Ἤδη στὴν Θράκη ἔχει ἐπέλθει πληθυσμιακὴ ἀνατροπή. Τώρα αὐτὴ ἐπεκτείνεται στὰ νησιὰ τοῦ Ἀρχιπελάγους καὶ πρὸς τὴν Ἀθήνα.

Ἔγραφα στὸ προηγούμενο ἄρθρο μου ὅτι ἐπὶ 10ετίες ὅλη ἡ ἐξωτερικὴ καὶ ἀμυντική μας πολιτικὴ στηρίζεται σ’ ἕνα σύστημα κακομελετημένων καὶ ἐσφαλμένων ἐκτιμήσεων.

Ἔλεγε μὲ ἐμβρίθεια πιγκουΐνου ὁ Κων/νος Καραμανλῆς ὅτι ἡ ἔνταξίς μας στὴν ΕΟΚ ἀρχικά, καὶ μετὰ στὴν Ε.Ε., διασφαλίζει τὰ σύνορά μας πρὸς Ἀνατολάς. «Τύφλες καὶ μαῦρα φάσκελα», ποὺ λέγαμε στὴν Μάνη.

Ἡ τουρκικὴ εἰσβολὴ εἶχε ἀρχίση πρὸ πολλοῦ, ἀλλ’ ὄχι μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἔγινε στὴν Κύπρο. Μᾶς εἶχε προειδοποιήση –καὶ μάλιστα ἐδῶ στὴν Ἀθήνα– ὁ πανέξυπνος Τοῦρκος πολιτικός Ὀζάλ: «Θὰ σᾶς κατακτήσουμε πληθυσμιακά».

Ἤδη στὴν Θράκη ἔχει ἐπέλθει πληθυσμιακὴ ἀνατροπή. Τώρα αὐτὴ ἐπεκτείνεται στὰ νησιὰ τοῦ Ἀρχιπελάγους καὶ πρὸς τὴν Ἀθήνα.

Κι ἐνῶ οἱ καλλίτεροι Ἕλληνες φεύγουν γιὰ τὸ ἐξωτερικό, ἡ χώρα γεμίζει ἀπὸ ἀσιατικὸ καὶ
ἀφρικανικὸ πληθυσμό. Ὁ πόλεμος, λὲν οἱ εἰδήμονες, καὶ ἡ φτώχεια εἶναι αὐτὰ ποὺ σπρώχνουν ὅλα αὐτὰ τὰ στίφη πρὸς ἐμᾶς. Κουραφέξαλα! Ἔχω γυρίσει ὅλη τήν Αἰθιοπία καὶ ἔχω γράψει μεγάλο βιβλίο γι’ αὐτὴν («Αἰθιοπία: Μιὰ Ἑλλάδα στὴν Ἀφρική»-Ἐκδ. Σιδέρης). Λίγες χῶρες γνώρισαν τόση φρίκη πολέμου, τόση ξηρασία, τόση φτώχεια, τόσο μέγεθος πείνας. Οὕτε καὶ στὸ Μπενάρες τῆς Ἰνδίας οὔτε στὸ παλαιὸ Δελχὶ συνήντησα τόσο μέγεθος δυστυχίας. Καὶ ἀπορῶ: Γιατί δέν ἔρχονται ἀπό τήν Αἰθιοπία τά καραβάνια τῆς ἀπελπισίας ἀλλά ἔρχονται ἀπό τό Ἀφγανιστάν, τό Πακιστάν, τήν Συρία, τὴν Τυνησία καί τό Μαρόκο;

Βρῆκα στὴν Σκάλα τῆς Λακωνίας Μαροκινὸ ποὺ ἦταν ἀπὸ τὴν κοσμοξάκουστη Καζαμπλάνκα ποὺ βλέπει στὸν Ἀτλαντικό! Πολλὰ μπορεῖ κάποιος νὰ σκεφθῇ.

Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι τῆς Αἰθιοπίας εἶναι Χριστιανοὶ Κόπτες. Αὐτοὶ ποὺ φθάνουν ἐδῶ εἶναι Μουσουλμάνοι διαφόρων τάσεων, κυρίως Σουνίτες καὶ Σιΐτες. Ἡ δική τους προώθησις, ποὺ γίνεται μὲ ὕποπτες χρηματοδοτήσεις, σκοπεῖ στὴν ἰσλαμοποίηση τῆς Εὐρώπης. Μὲ πρῶτο πειραματόζωο τὴν Ἑλλάδα.


