Άρθρο
του Μaurizio Βlondet
Μετάφραση-Σχόλια:
Ιωάννης Αυξεντίου
Μου
είπαν ότι η ταινία ‘Vice’, που εξιστορεί
τα έργα και τις ημέρες του Ντικ Τσέινι,
είναι ενδιαφέρουσα. Εγώ δεν θα πάω να
τη δω, θα ήταν πολύ για εμένα να διαπιστώσω
την πολλοστή επιχείρηση λεπτής (ή
χονδροειδής) παραπληροφόρησης για το
συμβάν της 11ης Σεπτεμβρίου. Ένα συμβάν
που παρακολούθησα ως ανταποκριτής για
την εφημερίδα μου και μου άλλαξε την
ζωή και τις πεποιθήσεις μου για το
καθεστώς των ΗΠΑ.
Θυμάμαι
μόνον αυτό. Εκείνο το πρωί, 11 Σεπτεμβρίου
2011, ο πρόεδρος Μπους ο νεότερος δεν ήταν
στο Λευκό Οίκο. Μιλούσε με τους μαθητές
ενός σχολείου της Φλόριντα. Μάλλον τον
είχαν στείλει εκεί, γνωρίζοντας ότι,
σα χαζός που ήταν, θα μπορούσε να
προδώσει το false flag με ακατάλληλες δηλώσεις
ή συμπεριφορές. Αντ’ αυτού στο Λευκό
Οίκο ήταν ο παλιός και έμπειρος
αντιπρόεδρος Ντικ Τσέινι.
Είναι
αυτός που ‘διαχειρίστηκε’, ας το πούμε
έτσι, την τρομοκρατική επίθεση. Με την
πρώτη είδηση ότι ένα αεροπλάνο κτύπησε
τους Πύργους, πηγαίνει στο μπούνκερ
κάτω από τον Λευκό Οίκο, το Presidential
Emergency Operation Center φτιαγμένο για να διατηρεί
την προεδρική διοίκηση ακόμη και υπό
μία ατομική επίθεση. Το δωμάτιο είναι
γεμάτο από οθόνες, τηλέφωνα και προσωπικό.
Εκεί
πήγε και ο υπουργός των Μεταφορών Norman Mineta.
Ευνόητο, αφού είναι ο υπεύθυνος για την
πολιτική αεροπορία και είναι σε επαφή
με τον πρόεδρο των American Airlines και των
United Airlines, τις εταιρείες στις οποίες
ανήκουν τα αεροπλάνα που είχαν υποστεί
αεροπειρατεία.
Λοιπόν,
στην μαρτυρική του κατάθεση εμπρός από
την