Οι δυνάμεις της φύσεως γίνονται πιο κατανοητές στον άνθρωπο όταν προσωποποιούνται. Όταν αυτές αποκτούν και ποιητική ισχύ, γίνεται αντιληπτό και το ίδιο πνεύμα της φύσης. Ο μύθος της Περσεφόνης βρίθει συμβολισμών που ακόμη και σήμερα διατηρούνται στην Ελληνική θρησκεία και στις λαϊκές εορτές.
Κατά τον μύθο, η Περσεφόνη είναι κόρη της φερεκάρπου θεάς Δήμητρας (Δα = γη [εξ ου και δάπεδο] + Μήτηρ). Μία μέρα, παρέα με φίλες της, η Περσεφόνη βρίσκεται σε ένα ανθισμένο λιβάδι. Κάποια στιγμή, εκεί που σκύβει να κόψει έναν νάρκισσο, ανοίγει η γη και ξεπετιέται ο Πλούτων πάνω στο τέθριππο άρμα του που το σέρνουν τα τρομερά, μαύρα άλογα, Χθόνιος, Ερεβεύς, Ζόφιος και Λυγαίος, των οποίων τα ονόματα αντιστοιχούν στα έγκατα της γης, το σκότος, την θλίψη και την σκιά. Ο θεός του Κάτω Κόσμου αρπάζει την κόρη και χάνεται στα έγκατα της γης για να την κάνει βασίλισσά του στον κόσμο των νεκρών.
Ο θρήνος της Δήμητρας για τον χαμό της αγαπημένης κόρης συνοδεύεται από την νέκρωση της φύσεως. Ο Δίας, φοβούμενος ότι θα καταστραφεί το επίγειο βασίλειό του, υποκύπτει στον εκβιασμό της Δήμητρας ότι δεν θα αφήσει τίποτα να ξανανθίσει εάν δεν της επιστραφεί η κόρη της. Πείθει λοιπόν τον αδελφό του, τον Πλούτωνα, να επιτρέψει την επιστροφή της Περσεφόνης. Η Κόρη όμως,
Κατά τον μύθο, η Περσεφόνη είναι κόρη της φερεκάρπου θεάς Δήμητρας (Δα = γη [εξ ου και δάπεδο] + Μήτηρ). Μία μέρα, παρέα με φίλες της, η Περσεφόνη βρίσκεται σε ένα ανθισμένο λιβάδι. Κάποια στιγμή, εκεί που σκύβει να κόψει έναν νάρκισσο, ανοίγει η γη και ξεπετιέται ο Πλούτων πάνω στο τέθριππο άρμα του που το σέρνουν τα τρομερά, μαύρα άλογα, Χθόνιος, Ερεβεύς, Ζόφιος και Λυγαίος, των οποίων τα ονόματα αντιστοιχούν στα έγκατα της γης, το σκότος, την θλίψη και την σκιά. Ο θεός του Κάτω Κόσμου αρπάζει την κόρη και χάνεται στα έγκατα της γης για να την κάνει βασίλισσά του στον κόσμο των νεκρών.
Ο θρήνος της Δήμητρας για τον χαμό της αγαπημένης κόρης συνοδεύεται από την νέκρωση της φύσεως. Ο Δίας, φοβούμενος ότι θα καταστραφεί το επίγειο βασίλειό του, υποκύπτει στον εκβιασμό της Δήμητρας ότι δεν θα αφήσει τίποτα να ξανανθίσει εάν δεν της επιστραφεί η κόρη της. Πείθει λοιπόν τον αδελφό του, τον Πλούτωνα, να επιτρέψει την επιστροφή της Περσεφόνης. Η Κόρη όμως,