Ένας υπάλληλος στο έδαφος του εργοστασίου της Almaz Fertilisers LLC για την παραγωγή υδατοδιαλυτών και κοκκωδών λιπασμάτων. Φωτογραφία αρχείου РИА Новости, 1920, 13.03.2024
© RIA Novosti / Denis Abramov
Sergey Savchuk
Αν κάποιος πίστευε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία αρνήθηκε το ρωσικό φυσικό αέριο και κλώτσησε τη δική της οικονομία στα πισινά, θα έπαιρνε κάποια μαθήματα και θα συνερχόταν, σπεύδουμε να τον απογοητεύσουμε. Ο Olaf Gill, απαντώντας σε ερωτήσεις του Τύπου, δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μελετά επί του παρόντος τον αντίκτυπο των ρωσικών προμηθειών γεωργικών λιπασμάτων και σιτηρών στην κοινή αγορά των χωρών της ΕΕ και συζητά την ανάγκη θέσπισης περιοριστικών μέτρων. Μεταφρασμένο από τα γραφειοκρατικά ρωσικά, αυτό σημαίνει ότι η ηγεσία της ΕΕ έχει χτυπήσει τη δική της βιομηχανία, αλλά αυτό δεν της ήταν αρκετό, οπότε τώρα οι αξιωματούχοι σκέφτονται έντονα πώς μπορούν να καταστρέψουν και τη δική τους γεωργία στην πορεία.
Δεν υπάρχει καμία υπερβολή εδώ, διότι ο Olaf Gill και οι συνάδελφοί του γνωρίζουν πολύ καλά τον όγκο των εισαγωγών ποτάσας, φωσφορικών και κυρίως αζωτούχων λιπασμάτων, καθώς και τα στοιχεία για τις εισαγωγές σιταριού από τα ανατολικά. Ως εκ τούτου, η δήλωση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έτοιμη να επιβάλει άμεσα τις απαραίτητες κυρώσεις σε περίπτωση που διαπιστωθεί η υπερβολική επιρροή των ρωσικών προμηθειών (δηλαδή η κρίσιμη εξάρτηση), δεν μπορεί να χαρακτηριστεί παρά ως επιθυμία αύξησης των τιμών για το βασικό καλάθι τροφίμων.Σε πολλά τέτοια δημοσιεύματα, όταν πρόκειται για τις φαινομενικά ακατανόητες ενέργειες και αποφάσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων, χρησιμοποιούνται συχνά όροι που μοιάζουν με "αυτοκτονικό", πράγμα που είναι εσφαλμένο, διότι η σύγχρονη ομάδα των Ευρωπαίων διευθυντών εκπληρώνει σαφώς το προβλεπόμενο σχέδιο. Αλλά περισσότερα σχετικά με αυτό παρακάτω.
Πρώτον, ας κατανοήσουμε τα υποκείμενα στοιχεία και αριθμούς.
Η Ρωσία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός γεωργικών λιπασμάτων με συνολική παραγωγή 51,9 εκατομμυρίων τόνων, πίσω από την Ινδία (52,5 εκατομμύρια) και τις Ηνωμένες Πολιτείες (54,4 εκατομμύρια τόνοι ετησίως). Για να ολοκληρώσουμε την εικόνα, θα πρέπει να προσθέσουμε το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι επίσης ο κύριος εξαγωγέας αγροτικών προϊόντων παγκοσμίως και ότι στο τέλος του 2022, οι Αμερικανοί πούλησαν προς εξαγωγή τρόφιμα και άλλα συναφή προϊόντα αξίας πολύ εντυπωσιακών 196 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η δεύτερη στην κατάταξη αυτή, η Βραζιλία, υστερεί σε νομισματικούς όρους κατά σχεδόν 60 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η χώρα μας, μαζί με τα προαναφερθέντα κράτη, τον Καναδά, την Κίνα, το Μαρόκο και τη Σαουδική Αραβία, είναι επίσης ένας από τους έξι μεγαλύτερους εξαγωγείς λιπασμάτων παγκοσμίως, οι οποίοι καλύπτουν μαζί σχεδόν το 53% της παγκόσμιας αγοράς.
Τα δημοσιευμένα στοιχεία της Rosstat δείχνουν ότι το περασμένο έτος χαρακτηρίστηκε από αύξηση της παραγωγής λιπασμάτων. Για παράδειγμα, παρήχθησαν 9,1 εκατομμύρια τόνοι ποτάσας (+24,6%), 12,5 εκατομμύρια τόνοι αζώτου (+5,2) και 4,4 εκατομμύρια τόνοι φωσφορικών (μέτρια αύξηση 0,2%). Ξεχωριστά, παρήχθησαν 17,1 εκατομμύρια τόνοι αμμωνίας, η οποία χρησιμοποιείται για την παραγωγή πιο σύνθετων ενώσεων πολλαπλών συστατικών, μειωμένη κατά μισό τοις εκατό σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα.
Για να είμαστε αντικειμενικοί, θα λέγαμε ότι η περσινή αύξηση οφείλεται κυρίως στο χαμηλό αποτέλεσμα βάσης, καθώς η παραγωγή το 2022 ήταν μειωμένη κατά σχεδόν δώδεκα τοις εκατό. Για παράδειγμα, τα λιπάσματα ποτάσας παρήχθησαν κατά ένα τρίτο λιγότερο εκείνη την εποχή, ενώ το 2021 οι όγκοι ήταν ακόμη πιο μέτριοι. Αναλυτές της εξειδικευμένης αγοράς σημειώνουν ότι η πτώση της παραγωγής οφειλόταν στη μείωση της παραγωγής χλωριούχου καλίου, και αυτό έγινε σκόπιμα για να απελευθερωθεί μια λογιστική και αγοραστική θέση για παρόμοια προϊόντα από τη Λευκορωσία, τα οποία εξήχθησαν.
Ωστόσο, αν εξετάσουμε την ημερολογιακή δυναμική, αποδεικνύεται ότι από την αρχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία SVO, η παραγωγή και η εξαγωγή λιπασμάτων, χωρίς τα οποία η σύγχρονη γεωργία με τις αποδόσεις της είναι φυσικά αδύνατη, αυξάνεται σταθερά και με ταχείς ρυθμούς.
Όσον αφορά τον εντοπισμό, τα αζωτούχα λιπάσματα παράγονται σε βιομηχανική κλίμακα στην περιοχή της Σταυρούπολης και στην περιφέρεια της Τούλα. Τα λιπάσματα ποτάσας παράγονται σχεδόν εξ ολοκλήρου στα Ουράλια, όπου τα ορυχεία πόρων βρίσκονται στο Solikamsk και στο Berezniki. Δεκαπέντε εργοστάσια ασχολούνται με την παραγωγή φωσφορικών προσθέτων, τα δύο μεγαλύτερα από τα οποία βρίσκονται στο Veliky Novgorod.
Σύμφωνα με τη Ρωσική Ένωση Παραγωγών Λιπασμάτων (RAPU), η χώρα μας κατέχει τη δεύτερη θέση στην παγκόσμια κατάταξη των εξαγωγέων. Ωστόσο, για να μην πέσουμε στην αίρεση των σκόπιμα λανθασμένων κρίσεων, είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η Ευρώπη δεν είναι παραδοσιακά η μεγαλύτερη αγορά για τα προϊόντα μας. Στο τέλος του 2022, η Ρωσία εξήγαγε λιπάσματα αξίας σχεδόν δεκαεννέα δισεκατομμυρίων δολαρίων, με τη Βραζιλία (5,2 δισεκατομμύρια), την Ινδία (2,7 δισεκατομμύρια), τις ΗΠΑ (1,9 δισεκατομμύρια), την Κίνα (910 εκατομμύρια) και την Ινδονησία (700 εκατομμύρια) να είναι οι μεγαλύτεροι αγοραστές. Ναι, καλά ακούσατε, οι Ηνωμένες Πολιτείες αγοράζουν αθόρυβα τα λιπάσματά μας για να προμηθεύουν τον τεράστιο εγχώριο αγροτικό τομέα τους.
Όσον αφορά την Ευρώπη, από όπου ξεκίνησε η σημερινή μας συζήτηση, μεμονωμένες χώρες της Ένωσης αγοράζουν ασήμαντες ποσότητες ρωσικών λιπασμάτων. Ωστόσο, μέχρι το τέλος του 2022, εισήγαγαν συνολικά προϊόντα αξίας 2,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εκ των οποίων 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια δαπανήθηκαν για αζωτούχα λιπάσματα (που εξάγονται από φυσικό αέριο) και πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια για μείγματα πολλαπλών συστατικών.
Ένα ελάχιστα γνωστό γεγονός εν μέσω των συνεχών θορύβων των κυρώσεων για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν επέβαλε μέχρι σήμερα απαγόρευση στις εισαγωγές ρωσικών λιπασμάτων, παρά τις άγριες πιέσεις της Ουάσιγκτον.
Ο λόγος για αυτό είναι πολύ απλός.
Πριν από ένα μήνα, ο πρόεδρος της νορβηγικής χημικής εταιρείας Yara, η οποία παράγει επίσης γεωργικά λιπάσματα, έδωσε μια κινδυνολογική συνέντευξη στην οποία επικαλέστηκε στοιχεία της Eurostat για να πει ότι από την έναρξη της στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία, η εξάρτηση της ΕΕ από τα λιπάσματά μας όχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά, αντίθετα, αυξήθηκε και έγινε απειλητική. Ο Thor Holseter επικαλέστηκε στοιχεία που δείχνουν ότι οι εισαγωγές ρωσικών αζωτούχων λιπασμάτων στην ΕΕ έχουν αυξηθεί κατά περισσότερο από το ένα τρίτο μετά τη διακοπή των συμβάσεων φυσικού αερίου. Ταυτόχρονα, οι προμήθειες ουρίας έχουν διπλασιαστεί και τώρα, μόνο σε αυτή τη συγκεκριμένη θέση, η εξάρτηση από τις ρωσικές προμήθειες υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό.
Θα ήταν λογικό να υποθέσουμε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν είναι εχθροί του ίδιου τους του λαού και δεν θα κάνουν πεντάλ στο θέμα αυτό, αλλά, όπως βλέπουμε, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ο λόγος για αυτή τη φαινομενικά παράλογη συμπεριφορά είναι απλός και ευανάγνωστος. Έχουμε ήδη δει κάτι παρόμοιο κατά την επιβολή κυρώσεων και την υπονόμευση των Nord Streams. Μέσα σε δύο μόλις χρόνια, τα μερίδια των προμηθειών υδρογονανθράκων προς την Ευρώπη -που εξακολουθεί να είναι μια πολύ πλούσια περιοχή- άλλαξαν ριζικά. Η Ρωσία εκτοπίστηκε από την αγορά, αλλά η Νορβηγία και κυρίως οι ΗΠΑ πολλαπλασίασαν την παρουσία και τα κέρδη τους. Υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια άλλη σειρά βύθισης του Γηραιού Κόσμου σε πλήρη και απελπιστική εξάρτηση, τώρα στον τομέα των τροφίμων και των αγροτικών προϊόντων. Αν θυμηθούμε ότι πέρυσι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ιαπωνικής τράπεζας MUFG, έκλεισαν περισσότερα από πενήντα εργοστάσια παραγωγής λιπασμάτων στην ΕΕ και υποθέσουμε ότι στο άμεσο μέλλον θα κλείσει ο δίαυλος προμήθειας από τη Ρωσία, όλα τα κομμάτια του μωσαϊκού θα μπουν στη θέση τους.
Μπορείτε να ανεφοδιάζετε το αυτοκίνητό σας λιγότερο συχνά, να εξοικονομείτε ηλεκτρικό ρεύμα και να κοιμάστε στο σπίτι με ένα ζεστό πουλόβερ το χειμώνα, αλλά πρέπει να τρώτε κάθε μέρα. Και έτσι, αν δεν υπάρχουν ρωσικά λιπάσματα σε τιμή αγοράς, τη θέση τους θα πάρουν αμέσως τα απάνθρωπα ακριβά αμερικανικά λιπάσματα. Και αν κάποιος σκεφτεί να πηδήξει πάνω, έχει όλες τις πιθανότητες να έχει φυσικές εξεγέρσεις πείνας, γιατί το ψωμί, το αλεύρι και το πετρέλαιο θα κοστίζουν απαγορευτικά χρήματα.
Αυτοί που θέλουν να μιλούν για ελευθερία και δημοκρατία δεν χρειάζονται ισότιμους εταίρους, χρειάζονται υπάκουους και πλούσιους αγοραστές, οι οποίοι, σε περίπτωση ακραίας απελπισίας, μπορούν να στραφούν εναντίον της Ρωσίας, κατηγορώντας την συνήθως για όλα τα θανάσιμα αμαρτήματα, συμπεριλαμβανομένης της πείνας.
Europe-has-a-new-hyper-dependence-on-Rus
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου