Το 1920, εποχή που ο ελληνικός στρατός απελευθέρωνε την ανατολική Θράκη από τον Οθωμανό κατακτητή, τα στρατεύματα του Τζαφέρ Ταγιάρ πασά, σύμφωνα με την τακτική των εθνικών εκκαθαρίσεων που ήδη είχε αρχίσει από το 1894-96 από τους Οθωμανούς εναντίον των Αρμενίων και συνεχίστηκε από τους Νεότουρκους εις βάρος των χριστιανικών πληθυσμών, προέβαιναν σε αγριότητες και κακουργήματα εναντίον του ελληνικού πληθυσμού της Ανατολικής Θράκης.
Ο ίδιος ο Τζαφέρ Ταγιάρ πασάς (Αλβανός στην καταγωγή, από την Πρίστινα του σημερινού Κοσσυφοπεδίου) λέγεται ότι δεν ακολούθησε το παράδειγμα των οπαδών του και φέρθηκε καλά στους Έλληνες της Αδριανούπολης. Μετά από συγκρούσεις με τον ελληνικό στρατό, έφυγε προς τις Σαράντα Εκκλησιές ελπίζοντας να βρει καταφύγιο στη Βουλγαρία. Εκεί όμως, έπεσε πάνω σε ίλη ιππικού της Μεραρχίας Σμύρνης που νίκησε το στρατό του αλλά ο ίδιος πρόλαβε να ξεφύγει επειδή δεν φορούσε στρατιωτικά ρούχα αλλά πολιτικά. Καθώς προσπαθούσε να γλυτώσει, το άλογο του τον έριξε κάτω ενώ οι στρατιώτες του, που τον