ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΝΤΟΡΕΤΑΣ ΠΕΠΠΑ
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, από την παραίτηση του Πάπα Βενέδικτου του ΙΣΤ΄ και μετά, παρατηρούνται, ολοένα και συχνότερα, κάποιες παράξενες κινήσεις στο παγκόσμιο θρησκευτικό στερέωμα, μια αλληλουχία γεγονότων, φαινομενικά ασύνδετων και άσχετων μεταξύ τους, που αποτελούν, όμως, προϊόντα κεκαλυμμένου και εντέχνως κατευθυνόμενου συντονισμού για τον κάθε προσεκτικό παρατηρητή.
Από τη μία, είναι ολοφάνερη –και έκδηλη, άλλωστε, τα τελευταία χρόνια, αρχής γενομένης ήδη από τη δεκαετία του ’90- η σύγκλιση των διαφορετικών χριστιανικών εκκλησιών, ενώ έχει παράλληλα ξεκινήσει –πιο πρόσφατα, όμως- η σύγκλιση και όλων των μονοθεϊστικών θρησκειών μεταξύ τους (Ιουδαϊσμού, Χριστιανισμού και Μουσουλμανισμού, με όλα τα παρακλάδια και τις κατευθύνσεις τους), ενώ από τα «διαθρησκειακά» τεκταινόμενα δεν αποκλείονται (εντελώς) ούτε και οι «άλλοι» (Ινδουιστές, Ινδιάνοι κ.λ.π.), αρκεί να είναι «συγκαταβατικοί» απέναντι στα γενικά και… «ορθά» δόγματα της (Νέας;) Εποχής.
Από την άλλη, η σύγκρουση μεταξύ Ιουδαϊκής / Χριστιανικής Δύσης (κάτι που επιβεβαιώνει στην πράξη τη φιλοσοφική αντίληψη περί υπαρκτού Ιουδαιοχριστιανισμού ως κυρίαρχου δόγματος σε όλο το Δυτικό κόσμο) και Ισλάμ είναι επίσης δεδομένη και σε εξέλιξη, τείνοντας πλέον προς ένα δραματικό και ανησυχητικό ζενίθ, με αμέτρητα θύματα και αμέτρητους θύτες και από τις δύο πλευρές.
Μα… θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος, είναι δυνατόν να μιλάμε για σύγκλιση και να υπάρχει μια τέτοια ανελέητη σύγκρουση σε παγκόσμιο επίπεδο;
Ας μη βιαζόμαστε. Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες και
απαιτούν μια πολύ προσεκτική συνδυαστική μέθοδο για να συνάγουμε κάποια ουσιώδη συμπεράσματα.
Πριν προχωρήσω, όμως, στην παράθεση των γεγονότων που αφορούν στο θέμα μας, θα θέσω ένα ακόμη ζήτημα: ένα τρίτο φαινόμενο, που διαφαίνεται μέσα από τις κινήσεις των θρησκευτικών κύκλων παγκοσμίως. Ποιο είναι αυτό το φαινόμενο; Η τάση της εγκατάλειψης των μέχρι σήμερα κυρίαρχων και αδιαμφισβήτητων για την κάθε θρησκεία δοξασιών, αλλά επιπλέον, και η τάση για εγκατάλειψη αυτής τούτης της ιερατικής καθέδρας (θώκου) από τους ίδιους τους κατόχους τους! Αυτό κι αν αποτελεί έκπληξη!
Και ενώ έχουμε π.χ. την ανακοίνωση για την ίδρυση στο Βερολίνο –και υπάρχει λόγος γιατί εκεί, θα έρθει η ώρα που θα το εξετάσουμε…- του πρώτου ναού και των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών, ενός ναού με τον πομπώδη τίτλο «Ο Οίκος του Ενός», που θα αποτελεί εκκλησία, συναγωγή και τζαμί μαζί κάτω από μια κοινή στέγη –σε μια προσπάθεια να αποδειχθεί περίτρανα ότι ο Μονοθεϊσμός, σε όλες του τις εκφράσεις, εκφάνσεις και αποκλίσεις, τιμά και λατρεύει τελικά και ουσιαστικά τον ΙΔΙΟ Θεό- έχουμε παράλληλα το φαινόμενο των Τζιχαντιστών και των φρικαλεοτήτων που αυτοί επιτελούν (αποκεφαλισμοί, απαγωγές γυναικών, σφαγές κ.λ.π.) με άλλοθι τον «αγώνα» τους (;) για την ίδρυση του Ισλαμικού χαλιφάτου τους!
