άρθρο του Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πολλά γράφτηκαν και λέχτηκαν για την ανύπαρκτη αντίσταση κατά του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967.
Αυτή η ανυπαρξία εμφανίστηκε και στα «Γιούρα», όπου ήταν κρατούμενοι χιλιάδες γυναίκες και άνδρες, στελέχη της ΕΔΑ και του ΚΚΕ.
Το γεγονός το καταγράφει η γνωστή κομμουνίστρια και αγωνίστρια Έλλη Παππά, η οποία απογοητευμένη από την απραξία και τη σιωπή γράφει: «Είχε περάσει καιρός, μήνας ίσως, και από τα Γιούρα δεν βγήκε ούτε μια φωνή διαμαρτυρίας. Η ΕΔΑ, που η εκεί παρουσία της ήταν εξαιρετικά πολυπληθής…. Δεν έβγαζε άχνα. Το ίδιο σιωπηλά μέναν και τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ… δεν υπήρξε η παραμικρή αντίσταση από τις οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις, παρ’ όλες τις μεγαλοστομίες που είχαν ακουστεί κατά καιρούς… Είχαμε το φιάσκο της «Αυγής», που ανέλυε στο άρθρο της – τη μέρα που επιβλήθηκε η δικτατορία – πως και γιατί δικτατορικό πραξικόπημα… δεν μπορούσε να γίνει». (βλ. Έλλη Παππά: «Μαρτυρίες Μιας Διαδρομής», εκδ. Δ’, «Μουσείο Μπενάκη» Αθήνα 2010, σελ. 159-160). Αυτή ήταν η αλήθεια από πρώτο χέρι. Πιαστήκανε οι πάντες με τα … σώβρακα, παρά τα μεγάλα λόγια των ηγετικών στελεχών του ΚΚΕ και της ΕΔΑ.
Ένα απ’ αυτά και ο μακαρίτης Λ. Κύρκος, ο οποίος μια