Αυτοί που έγραψαν το βιβλίο της “Γραμματικής Ε’ και Στ’ Δημοτικού” αγνοούν ότι ο λαός καθορίζει τη γλώσσα, που μιλάει και όχι ένα βιβλίο ή μία πολιτική απόφαση. Ετσι, παρότι η λαική παράδοση θέλει τα φωνήεντα να είναι επτά, αυτοί επιμένουν να υποστηρίζουν στο βιβλίο τους ότι είναι πέντε σαν τις πέντε ηπείρους... “Δύο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχερώνα…”
Η άποψη αυτή η οποία υποστηρίζεται και απο μία επιστολή 140 γλωσσολόγων εμφανίζει πολλά κενά. Αυτά τα κενά είναι που δημιουργούν υπόβαθρο για συνωμοσιολογίες, όπως την μελλοντική αντικατάσταση των γνωστών σε όλους φωνηέντων (α, ε, η, ι, υ, ο, ω) με τα λατινικά (a, e, i ,o, u) στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης. Στη φωτογραφία αριστερά, επιβεβαιώνονται όσα λέω στα συμπεράσματα της ενότητας 4 του εν λόγω βιβλίου.
Τα φωνήεντα σύμφωνα με το βιβλίο αυτό είναι πέντε και αφορούν μόνο τον τρόπο προφοράς των φθόγγων. “Φωνήεντα” κατά το βιβλίο είναι οι φθόγγοι (τα ηχητικά σήματα) που όταν εκφωνούνται ο αέρας που βγαίνει απο το στόμα δεν έχει κανένα εμπόδιο ενώ “σύμφωνα” είναι οι φθόγγοι για τα οποία υπάρχει εμπόδιο! Αυτός ο ηχητικός ορισμός φωνηέντων και συμφώνων είναι υποκειμενικός και πολύ “ευάλωτος”. Δοκιμάστε να εκφωνήσετε κάποια σύμφωνα και θα διαπιστώσετε ότι μπορεί για κάποιους απο σας να θεωρηθούν ότι είναι και φωνήεντα, αφού θα μπορούν να εκφωνηθούν με τη κατάλληλη εξάσκηση με ανοιχτό το στόμα!
Σύμφωνα με την αποδεκτή “Νεοελληνική Γραμματική” του Μανόλη Τριανταφυλλίδη, στην οποία περιγράφεται το μονοτονικό σύστημα που εισήγαγε ο Γ. Ράλλης γιατί είχε κάποιο πρόβλημα με τα πνεύματα (δεν του μίλαγαν…) οι φθόγγοι της Ελληνικής γλώσσας χωρίζονται σε “φωνήεντα” και σε “σύμφωνα”.
Στη Γραμματική αυτή όμως εκτός του ηχητικού ορισμού των φωνηέντων ( (α, ε, ι, ο, ου) που γίνεται με το στόμα, υπάρχει και ο συμβολικός ορισμός των φωνηνέντων με
Η άποψη αυτή η οποία υποστηρίζεται και απο μία επιστολή 140 γλωσσολόγων εμφανίζει πολλά κενά. Αυτά τα κενά είναι που δημιουργούν υπόβαθρο για συνωμοσιολογίες, όπως την μελλοντική αντικατάσταση των γνωστών σε όλους φωνηέντων (α, ε, η, ι, υ, ο, ω) με τα λατινικά (a, e, i ,o, u) στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης. Στη φωτογραφία αριστερά, επιβεβαιώνονται όσα λέω στα συμπεράσματα της ενότητας 4 του εν λόγω βιβλίου.
Τα φωνήεντα σύμφωνα με το βιβλίο αυτό είναι πέντε και αφορούν μόνο τον τρόπο προφοράς των φθόγγων. “Φωνήεντα” κατά το βιβλίο είναι οι φθόγγοι (τα ηχητικά σήματα) που όταν εκφωνούνται ο αέρας που βγαίνει απο το στόμα δεν έχει κανένα εμπόδιο ενώ “σύμφωνα” είναι οι φθόγγοι για τα οποία υπάρχει εμπόδιο! Αυτός ο ηχητικός ορισμός φωνηέντων και συμφώνων είναι υποκειμενικός και πολύ “ευάλωτος”. Δοκιμάστε να εκφωνήσετε κάποια σύμφωνα και θα διαπιστώσετε ότι μπορεί για κάποιους απο σας να θεωρηθούν ότι είναι και φωνήεντα, αφού θα μπορούν να εκφωνηθούν με τη κατάλληλη εξάσκηση με ανοιχτό το στόμα!
Σύμφωνα με την αποδεκτή “Νεοελληνική Γραμματική” του Μανόλη Τριανταφυλλίδη, στην οποία περιγράφεται το μονοτονικό σύστημα που εισήγαγε ο Γ. Ράλλης γιατί είχε κάποιο πρόβλημα με τα πνεύματα (δεν του μίλαγαν…) οι φθόγγοι της Ελληνικής γλώσσας χωρίζονται σε “φωνήεντα” και σε “σύμφωνα”.
Στη Γραμματική αυτή όμως εκτός του ηχητικού ορισμού των φωνηέντων ( (α, ε, ι, ο, ου) που γίνεται με το στόμα, υπάρχει και ο συμβολικός ορισμός των φωνηνέντων με