ΕΔΩ το ιστορικό με το βίντεο της λάσπης.
Η Εύη Κιαγιά είναι προφανώς η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί η δίκη της 4ης Μαΐου έχει τρομοκρατήσει όχι μόνο την απέναντι πλευρά, αλλά όπως φαίνεται και την “εδώ”. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο πόλεμος που δέχομαι από την “εδώ” πλευρά των “επαναστατών” και των “πατριωτών” μαίνεται από την πρώτη στιγμή και είναι συνεχής, από την ώρα δε που έγινε γνωστή η συνεργασία μου με τον Δημήτρη Ποντίκα, τα πυρά στράφηκαν και προς τον Δημήτρη, πότε ευθέως και πότε εμμέσως.
Και τι δεν έχουν πει και γράψει για μένα. “Μην τον ακούτε, θα τον δείτε να κατεβαίνει και αυτός στην πολιτική”, “ακροδεξιός” και “χρυσαυγίτης”, “λαγός του συστήματος”, με έχουν πει βεβαίως και Συριζαίο έως και κομμουνιστή, μασώνο, ότι “κρατάω τον κόσμο μέσα”, πριν την κατάθεση της μήνυσης “αργεί, πεθαίνει κόσμος”, όταν την κατέθεσα, ούτε λέξη για τη μήνυση, “δύο χρόνια δεν έχει πετύχει τίποτα”, “σας κοροϊδεύει, δεν έχει στείλει ούτε ένα εξώδικο”, “βγάζει λεφτά” (“σιγά μην δεν βγάζει”), εσχάτως “ζητά χρήματα για τηλεφωνικές συμβουλές” (Κιαγιά).
Σίγουρα ξεχνάω πολλά.
Τα κίνητρα δεν είναι πάντα ίδια. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι
όλοι αυτοί που έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια, καθώς σε αυτή την ιστορία, η οποία δεν έχει καμία σχέση με όλα όσα έχει περάσει η χώρα μας τις προηγούμενες δεκαετίες, δεν έχουν λόγο ύπαρξης, αφού το μοναδικό πεδίο δράσης που γνωρίζουν είναι οι διαμαρτυρίες στους δρόμους και οι “επαναστάσεις” του πληκτρολογίου, και βλέπουν έναν άνθρωπο να πολεμά το θηρίο ουσιαστικά, στο μοναδικό πεδίο μάχης στην απάτη αυτή, το οποίο στους ίδιους είναι άγνωστο, ώστε επιχειρούν είτε να απαξιώσουν αυτό που κάνω είτε εμένα τον ίδιο για να κρατηθούν στην επιφάνεια, και είτε έχουν πολιτικούς σκοπούς και δεν μπορούν να πιστέψουν (κρίνοντας τα αλλότρια εξ ιδίων), ότι εγώ δεν έχω κανέναν τέτοιο σκοπό, όσο ξεκάθαρα και σε όλους τους τόνους να έχω αποκηρύξει την πολιτική, είτε απλά δεν αντέχουν στην ιδέα ότι κάποιος άλλος εμφανίστηκε και τους παραγκωνίζει (“εμείς δίνουμε αγώνες χρόνια τώρα, πού ήταν αυτός”), σε άλλες περιπτώσεις είναι όλοι αυτοί που εκμεταλλεύονται την απελπισία του κόσμου για να πλουτίσουν με αδιέξοδες νομικές ενέργειες στα διοικητικά δικαστήρια και στο ΣτΕ και εγώ είμαι πρόβλημα για αυτούς γιατί από την πρώτη στιγμή έχω αναδείξει και αποδείξει τον αδιέξοδο χαρακτήρα των κινήσεων αυτών και της επιχείρησης αθέμιτου πλουτισμού των επιτήδειων δικηγόρων και πελαταγωγών, σε άλλες είναι όλοι αυτοί οι ακραίοι γραφικοί, ταυτόχρονα επικίνδυνοι για τον κόσμο, “θεματοφύλακες” και “ιεροδηλωσίτες” (οι οποίοι με “κατηγορούν” ότι δεν έχω πετύχει τίποτα, την ίδια ώρα βεβαίως που δεν εξηγούν στον κόσμο γιατί αφού π.χ. με την κατάθεση μίας ιερής δήλωσης ξεμπερδεύεις, δύο χρόνια τώρα κανένας από αυτούς δεν έχει ξεμπερδέψει), κ.λπ, κ.λπ.Πλησιάζοντας την 4η Μαΐου βλέπουν με τρόμο την προοπτική της ηρωοποίησής μου, γεγονός που φοβούνται ότι θα τους εξαφανίσει από τον κοινωνικό και πολιτικό χάρτη. Γιατί ποτέ δεν τους ενδιέφερε πραγματικά η σωτηρία της χώρας αλλά αποκλειστικά και μόνο ο εαυτός τους. Η προβολή τους και οι πολιτικές προοπτικές και το “βόλεμά” τους. Το “βόλεμά¨τους βεβαίως μέσα ακριβώς στο σύστημα, το οποίο κατά τα λοιπά πολεμάνε, αφού αυτό είναι που “πουλάει”.
