Η αυστραλιανή κυβέρνηση προχωράει με γοργά βήματα προς την πλήρη ψηφιακή επιτήρηση και έλεγχο με το νομοσχέδιο Digital ID, το οποίο συνδυάζει 128 προσωπικά έγγραφα και «δείκτες» σε ένα κεντρικό κυβερνητικό σύστημα.
Αυτό το σύστημα έχει σχεδιαστεί για να βελτιστοποιήσει την αναγνώριση σε διάφορους τομείς, όπως ο τραπεζικός και ο πιστωτικός τομέας, και ενδεχομένως να επεκταθεί στην παρακολούθηση χρήσης άνθρακα και στα κοινωνικά πιστωτικά αποτελέσματα στο μέλλον.
Η αυστραλιανή κυβέρνηση εφάρμοσε επίσης αυστηρούς κανονισμούς σχετικά με την πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα παιδιά κάτω των 16 ετών θα απαγορεύεται πλέον να έχουν πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μην αυταπατάστε όμως πως το κάνουν για τα παιδιά, χρησιμεύει ως πρόδρομος για επιπλέον απαγορεύσεις στο μέλλον για χρήστες όλων των ηλικιών.
Αυτό αποσκοπεί ως μέσο περαιτέρω ελέγχου του διαδικτυακού λόγου, επιτρέποντας στην κυβέρνηση να περιορίσει την πρόσβαση στις πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης κατά την κρίση της.
Κοινωνικά πιστωτικά αποτελέσματα
Το διευρυμένο Σύστημα Ψηφιακών Αναγνωρίσεων της Αυστραλιανής Κυβέρνησης (AGDIS) θα
κυκλοφορήσει σε τέσσερις φάσεις το επόμενο έτος, των οποίων ενδέχεται να επικαλύπτονται ή να προηγούνται πιλοτικά.Οι επικριτές προειδοποιούν ότι η αυξανόμενη ώθηση για την παρακολούθηση του άνθρακα και τα κοινωνικά πιστωτικά σκορ στην Αυστραλία αποτελούν σημαντικές απειλές για τις πολιτικές ελευθερίες και την ιδιωτική ζωή.
Τα κοινωνικά πιστωτικά σκορ, τα οποία παρακολουθούν τη συμπεριφορά των ατόμων σε διάφορες πτυχές της ζωής – συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών συναλλαγών, των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων και της παρουσίας τους στο διαδίκτυο – αποτελούν προφανή απειλή για την ελευθερία του λόγου και το απόρρητο.
Το σύστημα λειτουργεί αξιολογώντας τους πολίτες με βάση τις δραστηριότητές τους, τόσο στο διαδίκτυο όσο και εκτός σύνδεσης, τιμωρώντας ενδεχομένως εκείνους των οποίων οι ενέργειες ή οι απόψεις δεν ευθυγραμμίζονται με τα εγκεκριμένα από το κράτος πρότυπα.
Στην Κίνα, το σύστημα κοινωνικής πίστωσης που έχει ήδη εφαρμοστεί και η πιθανότητα κατάχρησής του συζητείται ευρέως. Οι πολίτες αντιμετωπίζουν συνέπειες που κυμαίνονται από ταξιδιωτικές απαγορεύσεις έως κοινωνικό εξοστρακισμό, εάν οι βαθμολογίες τους πέσουν πολύ χαμηλά.
Ο κίνδυνος είναι ότι παρόμοια μέτρα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην Αυστραλία, όπου η κυβέρνηση θα μπορούσε να περιορίσει την πρόσβαση σε υπηρεσίες, ταξίδια ή ακόμα και απασχόληση με βάση την παρακολούθηση της κοινωνικής πιστωτικής βαθμολογίας ενός ατόμου που παραβιάζει το προσωπικό απόρρητο, καθώς κάθε ενέργεια και αλληλεπίδραση γίνεται σημείο δεδομένων που χρησιμοποιείται για αξιολογεί την «αξία» ενός ατόμου στα μάτια του κράτους.
Παρακολούθηση άνθρακα
Η παρακολούθηση χρήσης άνθρακα εισάγει ένα άλλο επίπεδο δυνητικού κυβερνητικού ελέγχου. Εάν μια κυβέρνηση μπορεί να παρακολουθεί και να περιορίζει τις εκπομπές άνθρακα ενός ατόμου, μπορεί να ρυθμίζει την προσωπική του συμπεριφορά με τρόπους που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να επιβάλει κυρώσεις ή περιορισμούς στην ποσότητα ενέργειας που χρησιμοποιείτε στο σπίτι σας, στο είδος της μεταφοράς που παίρνετε ή ακόμα και στις διατροφικές σας επιλογές—όλα με βάση το πόσο άνθρακα θεωρείται ότι εκπέμπετε.
Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα «κοινωνικό πιστωτικό σκορ» που θα συνδέεται όχι μόνο με τη συμπεριφορά αλλά και με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπου τα άτομα που υπερβαίνουν ένα συγκεκριμένο όριο άνθρακα θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν περιορισμούς ή κυρώσεις.
Η εφαρμογή τέτοιων μέτρων θα ανάγκαζε τα άτομα να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους για να ανταποκριθούν στις περιβαλλοντικές ποσοστώσεις που επιβάλλει η κυβέρνηση, υπονομεύοντας την προσωπική αυτονομία.
Εάν αυτά τα μέτρα δεν αμφισβητηθούν, θα μειώσουν ριζικά τις προσωπικές ελευθερίες, θα καταπνίξουν τη διαφωνία και τελικά θα οδηγήσουν σε μια κοινωνία όπου η ατομική αυτονομία υποτάσσεται στον αυταρχικό κυβερνητικό έλεγχο.
Καθώς αυτά τα συστήματα κυκλοφορούν στην Αυστραλία, αντιπροσωπεύουν μια ανατριχιαστική υπενθύμιση ότι η ισορροπία μεταξύ κοινωνικών οφελών και προσωπικών ελευθεριών πρέπει να διατηρηθεί προσεκτικά, διαφορετικά κινδυνεύουμε να ζήσουμε σε ένα μέλλον όπου κάθε μας δράση παρακολουθείται, βαθμολογείται και ρυθμίζεται από το κράτος.
Για όσους αναρωτιούνται αυτή είναι μια δεύτερη έκδοση ψηφιακής ταυτότητας, οι ελληνικές ψηφιακές ταυτότητες (για την ώρα τουλάχιστον) δεν περιέχουν τέτοιου είδους σχεδιασμό.
Δηλαδή τι σχεδιασμός χρειάζεται ώστε η ελληνική ψηφιακή ταυτότητα να μοιάσει με την Αυστραλιανή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα απολύτως. Αρκεί να δοθεί η δυνατότητα, με τη λήψη μιας απόφασης, όπου η ψηφιακή ταυτότητα με τα δύο τσιπάκια, θα είναι το αποκλειστικό μέσο ηλεκτρονικών συναλλαγών. Αν στηθούν και οι απαραίτητες κάμερες που εντοπίζουν τον κάτοχο που απλά κουβαλάει στην τσέπη του τη συγκεκριμένη ταυτότητα ο σκοπός επετεύχθη! Τόσο απλό είναι.