Βασική αρχή χειρισμού μαζικής ψυχολογίας είναι το να πείσεις το θύμα ότι είναι ένοχο. Ότι αυτό που του συμβαίνει δεν θα του συνέβαινε αν είχε άλλη στάση απέναντι στις καταστάσεις.
Τις καταστάσεις, βέβαια, τις έχεις επιβάλλει εσύ, κάτι που θα έκανες έτσι κι αλλιώς. Είναι όμως πολύ πιο βολικό και πειστικό για το αποχαυνωμένο κοινό να έχεις φροντίσει να επινοήσεις κάποια ανάγκη, κάποιο "πρόβλημα" του οποίου η λύση θα είναι η καταστροφή του θύματος.
Κάτι που το θύμα βέβαια δεν βλέπει, διότι γίνεται σε αργή κίνηση και είναι ντυμένο με τον μανδύα της συνενοχής, οπότε το αίσθημα δικαίου διαστρεβλώνεται και αποπροσανατολίζεται, μέχρι που σβήνει. Οι δίκαιες συμφορές κάμπτουν τη θέληση του θύματος να τις ξεπεράσει.
Όμως το κρίσιμο είναι ότι το θύμα είναι ΟΝΤΩΣ ένοχο - αλλά όχι για τον λόγο που προσπαθεί να του υποβάλλει ο θύτης. Είναι ένοχο διότι ανέχθηκε τον θύτη. Διότι ίσως και να του έμοιασε. Και διότι δεν στρέφεται την ύστατη στιγμή εναντίον του.
Ο κόσμος είναι ένοχος ακριβώς διότι τα ψυχασθενή παράσιτα και
οι μαζικοί δολοφόνοι του World Economic Forum (και τα πολιτικά τους ανδρείκελα) κυκλοφορούν ελεύθερα και δεν βρίσκονται στο βαθύ μπουντρούμι που θα έπρεπε, ή, καλύτερα, στο χώμα. Ο σύγχρονος Ναζισμός επινοεί "κρίσεις": οικονομική, υγειονομική, γεωπολιτική, ενεργειακή, κλιματική.Είναι όλες σημεία της ίδιας ατζέντας. Το ότι έφτασε να παίζει τα τελευταία χαρτιά του (δαιμονοποίηση της Ρωσίας και ξέπλυμα του Ναζιστικού Ουκρανικού εργαλείου του, και δήθεν "ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή") είναι ενθαρρυντικό.
Σημαίνει ότι τα προηγούμενα δεν του βγήκαν καλά, κάτι που το είδαμε αλλά πολλοί δεν το παρατήρησαν. Το Παράσιτο ψοφάει, σφαδάζοντας. Ας επιταχύνουμε τον θάνατό του, γιατί αν δεν το κάνουμε θα πάρει ΠΟΛΥ κόσμο μαζί του. Θυμηθείτε εδώ, στη δική μας αποικία, την δολοφονική προβοκάτσια της Μαρφίν, και το αποτέλεσμα που είχε: ενοχή.
Ευνουχισμός του κοινού περί δικαίου αισθήματος. Και ακολούθως, μεθοδευμένα, το "μαζί τα φάγαμε" του Κακοήθους Όγκου, του Πάγκαλου.
Το ίδιο συμβαίνει διεθνώς με το κυνήγι μαγισσών των ανθρώπων που αρνήθηκαν να προκαλέσουν βλάβη στο σώμα τους και τον νου τους, με τους "ανεύθυνους" που δεν φιμώθηκαν μέχρις ασφυξίας ή που βλέπουν το προφανές στην Ουκρανία, ή που ξέρουν καλά ότι η... "κλιματική αλλαγή" και η διατροφική και ενεργειακή τερατωδία που προωθείται ως... "λύση" είναι η τελευταίες κινήσεις μιας πολιτικο-οικονομικής ψυχοπαθολογίας που εκδηλώθηκε επισήμως τριάντα χρόνια πριν, αλλά οι ρίζες της βρίσκονται πιο πίσω. Στα ορφανά του Αδόλφου και στη συνάντηση του Σβάμπ με τον Κίσινγκερ το 1971. Η απάντηση που θα πάρουν θα είναι αμείλικτη και μοιραία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου