Αναρωτιέμαι, συνειδητοποιούν ορισμένοι τα λογικά τέρατα που βγαίνουν απ' το στόμα τους, τις ακραίες αντιφάσεις που αυτο-ακυρώνονται;

Periklis Bozinakis

"Με τον κορωνοϊό νόμιζα ότι θα πεθάνουμε όλοι, σαν τους δεινόσαυρους"

Αθερίδης, στη Lifo. 

Αν αναλύσουμε αυτή τη φράση-τεκμήριο ελαφράς παρανοϊκής ψύχωσης θα έχουμε κατανοήσει ποιο είναι το "γόνιμο έδαφος ψυχικών επιδημιών" κατά τον Γιούνγκ, άρα και το γόνιμο έδαφος κάθε εκτροπής και ολοκληρωτισμού. 

Η ιδιοφυία αυτή νόμιζε πως θα εξαφανιστουμε ως είδος, από κάτι που μετά από μόλις σαράντα μέρες από την "πρεμιέρα" κραύγαζε από μακρυά πως είναι στημένο. Έξι μόλις μήνες μετά το μέγα σκάνδαλο της Novartis που τεκμηρίωνε ότι η πλειοψηφία του ιατρικού προσωπικού στον πλανήτη χρηματίζεται και χειραγωγείται από τις πολυεθνικές. 

Προσέξτε τον αόριστο χρόνο του ρήματος στην πρόταση, και την υπερβολή στη διατύπωση... Πέρασε, έκανα λάθος. Δεν πεθάναμε όλοι τελικά, έτσι κύριε Αθερίδη; 

Πεθαίνουν όμως συνεχώς άνθρωποι και πολλαπλάσιοι έχουν μη αναστρέψιμο πρόβλημα από τα σκευάσματα της Pfizer που ΕΣΥ προπαγάνδιζες ΩΣ ΛΥΣΗ σε αυτή την παρανοϊκή αυταπάτη που μόλις παραδέχθηκες ότι είχες. Διότι υποφέρεις από χρόνιες κρίσεις πανικού, όπως επίσης έχεις δηλώσει. "Δεν θέλω να μπω στο νοσοκομείο και να με ΚΟΛΛΗΣΕΙ κάποιος ανεμβολίαστος υγειονομικός και να ΠΕΘΑΝΩ" είχε ξεστομίσει πριν ένα χρόνο ο ήδη τριπλο-πιστοποιημένος αυτός βλάξ. 

Αναρωτιέμαι, συνειδητοποιούν ορισμένοι τα λογικά τέρατα που βγαίνουν απ' το στόμα τους, τις ακραίες αντιφάσεις που αυτο-ακυρώνονται; Όχι βέβαια. Μόνο εκ των υστέρων. Οι ψυχολογικές παθήσεις έχουν αυτή την παρενέργεια: σε κάνουν να μην ξέρεις τι λες όταν κάτι τις ενεργοποιήσει. "Δεν με ενδιαφέρουν οι απόψεις μου" λέει στη συνέχεια. Παρά το γκροτέσκο της διατύπωσης και τα ασυγκράτητα γέλια που προκαλεί, η συνέχεια εντάσσεται κι αυτή στο κλίμα του "έκανα λάθος". Το να αλλάζεις απόψεις είναι δείγμα ωριμότητας, λέει. 

Σαφέστατα. Αυτός που δεν αλλάζει απόψεις είναι απλά μαλάκας, αυτό λέμε για τους ομοίους σου που έχουν απομείνει να επιμένουν στο παραμύθι. "Απόψεις" όμως, όχι πρακτικές. Μιλάς για επιβολή ιατρικών πράξεων και παραβίαση του αυτεξούσιου, κύριε τίποτα... Άποψη που επιβάλλεται δεν είναι "άποψη". Τέλος το σεμινάριο νεο-ελληνικής.

Πάμε πάρα κάτω. "Δεν έχω ταμπού με τα ψυχοφάρμακα, δεν θέλω να τα κόψω. Τα αντικαταθλιπτικά με βοήθησαν" παραδέχεται. Κανένα πρόβλημα. Άλλοι πέφτουν στην πρέζα.

Πραγματικά και ειλικρινά, δεν έχω τίποτα με ανθρώπους που περνάνε ζόρια και καταφεύγουν σε ουσίες. Οι περισσότεροι το κάνουν με κάποιον τρόπο, απλά δεν το βλέπουν. Κι εγώ το ίδιο έκανα και κάνω, διότι πίνω που και που, και παλαιότερα έπινα γερά. Και καπνίζω. Και επιπλέον έχω περάσει μονοπάτια στενά και σκοτεινά, όπως κάθε άνθρωπος με ακονισμένη αντίληψη και ενσυναίσθηση που νοιώθει κάποτε να βρίσκεται σε μάχη με τον κόσμο, άρα με τον εαυτό του.

Προσέξτε όμως: αυτό είναι ένα ακόμη αυταπόδεικτο. Υπό το κράτος πανικού και ψυχοφαρμάκων γεννιέται η υστερία που είδαμε όλοι, άναυδοι, να θέλει να κάψει στην πυρά όποιον τολμούσε να αμφισβητήσει το Δόγμα. Και όταν λέω "ψυχοφάρμακα" εννοώ ιδίως τα τηλεοπτικά! Ο κύριος Αθερίδης χωρίς να το θέλει περιέγραψε την πραγματικότητα. Η πατσαβούρα η Lifo, που χρησιμεύει μόνο ως χαρτί για αμπαλάζ, το συνειδητοποιεί;

ΥΓ: εντωμεταξύ ο Φάουτσι σχετικά με τους δήθεν "εμβολιασμούς" και τα δήθεν μέτρα δήλωσε φαρδιά-πλατιά: "Ολοφάνερα κάτι πήγε τρομερά λάθος, αλλά δεν ξέρω τι."

Ξέρουμε εμείς, μαφιόζε. Και ξέρουμε και ότι δεν ήταν "λάθος".