήθεια είναι ότι όταν δεν προωθείς σε άλλους την εναλλακτική ενημέρωση που γνωρίζεις, πράξη που έχει μεγάλη προστιθέμενη αξία διότι δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι να προωθηθεί, τότε χωρίς να το καταλαβαίνεις, μέσω αυτής της παράλειψης γίνεσαι συνυπεύθυνος και συνένοχος της εγκληματικής συμμορίας και του ελληνικού παραρτήματος της με τις μαριονέτες που χάριν συνεννόησης τους λέμε πολιτικούς, που χωρίς εντολή δεν επιτρέπεται ούτε να φτερνιστούν.

Ο μέσος άνθρωπος κοιμάται όρθιος (λόγω άγνοιας και παραπληροφόρησης). Η τηλεόραση και το επιφανειακό σερφάρισμα στο συστημικό διαδίκτυο τον κοιμίζουν ακόμα βαθύτερα. Μόνο εσύ και άλλοι σαν εσένα, στον βαθμό που είστε αφυπνισμένοι, μπορείτε να ξυπνήσετε άλλους. Μην το ξεχνάς αυτό.