Μίαν ἡμέρα, καὶ ἐνῶ τὰ ἐπεισόδια καὶ ἡ καταστολὴ εἶχαν πλέον ἐπεκταθῆ καὶ στοὺς γύρω δρόμους, βγῆκα ἔξω ἀπὸ τὸ κατάστημα (τὸ ὁποῖο εἶχε κατεβάση ῥολὰ) ὥστε νὰ δῶ μὲ τὰ μάτια μου τὸ τί συνέβαινε. Ἤμουν ἐκτεθειμένος ἐκεῖ ἔξω, σὲ πέτρες καὶ ξύλα ἀλλὰ καὶ καπνογόνα ποὺ πετοῦσαν πρὸς ἅπασες κατευθύνσεις, ὅμως δὲν ἐνοίωθα φόβο, παρὰ μόνον ἐγρήγορση.
Κάποιαν στιγμὴ πρόσεξα πὼς ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἀλῆτες μὲ τὶς κάμερες, μὲ τραβοῦσε ἐπιμόνως φωτογραφίες ἀπὸ ἀπόσταση 2-3 μέτρων. Ἐκεῖνος, μὲ σακίδιο πλάτης, μπουφὰν (ἂν καὶ καλοκαίρι) γιὰ τὰ χημικὰ καὶ ἀντιασφυξιογόνο μάσκα, μὲ σαφῶς καλυμμένα χαρακτηριστικά, ἐγὼ