Αυτά είναι συκοφαντίες

Periklis Bozinakis

 "Αυτά είναι συκοφαντίες, εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με όλο αυτό το διεθνές σκάνδαλο. Οι φαρμακευτικές εταιρίες δεν λαδώνουν τους πολιτικούς. Τους γιατρούς λαδώνουν."

(Άδωνις Γεωργιάδης 2019, για την υπόθεση Novartis)

(...Τους "γιατρούς" που εδώ στην αποικία είναι "ακαταδίωκτοι", και που το Καθεστώς του συγκεκριμένου ρουφιάνου ούρλιαζε πριν ένα χρόνο πως ΠΡΕΠΕΙ να τους εμπιστευόμαστε τυφλά, πως είναι κάτι σαν Άγιοι κι έχουν το αλάνθαστο. Τους δικούς του, τους ελεγχόμενους, όχι τους "άλλους". Τους ίδιους "γιατρούς" που διαχρονικά αφήνουν ασθενείς να πεθάνουν αν οι συγγενείς τους δεν τους δώσουν φακελάκι, με συγκεκριμένο μάλιστα ποσό. Υπάρχει ταρίφα. Και τέτοιου είδους άτομα είναι ικανά για όλα.)

"Ναι, τα μέτρα επιβλήθηκαν για να αναγκαστεί ο κόσμος να εμβολιαστεί. Αν ο άλλος δεν μπορεί να μπει ούτε σε ένα εστιατόριο, ούτε σε ένα μαγαζί να ακούσει τον αγαπημένο του τραγουδιστή, θα πιεστεί να κάνει το εμβόλιο."

(Άδωνις Γεωργιάδης 2021)

"Όποιος ψηφίζει ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, ψηφίζει εγκληματίες. Κλέφτες και καταχραστές δημοσίου χρήματος."
(Άδωνις Γεωργιάδης πριν δεκαπέντε χρόνια σε εκπομπή του, όταν ήταν σε "άλλο κόμμα")

Η φράση "μνήμη χρυσόψαρου" που χρησιμοποιούν κάποιοι για να αιτιολογήσουν απεγνωσμένα την εγκληματική ανευθυνότητα μεγάλου μέρους της κοινωνίας, δεν είναι καθόλου ακριβής. Το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα μνήμης. Δεν είναι αμνήμονες. Αποβλακωμένοι και

ανεύθυνοι είναι. Και όταν η ηλιθιότητα και η ανευθυνότητα συνδυαστούν με γνωστική ασυμφωνία (πλήρης άρνηση της πραγματικότητας και των γεγονότων όταν αυτά δεν συμπίπτουν με τις πεποιθήσεις του πάσχοντος) τότε τα αποτελέσματα είναι τρομαχτικά. 

Τα βιώνουμε, γύρω μας, εδώ και μερικές δεκαετίες. Αν τους ρωτήσεις αν θυμούνται το μέγα σκάνδαλο της Novartis θα σου απαντήσουν "ναι, το θυμόμαστε". Δεν συνέβη τον 19ο αιώνα, έναν μόλις χρόνο πριν την προγραμματισμένη έναρξη της δήθεν "πανδημίας" ξεσκεπάστηκε, και είχε βουίξει ο τόπος. Η εταιρία δωροδοκούσε και χειραγωγούσε πάνω από το μισό ιατρικό προσωπικό του πλανήτη - λάδωνε ακόμα και τους ντελιβεράδες που φέρνανε πίτσες στις εφημερίες των νοσοκομείων. 

Πιθανότατα θυμούνται και άλλα ανάλογα εγκλήματα της Big Pharma όλα αυτά τα χρόνια. Και σίγουρα θυμούνται και τα κακουργήματα της Τραπεζικής και Χρηματιστηριακής μαφίας, αλλά κάνουν σα να συνέβησαν σε ενα άλλο, παράλληλο σύμπαν. 

Ο δικός τους κόσμος είναι ένα απολύτως δίκαιο και συμμετρικό μέρος, κατοικημένο από αγίους και πανάγαθους, άσπιλους αγγέλους. Οπότε που είναι το παράξενο που έχει καταργηθεί σιγά-σιγά η δικαιοσύνη; Είναι περιττή - επισημαίνω εγώ, ο ακραίος. Μιλάμε για τέτοια σοβαρή βλάβη, τέτοια τύφλωση, τέτοιον στρουθοκαμηλισμό. Το βόλεμα και η εξάρτηση είναι ολέθριες συμφορές. Οδηγούν σε πλήρη ανικανότητα αντίληψης και αξιολόγησης των ερεθισμάτων του περιβάλλοντος. Και σε πλήρη άρνηση της πραγματικότητας και, τέλος, σε απόλυτη αναισθησία και ηλιθιότητα.

 Παρεμπιπτόντως, όταν λέμε "ακαταδίωκτος γιατρός" ή "ακαταδίωκτος δικαστικός λειτουργός" είναι σα να λέμε "πληρωμένος δολοφόνος υπό την προστασία των αρχών". Ο ορισμός και μόνο, αποτελεί ένα λογικό τέρας. Μια ύβρη της πραγματικότητας. Ας φανταστούμε καταρχήν τι είδους "αρχές" είναι οι συγκεκριμένες...