Κατανοῶ τὸν φόβο τῆς Βιέννης. Δύο φορὲς οἱ Ὀθωμανοί ἔφθασαν πρὸ τῶν πυλῶν της. Τὴν πρώτη φορὰ τὸ 1529, ὅταν ἕνα πλῆθος «ἀκιντζί» ὑπὸ τὸν Μιχάλογλου καὶ τὸν σουλτᾶνο Σουλεϊμὰν τὸν Μεγαλοπρεπῆ περιέσφιξαν τὴν πόλη ἀπὸ παντοῦ, ἀκόμη καὶ μὲ στολίσκο ἀπὸ τὸν Δούναβη. Ἀλλά ἀπέτυχαν. Γιὰ δεύτερη φορὰ ἐπεχείρησαν κατάληψη τὸ 1683 ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ Καρᾶ-Μουσταφᾶ Κιοπρουλῆ. Ἡ πόλις ἐσώθη τὴν τελευταία στιγμὴ χάριν στὴν ἐπέμβαση τοῦ πολωνικοῦ ἱππικοῦ ποὺ νίκησε τοὺς Τούρκους λίγο ἔξω ἀπὸ τὴν Βιέννη, στὸν λόφο τοῦ Κάλλενμπεργκ. Στὸ λεγόμενο «Ὁπλοστάσιο τῶν Ἀστῶν» (Bürgerliches Zeughaus) μπορεῖ ὁ ἐπισκέπτης νὰ δῇ τὴν σπάθα τοῦ Τούρκου ἀγᾶ, ἀρχηγοῦ τῶν γενιτσάρων κατὰ τὴν πολιορκία τοῦ 1683, μιὰ μεγάλη κόκκινη Ὀθωμανικὴ σημαία, τὸ κρανίο τοῦ Καρᾶ-Μουσταφᾶ καὶ τὸ μεταξένιο σκοινὶ τῆς ἀγχόνης του μὲ δύο ῥητὰ τοῦ Κορανίου.


Ἀλλά, ἄν οἱ Μουσουλμάνοι κατακλύσουν τὴν Ἑλλάδα, ὅπως ἔγινε σταδιακὰ τὸν 14ο καὶ 15ο αἰῶνα, τίποτα δὲν θὰ μπορέση νὰ ἀνακόψῃ τὴν προέλασή τους. Ἤδη στὴν Βαλκανική ἔχουν δημιουργήσει ἰσχυρά προγεφυρώματα: Στὴν Ἀλβανία, στὴν Βοσνία, στὴν Ἐρζεγοβίνη ἀλλὰ καὶ στὰ Σκόπια καὶ στὴν Βουλγαρία. Πίσω ἀπὸ μεγάλα ἱδρύματα ἰσλαμικῶν σπουδῶν εὑρίσκονται ἡ Τουρκία καὶ ἡ Σαουδικὴ Ἀραβία.

Τό ὅραμα τοῦ Νταβούτογλου γιὰ ἀνασύσταση τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας σὲ μερικὰ χρόνια θ’ ἀρχίση νὰ σαρκώνεται. Ὅλα τὰ ἑκατομμύρια Μουσουλμάνων, ποὺ χρόνο μὲ τὸν χρόνο θὰ αὐξάνονται σὰν τὴν ἄμμο τῆς θαλάσσης, θὰ τεθοῦν ὑπὸ τὴν προστασία τῆς νέας Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας.

Θὰ εἶναι οἱ προφυλακές της, ἡ Πέμπτη Φάλαγγα μέσα στὴν Εὐρώπη.

Ἡ Εὐρώπη στὰ μέσα τοῦ 15ου αἰπωνος διέπραξε τὴν βλακεία νὰ μὴν στείλῃ βοήθεια στὴν κινδυνεύουσα Βασιλεύουσα.

Ἔτσι ὁ Πορθητὴς τὴν κατέλαβε τὸ 1453.

Ἄν ζοῦσε κάτι περισσότερο ἀπὸ 10 χρόνια, θὰ εἶχε καταλάβη τὴν Ἰταλία καὶ μετὰ ὁ δρόμος θὰ ἦταν ἀνοικτὸς γιὰ τὴν λοιπὴ Εὐρώπη.
Αὐτό ἡ τωρινή Εὐρώπη δέν τό βλέπει;


Σαράντος Καργᾶκος

Πηγή

το είδα