Και έτσι αρχίζουν και βγαίνουν τα μαχαίρια. Η Εύη Κιαγιά είναι προφανώς αναλώσιμη. Ούτως ή άλλως ο λόγος της είναι παραληρηματικός, πολύ νωρίς φούσκωσαν τα μυαλά της από τη στιγμή που έγινε γνωστή σε ένα ευρύ κοινό της “εδώ” πλευράς (γιατί είναι πραγματικά ελάχιστοι εκείνοι οι άνθρωποι που θα αντέξουν την μικρότερη ή μεγαλύτερη δημοσιότητα και αναγνωρισιμότητα και θα συνεχίσουν να πατάνε στη γη), ηδονίζεται με τη δημοσιότητα αυτή, είτε στο facebook είτε με το μικρόφωνο σε συγκεντρώσεις, ώστε πολύ εύκολα πείστηκε να πετάξει την αδιανόητη λάσπη σε εμένα. Λάσπη που εξυπηρετεί συγκεκριμένο κομμάτι της “εδώ” πλευράς, το οποίο είναι και αυτό που παρακίνησε την Κιαγιά να ξεστομίσει τις χθεσινές βρωμιές της.
Απλά, αυτό που δεν περίμεναν σε καμία περίπτωση χθες όλοι αυτοί ήταν ότι εγώ θα αντιδράσω αστραπιαία. Παρακολουθούν καθημερινά τη δράση μου, βλέπουν ότι ετοιμάζομαι πυρετωδώς για τη δίκη της 4ης Μαΐου, παράλληλα διαβάζουν και για όλες τις παράλληλες κινήσεις που κάνω στο πεδίο της τιτάνιας αυτής μάχης, όπως η συνεχής επικοινωνία που έχω με θύματα των εμβολίων, και ήταν σίγουροι ότι είτε θα αργήσω να αντιδράσω είτε ότι δεν θα έχω χρόνο να το κάνω καθόλου, τουλάχιστον προς το παρόν, ώστε θα υπήρχε χρόνος να “δουλέψει” η γκεμπελική λάσπη της Κιαγιά. Το ίδιο δε βράδυ, χθες, διάβασαν και την πολυσέλιδη προσφυγή μου κατά της διάταξης Παγώνη-Αναστασοπούλου-Οικονόμου.
“Δεν είναι δυνατόν να τα προλαβαίνει όλα ταυτόχρονα”, σκέφτηκαν.
Κι όμως. Και αυτό δεν είναι μόνο δικό τους πρόβλημα. Αλλά κυρίως των απέναντι, τους οποίους οι ίδιοι υποτίθεται ότι πολεμάνε, πλην όμως με τις επιθέσεις εναντίον μου τους προσφέρουν τις καλύτερες υπηρεσίες. Ή έτσι νομίζουν. Και αυτοί και οι απέναντι.
Ώστε με τρόμο παρακολούθησαν την αντίδρασή μου πριν καν η Κιαγιά προλάβει να ολοκληρώσει το live στο facebook, o τρόμος δε αυτός έγινε πανικός και άρχισαν οι “αυτοχειρίες”. Η μεν Κιαγιά κατέβασε άρον άρον το βίντεο με γελοίες δικαιολογίες, στην προσπάθειά της όμως να συντηρήσει κατά το δυνατόν το αρνητικό για μένα κλίμα, το οποίο αυτή και οι υποκινητές της επιχείρησαν να δημιουργήσουν με τη λάσπη για τους “πέντε” που της “κατήγγειλαν” ότι εγώ “ζήτησα 100 ευρώ για τηλεφωνική συμβουλή” (και προφανώς για να το “καταγγείλουν”, δεν μου τα “έδωσαν” και εγώ δεν τους “συμβούλεψα”), ακυρώνοντας τον ανιδιοτελή χαρακτήρα της νομικής δράσης μου, πέταξε και νέα λάσπη με τις γνωστές γκεμπελικές αναφορές του τύπου “μην με προκαλείς, ξέρω πολλά γι αυτόν”. Ο δε νέος …Ντοστογιέφσκι, Πέτρος Αργυρίου (προς το παρόν αυτός), με ένα παραληρηματικό λόγο σε ανάρτησή του στο facebook, με χυδαίες ύβρεις (“αλήτης”, “δικομανής τραμπούκος” και πολλά άλλα), και με συνεχή σχόλια που παρέπεμπαν σε διαταραγμένες εγκεφαλικές λειτουργίες, υποστήριξε την Κιαγιά με “επιχειρήματα” που κατέλυαν και αυτή ακόμη την κοινή λογική, γράφοντας ότι στρέφομαι κατά ενός απλού πολίτη, ότι τέτοιους απλούς πολίτες μόνο “κρεμάω στα μανταλάκια” (καθώς δεν έχει δει κανέναν άλλον μέχρι τώρα να “κρεμάω στα μανταλάκια”,), αφού η “λογική” του λέει ότι ο άλλος μπορεί να σου πετάει λάσπη, να σε βρίζει και να σε συκοφαντεί, αλλά όταν εσύ αντιδράς αμυνόμενος (πάντα αμυνόμενος αντιδρώ στην “εδώ” πλευρά), γίνεσαι …¨δικομανής τραμπούκος” και ο υβριστής σου ένας “απλός πολίτης”. Φυσικά, αν δεν αντιδρούσα, θα έλεγαν ότι δεν το κάνω γιατί δεν μπορώ. Δεν τους πιάνεις πουθενά όλους αυτούς. Βρήκε δε ευκαιρία να γράψει και το “παράπονό” του για το γεγονός ότι “κρέμασα” και αυτόν στα “μανταλάκια”, στην ίδια “λογική” που τα έβαλα με έναν “απλό πολίτη” με την άμυνά μου απέναντι στη λάσπη της Κιαγιά, αφού και αυτός τότε βεβαίως, απρόκλητα με είχε πιάσει στο στόμα του και πέταγε λάσπη.
Ίσως, η άμεση αυτή αντίδρασή μου στη λάσπη της Κιαγιά να κόψει τον αέρα στους επίδοξους “Κιαγιάδες”.
Θα δείξει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου