Η Wall Street συγχαίρει τον Μάρξ |
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Κατά τα έτη 1970-1980, κάτω από την πίεση νέων αποκαλύψεων, η ιστορική άποψη για την επανάσταση των Μπολσεβίκων υπέστη διορθώσεις. Ακούστηκαν δημοσίως πολλές σημαντικές φωνές. Έτσι, ο ποιητής Naum Korjanin έγραψε: ‹‹Εάν η συμμετοχή των Ιουδαίων στην επανάσταση γίνει ταμπού, δεν θα μπορεί πια να μιλάμε καθόλου για την αυτήν [την επανάσταση]. Ένα καιρό οι Ιουδαίοι ήταν υπερήφανοι για αυτήν τη συμμετοχή τους. Οι Ιουδαίοι [πράγματι] πήραν μέρος στην επανάσταση και [μάλιστα] σε ποσοστά αφύσικα μεγάλα››. Από την πλευρά του, ο M. Agurski έγραψε: «Η συμμετοχή των Ιουδαίων στην επανάσταση και στον εμφύλιο πόλεμο δεν περιορίστηκε σε μία πολύ μεγάλη δραστηριότητα στους κόλπους του κρατικού μηχανισμού, αλλά υπήρξε απείρως ευρύτερη». Με τον ίδιο τρόπο ο Ιουδαίος σοσιαλιστής S.Tsyrulnikov δήλωσε: «Στην αρχή της επανάστασης οι Ιουδαίοι υπήρξαν η βάση του νέου καθεστώτος».
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα γεγονότα της προεπαναστατικής περιόδου.
Είναι γνωστό ότι ο καλύτερος τρόπος για την δημιουργία κλίματος ανασφάλειας και χάους, είναι η τρομοκρατία. Αυτή η μέθοδος, αν και τις περισσότερες φορές δεν έχει σημαντικά αποτελέσματα στην πράξη, ωστόσο προκαλεί στις μάζες μία ψυχολογική κατάσταση αναμονής: Κάτι πρόκειται να συμβεί, κάτι έρχεται. Έτσι, μετά το 1780 άρχισαν με ιδιαίτερη ένταση τρομοκρατικά κτυπήματα στην Ρωσία: Το 1789 ο Ιουδαίος G. Davidovich Goldenberg δολοφονεί τον πρίγκιπα Κραπότκιν. Τον Μάρτιο του 1881 μία ομάδα τρομοκρατών υπό την ηγεσία της Ιουδαίας Fignez Jesse Helfmann και του Nikolai Sablin δολοφονούν τον Τσάρο Αλέξανδρο Β'. Ήταν όμως το κτύπημα του 1911 που είχε καθοριστική σημασία για