Δύο τάσεις τόσο, μα τόσο αντίθετες μεταξύ τους! Ένα πραγματικό χάος… Χάος… Κρατήστε αυτή τη λέξη. Θα την ξαναδούμε κάποια στιγμή…
Εν τω μεταξύ, για να παρατηρήσουμε λίγο και το τρίτο φαινόμενο το οποίο προαναφέραμε, δηλαδή, το φαινόμενο της εγκατάλειψης τόσο των παραδοσιακών αξιών εκάστης θρησκείας, όσο και των ποιμαντοριών κάθε είδους (αλλά όχι και των οφφιτσίων που αυτές εξασφαλίζουν)… Ο Πάπας, άξαφνα, κάνει άνοιγμα –περίεργο άνοιγμα, μα την αλήθεια, θα το δούμε κι αυτό στην ώρα του- προς την Αριστερά (βλ. επίσκεψη Τσίπρα στο Βατικανό, ο οποίος πήγε, σημειωτέον, πρώτα στο Άγιον Όρος –άλλο σημείο προς διερεύνηση αυτό), που μέχρι τώρα, ως πολιτική ιδεολογία και δράση ήταν κόκκινο πανί για τον παραδοσιακά υπερσυντηρητικό Παπισμό. Ο Ποντίφηκας κάνει, όμως, άνοιγμα και προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και προς τους Μουσουλμάνους (η εν εξελίξει «εσπευσμένη» επίσκεψη του Φραγκίσκου του Α΄ σε Αλβανία και Κωνσταντινούπολη, ώστε να συναντηθεί, τελικά, στο Φανάρι και με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο). Αλλά τα ανοίγματα αυτά δεν εμποδίζουν τον Ποντίφηκα να σκέφτεται την… παραίτηση, όπως το δήλωσε πριν λίγο καιρό. Και η συμπεριφορά αυτή είναι, το λιγότερο, παράδοξη, όταν μάλιστα η παραίτηση του προηγούμενου Πάπα είναι τόσο πρόσφατη. Το πράγμα έχει, όμως, την εξήγησή του… Για την ώρα…
Στο ίδιο μήκος κύματος με τον προκαθήμενο του Βατικανού και ο μη μονοθεϊστής (;) Δαλάι Λάμα, ο οποίος προβαίνει σε βαρυσήμαντη ανακοίνωση ότι μετά από τον ίδιο, δε θα υπάρξει άλλος ενσαρκωμένος Δαλάι Λάμα, θυμίζοντας, έτσι, τον Λουδοβίκο τον ΙΕ΄ της Γαλλίας, που έλεγε το περίφημο: «Μετά από μένα το χάος» -πάλι το χάος…- και δημιουργώντας τεράστιο συνειδησιακό πρόβλημα σε εκατομμύρια βουδιστές, που βλέπουν άξαφνα την πολυαίωνη παράδοσή τους να σωριάζεται σε ερείπια ακολουθώντας τη μοίρα τόσων μοναστηριών στη Λάσα του Θιβέτ μετά την εισβολή της Κομμουνιστικής Κίνας. Μήπως, λοιπόν, τώρα γίνεται μια νέα και αφανής επί του παρόντος «εισβολή»; Και αν ναι, από ποιους;
Κι όμως, ο ίδιος αυτός Δαλάι Λάμα, συνεχίζοντας να απολαμβάνει τις τιμές του τίτλου του –τον οποίον κατ’ ουσίαν καταργεί- συνεχίζει παράλληλα να μετέχει της γεωπολιτικής, προπαγανδίζοντας υπέρ της Δύσης που τον στηρίζει φυσικά, και να καταφέρεται με σφοδρότητα κατά της Ρωσίας και του Πούτιν…
Όλα αυτά που προαναφέρθηκαν επιγραμματικά είναι άκρως ενδιαφέροντα και ανησυχητικά δια άπαντας τους οπαδούς των διαφόρων θρησκειών -ή σχεδόν όλων. Και θα δούμε, κάποια στιγμή, γιατί«κάποιοι» εξαιρούνται. Αλλά ακόμα και για τους άθεους και τους άθρησκους είναι «κακά» τα νέα. Ίσως γιατί αυτοί οι τελευταίοι δε θα μπορούν πια να είναι ή έστω να δηλώνουν ευθαρσώς και ανοιχτά ότι είναι άθρησκοι και άθεοι, αφού… Αργότερα, και αυτό…
Όσο για τα περίφημα «ανθρώπινα δικαιώματα», τη «διαφορετικότητα» κ.λ.π. μεταδημοκρατικές και μηδαμώς δημοκρατικές μεγαλοστομίες, όχι μόνο δημιουργήθηκαν για «τα μάτια του κόσμου», αλλά θα αποτελέσουν μελλοντικά τον προθάλαμο (αερίων) για τον επερχόμενο παγκόσμιο φασισμό και την πλανηταρχική τυραννία.
Τέλος πάντων, ό,τι και να πούμε, όπως και αν το βλέπουμε το θρησκευτικό ζήτημα, δεν παύει να μας αφορά όλους. Και θα αναλυθεί σε όλες του τις όψεις και σε όλη του την έκταση στις επόμενες συναντήσεις μας. Θα αναλυθεί υπό το πρίσμα της αντικειμενικότητας και της φλεγματικότητας, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Γιατί επείγει! Γιατί, ακριβώς, η Παγκόσμια Θρησκεία (ή Πανθρησκεία), που ετοιμάζεται πυρετωδώς πλέον, είναι ένα από τα βασικά όπλα στο οπλοστάσιο της Νέας Τάξης Πραγμάτων στην πορεία την οποία έχει χαράξει για τον αδυσώπητο εξανδραποδισμό ολόκληρου του πλανήτη. Οι παίκτες παίρνουν πλέον τις θέσεις τους στη σκακιέρα, βάσει ενός καλοστημένου επιτελικού – στρατηγικού σχεδίου.
Κάποια από τα θέματα που θα ερευνηθούν από αυτό το βήμα και τα ερωτήματα τα οποία θα θέσουμε προς απάντηση, ώστε να καταλήξουμε στα απαραίτητα και σαφή συμπεράσματα περί του τι συμβαίνει, τι έρχεται και ποιες θα πρέπει να είναι οι αντιστάσεις τις οποίες καλούμαστε –εκόντες άκοντες- να αναπτύξουμε, άσχετα με το πού πιστεύει ή δεν πιστεύει ο καθένας;
-Τι σημαίνει το μότο της ΝΤΠ: «Τάξη μέσα από το Χάος» και γιατί το αξίωμα αυτό στο οποίο βασίζεται όλη η κοσμοθεωρία τους είναι όχι απλά εσφαλμένο, αλλά απόλυτα καταστροφικό;
-Ποιο είναι το σχέδιο πίσω από την ίδρυση του κοινού μονοθεϊστικού ναού στο Βερολίνο. Τι σημαίνει το Βερολίνο για την Παγκόσμια Θρησκεία;
-Ποια η διαφορά Παγκόσμιας Θρησκείας και Πανθρησκείας;
-Οι διάφοροι Μεσσίες των Θρησκειών (Μεσσάια, νέος Δαβίδ, Μαχντί, Μετρέγια, Εωσφόρος κ.λ.π.), οι διαφορές και οι ομοιότητές τους. Γιατί όλοι έχουν έναν «αναμενόμενο»; Ποιος –ή μάλλον… τι;- θα επικρατήσει, τελικά;
-Οι προφητείες διαφόρων θρησκειών, αλλά και μεμονωμένων οραματιστών, φωτισμένων και μη. Έχουν βάση οι ενοράσεις αυτές; Και αν ναι, μέχρι ποιο σημείο;
-Οι προφητείες για τον τελευταίο Πάπα. Τι προσπαθεί να αποφύγει το Βατικανό, ποια «προφητεία» φυλά ως επτασφράγιστο μυστικό από την ίδρυσή του;
-«Τα Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών». Αλήθεια ή ψέμα; Πάντως, σίγουρα, σενάρια σε πλήρη εφαρμογή!
-Η σχέση των θρησκειών με τους γάμους ομοφυλοφίλων, αλλά και αλλοθρήσκων, π.χ. χριστιανών και… μουσουλμάνων και η επιβολή τους δια νόμου σε χώρες της Δύσης!
-Η νέα (;) νομοθεσία περί θρησκειών στην ΕΕ και η στροφή των ΗΠΑ προς τον πουριτανισμό, με διώξεις αξιωματούχων που δεν ανήκουν στις «αποδεκτές» θρησκείες. Ποιες είναι, αλήθεια, οι αποδεκτές θρησκείες και γιατί οι αρχαίες θρησκείες διώκονται (π.χ. Γεζίντι), όχι απευθείας από τους Δυτικούς «ανθρωπιστές», αλλά χρησιμοποιώντας ως δύναμη κρούσης και άλλοθι τους Ισλαμιστές;
-Ισλάμ, Μουσουλμάνοι, Τζιχαντιστές, Ισμαηλίτες κ.λ.π. Τι πρεσβεύουν; Ποιες οι διαφορετικές δοξασίες τους και πώς επηρεάζουν τρομακτικά το σήμερα και το αύριο; Γιατί συγκρούονται τόσο μεταξύ τους, όσο και με τη Δύση; Τι περιμένουν κάποιες ακραίες πλευρές τους, ακόμη και μέσα στο 2014; Γιατί προσχωρούν στις γραμμές τους τόσοι Δυτικοί; Είναι τυχαίο γεγονός, οφείλεται απλά στις τύψεις για το τι υπέστη το Ιράκ π.χ. από τη Δύση κατά τη δεκαετία του ’90, ή οι ρίζες αυτής της στενής και μυστικής «σχέσης» θα πρέπει να αναζητηθούν στους παλαιούς όρκους ανάμεσα στους Ιππότες και στους Ασασσίνους;
-Ποια είναι η διασύνδεση αρχαίων θρησκειών και πιθανών επισκεπτών από τα άστρα; Συνέβη πράγματι μια τέτοια επαφή στο απώτατο ή πιο πρόσφατο παρελθόν; Μήπως συμβαίνει κάτι αντίστοιχο και σήμερα ή μήπως αυτή είναι μία ακόμη σπέκουλα του παγκόσμιου πολιτικοκοινωνικού συστήματος, αφού το πράγμα «πουλάει» και «τρομάζει» γοητεύοντας παράλληλα;
Αυτά και άλλα πολλά, προσεχώς…
Ως τότε, ένα μας μένει… Ας κάνουμε καμιά προσευχή! Ποτέ δε βλάπτει…
το είδα
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, από την παραίτηση του Πάπα Βενέδικτου του ΙΣΤ΄ και μετά, παρατηρούνται, ολοένα και συχνότερα, κάποιες παράξενες κινήσεις στο παγκόσμιο θρησκευτικό στερέωμα, μια αλληλουχία γεγονότων, φαινομενικά ασύνδετων και άσχετων μεταξύ τους, που αποτελούν, όμως, προϊόντα κεκαλυμμένου και εντέχνως κατευθυνόμενου συντονισμού για τον κάθε προσεκτικό παρατηρητή.
Από τη μία, είναι ολοφάνερη –και έκδηλη, άλλωστε, τα τελευταία χρόνια, αρχής γενομένης ήδη από τη δεκαετία του ’90- η σύγκλιση των διαφορετικών χριστιανικών εκκλησιών, ενώ έχει παράλληλα ξεκινήσει –πιο πρόσφατα, όμως- η σύγκλιση και όλων των μονοθεϊστικών θρησκειών μεταξύ τους (Ιουδαϊσμού, Χριστιανισμού και Μουσουλμανισμού, με όλα τα παρακλάδια και τις κατευθύνσεις τους), ενώ από τα «διαθρησκειακά» τεκταινόμενα δεν αποκλείονται (εντελώς) ούτε και οι «άλλοι» (Ινδουιστές, Ινδιάνοι κ.λ.π.), αρκεί να είναι «συγκαταβατικοί» απέναντι στα γενικά και… «ορθά» δόγματα της (Νέας;) Εποχής.
Από την άλλη, η σύγκρουση μεταξύ Ιουδαϊκής / Χριστιανικής Δύσης (κάτι που επιβεβαιώνει στην πράξη τη φιλοσοφική αντίληψη περί υπαρκτού Ιουδαιοχριστιανισμού ως κυρίαρχου δόγματος σε όλο το Δυτικό κόσμο) και Ισλάμ είναι επίσης δεδομένη και σε εξέλιξη, τείνοντας πλέον προς ένα δραματικό και ανησυχητικό ζενίθ, με αμέτρητα θύματα και αμέτρητους θύτες και από τις δύο πλευρές.
Μα… θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος, είναι δυνατόν να μιλάμε για σύγκλιση και να υπάρχει μια τέτοια ανελέητη σύγκρουση σε παγκόσμιο επίπεδο;
Ας μη βιαζόμαστε. Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες και
απαιτούν μια πολύ προσεκτική συνδυαστική μέθοδο για να συνάγουμε κάποια ουσιώδη συμπεράσματα.
Πριν προχωρήσω, όμως, στην παράθεση των γεγονότων που αφορούν στο θέμα μας, θα θέσω ένα ακόμη ζήτημα: ένα τρίτο φαινόμενο, που διαφαίνεται μέσα από τις κινήσεις των θρησκευτικών κύκλων παγκοσμίως. Ποιο είναι αυτό το φαινόμενο; Η τάση της εγκατάλειψης των μέχρι σήμερα κυρίαρχων και αδιαμφισβήτητων για την κάθε θρησκεία δοξασιών, αλλά επιπλέον, και η τάση για εγκατάλειψη αυτής τούτης της ιερατικής καθέδρας (θώκου) από τους ίδιους τους κατόχους τους! Αυτό κι αν αποτελεί έκπληξη!
«Ο Οίκος του Ενός» |
Και ενώ έχουμε π.χ. την ανακοίνωση για την ίδρυση στο Βερολίνο –και υπάρχει λόγος γιατί εκεί, θα έρθει η ώρα που θα το εξετάσουμε…- του πρώτου ναού και των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών, ενός ναού με τον πομπώδη τίτλο «Ο Οίκος του Ενός», που θα αποτελεί εκκλησία, συναγωγή και τζαμί μαζί κάτω από μια κοινή στέγη –σε μια προσπάθεια να αποδειχθεί περίτρανα ότι ο Μονοθεϊσμός, σε όλες του τις εκφράσεις, εκφάνσεις και αποκλίσεις, τιμά και λατρεύει τελικά και ουσιαστικά τον ΙΔΙΟ Θεό- έχουμε παράλληλα το φαινόμενο των Τζιχαντιστών και των φρικαλεοτήτων που αυτοί επιτελούν (αποκεφαλισμοί, απαγωγές γυναικών, σφαγές κ.λ.π.) με άλλοθι τον «αγώνα» τους (;) για την ίδρυση του Ισλαμικού χαλιφάτου τους!
Δύο τάσεις τόσο, μα τόσο αντίθετες μεταξύ τους! Ένα πραγματικό χάος… Χάος… Κρατήστε αυτή τη λέξη. Θα την ξαναδούμε κάποια στιγμή…
Εν τω μεταξύ, για να παρατηρήσουμε λίγο και το τρίτο φαινόμενο το οποίο προαναφέραμε, δηλαδή, το φαινόμενο της εγκατάλειψης τόσο των παραδοσιακών αξιών εκάστης θρησκείας, όσο και των ποιμαντοριών κάθε είδους (αλλά όχι και των οφφιτσίων που αυτές εξασφαλίζουν)… Ο Πάπας, άξαφνα, κάνει άνοιγμα –περίεργο άνοιγμα, μα την αλήθεια, θα το δούμε κι αυτό στην ώρα του- προς την Αριστερά (βλ. επίσκεψη Τσίπρα στο Βατικανό, ο οποίος πήγε, σημειωτέον, πρώτα στο Άγιον Όρος –άλλο σημείο προς διερεύνηση αυτό), που μέχρι τώρα, ως πολιτική ιδεολογία και δράση ήταν κόκκινο πανί για τον παραδοσιακά υπερσυντηρητικό Παπισμό. Ο Ποντίφηκας κάνει, όμως, άνοιγμα και προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και προς τους Μουσουλμάνους (η εν εξελίξει «εσπευσμένη» επίσκεψη του Φραγκίσκου του Α΄ σε Αλβανία και