Η αφύπνιση (woke) των ζόμπι…

Πολιτικές μαριονέτες, ακαδημαϊκοί αγύρτες και αργυρώνητοι δημοσιογράφοι, η Αγία Τριάδα των υπηρετών της Διαπλοκής, επιδόθηκαν επί τρεις δεκαετίες στον αγώνα υπέρ της ασυνέχειας της ελληνικής γλώσσας και της ασυνέχειας του ελληνικού έθνους. Με έναν λόγο υπέρ της αποδόμησης της εθνικής ταυτότητας του λαού (εν τέλει και της ταξικής του πραγματικότητας). Ώστε να χειραγωγηθεί.

Δηλητηρίασαν πολλά μυαλά!

Κι εμείς από την άλλη, αναλωθήκαμε επί πολλά χρόνια για να αντιμετωπίσουμε τα αίολα και αντιεπιστημονικά επιχειρήματα αυτής της, εν τέλει, προπαγάνδας αντί να ασχοληθούμε με άλλα γονιμότερα.

Αιχμαλωτιστήκαμε δηλαδή σε έναν αγώνα κατά του άγονου, αλλά δεν γινόταν αλλιώς, διότι το οξυγόνο αποξήραινε και ερημοποιούσε το άπαν, μέσα μας και γύρω μας.

Αυτή η τριακονταετής πορεία των Μήδων (από την εποχή του Σημίτη) κατέληξε σήμερα στη γενίκευση (με γεωμετρική πρόοδο όμως) της Woke ατζέντας, η οποία χαρακτηρίζει τη μετα-παγκοσμιοποίηση, εγκαθιστά τη μετα-δημοκρατία και κατασκευάζει τον μετα-άνθρωπο.

***

Η Woke ατζέντα εξελίσσεται, ως άλλος covid, σε μια πανώλη που προχωρά στην επιβολή μιας Δικτατορίας στη Δύση, αυτήν τη φορά με

τη συναίνεση του πλήθους μαζών (όπως άλλωστε συνέβη και κατά τον Μεσοπόλεμο). Επιπροσθέτως

επειδή οι λαοί δεν έχουν καμία πρόσβαση (πληροφόρηση, έλεγχο) σε όσα συμβαίνουν στα άδυτα της τεχνητής νοημοσύνης, υπάρχει ο κίνδυνος να περιέλθουμε στα χέρια ενός Ιερατείου εις ό,τι αφορά τα μυαλά μας, και στην κατάσταση του δουλοπάροικου εις ό,τι αφορά την υπόστασή μας.

Η υπόστασή μας σχετίζεται με τον τρόπο που η άρχουσα τάξη ασκεί την εξουσία και με τον τρόπο που ο λαός σχετίζεται με αυτήν την εξουσία. Από αυτή τη σχέση προκύπτουν τα προβλήματα ή όχι, καθώς και οι προοπτικές ή όχι, που καθορίζουν τις τύχες της κοινωνίας μέσα στο πλαίσιο του κράτους και του διεθνούς ιστού μέσα στον οποίο κινείται το κράτος.

Ποια λοιπόν είναι η αστική τάξη στην Ελλάδα και πώς ασκεί την εξουσία της; Το ερώτημα είναι σύνθετο, έχει αναλυθεί μεν, αλλά δεν έχει φθάσει σε αποκρυσταλλωμένη θεώρηση, και πολύ περισσότερο κοινωνικώς διαδεδομένη, πέραν από θολές γενικεύσεις και αφορισμούς.

Με δυο λόγια τι είναι, τι θέλει και τι κάνει η αστική τάξη στην Ελλάδα, είναι μεν γνωστό σε ειδικούς, σε αναλυτές, σε ορισμένους πολιτικούς, αλλά όχι στις μεγάλες μάζες που μάλιστα πλέουν σε πελάγη σύγχυσης, γενικεύσεων και αυταπατών με την αποξένωση των πολιτών απ’ την πολιτική και των πολιτών μεταξύ τους συνεχώς να διευρύνεται.

…………….

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η κρίση που ζούμε τροφοδοτείται και από την αστική τάξη και από τον λαό, την υφίσταται όμως μόνον ο λαός. Πράγμα που σημαίνει ότι οι πολιτικές δυνάμεις πρόμαχοι του λαού έχουν αδυνατίσει πολύ – κι όχι μόνον, αλλά χάνουν όλο και πιο έντονα την εμπιστοσύνη του λαού.

Όσοι νομίζουν ότι για αυτό το γεγονός φταίει ο λαός, είναι βέβαια νυχτωμένοι, μάλιστα πνιγμένοι μέσα σε μια αυτάρεσκη αριστερίστικη (και λούμπεν) θεώρηση.

***

Όλοι γνωρίζουμε τα προβλήματα που αυτή η κατάσταση παράγει, την επισφαλή θέση της χώρας στη γεωπολιτική σκακιέρα, το δημογραφικό, τη φτώχεια, την πολιτιστική καταβαράθρωση, με τους θεσμούς που αφορούν στη μόρφωση, στην υγεία, στην ασφάλιση να καταρρέουν.

…………..

Η Ελλάδα έχει τα μαύρα της τα χάλια. Λεηλατήθηκε! Και θα λεηλατείται! Για παράδειγμα μετά από τόσα χρόνια κρίσης, Μνημονίων και θυσιών του λαού είναι δεύτερη παγκοσμίως (!) στη σχέση του δημοσίου χρέους και ΑΕΠ με το πρώτο να βρίσκεται στο 173% του δευτέρου!

Σε έναν κόσμο που το χρέος των ΗΠΑ τρέχει με 1 τρισ. (!) το έτος και προβλέπεται να τρέξει με 3 τρισ. (!!) τον χρόνο για τα επόμενα δέκα έτη, ο χρόνος μπροστά μας είναι κρίσιμος – «οι καιροί ου μενετοί» όπως έλεγαν οι Έλληνες πριν ο κόσμος τους συντριβεί και γίνουν οι ίδιοι το πολιτιστικό ντεκόρ της Ρώμης τότε…

…πράγμα που, ούτε καν αυτό, συμβαίνει σήμερα…

ΣΤΑΘΗΣ Σ.