Ή ακριβέστερα, η κατασκευασμένη "Ρωσική Απειλή" (γελάνε και τα σαλιγκάρια) που ήρθε να αντικαταστήσει επειγόντως τη δήθεν "πανδημία" για να συντηρήσει τον φόβο των υποχείριων ώστε να υποστούν τον όλεθρο της δήθεν "λύσης" για κάποιο δήθεν "πρόβλημα". Όμως το πρησμένο Παράσιτο του World Economic Forum και το διεθνές οργανωμένο έγκλημα που το στηρίζει έκανε ήδη το μοιραίο λάθος, όπως κάθε ολοκληρωτισμός και κάθε μαφία: υπερεκτίμησε την ισχύ της ηλιθιότητας. Ρίσκαρε, πιστεύοντας ότι η βλακεία μπορεί να υπερβεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Αλλά αν εξαιρέσει κανείς το (μεγάλο, δεν λέω...) ποσοστό των πραγματικά κρετίνων, ακόμα και ο τελευταίος βλάξ αντιλαμβάνεται στο τέλος από τι πραγματικά κινδυνεύει. Αν εξαιρέσει δηλαδή κανείς τους εγκεφαλικά κατεστραμμένους και τους εξαρτημένους χαφιέδες, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει αντιληφθεί ότι πάντοτε τα "μέτρα" είναι το πρόβλημα (και ο στόχος της διεθνούς Χούντας) και όχι αυτό που υποτίθεται ότι αντιμετωπίζουν. Όπως με τη δήθεν κρίση και τα "μέτρα" των Μνημονίων. Όπως με την ξεκαρδιστική δήθεν "υπερθέρμανση του πλανήτη" (τη στιγμή που κάθε χειμώνας είναι χειρότερος και πιο κρύος από τον προηγούμενο κι έχουμε να δούμε καύσωνα από το 2006) και τα "μέτρα" για την Κλιματική Αλλαγή. "Εμπιστευόμαστε την επιστήμη" έλεγαν τα κνώδαλα ενώ εμπιστεύονταν μια αντι-επιστημονική, γκροτέσκο και εξωπραγματική προπαγάνδα - εκτός του ότι η Επιστήμη δεν ζητάει ΠΟΤΕ την εμπιστοσύνη κανενός. "Στηρίζουμε την Ουκρανία" λένε τώρα, ενώ στηρίζουν ένα Ναζιστικό εργαλείο της Μάστιγας του Νταβός. Εν ολίγοις τα συμπλεγματικά ανθρωπάρια (τα υποταγμένα, τα φοβισμένα, τα άνοα) στηρίζουν και εμπιστεύονται πάντοτε το ίδιο πράγμα. Τον θύτη τους. Τον νταβατζή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου