Κύρια σημεία
-Ο κύριος όγκος των κατά κεφαλήν θανάτων COVID-19 εμφανίζεται σε ηλικιωμένους με υψηλές συννοσηρότητες.
-Οι κατά κεφαλήν θάνατοι από COVID-19 είναι αμελητέοι στα παιδιά.
-Οι κλινικές δοκιμές για αυτά τα εμβόλια ήταν πολύ βραχυπρόθεσμες.
-Οι κλινικές δοκιμές δεν αφορούσαν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που είναι πιο σημαντικές για τα παιδιά.
-Αναφέρθηκαν πολλοί θάνατοι μετά τον εμβολιασμό στο VAERS (πολύ βραχυπρόθεσμα).
Αυτό το άρθρο εξετάζει θέματα που σχετίζονται με τον εμβολιασμό COVID-19 για παιδιά.
Ο κύριος όγκος των επίσημων θανάτων που αποδίδονται στην COVID-19 ανά κάτοικο εμφανίζεται στους ηλικιωμένους με υψηλές συννοσηρότητες και οι θάνατοι που αποδίδονται στην COVID-19 ανά κάτοικο είναι αμελητέοι στα παιδιά.
Ο κύριος όγκος των κανονικοποιημένων θανάτων μετά τον εμβολιασμό εμφανίζεται επίσης στους
ηλικιωμένους με υψηλές συννοσηρότητες, ενώ οι κανονικοποιημένοι θάνατοι μετά τον εμβολιασμό είναι μικροί, αλλά όχι αμελητέοι, στα παιδιά.Οι κλινικές δοκιμές για αυτούς τους εμβολιασμούς ήταν πολύ βραχυπρόθεσμες (λίγοι μήνες), είχαν δείγματα που δεν ήταν αντιπροσωπευτικά του συνολικού πληθυσμού και για τους εφήβους/παιδιά, είχαν φτωχή προγνωστική ισχύ λόγω του μικρού μεγέθους τους.
Επιπλέον, οι κλινικές δοκιμές δεν αφορούσαν αλλαγές σε βιοδείκτες που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως δείκτες έγκαιρης προειδοποίησης για αυξημένη προδιάθεση σε σοβαρές ασθένειες.
Το πιο σημαντικό είναι ότι οι κλινικές δοκιμές δεν αντιμετώπισαν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που, εάν ήταν σοβαρές, θα επιβάρυναν τα παιδιά/εφήβους για πιθανώς δεκαετίες.
Μια νέα ανάλυση κόστους-οφέλους με βάση το καλύτερο δυνατό σενάριο έδειξε πολύ συντηρητικά ότι ο αριθμός των θανάτων που αποδίδονται σε κάθε εμβολιασμό είναι πενταπλάσιος από εκείνον που αποδίδεται στην COVID-19 στην πιο ευάλωτη δημογραφική ομάδα 65+.
Ο κίνδυνος θανάτου από το COVID-19 μειώνεται δραστικά όσο μειώνεται η ηλικία και οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των εμβολιασμών στις χαμηλότερες ηλικιακές ομάδες θα αυξήσουν τη σχέση κινδύνου-οφέλους, ίσως και σημαντικά.
3.1.3.2. Ανεπιθύμητες επιδράσεις του εμβολίου στα παιδιά
Ποιες είναι οι πιθανές μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες δυσμενείς επιπτώσεις του εμβολιασμού COVID-19 στην υγεία ειδικά των παιδιών, λαμβανομένου υπόψη ότι θα εκτεθούν όχι μόνο στο συστατικό της πρωτεΐνης spike του ιού SARS-CoV-2 αλλά και στο τοξικό LNP που ενθυλακώνει-κάλυμμα;
Αυτός ο τοξικός συνδυασμός θα έχει παρακάμψει πολλές αμυντικές δικλείδες ασφαλείας (που συνήθως παρέχονται από το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα) μέσω της άμεσης έγχυσης [62].
