25 Νοεμβρίου 1973 – Τι γνωρίζουμε 50 χρόνια μετά;

 17 Νοεμβρίου 1973 – 24 Ιουλίου 1974. Επίκεντρο της δραματικής για την Ελλάδα περιόδου: το πραξικόπημα της 25/11/1973 για το οποίο λίγα έχουν γίνει γνωστά και από το οποίο συμπληρώνεται σήμερα μισός αιώνας. Ακόμα και τους τίτλους αποτυγχάνουμε να πούμε σωστά:

• Η «αρσακειάδα» ρίχνει το καθεστώς
• Ο Ιωαννίδης ανατρέπει τον Παπαδόπουλο
• Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος αποπέμπεται

Αυτά είναι τρία από τα πρώτα αποτελέσματα της μηχανής google με κριτήριο έρευνας «25 Νοεμβρίου 1973». Τα υπόλοιπα, αλλά και όσα δεν ανιχνεύονται από τη γνωστή μηχανή δεν διαφέρουν πολύ.

• Ανακρίβεια 1^η: Ο Ιωαννίδης δεν ανατρέπει τον δικτάτορα Παπαδόπουλο, αλλά τον ΠτΔ Παπαδόπουλο και τις εκλογές που είχαν προκηρυχθεί για τις 10 Φεβρουαρίου 1974.
• Ανακρίβεια 2^η: Ο Παπαδόπουλος υποκαθίσταται από τον Φαίδωνα Γκυζίκη και την θέση του (υπηρεσιακού) πρωθυπουργού Μαρκεζίνη αναλαμβάνει ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Εφόσον ουδέποτε λέμε «ο Γκυζίκης ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο», γιατί δεν διερευνούμε τη σχέση Ιωαννίδη-Παπαδόπουλου;
• Έλλειψη 1^η: Λείπει το Πολυτεχνείο από την εξίσωση. Θα μπορούσε να κάνει, ό,τι έκανε ο Ιωαννίδης χωρίς το Πολυτεχνείο; Υπάρχουν μαρτυρίες ανάμειξης του Ιωαννίδη στην υπόθεση «Πολυτεχνείο»; Γιατί το δημοκρατικό Πολυτεχνείο του 73 είχε ως σύνθημα «κάτω ο Παπαδόπουλος» όταν ο τελευταίος από τις 26/8/1970 προωθούσε την επάνοδο στον κοινοβουλευτισμό; Γιατί δεν κινήθηκε ένα νέο Πολυτεχνείο στις αρχές του 1974 εναντίον του «Γκυζίκη»;[1]
• Έλλειψη 2^η: Μετά την 25/11/73 το πολίτευμα της Προεδρικής Δημοκρατίας τυπικά παραμένει, υφίσταται όμως αλλαγές προς την κατεύθυνση της Προεδρευομένης Δημοκρατίας. Το πολίτευμα της Προεδρικής Δημοκρατίας είναι αυτό υπό το οποίο διαπραγματευόταν ο Κ. Καραμανλής την επιστροφή του και την ανάληψη της εξουσίας μέχρι τα τέλη του 1973.
• Έλλειψη 3^η: Λείπουν από την εξίσωση ο πόλεμος του Γιομ Κιπούρ και τα ελληνικά πετρέλαια ή αλλιώς «το Αιγαίο».

Αυτό που εντυπωσιάζει στην κοινή εξιστόρηση είναι η προσπάθεια ομογενοποίησης της περιόδου 21/4/1967 -24/7/1974 και ένταξης του Ιωαννίδη στην επταετία των Απριλιανών.

Αυτό που δεσπόζει είναι η αποσιώπηση της πραξικοπηματικής 25/11/1973, της 29/7/1973 οπότε αντικαταστάθηκε η βασιλευομένη δημοκρατία από την προεδρική δημοκρατία και της 8/10/1973 οπότε ορκίστηκε η υπηρεσιακή κυβέρνηση Μαρκεζίνη, προκειμένου να γίνουν εκλογές τον Φεβρουάριο του 1974.

Δεσπόζει η σιωπή για το ότι η 25/11/1973 ανατρέπει την 21/4/1967 η οποία είχε ήδη προχωρήσει σε μεταπολίτευση στα μέσα του 1973.

Είναι φανερό ότι η ιστορία γράφεται από όσους προώθησαν μια δημοκρατία Καραμανλή-Παπανδρέου την οποία ο Παπαδόπουλος είχε αποκλείσει το 1973 και εναντίον της οποίας κινήθηκε το 1967. Πέρα από το Αιγαίο και το Κυπριακό το ερώτημα είναι: τι ρόλο έπαιξε ηθελημένα ή αθέλητα ο Ιωαννίδης ως προς την διάδοχη κατάσταση που εσφαλμένα έχουμε ονομάσει μεταπολίτευση. Η «μεταπολίτευση» του 74 είναι αυτή που εορτάζει στις 24 Ιουλίου και που επί μισόν αιώνα δείχνει άκρως επιλεκτική και φοβική ως προς την ιστορία.

Ο Μάνος Χατζηδάκις αποκαλύπτει πολλά στοιχεία για τη σχέση Παπαδόπουλου-Ιωαννίδη και πώς ο πρώτος απέτυχε να εξουδετερώσει τον δεύτερο το 1973. Συγκλονιστικότερο είναι τούτο: ότι ο Ιωαννίδης ανέλαβε το έργο της διαμοίρασης του Αιγαίου μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας με μοχλό την επέμβαση της Τουρκίας στην Κύπρο.

[1] Πολύ πρόσφατα, ο Σταύρος Λυγερός, συγγραφέας βιβλίου για το Πολυτεχνείο, απομωνόνοντας πλήρως το Πολυτεχνείο από τον Ιωαννίδη, είπε στην ΕΡΤ1 ότι πολλοί φοιτητές κινήθηκαν το Νοέμβριο του 73 επειδή δεν δεχόντουσαν την ακρωτηριασμένη/κηδεμονευομένη/κίβδηλη δημοκρατία του Παπαδόπουλου. Αυτό εγείρει δυο ερωτήματα: α) γιατί δεν κινήθηκαν νωρίτερα όταν δεν υπήρχε ίχνος δημοκρατίας; β) γιατί δεν κινήθηκαν όταν ανέλαβε η δημοκρατία του Γκυζίκη;

 

Δείτε ακόμα:

Το καραβάκι της ιστορίας