Ζητάμε προστασία και ασφάλεια, από τις κυβερνήσεις, όταν εμείς οι ίδιοι αρνούμαστε να... προστατεύσουμε τους εαυτούς μας, τις οικογένειες μας, τον γείτονα μας, την πατρίδα μας, την λογική μας.
Ουρλιάζουμε, για ένα μεμονωμένο γεγονός, που προκαλεί εξέγερση στην συνείδηση μας και αγανακτούμε μόνο όταν αυτό το γεγονός γίνεται αντικείμενο συζήτησης, από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ.
Τέμπη, "γυναικοκτονίες", Μάτι, Μάνδρα, "12χρονη", "Πισπιρίγκου" "υποκλοπές".
Άλλαξε κάτι; Όσες κατάρες κι αν ξεστομίστηκαν, όσο μεγάλος κι αν ήταν ο θρήνος της κοινωνίας "ακούμπησαν" το σύστημα;
Ούτε μισή μπουκιά δεν στάθηκε στον λαιμό των εξουσιαστών και των ακτιβιστών των "ανθρωπιστικών" οργανώσεων.
Όταν μπήκαν σε εφαρμογή τα σχέδια, για την μαζική εξόντωση πληθυσμών, μέσω των πολέμων, μέσω των εμβολιασμών, μέσω της πείνας και της καταστροφής, που προωθεί η "κλιματική αλλαγή", μέσω της ψηφιακής κατάργησης των ατομικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέσω της