“Ο μεγαλύτερος εχθρός της αλήθειας και της ελευθερίας” – Κ. Βαθιώτης – Γ. Αυγουστάτος
Για πρώτη φορά επιχειρώ να εξηγήσω πώς συνδέεται ο επί θύραις (άμεσα ή έμμεσα) υποχρεωτικός ΕΚμΒολΙΑΣΜΟΣ με την πολεμική ορολογία:
Οι πολίτες αντιμετωπίζονται ως “στρατιώτες” που πρέπει να πάνε να “πολεμήσουν” για το καλό της πατρίδας ενάντια στον “αόρατο εχθρό”. Αντί να κρατάνε στα χέρια τους όπλα, αρκεί να δώσουν το χέρι τους για να δεχθούν την βελόνα.
Αν αρνηθούν να “πολεμήσουν”, θα είναι “αντιρρησίες συνειδήσεως” και θα έχουν την τύχη του ιψενικού Στόκμανν, δηλ. θα στιγματισθούν ως “εχθροί του λαού” και ειδικότερα της “υγείας” του.
Αν δεχθούν να πολεμήσουν αλλά πεθάνουν ή μείνουν ανάπηροι, θα τιμηθούν ως “ήρωες”. Αλλά τότε δεν θα
ευθύνεται κανείς άλλος (πρβλ. το ακαταδίωκτο των μελών των Επιτροπών), διότι οι ήρωες δεν είναι θύματα: Θυσιάζονται μετά χαράς πέφτοντας “υπέρ πίστεως και πατρίδος”. Μόνο που η πίστη δεν είναι θρησκευτική αλλά ιατρική…Τα παιδιά επιτρέπεται να συμμετάσχουν στον “πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού”; Η απάντηση υπάρχει στην “αλληγορία του σπηλαίου” (Πλάτων).
ΥΓ: Ακόμη κι αν το βίντεο λογοκριθεί, σε πολύ λίγο καιρό θα είναι όλα καταγεγραμμένα εγχάρτως, οπότε το καθεστώς θα πρέπει να ενεργοποιήσει τους δυστοπικούς πυρονόμους του Fahrenheit 451!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου