Το νέο αβγό του Φιδιού στον ανάποδο κόσμο

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

(Με την φράση «αβγό του φιδιού» που έχει ληφθεί από κινηματογραφική ταινία χαρακτηρίζεται η ιστορική περίοδος της ανόδου και επικράτησης του ναζισμού στην Γερμανία, την εποχή του μεσοπολέμου. Σχετικά με τον τίτλο του άρθρου διαβάστε περισσότερα στο υστερόγραφο).

«Όσο η νύχτα σκοτεινότερη,

τόσο λαμπρότερα τ΄αστέρια

όσο βαθύτερα η θλίψη,

τόσο εγγύτερα ο Θεός»

Α. Μάικοφ, Ρώσος ποιητής

Σε πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξη που παραχώρησε στο Πρώτο Πρόγραμμα η υφυπουργός Παιδείας κ. Ζέττα Μακρή αναφέρθηκε στην επεξεργασία νομοθετικής διατάξεως από τα συναρμόδια υπουργεία Δικαιοσύνης και Παιδείας με την οποία θα προβλέπεται η άσκηση ποινικής δίωξης για τους γονείς που εναντιώνονται στην τήρηση των απάνθρωπων και αδικαιολόγητων υγειονομικών πρωτοκόλλων που επιβάλλονται στον χώρο των εκπαιδευτικών μονάδων, αρνούμενοι να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο.

Με τις δηλώσεις της κ. υφυπουργού αποκαλύπτεται το αδυσώπητο και τυραννικό πρόσωπο του ολοκληρωτικού ψηφιακού κράτους το οποίο ενώ αδυνατεί να επιλύσει τα χρονίζοντα προβλήματα που ταλαιπωρούν την δημόσια παιδεία, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, εντούτοις σπεύδει με εκπληκτική ταχύτητα να εισάγει στο νομικό οπλοστάσιο της πολιτείας μια διάταξη που αποσκοπεί να τσακίσει με όρους ποινικής καταστολής το ελεύθερο φρόνημα των πολιτών που ακόμη αντιστέκονται στην υγειονομική παραφροσύνη των περιοριστικών μέτρων τα οποία αποδεδειγμένα δεν παράγουν καμία ωφέλεια για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Υπάρχουν ακόμη γονείς που εξακολουθούν να οραματίζονται ένα

σχολείο που δεν θα ελέγχει το ψηφιακό αποτύπωμα των μαθητών σε κάποια ηλεκτρονική πλατφόρμα αλλά θα μεριμνά να εντυπώσει στις εύπλαστες παιδικές ψυχές την πίστη και την αγάπη στον Χριστό, στην Πατρίδα και στην Ελευθερία. Δεν ζητούν τίποτε περισσότερο από ένα σχολείο που θα επιτελεί τον συνταγματικό του ρόλο, δηλ. την καλλιέργεια εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης στους μαθητές.

Όπως πληροφορούμαι έχει ήδη ξεκινήσει σε ολόκληρη την επικράτεια η επίδοση κλήσεων από τις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές με παραλήπτες τους γονείς που αρνούνται να συμμετέχουν τα παιδιά τους σε μια εκπαιδευτική διαδικασία -αληθινή παρωδία- που ευτελίζει και απαξιώνει τόσο τον δάσκαλο όσο και τον μαθητή, μετατρέποντας το σχολείο σε υγειονομικό λοιμοκαθαρτήριο και χώρο κράτησης αθώων παιδικών ψυχών.

Όσοι εκ των πολιτών αντιλαμβάνονται με τα καθαρά μάτια της ψυχής τους ότι το σχολείο έχει μετατραπεί σε φυτώριο υποταγμένων και φοβισμένων παιδιών (και αυριανών πολιτών) που φυλακίζει τα όνειρα τους, καταστρέφει τις ελπίδες τους και δηλητηριάζει τις αθώες ψυχούλες τους, δεν έχουν άλλο δρόμο να ακολουθήσουν από εκείνον της σθεναρής υπεράσπισης των προσωπικών αρχών και αξιών τους. Πρέπει όμως να τονιστεί ότι η ανάληψη ενός τέτοιου αγώνα προϋποθέτει βαθιά πίστη στον Θεό και αγωνιστικό και ομολογιακό φρόνημα.

Κατά την προσωπική εκτίμηση του γράφοντος η πολιτικοκοινωνική κατάσταση με την λήψη οριζόντιων περιοριστικών μέτρων θα οδηγηθεί σε οριακό σημείο που θα απειλήσει την κοινωνική συνοχή και σταθερότητα. Θα δοκιμαστούν μέχρι του σημείου θραύσης η πνευματική, ψυχική και σωματική αντοχή των αγωνιζομένων πολιτών.

Η 4η βιομηχανική επανάσταση που ευαγγελίζεται το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ σηματοδοτεί την απόλυτη ψηφιοποίηση κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας η οποία θα υπόκειται σε έλεγχο και παρακολούθηση από ένα σύστημα αλγορίθμων από το οποίο κανείς δεν θα μπορεί να αποδράσει. Όποιος αρνείται το ψηφιακό του αποτύπωμα σε κάθε κοινωνική και οικονομική εκδήλωση και δραστηριότητα, θα απομονώνεται και θα περιθωριοποιείται.

Με την καθιέρωση του υγειονομικού διαβατηρίου οι πολίτες εκπαιδεύονται να υποβάλουν κάθε πτυχή της κοινωνικοοικονομικής δραστηριότητάς τους στον προηγούμενο έλεγχο και στην έγκριση του ψηφιακού ολοκληρωτικού κράτους.

Εντός του 2022  κρίνεται πολύ πιθανό να εκλείψει προοδευτικά η δυνατότητα διενέργειας προληπτικού διαγνωστικού ελέγχου (rapid test), ως υγειονομική προϋπόθεση για την άσκηση κάθε μορφής κοινωνικοοικονομικής δράσης και θα ισχύσει αποκλειστικά και μόνο το ψηφιακό πιστοποιητικό εμβολιασμού.

Ενώπιον της αδυσώπητης κοινωνικής πραγματικότητας που θα επιβάλλει το υγειονομικό διαβατήριο, ως απαράβατο όρο επιβίωσης, πολλοί θα χάσουν το θάρρος τους και θα καμφθούν σπεύδοντας να εμβολιαστούν, άλλοι δε πιο επιτήδειοι ίσως αναζητήσουν άλλες λύσεις και τρόπους απόκτησης «του πιστοποιητικού ελευθερίας».

Όσοι μείνουν όρθιοι θα δεχθούν ένα ανηλεή πόλεμο και ένα πρωτοφανή αποκλεισμό από κάθε στοιχειώδη ανθρώπινη εκδήλωση και δραστηριότητα.

Η άσκηση ποινικής δίωξης εις βάρος των ανεμβολίαστων πολιτών που θα αρνούνται εκ λόγων προσωπικής και κοινωνικής συνείδησης και προστασίας της ατομικής τους υγείας να εμβολιαστούν θα αποτελεί ένα ισχυρό μέσο πίεσης και συμμόρφωσης που θα ενεργοποιείται κατά το δοκούν όχι με διάθεση τιμωρητική (κατά τους ψευδείς και υποκριτικούς ισχυρισμούς των διαχειριστών της υγειονομικής κρίσης) αλλά για την εμπέδωση και την καλλιέργεια «υγειονομικής συνείδησης» μεταξύ των πολιτών.

Κατά την ίδια περίοδο θα εμφανιστούν στην πολιτισμένη και δημοκρατική Ευρώπη και Αμερική τα υγειονομικά στρατόπεδα συγκέντρωσης με την φωτεινή επιγραφή στην είσοδο «Το εμβόλιο απελευθερώνει» τα οποία θα αρχίσουν να υποδέχονται τους απείθαρχους και αμετανόητους πολίτες που θα αρνηθούν να θυσιάσουν την προσωπική τους βούληση και ελευθερία στον βωμό της λατρείας του εμβολίου.  Κανείς δεν θα δείξει συμπάθεια και οίκτο για τους εγωκεντρικούς, εγωπαθείς και ξεροκέφαλους «βιοτρομοκράτες» που θα απειλούν την συνοχή και σταθερότητα των υγειονομικά καθαρών και άμεμπτων κοινωνιών.

Η απειλή της κράτησης δεν θα αφορά μόνο τους ανεμβολίαστους πολίτες αλλά και τους εμβολιασμένους που θα εντοπίζονται «ως στενή επαφή επιβεβαιωμένου κρούσματος» με τον ψηφιακό έλεγχο της ιχνηλάτησης των επαφών.

Ο διάχυτος φόβος και η καχυποψία για τον συνάνθρωπό μας, ως «εν δυνάμει κρούσμα» του ιού, θα παραλύσει κάθε κοινωνική εκδήλωση και έκφραση και θα μεταβάλλει τον άνθρωπο από φύσει κοινωνικό ον σε  καταθλιπτική και μίζερη φιγούρα που θα αποφεύγει την κοινωνική συναναστροφή και θα προτιμά να ζει μέσα στον ψηφιακό εικονικό του κόσμο.

Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι (επιστήμονες ιατροί, νομικοί αλλά και απλοί πολίτες) που διατυπώνουν μια εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη (από την πολιτικά κυρίαρχη) σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης ήδη χλευάζονται και λοιδορούνται από τον τηλεοπτικό προπαγανδιστικό μηχανισμό μαζικής εξαπάτησης και παραπληροφόρησης και ταυτίζονται ιδεολογικοπολιτικά με την άκρα δεξιά και τον νεοναζισμό.

Αυτό όμως δεν συμβαίνει τυχαία.

Επιδιώκεται με τρόπο ύπουλο και μεθοδικό να καλλιεργηθεί στο συλλογικό υποσυνείδητο των ανθρώπων ότι η κάθε επιστημονικά τεκμηριωμένη εναντίωση και διαφωνία σχετικά με το πρόγραμμα του παγκόσμιου εμβολιασμού της ανθρωπότητας είναι απόρροια ενός μεσαιωνικού σκοταδισμού με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά από την εποχή του μεσοπολέμου, κατά την οποία άνθησε κυρίως στην Γερμανία η ιδεολογία του ναζισμού.

Σε κάθε δηλ. αντίθετη επιστημονική άποψη που εισηγείται έναν διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας, απεικονίζεται το νέο αβγό του φιδιού του ανάποδου κόσμου που επωάζεται (κατά τον διαστρεβλωτικό μηχανισμό ποδηγέτησης της κοινής γνώμης) ξανά στην Ευρώπη και ως εκ τούτου πρέπει άμεσα να συντριβεί από τις «υγιείς» πολιτικές δυνάμεις της Γηραιάς Ηπείρου, ώστε να αποτραπεί η επανεμφάνιση -κατά την παρούσα ιστορική συγκυρία- του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας (που αποτέλεσαν την βάση για την άνοδο του ναζισμού στην Γερμανία) και ταυτίζονται με την σύγχρονη μορφή και δράση του αντιεμβολιαστικού κινήματος που όμως υπερασπίζεται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Στο πλαίσιο δηλ. της ανεστραμμένης πραγματικότητας επιχειρείται να αποδοθούν στους πολίτες που υπερασπίζονται την προσωπική τους αξιοπρέπεια και αρνούνται να υποβληθούν σε μια άμεσα ή έμμεσα υποχρεωτική ιατρική πράξη (εμβολιασμός) που παραβιάζει την ελεύθερη βούλησή τους χαρακτηριστικά ναζιστικής νοοτροπίας και συμπεριφοράς η οποία προσιδιάζει σε εκείνους οι οποίοι με φανατισμό, εμπάθεια και περιφρόνηση του δημοσίου διαλόγου προπαγανδίζουν ακατάπαυστα την αναγκαιότητα του εμβολιασμού με ένα πειραματικό σκεύασμα που δύναται να προκαλέσει τον θάνατο ή βαριά σωματική βλάβη, ενώ την ίδια στιγμή παραμένουν άγνωστες οι μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες παρενέργειες και επιπτώσεις του εμβολιασμού στην ανθρώπινη υγεία.

Κάθε άνθρωπος πάνω στη γη καλείται να απαντήσει ατομικά στο εκβιαστικό δίλημμα που θέτει επιτακτικά η υγειονομική τυραννία: Εμβόλιο ή αποκλεισμός. Εμβόλιο ή κοινωνική και οικονομική εξόντωση. Κάθε άνθρωπος πάνω στη γη οφείλει να επιλέξει αν προτιμά να ζήσει και να πεθάνει Ελεύθερος ή υποταγμένος στα  κελεύσματα του ιατροφασιστικού καθεστώτος που εγκαθιδρύεται παγκοσμίως. Από την επιλογή του αυτή θα κριθεί το μέλλον της ανθρωπότητας. Θα κριθεί δηλ. αν η ανθρώπινη κοινωνία θα παραμείνει κοινωνία ελεύθερων προσώπων ή θα ανοίξει ο δρόμος για την μετανθρωπιστική δυστοπική κοινωνία. Στις μέρες μας διεξάγεται η μεγαλύτερη, η πιο επική και η πιο ξεκάθαρη μάχη στην Ιστορία της Ανθρωπότητας, κατά την οποία με τόσο απροκάλυπτο και έκδηλο τρόπο το Κακό μάχεται με τέτοια μανία εναντίον του Καλού, είναι η πρώτη φορά που οι δυνάμεις του Σκότους χωρίς να κρατούν τα προσχήματα έχουν εξαπολύσει λυσσαλέα επίθεση εναντίον των τέκνων του Χριστού και της Ελευθερίας και από την ολομέτωπη αυτή σύγκρουση θα διαχωριστεί η ήρα από το στάρι, θα αποκαλυφθούν οι ενδόμυχες σκέψεις και προθέσεις του καθενός και θα λάμψει η Αλήθεια και η Δικαιοσύνη. Η αντίχριστη παγκοσμιοποίηση που εξυφαίνεται στο παρασκήνιο από την άρχουσα υπερεθνική πολιτικοοικονομική ελίτ που έχει παραδοθεί στην αγκαλιά των δαιμονικών δυνάμεων θα αποτύχει οικτρά να επιβληθεί και θα αντικατασταθεί από την εν Χριστώ παγκοσμιοποίηση σύμφωνα με την οποία κάθε πολίτης της γης θα λέει το «Χριστός Ανέστη» στην γλώσσα του με ορθόδοξη πίστη και φρόνημα.

Υγ. «Το αβγό του φιδιού» είναι ο τίτλος κινηματογραφικής ταινίας που γυρίστηκε το 1977 και αποτελεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες κινηματογραφικές δημιουργίες του σπουδαίου Σουηδού σκηνοθέτη Ingmar Bergman. Η ταινία διαδραματίζεται το 1923 στην Γερμανία κατά την εποχή του μεσοπολέμου, πριν από την πτώση της δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Επιχειρεί να εμβαθύνει στα πολιτικά και κοινωνικά αίτια που εξέθρεψαν την ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού και οδήγησαν στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Η ταινία αναπαριστά με συγκλονιστικό τρόπο την γέννηση του ναζισμού στους κόλπους της γερμανικής κοινωνίας. Μια ταινία η οποία καθίσταται επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε σήμερα που επανεμφανίζεται η χλεύη, ο φανατισμός και η δίωξη κάθε διαφορετικής άποψης που αμφισβητεί την αυθεντία της επιστήμης και δεν αναγνωρίζει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.

Συνεπώς ο κινηματογραφιστής του Μέλλοντος θα αποτυπώσει στον κινηματογραφικό του φακό την τρέχουσα ιστορική περίοδο ως «το νέο αβγό του φιδιού» κατά την οποία το ιατροφασιστικό καθεστώς που εγκαθιδρύεται παγκοσμίως χρησιμοποιεί τα ίδια ακριβώς υλικά του ναζιστικού καθεστώτος, όπως τον φόβο, τον έλεγχο, την αστυνόμευση, τον φανατισμό, την μισαλλοδοξία, την ακραία προπαγάνδα, το ψέμα προκειμένου να συντρίψει το ελεύθερο δημοκρατικό φρόνημα των ανεμβολίαστων πολιτών και να φιμώσει κάθε αντίθετη φωνή που αμφισβητεί και εναντιώνεται στην πρακτική και στην κουλτούρα του πολλαπλού μαζικού εμβολιασμού. «Είναι σαν το αβγό του φιδιού, μέσα από το λεπτό κέλυφος μπορείτε ήδη να διακρίνετε ένα φίδι».

Επί του πιεστηρίου: Την ημέρα που ολοκληρωνόταν η συγγραφή του παρόντος άρθρου ανακοινώθηκε από τον κ. Μητσοτάκη η επέκταση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού για τους πολίτες άνω των εξήντα ετών. Κατά την προσωπική εκτίμηση του γράφοντος η εμμονική προσπάθεια των διαχειριστών της υγειονομικής κρίσης για την επέκταση της εφαρμογής του μέτρου του υποχρεωτικού εμβολιασμού υπηρετεί ένα σκοτεινό και ανομολόγητο στόχο: Στην απευκταία περίπτωση κατά την οποία σημειωθεί (μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα) δραματική επιδείνωση της υγείας των εμβολιασμένων ανθρώπων, αντιπαραβαλλόμενη και συγκρινόμενη με την ποιότητα ζωής και υγείας της ομάδας των ανεμβολίαστων πολιτών, τούτο θα στοιχειοθετήσει την ανεξάλειπτη απόδειξη της αποτυχίας του κοινωνικού πειράματος δηλ. του παγκόσμιου εμβολιασμού της ανθρωπότητας.

Κάθε άνθρωπος που παραμένει ανεμβολίαστος είναι μια ζωντανή μαρτυρία της αποτυχίας του παγκόσμιου εμβολιαστικού προγράμματος και ταυτόχρονα μια συντριπτική απόδειξη ενοχής των διαχειριστών της υγειονομικής κρίσης για το συντελούμενο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Συνεπώς οι πολιτικοί και οι υγειονομικοί διαχειριστές της κρίσης της δημόσιας υγείας -όπως ακριβώς θα ενεργούσε μια ομάδα κακοποιών που επιδιώκει να εξαφανίσει τα ίχνη της εγκληματικής της δράσης- έχουν αποδυθεί σε μια εναγώνια προσπάθεια επέκτασης του μέτρου της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού που αποσκοπεί στην πλήρη εξαφάνιση των αποδείξεων ενοχής τους επιχειρώντας να εμβολιάσουν κάθε άνθρωπο πάνω στην γη. Ο καθολικός εμβολιασμός της ανθρωπότητας θα σηματοδοτήσει το τέλειο έγκλημα, δηλ. ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία, αφού ουδείς μπορεί να καταδικαστεί χωρίς αποδείξεις ενοχής. Οι ανεμβολίαστοι πολίτες που αρνούνται εκ λόγων προσωπικής και κοινωνικής συνείδησης να εμβολιαστούν έχουν επιπλέον την ιστορική ευθύνη να αντισταθούν μέχρις εσχάτων στην επιχείρηση του παγκόσμιου εμβολιασμού της ανθρωπότητας, ώστε η ποιότητα ζωής και υγείας τους να αποτελεί τον αψευδή μάρτυρα της αποτυχίας του εμβολιαστικού προγράμματος και απόδειξη ενοχής των εμπνευστών του.

 

https://attikanea.info/%CE%A4%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CE%B1%CE%B2%CE%B3%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%A6%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%BF-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF/

το είδα