Κωνσταντινούπολη, ώστε να συναντηθεί, τελικά, στο Φανάρι και με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο). Αλλά τα ανοίγματα αυτά δεν εμποδίζουν τον Ποντίφηκα να σκέφτεται την… παραίτηση, όπως το δήλωσε πριν λίγο καιρό. Και η συμπεριφορά αυτή είναι, το λιγότερο, παράδοξη, όταν μάλιστα η παραίτηση του προηγούμενου Πάπα είναι τόσο πρόσφατη. Το πράγμα έχει, όμως, την εξήγησή του… Για την ώρα…
Στο ίδιο μήκος κύματος με τον προκαθήμενο του Βατικανού και ο μη μονοθεϊστής (;) Δαλάι Λάμα, ο οποίος προβαίνει σε βαρυσήμαντη ανακοίνωση ότι μετά από τον ίδιο, δε θα υπάρξει άλλος ενσαρκωμένος Δαλάι Λάμα, θυμίζοντας, έτσι, τον Λουδοβίκο τον ΙΕ΄ της Γαλλίας, που έλεγε το περίφημο: «Μετά από μένα το χάος» -πάλι το χάος…- και δημιουργώντας τεράστιο συνειδησιακό πρόβλημα σε εκατομμύρια βουδιστές, που βλέπουν άξαφνα την πολυαίωνη παράδοσή τους να σωριάζεται σε ερείπια ακολουθώντας τη μοίρα τόσων μοναστηριών στη Λάσα του Θιβέτ μετά την εισβολή της Κομμουνιστικής Κίνας. Μήπως, λοιπόν, τώρα γίνεται μια νέα και αφανής επί του παρόντος «εισβολή»; Και αν ναι, από ποιους;
Κι όμως, ο ίδιος αυτός Δαλάι Λάμα, συνεχίζοντας να απολαμβάνει τις τιμές του τίτλου του –τον οποίον κατ’ ουσίαν καταργεί- συνεχίζει παράλληλα να μετέχει της γεωπολιτικής, προπαγανδίζοντας υπέρ της Δύσης που τον στηρίζει φυσικά, και να καταφέρεται με σφοδρότητα κατά της Ρωσίας και του Πούτιν…
Όλα αυτά που προαναφέρθηκαν επιγραμματικά είναι άκρως ενδιαφέροντα και ανησυχητικά δια άπαντας τους οπαδούς των διαφόρων θρησκειών -ή σχεδόν όλων. Και θα δούμε, κάποια στιγμή, γιατί«κάποιοι» εξαιρούνται. Αλλά ακόμα και για τους άθεους και τους άθρησκους είναι «κακά» τα νέα. Ίσως γιατί αυτοί οι τελευταίοι δε θα μπορούν πια να είναι ή έστω να δηλώνουν ευθαρσώς και ανοιχτά ότι είναι άθρησκοι και άθεοι, αφού… Αργότερα, και αυτό…
Τέλος πάντων, ό,τι και να πούμε, όπως και αν το βλέπουμε το θρησκευτικό ζήτημα, δεν παύει να μας αφορά όλους. Και θα αναλυθεί σε όλες του τις όψεις και σε όλη του την έκταση στις επόμενες συναντήσεις μας. Θα αναλυθεί υπό το πρίσμα της αντικειμενικότητας και της φλεγματικότητας, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Γιατί επείγει! Γιατί, ακριβώς, η Παγκόσμια Θρησκεία (ή Πανθρησκεία), που ετοιμάζεται πυρετωδώς πλέον, είναι ένα από τα βασικά όπλα στο οπλοστάσιο της Νέας Τάξης Πραγμάτων στην πορεία την οποία έχει χαράξει για τον αδυσώπητο εξανδραποδισμό ολόκληρου του πλανήτη. Οι παίκτες παίρνουν πλέον τις θέσεις τους στη σκακιέρα, βάσει ενός καλοστημένου επιτελικού – στρατηγικού σχεδίου.
Στο Σικάγο των ΗΠΑ η διάσκεψη του λεγόμενου «Κοινοβουλίου των Θρησκειών του Κόσμου» |
Κάποια από τα θέματα που θα ερευνηθούν από αυτό το βήμα και τα ερωτήματα τα οποία θα θέσουμε προς απάντηση, ώστε να καταλήξουμε στα απαραίτητα και σαφή συμπεράσματα περί του τι συμβαίνει, τι έρχεται και ποιες θα πρέπει να είναι οι αντιστάσεις τις οποίες καλούμαστε –εκόντες άκοντες- να αναπτύξουμε, άσχετα με το πού πιστεύει ή δεν πιστεύει ο καθένας;
-Τι σημαίνει το μότο της ΝΤΠ: «Τάξη μέσα από το Χάος» και γιατί το αξίωμα αυτό στο οποίο βασίζεται όλη η κοσμοθεωρία τους είναι όχι απλά εσφαλμένο, αλλά απόλυτα καταστροφικό;
-Ποιο είναι το σχέδιο πίσω από την ίδρυση του κοινού μονοθεϊστικού ναού στο Βερολίνο. Τι σημαίνει το Βερολίνο για την Παγκόσμια Θρησκεία;
-Ποια η διαφορά Παγκόσμιας Θρησκείας και Πανθρησκείας;
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, προσεύχεται μαζί με ηγέτες άλλων δογμάτων μπροστά σε μια κρυστάλλινη σφαίρα(ειδώλιο της Γαίας)στο υπέρτατο Όν!!) |
-Οι διάφοροι Μεσσίες των Θρησκειών (Μεσσάια, νέος Δαβίδ, Μαχντί, Μετρέγια, Εωσφόρος κ.λ.π.), οι διαφορές και οι ομοιότητές τους. Γιατί όλοι έχουν έναν «αναμενόμενο»; Ποιος –ή μάλλον… τι;- θα επικρατήσει, τελικά;
-Οι προφητείες διαφόρων θρησκειών, αλλά και μεμονωμένων οραματιστών, φωτισμένων και μη. Έχουν βάση οι ενοράσεις αυτές; Και αν ναι, μέχρι ποιο σημείο;
-Οι προφητείες για τον τελευταίο Πάπα. Τι προσπαθεί να αποφύγει το Βατικανό, ποια «προφητεία» φυλά ως επτασφράγιστο μυστικό από την ίδρυσή του;
-«Τα Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών». Αλήθεια ή ψέμα; Πάντως, σίγουρα, σενάρια σε πλήρη εφαρμογή!
-Η σχέση των θρησκειών με τους γάμους ομοφυλοφίλων, αλλά και αλλοθρήσκων, π.χ. χριστιανών και… μουσουλμάνων και η επιβολή τους δια νόμου σε χώρες της Δύσης!
-Η νέα (;) νομοθεσία περί θρησκειών στην ΕΕ και η στροφή των ΗΠΑ προς τον πουριτανισμό, με διώξεις αξιωματούχων που δεν ανήκουν στις «αποδεκτές» θρησκείες. Ποιες είναι, αλήθεια, οι αποδεκτές θρησκείες και γιατί οι αρχαίες θρησκείες διώκονται (π.χ. Γεζίντι), όχι απευθείας από τους Δυτικούς «ανθρωπιστές», αλλά χρησιμοποιώντας ως δύναμη κρούσης και άλλοθι τους Ισλαμιστές;
-Ισλάμ, Μουσουλμάνοι, Τζιχαντιστές, Ισμαηλίτες κ.λ.π. Τι πρεσβεύουν; Ποιες οι διαφορετικές δοξασίες τους και πώς επηρεάζουν τρομακτικά το σήμερα και το αύριο; Γιατί συγκρούονται τόσο μεταξύ τους, όσο και με τη Δύση; Τι περιμένουν κάποιες ακραίες πλευρές τους, ακόμη και μέσα στο 2014; Γιατί προσχωρούν στις γραμμές τους τόσοι Δυτικοί; Είναι τυχαίο γεγονός, οφείλεται απλά στις τύψεις για το τι υπέστη το Ιράκ π.χ. από τη Δύση κατά τη δεκαετία του ’90, ή οι ρίζες αυτής της στενής και μυστικής «σχέσης» θα πρέπει να αναζητηθούν στους παλαιούς όρκους ανάμεσα στους Ιππότες και στους Ασασσίνους;
-Ποια είναι η διασύνδεση αρχαίων θρησκειών και πιθανών επισκεπτών από τα άστρα; Συνέβη πράγματι μια τέτοια επαφή στο απώτατο ή πιο πρόσφατο παρελθόν; Μήπως συμβαίνει κάτι αντίστοιχο και σήμερα ή μήπως αυτή είναι μία ακόμη σπέκουλα του παγκόσμιου πολιτικοκοινωνικού συστήματος, αφού το πράγμα «πουλάει» και «τρομάζει» γοητεύοντας παράλληλα;
Αυτά και άλλα πολλά, προσεχώς…
Ως τότε, ένα μας μένει… Ας κάνουμε καμιά προσευχή! Ποτέ δε βλάπτει…
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου