Προφανώς, δεν αξίζει τον κόπο να ασχολείται κανείς με παραστάσεις τύπου «βραδιά απονομής βραβείων όσκαρ» και ως εκ τούτου τα πολυδιαφημιζόμενα «παράπονα» που ακούγονται για «έλλειψη φυλετικής ποικιλίας», αλλά έχει ένα ενδιαφέρον να ασχοληθείς λίγο με την γνωστή προπαγάνδα που λειτουργεί ασταμάτητα. Όσο και την επίσης γνωστή, υποκρισία.
Του απαντάει λοιπόν, ο KyleSmith από την ‘NewYorkPost’:
Ήταν «ρατσιστές» όλο τον καιρό, αλλά αποφάσισαν να προσποιηθούν ότι δεν είναι «ρατσιστές» τον Μάρτιο του 2014, και μετά πάλι σταμάτησαν να προσποιούνται τον Ιανουάριο του 2015; Και όταν ο Κλούνει στην περίφημη ομιλία του για το Oscar που κέρδισε, το 2006, είπε, "Είμαστε αυτοί που μίλησαν για το AIDS, όταν μόλις είχαν αρχίσει να ψιθυρίζουν για αυτό και είμαστε αυτοί που μιλήσαμε για τα πολιτικά δικαιώματα, όταν δεν ήταν πολύ δημοφιλή», γιατί τότε δεν έκανε αυτές τις παρατηρήσεις, αφού είχε την ευκαιρία;
Αφού όλοι οι ψηφοφόροι των Oscar που γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1920 και του 1930 έχουν φύγει από τη ζωή και έχουν αντικατασταθεί με νέα μέλη που γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1970, του 1980 και του 1990 (Emma Stone, Felicity Jones και David Oyelowo κλήθηκαν να συμμετάσχουν και πέρυσι), γιατί το γκρουπ ως σύνολο έγινε πιο «ρατσιστικό»;
Διαβάζουμε λοιπόν ότι σε ερώτηση που έκαναν στον Τζορτζ Κλούνεϊ «επί του θέματος», (όπερ «θέμα» είναι τα φερόμενα «λευκά» όσκαρ 2016 και ο αποκλεισμός των μαύρων ηθοποιών από τις υποψηφιότητες – απορίας άξιον γιατί δεν ακούγονται παράπονα από λατίνους ή ασιάτες ή άραβες ηθοποιούς – αυτοί σε πηγάδι κατούρησαν;) ο γνωστός «πολιτικοποιημένος» («πολιτικοποιημένοι» εννοούνται στα mediaαποκλειστικά και μόνο οι λίμπεραλ / αριστεροί, όπως λόγου χάριν ο Κλούνει, ο οποίος, ως γνήσιος αριστερός, «πολιτικοποιείται» μέσα από τις επαύλεις που διαθέτει ανά την υφήλιο) ηθοποιός, δήλωσε:
«Αν το καλοσκεφτείς, πριν δέκα χρόνια η Ακαδημία έκανε καλύτερη δουλειά. Αναλογίσου πόσοι περισσότεροι αφροαμερικανοί ήταν υποψήφιοι. Δεν
πιστεύω ότι είναι τόσο ζήτημα του ποιον διαλέγεις, όσο, κατά κύριο λόγο, του πόσες επιλογές έχουν οι μειονότητες στην κινηματογραφική βιομηχανία, και ειδικότερα στις ποιοτικές ταινίες».
πιστεύω ότι είναι τόσο ζήτημα του ποιον διαλέγεις, όσο, κατά κύριο λόγο, του πόσες επιλογές έχουν οι μειονότητες στην κινηματογραφική βιομηχανία, και ειδικότερα στις ποιοτικές ταινίες».
Του απαντάει λοιπόν, ο KyleSmith από την ‘NewYorkPost’:
Καταρχάς ο Clooney δεν έπρεπε να χρησιμοποιήσει τον όρο «Αφρο-Αμερικανός», αλλά «μαύρος». Διότι ανάμεσα στους υποψηφίους που η Ακαδημία θα έπρεπε να επιλέξει, είναι και οι Idris Elba, Lupita Nyong’o και Chiwetel Ejiofor, κανένας από τους οποίους δεν είναι Αμερικάνος.
Έπειτα, ο Clooneyέπεσε έξω ένα χρόνο. Ένας αριθμός μαύρων προτάθηκε για όσκαρ το 2005 - πέντε από τις 20 υποψηφιότητες πήγαν σε μαύρους ηθοποιούς εκείνη τη χρονιά. Αλλά εκείνη η χρονιά είναι απλά μια υπενθύμιση ότι αν κοιτάζουμε μόνο ένα μικρό μέγεθος δείγματος 20 ατόμων, είναι γελοίο να περιμένουμε αυτό το γκρουπ να ταιριάξει στενά με τα δημογραφικά στοιχεία του συνόλου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Κανένας μαύρος δεν ήταν υποψήφιος για Όσκαρ φέτος ή πέρυσι. Αλλά τα μέλη δεν αλλάζουν πολύ από χρόνο σε χρόνο. Εννοεί ο Clooney ότι οι ίδιοι άνθρωποι που δεν ήταν «ρατσιστές», όταν έδωσαν το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας στο «12 χρόνια σκλάβος», για κάποιον άγνωστο λόγο, έγιναν ξαφνικά «ρατσιστές», 10 μήνες αργότερα, και «σνόμπαραν» την AvaDuVernayμε το να μην την βάλουν στις υποψηφιότητες Καλύτερης Σκηνοθεσίας για το "Σέλμα";
Ήταν «ρατσιστές» όλο τον καιρό, αλλά αποφάσισαν να προσποιηθούν ότι δεν είναι «ρατσιστές» τον Μάρτιο του 2014, και μετά πάλι σταμάτησαν να προσποιούνται τον Ιανουάριο του 2015; Και όταν ο Κλούνει στην περίφημη ομιλία του για το Oscar που κέρδισε, το 2006, είπε, "Είμαστε αυτοί που μίλησαν για το AIDS, όταν μόλις είχαν αρχίσει να ψιθυρίζουν για αυτό και είμαστε αυτοί που μιλήσαμε για τα πολιτικά δικαιώματα, όταν δεν ήταν πολύ δημοφιλή», γιατί τότε δεν έκανε αυτές τις παρατηρήσεις, αφού είχε την ευκαιρία;
Αφού όλοι οι ψηφοφόροι των Oscar που γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1920 και του 1930 έχουν φύγει από τη ζωή και έχουν αντικατασταθεί με νέα μέλη που γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1970, του 1980 και του 1990 (Emma Stone, Felicity Jones και David Oyelowo κλήθηκαν να συμμετάσχουν και πέρυσι), γιατί το γκρουπ ως σύνολο έγινε πιο «ρατσιστικό»;
Αν Clooney επέκτεινε το δείγμα λίγο παραπάνω - ας πούμε, τα τελευταία 15 χρόνια - θα μπορούσε να ανακαλύψει ότι ο αριθμός των υποψηφίων μαύρων ηθοποιών για Όσκαρ στην εν λόγω περίοδο είναι 29 στους 300, ή 10 τοις εκατό. Το μαύρο ποσοστό του πληθυσμού ήταν 12 έως 13 τοις εκατό κατά την ίδια περίοδο.
Αυτό που είναι το πιο εντυπωσιακό σχετικά με τα δημογραφικά στοιχεία των υποψηφιοτήτων των Oscar δεν είναι το ποσοστό των μαύρων, το οποίο είναι λίγο πολύ αυτό που θα περίμενε κανείς να είναι, αλλά το ποσοστό των αλλοδαπών, που είναι εκτός κάθε δημογραφικού χάρτη. Δέκα από τους 20 ηθοποιούς που είναι υποψήφιοι φέτος γεννήθηκαν εκτός των ΗΠΑ, πέντε από αυτούς κάνουν τους Αμερικανούς στις ταινίες. Κατά τα τελευταία 15 χρόνια, περίπου 110 από τους 300 υποψηφίους γεννήθηκαν εκτός των ΗΠΑ.
Τελικά, ίσως υπάρχει μια αντι-αμερικανική προκατάληψη στους ψηφοφόρους των Όσκαρ.
Αξίζει να πούμε και για έναν άλλο «διαμαρτυρόμενο», τον Σπάικ Λι, γνωστό για τις σκληρές αντι-λευκές ταινίες του.
Ο Λι λοιπόν που κι αυτός διαμαρτύρεται για «έλλειψη φυλετικής ποικιλίας», φοίτησε σε κολέγιο που ήταν μόνο για μαύρους μαθητές, το MorehouseCollege στην Ατλάντα της Γεωργίας. Από ό,τι φαίνεται ότι ο Λι δεν είχε κανένα πρόβλημα να βρίσκεται σε φυλετικά αποκλειστικό εκπαιδευτικό ίδρυμα.
Ο Λι κέρδισε επίσης βραβεία από δύο - μόνο για μαύρους – κινηματογραφικούς οργανισμούς. Απότηνλεγόμενη ‘Black Reel Awards’ καιτην “Black Movie Awards” (BMA).
Φαίνεται ότι ο Leeδεν έχει κανένα πρόβλημα με όλες αυτές τις – μόνο για μαύρους – λευκοί δεν επιτρέπονται – οργανώσεις - αλλά φαίνεται να έχει ένα σοβαρό πρόβλημα με το Χόλιγουντ, το οποίο, πάσχει από «έλλειψη φυλετικής ποικιλίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου