του Παναγή Πολυκρέτη [Βιολόγου, PhD Δομικής Βιολογίας]
Εισαγωγή
Τα τελευταία δύο χρόνια οι κυβερνήσεις διαφόρων κρατών καπηλεύονται την επιστήμη για να δικαιολογούν αποφάσεις και μέτρα που μοιάζουν να έχουν περισσότερο πολιτική σκοπιμότητα, παρά να εξυπηρετούν αποκλειστικά την δημόσια υγεία. Ως επιστήμονας αισθάνομαι το ηθικό χρέος να επισημάνω στους πολίτες, ότι η επιστημονική κοινότητα δεν είναι σύσσωμα σύμφωνη με όσα γίνονται. Όσοι επιστήμονες έχουν αντίθετη άποψη περιθωριοποιούνται και έτσι η γνώμη τους δεν ακούγεται στο ευρύ κοινό. Παρόλα αυτά, η επιστημονική κοινότητα έχει το χρέος να συνεχίσει να υπερασπίζεται την αλήθεια και την ηθική υπόσταση της επιστήμης. Ένα από τα θέματα γύρο από τα οποία η επιστημονική κοινότητα διχάζεται, είναι το ζήτημα της χρησιμότητας του εμβολιασμού στα μικρά παιδιά και στους εφήβους.
Τα επιστημονικά δεδομένα
Θα ήθελα να σας παρουσιάσω μερικά από τα αποτελέσματα μιας έρευνας που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Toxicology Reports με τίτλο “Why are we vaccinating children against COVID-19?”[1]. Το επιστημονικό άρθρο ξεκινάει αμφισβητώντας το δικαίωμα των εμβολίων κατά του Covid-19 να ονομάζονται έτσι. Η ομάδα επιστημόνων ξεκινάει από την
προϋπόθεση ότι τα εμβόλια πρέπει να παρέχουν ανοσία και να προλαμβάνουν την λοίμωξη και την μετάδοση. Εφόσον τα διαθέσιμα εμβόλια κατά του Covid-19 δεν προλαμβάνουν ούτε την μια, ούτε την άλλη, τα αποκαλούν ενέσιμες θεραπείες.Το άρθρο χρησιμοποιεί δεδομένα από τις ΗΠΑ, σχετικά με την περίοδο από την έναρξη της πανδημίας έως τα μέσα Ιουνίου 2021, για να συζητήσει τρία σημαντικά ζητήματα:
i) Η μέθοδος με την οποία καταγράφηκαν οι θάνατοι από Covid-19. Στα τέλη Μαΐου 2021, οι θάνατοι από Covid-19 στις ΗΠΑ ανέρχονταν σε περίπου 600.000. Αυτός ο αριθμός αμφισβητήθηκε για διάφορους λόγους. Πριν αναπτυχθούν τα διαγνωστικά τεστ, οι γιατροί έκαναν διαγνώσεις μόνο με βάση την κλινική εικόνα. Στη συνέχεια, όταν υιοθετήθηκε το RT-PCR test, σημειώθηκαν πολλά ψευδώς θετικά κρούσματα, λόγω του μεγάλου αριθμού των κύκλων που αυξάνουν λογαριθμικά το προϊόν της κάθε αντίδρασης. Τέλος, οι επιστήμονες επικρίνουν το γεγονός ότι οποιοσδήποτε ασθενής θετικός στο RT-PCR πέθανε, καταλογίστηκε ως θάνατος από τον Covid-19, ανεξάρτητα από την ποσότητα και κυρίως την βαρύτητα των υποκείμενων νοσημάτων. Σύμφωνα με το CDC, το 94% των θανάτων σημειώθηκε σε ασθενείς με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα. Κατά συνέπεια, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι θάνατοι που αποδίδονται αποκλειστικά στον Covid-19 στις ΗΠΑ είναι περίπου 35.000 (αριθμός συγκρίσιμος με τους θανάτους που προκαλεί η εποχική γρίπη).
ii) Οι κλινικές μελέτες που επέτρεψαν στην Pfizer να λάβει άδεια για επείγουσα χρήση από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA). Για να λάβει την άδεια χρήσης έκτακτης ανάγκης από την FDA, η Pfizer υπέβαλε δυο μελέτες. Στη δεύτερη και μεγαλύτερη μελέτη, οι συμμετέχοντες ανήκαν στις ακόλουθες ηλικιακές ομάδες: ≥12-15 (0,2%), ≥16-64 (77,8%), ≥65-74 (17,6%), ≥75 (4,4%) (Εικόνα 1). Όμως, η συντριπτική πλειοψηφία των θανάτων από Covid-19ενδιαφέρει άτομα άνω των 75 (Εικόνα 2), που στη μελέτη της Pfizer αντιπροσωπευόταν μόνο από το 4,4% των συμμετεχόντων! Επισης, άτομα με διάφορες παθήσεις αποκλείστηκαν από την μελέτη, ενώ στον πραγματικό κόσμο, ο Covid-19 χτύπησε περισσότερο άτομα με υποκείμενα νοσήματα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η θνησιμότητα του Covid-19 για άτομα <70 ετών κυμαίνεται μεταξύ 0 και 0,31%[2], είναι προφανές ότι οι κλινικές δοκιμές της Pfizer έδειξαν 95% αποτελεσματικότητα[3].
Εικόνα 1. Αριθμός συμμετεχόντων στη μελέτη ασφάλειας
και αποτελεσματικότητας του εμβολίου της Pfizer, ταξινομημένος ανά
ηλικιακή ομάδα, που έλαβαν το BNT162b2 ή placebo (πηγή:Kostoffetal.,
2021).
Εικόνα 2. Θάνατοι από Covid-19 κατά κεφαλήν που
καταγράφηκαν στις ΗΠΑ έως τις 5 Ιουνίου 2021, ταξινομημένοι ανά ηλικιακή
ομάδα (πηγή: Kostoffetal., 2021).
iii) Οι παρενέργειες που σημειώθηκαν μετά από μαζικό εμβολιασμό. Η μελέτη εξετάζει τις παρενέργειες που καταγράφηκαν στο VAERS (το αμερικάνικο σύστημα αναφοράς ανεπιθύμητων παρενεργειώντων εμβολίων). Μέχρι τις 24 Μαΐου 2021, το VAERS είχε λάβει 4.863 αναφορές θανάτων έπειτα από εμβολιασμό (το 0,0017%). Το 60% των θανάτων σημειώθηκε την πρώτη εβδομάδα από τον εμβολιασμό. Ένα εξαιρετικά ανησυχητικό εύρημα, είναι ότι ενώ οι θάνατοι από Covid-19 μεταξύ παιδιών και εφήβων είναι στατιστικά αμελητέοι, οι θάνατοι από τις παρενέργειες είναι ναι μεν λιγότεροι από τις άλλες ηλικιακές ομάδες, αλλά δεν είναι καθόλου στατιστικά αμελητέοι (Εικόνα 3)!
Εικόνα 3.Θάνατοι που σημειωθήκαν μετά τον εμβολιασμό ανά ηλικιακή ομάδα στο VAERS έως τις 28 Μαΐου 2021 (πηγή: Kostoffetal., 2021).
Επίσης, δυο πρόσφατες μελέτες, η μια του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (ακόμη σε φάση επικύρωσης) και μια μελέτη που έγινε στην Δανία, διαπίστωσαν ότι το εμβόλιο της Pfizer μπορεί να προκαλέσει μυοκαρδίτιδα και περικαρδίτιδα στους εφήβους, οι οποίοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να νοσηλευτούν λόγω αυτών των παρενεργιών, πάρα λόγω του Covid-19[4,5].
Μια άλλη πολύ ανησυχητική εκτίμηση που κάνει η ερευνητική ομάδα, είναι ότι εφόσον τα εμβόλια προκαλούν την παραγωγήαντισωμάτων κατά την πρωτεΐνη ακίδα και εφόσον τα ανθρώπινα κύτταρα είναι υπεύθυνα για την παραγωγή αυτής της πρωτεΐνης, μετά από κάθε αναμνηστική δόση οι αυτοάνοσες αντιδράσεις μπορεί να είναι όλο και πιο δυνατές, διότι το ανοσοποιητικό μας εκπαιδεύεται να αναγνωρίζει την ακίδα και επομένως να επιτίθεται σε οποιοδήποτε κύτταρο την παράγει[1].
Τα παραδοσιακά εμβόλια βασίζονται σε αδρανοποιημένους ή εξασθενημένους ιούς (για παράδειγμα με θερμικές επεξεργασίες η επαναλαμβανόμενες καλλιέργειες σε συνθήκες μη βέλτιστης ανάπτυξης)[6]. Οι ιοί, που έχουν χάσει την ικανότητα να προκαλούν οξεία μόλυνση, επιτρέπουν στο ανοσοποιητικό σύστημα να τους αναγνωρίσει ως ξένους παράγοντες, προάγοντας την παραγωγή ειδικών αντισωμάτων και λεμφοκυττάρων Τ μνήμης [6]. Τα τέσσερα διαθέσιμα εμβόλια κατά του Covid-19, συγκεκριμένα αυτά που χρησιμοποιούν τον αδενοϊό σαν φορέα (AstraZeneca και J&J) και τα mRNA (Pfizer και Moderna), χρησιμοποιούν τον μηχανισμό σύνθεσης πρωτεϊνών των ανθρώπινων κυττάρων για την παραγωγή της πρωτεΐνης Spike (ακίδα) του του SARS-CoV-2[7]. Με απλά λόγια, αυτά τα εμβόλια μετατρέπουν τα κύτταρα που βρίσκονται κοντά στο σημείο της ένεσης σε “εργοστάσια” για την παραγωγή της πρωτεΐνης του ιού. Το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει την ξένη πρωτεΐνη ξεκινώντας τη φλεγμονώδη απόκριση και την επακόλουθη διαδικασία παραγωγής ειδικών αντισωμάτων. Οποιοδήποτε κύτταρο ενσωματώσει mRNA του ιού και ξεκινήσει να παράγει την πρωτεΐνη ακίδα, αναγνωρίζεται αναπόφευκτα ως απειλή από το ανοσοποιητικόσύστημα. Προσοχή! Ο μηχανισμός που μόλις περιεγράφηκε δεν είναι υπόθεση ή εικασία, αλλά προβλέπεται από τη λειτουργία των εμβολίων κατά του Covid-19. Αν κάποιος διατηρεί απορίες για την τύχη των κυττάρων που παράγουν ιογενή πρωτεΐνες, να ξαναδιαβάσει ανοσολογία και συγκεκριμένα τι ρόλο έχει το μείζον σύμπλεγμα ιστοσυμβατότητας (Major Histocompatibility Complex I&II). Το πρόβλημα παίρνει διαστάσεις από την στιγμή που έχει αποδειχτεί ότι τα μικροσωματίδια που περιέχουν το mRNAέχουν την δυνατότητα να εισβάλλουν στην κυκλοφορία του αίματος και συσσωρεύονται σε μικρό ποσοστό και σε άλλους ιστούς. Μια ιαπωνική μελέτη σε ποντίκια, που εξετάζει τη βιοκατανομή των λιπιδίων που περιέχουν το mRNA του εμβολίου της Pfizer, έδειξε ότι αυτά τα μικροσωματίδια μπορούν να συσσωρευτούν σε μικρό ποσοστό σε: συκώτι, εγκέφαλο, καρδιά, πνεύμονες, ωοθήκες, όρχεις, επινεφρίδια[8]. Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Neuroscience έδειξε ότι ποντίκια που ενέθηκαν με καθαρή πρωτεΐνη ακίδα στην κυκλοφορία του αίματός, ανέπτυξαν καρδιαγγειακά προβλήματα και εγκεφαλικές βλάβες, διότι η ακίδα απεδείχθη ικανή να διαπερνά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό[9]. Ενώ μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το διάσημο ινστιτούτο Salk, έδειξε ότι η πρωτεΐνη ακίδα από μόνη της έχει μια τοξική δράση που μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα ενδοθηλιακά κύτταρα[10]. Αυτές οι μελέτες παρέχουν σημαντικές ενδείξεις για την ερμηνεία των παρενεργειών που παρατηρήθηκαν μετά τον εμβολιασμό.
Επίλογος
Από την άποψη της μοριακής βιολογίας, όσοι συγκρίνουν με ευκολία και επιπολαιότητα τα εμβόλια του Covid-19 με τα παραδοσιακά εμβόλια, διαπράττουν παρόμοια παραπληροφόρηση με εκείνους που διασπείρουν ότι τα εμβόλια περιέχουν τσιπάκια για να μας παρακολουθούν με το 5G.
Σήμερα οι αναφορές θανάτων που έχουν καταγραφεί στο VAERS ανέρχονται στους 18853[11]. Αυτός ο αριθμός αναφορών υπερβαίνει εκείνον όλων των εμβολιασμών των τελευταίων 30 χρόνων μαζί (Εικόνα 4). Σε όσους πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα απαραίτητο κόστος, θα ήθελα να επισημάνω ότι το 1976, κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας γρίπης των χοίρων στις ΗΠΑ, η εκστρατεία εμβολιασμού σταμάτησε μετά από 25 θανάτους από παρενέργειες[12]. Αυτό γιατί, ο θάνατος ενός υγιούς ανθρώπου από μια ανθρωπογενή πράξη, έχει πολύ ψηλότερο ηθικό βάρος από έναν φυσικό θάνατο όπως μια ιογενή λοίμωξη.
Εικόνα 4.Αναφορές θανάτων έπειτα από εμβολιασμό που
καταγράφηκαν στο VAERS έως τις 12 Νοεμβρίου 2021 (πηγή:
https://openvaers.com/covid-data/mortality).
Θέλω να επισημάνω ότι δεν είμαι κατά του εμβολιασμού, αλλά όπως πάντα στην ιατρική πρέπει να βάζουμε στην ζυγαριά τα ρίσκα και τα οφέλη. Από την στιγμή που έχει αποδειχτεί ότι τα εμβόλια δεν εμποδίζουν την μετάδοση, καιεπομένως δεν τίθεται θέμα ανοσίας αγέλης[13], από την στιγμή που έχει αποδειχτείότι σε περίπτωση μόλυνσης οι εμβολιασμένοι έχουν παρόμοιο ιικό φορτίο με τους ανεμβολίαστους[14], δεν υπάρχει ούτε η ηθική ούτε η επιστημονική βάση για να διαχωρίζουμε την κοινωνία σε εμβολιασμένους και μη[15], και προπαντός δεν μπορούμε να ζητάμε στα παιδιάνα υποστούν μια ιατρική πράξη στην οποία τα ρίσκα ξεπερνούν τα οφέλη.
PostScriptum: Όποιος θέλει να αμφισβητήσει η να δυσφημήσει την εγκυρότητα αυτού του άρθρου, καλείται σε μια υγιή επιστημονική σύγκριση και πάνω από όλα θα πρέπει να αντικρούσει τα αποτελέσματα των μελετών που αναφέρονται (σχεδόν όλες peer-reviewed). Πιθανότατα, ορισμένοι θα υποστηρίξουν ότι τα δεδομένα του VAERS είναι αναφορές παρενεργειών που παρατηρήθηκαν την περίοδο μετά τον εμβολιασμό και ότι σε πολλές περιπτώσεις οι θάνατοι δεν έχουν επιβεβαιωθεί επίσημα ως συνέπεια του εμβολιασμού. Αυτό είναι σίγουρα γεγονός. Πιθανώς όχι όλες οι 18.853 αναφορές θανάτων οφείλονται άμεσα στον εμβολιασμό. Ωστόσο, θα ήθελα να κάνω την εξής ερώτηση: γιατί υπάρχουν δύο σταθμά και δύο μέτρα; Δεχόμαστε να καταγράφουμε ως θάνατο από Covid-19 οποιονδήποτε ασθενή θετικό στο RT-PCR πεθαίνει, ανεξάρτητα από την ποσότητα και την βαρύτητα των υποκείμενων νοσημάτων, ενώ από την άλλη, είμαστε τόσο επιρρεπείς στο να αμφισβητούμε τις αναφορές θανάτων μετά τον εμβολιασμό, παρά το γεγονός ότι το 60% αυτών σημειώθηκαν την πρώτη εβδομάδα μετά τον εμβολιασμό.
Παναγής Πολυκρέτης [Βιολόγος, PhD Δομικής Βιολογίας]
Βιβλιογραφία
[1] R.N. Kostoff, D. Calina, D. Kanduc, M.B. Briggs, P. Vlachoyiannopoulos, A.A. Svistunov, A. Tsatsakis, Why are we vaccinating children against COVID-19?, Toxicology Reports. 8 (2021) 1665–1684. https://doi.org/10.1016/j.toxrep.2021.08.010.
[2] J.P.A. Ioannidis, Infection fatality rate of COVID-19 inferred from seroprevalence data, Bull World Health Organ. 99 (2021) 19-33F. https://doi.org/10.2471/BLT.20.265892.
[3] S.J. Thomas, E.D. Moreira, N. Kitchin, J. Absalon, A. Gurtman, S. Lockhart, J.L. Perez, G. Pérez Marc, F.P. Polack, C. Zerbini, R. Bailey, K.A. Swanson, X. Xu, S. Roychoudhury, K. Koury, S. Bouguermouh, W.V. Kalina, D. Cooper, R.W. Frenck, L.L. Hammitt, Ö. Türeci, H. Nell, A. Schaefer, S. Ünal, Q. Yang, P. Liberator, D.B. Tresnan, S. Mather, P.R. Dormitzer, U. Şahin, W.C. Gruber, K.U. Jansen, Safety and Efficacy of the BNT162b2 mRNA Covid-19 Vaccine through 6 Months, New England Journal of Medicine. 0 (2021) null. https://doi.org/10.1056/NEJMoa2110345.
[4] T.B. Høeg, A. Krug, J. Stevenson, J. Mandrola, SARS-CoV-2 mRNA Vaccination-Associated Myocarditis in Children Ages 12-17: A Stratified National Database Analysis, 2021. https://doi.org/10.1101/2021.08.30.21262866.
[5] U. Nygaard, M. Holm, C. Bohnstedt, Q. Chai, L.S. Schmidt, U.B. Hartling, J.J.H. Petersen, J. Thaarup, J. Bjerre, N.G. Vejlstrup, K. Juul, L.G. Stensballe, POPULATION-BASED INCIDENCE OF MYOPERICARDITIS AFTER COVID-19 VACCINATION IN DANISH ADOLESCENTS, The Pediatric Infectious Disease Journal. (2021). https://doi.org/10.1097/INF.0000000000003389.
[6] S. Sell, How vaccines work: immune effector mechanisms and designer vaccines, Expert Review of Vaccines. 18 (2019) 993–1015. https://doi.org/10.1080/14760584.2019.1674144.
[7] M.T. Mascellino, F. Di Timoteo, M. De Angelis, A. Oliva, Overview of the Main Anti-SARS-CoV-2 Vaccines: Mechanism of Action, Efficacy and Safety, Infect Drug Resist. 14 (2021) 3459–3476. https://doi.org/10.2147/IDR.S315727.
[8] Pfizer, PHARMACOKINETICS: ORGAN DISTRIBUTION CONTINUED, (n.d.). www.pmda.go.jp.
[9] E.M. Rhea, A.F. Logsdon, K.M. Hansen, L.M. Williams, M.J. Reed, K.K. Baumann, S.J. Holden, J. Raber, W.A. Banks, M.A. Erickson, The S1 protein of SARS-CoV-2 crosses the blood–brain barrier in mice, Nat Neurosci. 24 (2021) 368–378. https://doi.org/10.1038/s41593-020-00771-8.
[10] Y. Lei, J. Zhang, C.R. Schiavon, M. He, L. Chen, H. Shen, Y. Zhang, Q. Yin, Y. Cho, L. Andrade, G.S. Shadel, M. Hepokoski, T. Lei, H. Wang, J. Zhang, J.X.-J. Yuan, A. Malhotra, U. Manor, S. Wang, Z.-Y. Yuan, J.Y.-J. Shyy, SARS-CoV-2 Spike Protein Impairs Endothelial Function via Downregulation of ACE 2, Circulation Research. 128 (2021) 1323–1326. https://doi.org/10.1161/CIRCRESAHA.121.318902.
[11] S. User, Mortality, OpenVAERS. (n.d.). https://openvaers.com/covid-data/mortality (accessed November 14, 2021).
[12] M.G.· C. News ·, 1976 U.S. swine flu vaccination program may offer lessons for COVID-19 pandemic | CBC News, CBC. (2020). https://www.cbc.ca/news/health/swine-flu-vaccination-covid-1.5825276 (accessed November 5, 2021).
[13] S.V. Subramanian, A. Kumar, Increases in COVID-19 are unrelated to levels of vaccination across 68 countries and 2947 counties in the United States, Eur J Epidemiol. (2021) 1–4. https://doi.org/10.1007/s10654-021-00808-7.
[14] A. Singanayagam, S. Hakki, J. Dunning, K.J. Madon, M.A. Crone, A. Koycheva, N. Derqui-Fernandez, J.L. Barnett, M.G. Whitfield, R. Varro, A. Charlett, R. Kundu, J. Fenn, J. Cutajar, V. Quinn, E. Conibear, W. Barclay, P.S. Freemont, G.P. Taylor, S. Ahmad, M. Zambon, N.M. Ferguson, A. Lalvani, A. Badhan, S. Dustan, C. Tejpal, A.V. Ketkar, J.S. Narean, S. Hammett, E. McDermott, T. Pillay, H. Houston, C. Luca, J. Samuel, S. Bremang, S. Evetts, J. Poh, C. Anderson, D. Jackson, S. Miah, J. Ellis, A. Lackenby, Community transmission and viral load kinetics of the SARS-CoV-2 delta (B.1.617.2) variant in vaccinated and unvaccinated individuals in the UK: a prospective, longitudinal, cohort study, The Lancet Infectious Diseases. 0 (2021). https://doi.org/10.1016/S1473-3099(21)00648-4.
[15] G. Kampf, COVID-19: stigmatising the unvaccinated is not justified, The Lancet. 398 (2021) 1871. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(21)02243-1.
Πηγή: focusfm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου