άρθρο του Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Παρακάμπτοντας τις αποφάσεις της ηγεσίας του ΚΚΕ της δεκαετίας του ‘20, που έκαναν λόγο για «Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη» και τη δημιουργία του «Κράτους του Αιγαίου», που επεδίωκαν οι βόρειοι σύντροφοι, και παρακάμπτοντας επίσης τη διαβόητη 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ, το Γενάρη του 1949, που υιοθετούσε τις επιδιώξεις αυτές των Σλαβομακεδόνων, και για τα οποία έγραψα σχετικά, πριν από χρόνια, έρχομαι στα όσα σχετικά έμαθα τώρα.
Να, λοιπόν, τι αποκαλύπτουν τα Αρχεία του Τσεχοσλαβάκικου ΚΚ, τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας προσφάτως.
Μετά την ήττα του ΔΣΕ, πολλοί μαχητές του και μαχήτριες βρέθηκαν και στην προσφυγιά της Τσεχοσλοβακίας, η οποία τους φρόντισε παντοιοτρόπως.
Στη φιλόξενη σοσιαλιστική χώρα και ενόψει της εγκληματικής πολιτικής θέσης του τότε γραμματέα του ΚΚΕ Ν. Ζαχαριάδη για «το όπλο παρά πόδα» – την οποία τόσο ακριβά πλήρωσε η Ελλάδα και ιδιαίτερα ο κόσμος της Αριστεράς – οι κομμουνιστές πρόσφυγες συνέχιζαν την εσωκομματική και