Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Το θέμα "Γεωργίου" είναι, θα έλεγα χωρίς υπερβολή, το σπουδαιότερο ελληνικό, και θλίβομαι διότι υπάρχουν άτομα και ομάδες, που είτε προσποιούνται αδιαφορία, είτε καταβάλλουν καταδικαστέες προσπάθειες για τη συγκάλυψή του. Είναι πράγματι αδιανόητη αυτή η συμπεριφορά, διότι χωρίς αμφιβολία η καταδίκη Γεωργίου, αν την χειριζόμασταν σωστά, θα αποτελούσε το "διαβατήριο" της χώρας για τη σωτηρία της.
Διότι θα αποδείκνυε περίτρανα, την έξωθεν (ε, ας το πούμε χωρίς φόβο και πάθος) συνωμοσία εναντίον της Ελλάδας, με τη χρησιμοποίηση ανθρώπων-κλειδιών, που θα εξασφάλιζαν τις προϋποθέσεις της καταστροφής της.
Πιστεύω ότι ήδη τα όσα έχουμε βιώσει με την υπόθεση αυτή, που δυστυχώς χρονίζει ανεπίτρεπτα, αποτελούν αδιάσειστα στοιχεία για το ότι "κάτι δεν πάει διόλου καλά στο βασίλειο της Δανιμαρκίας". εκτός από την παραπομπή Γεωργίου για κακούργημα, από τον Άρειο Πάγο, τι άλλη απόδειξη χρειαζόμαστε από την απροκάλυπτη υποστήριξή του, και μάλιστα σε κατάσταση πανικού, και μάλιστα αδιάκοπη, των "εταίρων μας" για να μην καταδικαστεί και, προφανώς κυρίως, για να μην εξαναγκαστεί να μιλήσει..... Αν όλα τα σκοτεινά παρασκήνια, που θέλουν την Ελλάδα στον τάφο, δημοσιοποιηθούν, έτσι που ο κάθε κάτοικος αυτής της χώρας να πληροφορηθεί ποιοι και γιατί τον έχουν εξαθλιώσει, θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Οι "εταίροι μας" μπροστά στη γενικευμένη κατακραυγή δεν θα είναι σε θέση να συνεχίσουν.
Προτείνω την κατάρτιση ομάδας, που να συντάξει ένα κείμενο (νομικής και οικονομικής στήριξης). όσο