η απάτη του κοινοβουλευτισμού
… γνωστού καταχρηστικά και ως «αντιπροσωπευτική δημοκρατία» είναι μια πλάνη όπου στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύονται μόνο οι υπερ-πλούσιοι από τα χρηματοδοτουμένα από αυτούς πολιτικά ανδρείκελα. Είναι ο απόλυτος συγκεντρωτισμός της εξουσίας στα χέρια ελαχίστων και ουσιαστικά πρόκειται για ολιγαρχία.
Για παράδειγμα στις 27 χώρες της ΕΕ έχουμε 6.537 εθνικούς βουλευτές, 705 ευρωβουλευτές και τους 29 (μη εκλεγμένους από κανέναν πολίτη) εγκάθετους γραφειοκράτες της κομισιόν. Δηλαδή 7.271 άτομα λαμβάνουν τις αποφάσεις για περίπου 450 εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες.
Πραγματικά είναι κραυγαλέα η περιθωριοποίηση της μεγάλης πλειοψηφίας από τους λίγους επιτήδειους που την χειραγωγούν αλλά εξίσου κραυγαλέα είναι και η αποδοχή από τους πολλούς αυτού του απατηλού πολιτεύματος. Η απάτη αυτή γίνεται ακόμα πιο προκλητική όταν καταλάβουμε ότι ακόμα λιγότεροι, οι 29 της κομισιόν, είναι αυτοί που αποφασίζουν (αφού μετά τη συνθήκη της Λισαβώνας του 2007 το ευρω-κοινοβούλιο έχει διακοσμητικό ουσιαστικά ρόλο).
Όμως γίνεται απόλυτα προκλητική όταν καταλάβουμε ότι η κομισιόν ενεργεί κατ’ εντολή του παρασκηνίου που εκπροσωπεί. Ενός κλειστού κλαμπ από μεγαλο-τραπεζίτες, μεγαλο-βιομήχανους, μεγαλο-καναλάρχες, μεγαλο-εφοπλιστές, μέλη βασιλικών οικογενειών, και την κορυφή της εκκλησίας. Αυτοί οι υπερ-πλούσιοι μέσω της διαιωνιζόμενης πλεκτάνης του αντιπροσωπευτισμού/κοινοβουλευτισμού είναι οι εγκληματικοί σφετεριστές των δικαιωμάτων/ελευθεριών και της εξουσίας των πολλών. Έχουν δρομολογήσει μια δόλια διαδικασία που τους συσσωρεύει συνεχώς πλούτο και εξουσία.
Έτσι οι 2.540 δισεκατομμυριούχοι στον κόσμο σήμερα (933 από αυτούς στην Ευρώπη) κατευθύνουν την πορεία των πραγμάτων προς μια ψηφιακή φεουδαρχία πλήρους φάσματος όπου θα έχει αποδυναμωθεί πλήρως το άτομο πολιτικά λόγω του απολυταρχικού ελέγχου και της φτωχοποίησης/εξαθλίωσης.
Ενδεικτικά σήμερα το πλουσιότερο 1% κατέχει σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου πλούτου, με στόχο να φτάσει τα δύο τρίτα μέχρι το 2030. Βρίσκονται δηλαδή σε μια φάση συγκοινωνούντων δοχείων όπου η υπερεξουσία φέρνει υπερπλούτο και αντίστροφα.
Για εμάς τους πολλούς η φάση αυτή είναι ένας φαύλος κύκλος που θα έπρεπε προ πολλού να έχει τερματιστεί. Άρα ιεραρχικά πρώτος στόχος και προτεραιότητα είναι η κατάργηση του ψευδο-πολιτεύματος του αντιπροσωπευτισμού/κοινοβουλευτισμού και η καθιέρωση ενός ορθού πολιτεύματος.
Αυτά περιγράφονται από τον Αριστοτέλη στα «Πολιτικά» του με προσφορότερο ίσως για τη συγκυρία μας την Πολιτεία, την οποία ορίζει ως τη σωστή μορφή της δημοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου