Η μέγιστη ύβρις: η ακύρωση της φυσικής ανοσίας

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

η μέγιστη ύβρις: η ακύρωση της φυσικής ανοσίας

… η φυσική ανοσία ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε εδώ. Δεν μπορεί να ακυρωθεί από την αυθαιρεσία κανενός καθεστώτος ή παγκόσμιου οργανισμού. Δεν μπορεί να πάψει να αναγνωρίζεται με εξαγγελία ή «νομοθετική» ρύθμιση (αλλά και ούτε με αλλαγή του ορισμού της λέξης). Δεν μπορεί δηλαδή να βγει ένας «νόμος» που να λέει ότι κάποιος δεν έχει ανοσία γιατί στην πραγματικότητα κάθε άνθρωπος έχει.

Ο λόγος είναι ότι πρόκειται για έναν φυσικό μηχανισμό που υπάρχει έμφυτος στον ανθρώπινο οργανισμό: το γνωστό σε όλους ανοσοποιητικό σύστημα (για την ακρίβεια το σύστημα που δραστηριοποιείται αδιάκοπα με την αποτοξίνωση του οργανισμού, την αποβολή δηλαδή των τοξινών από το αίμα και το σώμα). Ο μηχανισμός αυτός (ουσιαστικά ο γιατρός μέσα μας) λειτουργεί ακούσια χωρίς τη δική μας συνειδητή μεσολάβηση. Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βοηθάμε αυτή τη διαδικασία με τις υγιεινές συνήθειες και τη σωστή διατροφή, την κάλυψη των διατροφικών ανεπαρκειών (σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, κλπ), την άσκηση, τον καλό ύπνο και την καλή ψυχολογία.

Όμως μέσα στο απατηλό πλαίσιο της καταχρηστικά λεγόμενης «πανδημίας» βλέπουμε θρασύτατα με συνοπτικές διαδικασίες να επιχειρείται η υποβάθμιση και η μη αναγνώριση αυτού του θαύματος της Φύσης. Αυτό είναι απαράδεκτο ισοδυναμώντας ουσιαστικά με ακρωτηριασμό: είναι σαν να βγαίνουν αυθαίρετα και να ισχυρίζονται ότι από εδώ και στο εξής καταργείται κάποιο μέλος, όργανο ή σύστημα του οργανισμού: σαν να μη δέχονται δηλαδή ότι υπάρχει π.χ. το νευρικό σύστημα, το πεπτικό, το αναπαραγωγικό και ούτω καθεξής.

Το έναυσμα για αυτή την απόλυτη ύβρη το έδωσε ο ελεγχόμενος από (ιδιωτικά συμφέροντα και όχι από τα κράτη) ΠΟΥ, ο οποίος τον

Νοέμβριο του 2020 άλλαξε αυθαίρετα τον ορισμό της «ανοσίας της αγέλης» λέγοντας ότι αυτή είναι εφικτή μόνο «όταν επιτευχθεί ένα ποσοστό εμ-βολιασμού». Εν συνεχεία με πρωτοφανή ζήλο τη σκυτάλη πήραν τα καθεστώτα της Δύσης σπεύδοντας να εξαγγείλουν το τέλος της φυσικής ανοσίας και να εξελιχθούν σε αφόρητα πιεστικούς προωθητές της ψευδεπίγραφης «τεχνητής ανοσίας» μέσω των συνεχών δόσεων τοξικών σκευασμάτων.

Αυτή η αφελής υπεραπλούστευση της «τεχνητής ανοσίας» δια των σκευασμάτων, του ενός δηλαδή γενικού μέτρου (π.χ. ένα μέγεθος ρούχων για όλους) δεν ισχύει αφού όχι μόνο δεν έχει αποτέλεσμα αλλά οδηγεί σε τρομερά σοβαρές και μοιραίες συνέπειες. Επίσης σκόπιμα παραβλέπει ότι η ανοσία είναι ατομική υπόθεση και δεν υφίσταται ούτε μπορεί να υπάρξει σε γενική μορφή αγέλης (εξαρτώμενη μάλιστα μόνο από έναν παράγοντα - βλέπε εμ-βόλιο). Κι αυτό γιατί σε κάθε άνθρωπο η ανοσία και το ανοσοποιητικό βρίσκονται σε διαφορετικό επίπεδο λειτουργικότητας (από το χάλια έως το άριστα) εξαρτώμενο πάντα από πολυάριθμους παράγοντες και συνθήκες. Εάν δηλαδή κάποιος φροντίζει ενεργά το ευρύτερο πλαίσιο του τρόπου ζωής του να είναι το κατάλληλο και το βέλτιστο, το ανοσοποιητικό του θα λειτουργεί στον βέλτιστο βαθμό. Αν όχι, το ανοσοποιητικό του θα είναι κατεσταλμένο και θα υπολειτουργεί.

Συμπερασματικά, η απόλυτη ύβρις της κατάργησης της φυσικής ανοσίας επιβάλλεται αμέσως να αναιρεθεί γιατί συνιστά ευθεία προσβολή στη Φύση κατηγορώντας την ότι δημιούργησε ατελή όντα που ένα εφήμερο δογματικό κατεστημένο μπορεί να διορθώσει. Παράλληλα, οι υγιείς άνθρωποι πρέπει αμέσως να απεμπλακούν από το αφήγημα-παγίδα που τους επιβάλλει αντισυνταγματικές υποχρεωτικότητες οι οποίες ύπουλα καταργούν κατοχυρωμένες ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα.

Επιβάλλεται επίσης να πάψει η προσβολή του να μας αποκαλούν αγέλη. Σε αγέλες ζουν τα άγρια ζώα (και απ’ όσο γνωρίζουμε δεν αντιμετωπίζουν καμία «πανδημία» όσο βρίσκονται εκτός της επίδρασης των ανθρώπινων δραστηριοτήτων). Εμείς όμως είμαστε άτομα που απαρτίζουμε την κοινωνία των πολιτών και έχουμε δικαιώματα και ελευθερίες με βάση τον θεμελιώδη νόμο που είναι το Σύνταγμα και έτσι απαιτούμε να μας αντιμετωπίζουν. Σε διαφορετική περίπτωση οι πολίτες έχουν κάθε δικαίωμα να γίνουν αγέλη λύκων απέναντι στην ανομία και στη διαφθορά.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