Όπως έχουμε δείξει, οι κύριοι λόγοι για τους οποίους πιστεύουμε ότι η πρωτεΐνη spike θα μπορούσε να είναι επιβλαβής για τα παιδιά, παρόλο που δεν φαίνεται να αρρωσταίνουν από την έκθεση στον ιό SARS-CoV-2, είναι:
1) η παράκαμψη του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος με τον εμβολιασμό,
2) ο μεγαλύτερος όγκος της πρωτεΐνης spike που εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και
3) οι πρόσθετες τοξικές επιδράσεις του ενθυλακωτικού στρώματος LNP.
3.1.3.2.1. Πιθανές μεσοπρόθεσμες δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία
Η εξέταση των αναρίθμητων συμπτωμάτων/μεταβολών βιοδεικτών μετά τον εμβολιασμό για την COVID-19 για την ηλικιακή ομάδα 0-17 ετών που αναφέρθηκαν στο VAERS περί τα μέσα Ιουνίου 2021 παρέχει κάποιες ενδείξεις για πολύ πρώιμες βλάβες [84].
Οι κύριες περιοχές/συστήματα που επηρεάζονται αρνητικά (τα συμπτώματα/βιοδείκτες VAERS εμφανίζονται σε παρένθεση) περιλαμβάνουν:
Καρδιαγγειακό (αυξημένη κρεατινοφωσφοκινάση στο αίμα, μη φυσιολογική διαδικασία απεικόνισης της καρδιάς, μη φυσιολογικό υπερηχοκαρδιογράφημα, μη φυσιολογικό ηλεκτροκαρδιογράφημα, αυξημένος καρδιακός ρυθμός, μυοκαρδίτιδα, αίσθημα παλμών, περικαρδίτιδα, ταχυκαρδία, αυξημένη τροπονίνη Ι, αυξημένη τροπονίνη, αυξημένη D-Dimer, μειωμένος αριθμός αιμοπεταλίων, αυξημένη αρτηριακή πίεση, βραδυκαρδία, αυξημένο εγκεφαλικό νατριουρητικό πεπτίδιο, μειωμένο κλάσμα εξώθησης, ημικρανία)
Γαστρεντερικό (κοιλιακό άλγος, διάρροια, έμετος, αυξημένη αμινοτρανσφεράση αλανίνης, αυξημένη ασπαρτική αμινοτρανσφεράση).
Νευρικό (διαταραχή βάδισης, μειωμένη κινητικότητα, μυϊκοί σπασμοί, μυϊκές συσπάσεις, επιληπτικές κρίσεις, τρόμος, παράλυση Bell, δυσκινησία)
Ανοσοποιητικό (αυξημένη C-αντιδρώσα πρωτεΐνη, αυξημένος ρυθμός καθίζησης ερυθρών αιμοσφαιρίων, αυξημένος αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων, φλεγμονή, αναφυλακτική αντίδραση, κνησμός, εξάνθημα, λεμφαδενοπάθεια)
Ενδοκρινικό (βαριά εμμηνορρυσιακή αιμορραγία, διαταραχή της εμμήνου ρύσεως)
Σκεφτείτε το παράδειγμα του πολυσυστηματικού φλεγμονώδους συνδρόμου στα παιδιά (MIS-C).
Έχει εμφανιστεί στο VAERS με μέτρια συχνότητα μέχρι στιγμής, και εμφανίστηκε επίσης περίπου ένα μήνα μετά τη μόλυνση με COVID-19 [65].
Και στις δύο περιπτώσεις, η παρουσία της πρωτεΐνης spike ήταν ένα κοινό χαρακτηριστικό.
Πολλά από τα χαρακτηριστικά συμπτώματά του είναι αυτά που αναφέρονται παραπάνω από το VAERS.
Το MIS-C έχει ομοιότητες με γνωστές νοσολογικές οντότητες όπως η νόσος Kawasaki (KD), το σύνδρομο τοξικού σοκ (TSS) και το σύνδρομο ενεργοποίησης μακροφάγων (MAS)/δευτερογενής αιμοφαγοκυτταρική λεμφοϋστεροκυττάρωση (HLH) [66].
Μια παρουσίαση του MIS-C είναι σε εφήβους με υψηλό φορτίο νόσου, όπως αποδεικνύεται από την εμπλοκή περισσότερων οργανικών συστημάτων, σχεδόν καθολικά συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών και γαστρεντερικών συστημάτων, και με υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης σοκ, λεμφοπενίας και αυξημένων καρδιακών βιοδεικτών που υποδηλώνουν μυοκαρδίτιδα [67].
Από τις πρώτες αναφορές παιδιών που εμφάνισαν MIS-C, ήταν προφανές ότι και άλλα παιδιά παρουσίαζαν ορισμένα από τα κλασικά συμπτώματα της καλά αναγνωρισμένης παιδικής νόσου KD [68].
Περαιτέρω, παρά το γεγονός ότι η KD είναι συνήθως απίστευτα σπάνια στους ενήλικες, έχουν επίσης αναφερθεί ασθενείς με MIS-A με χαρακτηριστικά που μοιάζουν με KD. [68]
Έτσι, η εξέταση των ανεπιθύμητων ενεργειών από το COVID-19, όπως αποδεικνύεται μέσω αυτών των ασθενειών, θα μπορούσε να ρίξει κάποιο φως στο τι μπορεί να αναμένεται περαιτέρω από τους εμβολιασμούς.
Η ακόλουθη ενότητα αφορά τη νόσο Kawasaki (KD) και το πολυσυστηματικό φλεγμονώδες σύνδρομο στα παιδιά (MIS-C) [65].
Η KD είναι μια οξεία αγγειίτιδα και φλεγμονή που επηρεάζει κυρίως τις στεφανιαίες αρτηρίες και μπορεί να προκαλέσει ανευρύσματα των στεφανιαίων αρτηριών.
Άλλες εκδηλώσεις της KD περιλαμβάνουν συστηματική φλεγμονή αρτηριών, οργάνων και ιστών, με επακόλουθη ηπατίτιδα και κοιλιακό άλγος, διάμεση πνευμονίτιδα των πνευμόνων, ασηπτική μηνιγγίτιδα λόγω φλεγμονών της εγκεφαλικής μεμβράνης, μυοκαρδίτιδα, περικαρδίτιδα και βαλβιδοπάθεια, πυουρία του ουροποιητικού συστήματος, παγκρεατίτιδα και διόγκωση λεμφαδένων [69].
Σε γενικές γραμμές, αν και σχεδόν όλα τα παιδιά αναρρώνουν πλήρως, ορισμένα από αυτά αναπτύσσουν αργότερα διαστολή των στεφανιαίων αρτηριών ή ανεύρυσμα [70].
Αιτιολογικά και παθολογικά, πολυάριθμες μελέτες δείχνουν ότι η ΚΔ πυροδοτείται από μια παθολογική αυτοάνοση απάντηση που προκαλείται από μια λοίμωξη [71].
Η υπόθεση της λοίμωξης υποστηρίζεται από επιδημιολογικά δεδομένα που δείχνουν ότι εμπλέκεται μια λοιμώδης νόσος τουλάχιστον ως αφετηρία.
Οι λοιμώδεις παράγοντες που έχουν προταθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν τους ερπητοϊούς, τους ρετροϊούς, τον παρβοϊό B19, τον βοκαϊό και βακτηριακές λοιμώξεις όπως οι σταφυλόκοκκοι, οι στρεπτόκοκκοι, η Bartonella και οι λοιμώξεις από Yersinia [72].
Ο SARS-CoV-2 προστίθεται σε αυτούς τους λοιμογόνους παράγοντες προκαλώντας αυτοαντισώματα πιθανότατα μέσω μοριακού μιμητισμού και διασταυρούμενης αντιδραστικότητας με αυτοαντιγόνα [72,73].
Στη συνέχεια, ο σχηματισμός ανοσοσυμπλεγμάτων αντιγόνου-αντισώματος μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα ΚΔ μέσω της ενεργοποίησης των υποδοχέων των μαστοκυττάρων, των ουδετερόφιλων και των μακροφάγων με επακόλουθη απελευθέρωση προφλεγμονωδών κυτταροκινών και αύξηση της διαπερατότητας των αιμοφόρων αγγείων- ενεργοποίηση του συστήματος συμπληρώματος, διέγερση των ουδετερόφιλων και των μακροφάγων να εκκρίνουν πρωτεάσες και περισσότερες προφλεγμονώδεις κυτταροκίνες [74], συγχωνευόμενοι έτσι στην "καταιγίδα κυτταροκινών" που χαρακτηρίζει το MIS-C [75].
Πράγματι, χαρακτηριστικά της ΚΔ είναι τα αυξημένα επίπεδα της ιντερλευκίνης (IL)-6, IL-8, IL-15 και IL-17, με το επίπεδο των κυτταροκινών να προβλέπει το σχηματισμό στεφανιαίου ανευρύσματος σε ασθενείς με ΚΔ [76,77].
Δύο ζητήματα προκύπτουν από αυτά τα αποτελέσματα.
Πρώτον, πού βρίσκονται τα δεδομένα που δικαιολογούν τον εμβολιασμό των παιδιών, πόσο μάλλον των περισσότερων ανθρώπων κάτω των σαράντα ετών;
Δεν βρίσκονται στο Σχήμα 1, όπου οι πιο ευάλωτοι είναι σχεδόν αποκλειστικά οι ηλικιωμένοι με πολλές συννοσηρότητες [83].
Ωστόσο, στις ΗΠΑ, η Pfizer έχει λάβει έγκριση για τον εμβολιασμό παιδιών 12-17 ετών και ο στόχος είναι να επιτευχθεί αυτό μέχρι την έναρξη της σχολικής χρονιάς το φθινόπωρο. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, υπάρχουν σχέδια για τον εμβολιασμό παιδιών ηλικίας μόλις έξι μηνών, ξεκινώντας πριν από το τέλος του 2021.
Ποια είναι η βιασύνη για μια ομάδα με ουσιαστικά μηδενικούς κινδύνους;
Δεδομένου ότι οι εμβολιασμοί δοκιμάστηκαν μόνο για λίγους μήνες, θα μπορούσαν να προκύψουν μόνο πολύ βραχυπρόθεσμες δυσμενείς επιπτώσεις.
Είναι αμφίβολο πόσο καλά ακόμη και αυτές οι βραχυπρόθεσμες επιδράσεις που προέκυψαν από τις κλινικές δοκιμές αντικατοπτρίζουν τις βραχυπρόθεσμες επιδράσεις από τα αρχικά αποτελέσματα του μαζικού εμβολιασμού που αναφέρθηκαν στο VAERS.
Τα Σχήματα 1 και 2 αντικατοπτρίζουν μόνο αυτά τα πολύ βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα.
Ορισμένοι ερευνητές έχουν προτείνει την πιθανότητα σοβαρών μακροπρόθεσμων αυτοάνοσων, εξαρτώμενων από αντισώματα, νευρολογικών και άλλων δυνητικά σοβαρών επιδράσεων, με χρονικές περιόδους καθυστέρησης που κυμαίνονται από μήνες έως χρόνια.
Εάν οι επιπτώσεις αυτές αποδειχθούν πραγματικές, τα παιδιά είναι αυτά που θα πρέπει να υποστούν το μεγαλύτερο βάρος της ταλαιπωρίας.
Δεν φαίνεται να υπάρχουν οφέλη για τα παιδιά και τους νέους ενήλικες από τους εμβολιασμούς και μόνο Κόστος!
Το δεύτερο ζήτημα είναι γιατί οι θάνατοι που εμφανίζονται στο Σχήμα 2 δεν είχαν προβλεφθεί από τις κλινικές δοκιμές.
Εξετάσαμε τα αποτελέσματα των δοκιμών της Pfizer (που βασίζονται σε λίγους μήνες δοκιμών) και δεν είδαμε πώς θα μπορούσαν να προβλεφθούν (ενδεχομένως) εκατοντάδες χιλιάδες θάνατοι από τα αποτελέσματα θνησιμότητας των δοκιμών.
Γιατί αυτό το κενό;
Όπως δείξαμε στην ενότητα των κλινικών δοκιμών, το 17,4 % των μελών του δείγματος της Pfizer ήταν άνω των 65 ετών και το 4,4 % ήταν άνω των 75 ετών.
Όταν οι μεταγενέστερες φάσεις των δοκιμών ξεκίνησαν στα τέλη Ιουλίου 2020, οι υπεύθυνοι γνώριζαν τα ηλικιακά δημογραφικά στοιχεία της COVID-19 που επηρεάζονταν από το ανάλογο του Ιουλίου 2020 του Σχήματος 1.
Αντί να κάνουν δειγματοληψία από την ηλικιακή περιοχή που επηρεάζεται περισσότερο, έκαναν δειγματοληψία κυρίως από την ηλικιακή περιοχή που επηρεάζεται λιγότερο!
Και ακόμη και στην πολύ περιορισμένη δειγματοληψία από τις μεγαλύτερες σε ηλικία ομάδες, δεν είναι σαφές αν επέλεξαν από εκείνους με τις πιο σοβαρές συννοσηρότητες.
Η εντύπωσή μας είναι ότι οι πιο άρρωστοι αποκλείστηκαν από τις δοκιμές, αλλά ήταν πρώτοι στη σειρά για τον εμβολιασμό..
Γίνεται σαφές ότι το κεντρικό συστατικό της έγχυσης, η συνταγή της πρωτεΐνης ακίδας, θα παράγει ένα προϊόν που μπορεί να έχει τρία αποτελέσματα.
Τα δύο από τα τρία συμβαίνουν με την παραγωγή αντισωμάτων έναντι της πρωτεΐνης spike.
Αυτά τα αντισώματα θα μπορούσαν υποτίθεται να προσφέρουν προστασία κατά του ιού (αν και με όλες τις περιπτώσεις "επανάκαμψης" (καινοφανή κρούσματα) μολύνσεις με κοβίντ μετά πο εμβολιασμό) που έχουν αναφερθεί, αυτό είναι αμφισβητήσιμο, ή θα μπορούσαν να καταστείλουν σε κάποιο βαθμό τα σοβαρά συμπτώματα.
Θα μπορούσαν επίσης να διασταυρωθούν με το αντιγόνο του ανθρώπινου ιστού, οδηγώντας σε πιθανές αυτοάνοσες επιδράσεις.
Το τρίτο συμβαίνει όταν το ενέσιμο υλικό εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και κυκλοφορεί ευρέως, κάτι που καθίσταται δυνατό χάρη στο εξαιρετικά αγγειακό σημείο ένεσης και τη χρήση της επικάλυψης PEG-2000.
Αυτό επιτρέπει την κατασκευή/έκφραση της πρωτεΐνης spike σε ενδοθηλιακά κύτταρα σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, τόσο ενεργοποιώντας τα αιμοπετάλια για να προκαλέσουν πήξη όσο και προκαλώντας αγγειακή βλάβη.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι αυτό το αποτέλεσμα είναι άγνωστο στον κατασκευαστή και, σε κάθε περίπτωση, έχει αποδειχθεί σε μυριάδες θέσεις στο σώμα με τη χρήση δεδομένων VAERS.
Φαίνεται να υπάρχει μέτριο όφελος από τα εμβόλια στον ηλικιωμένο πληθυσμό που διατρέχει τον μεγαλύτερο κίνδυνο, κανένα όφελος στον νεότερο πληθυσμό που δεν διατρέχει κίνδυνο και πολλές πιθανότητες βλάβης από τα εμβόλια και στους δύο πληθυσμούς.
Δεν είναι σαφές γιατί γίνεται, επιτρέπεται και προωθείται αυτός ο μαζικός εμβολιασμός για όλες τις ομάδες.
Γενικά συμπεράσματα
Τα άτομα με μυριάδες συννοσηρότητες στο ηλικιακό φάσμα όπου σημειώθηκαν οι περισσότεροι θάνατοι με COVID-19 είχαν πολύ κακή υγεία.
Οι θάνατοί τους δεν φάνηκε να αυξάνουν τη συνολική θνησιμότητα, όπως προκύπτει από διάφορες μελέτες. Εάν δεν είχαν πεθάνει με το COVID-19, πιθανώς θα είχαν πεθάνει από τη γρίπη ή πολλές από τις άλλες συννοσηρότητες που είχαν. Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι πολλοί/περισσότεροι πέθαναν από το COVID-19 εξαιτίας:
1) τον τρόπο με τον οποίο χειραγωγήθηκαν οι εξετάσεις PCR για να δώσουν άφθονα ψευδώς θετικά αποτελέσματα και
2) τον τρόπο με τον οποίο οι θάνατοι αποδόθηκαν αυθαίρετα στο COVID-19 παρουσία μυριάδων συννοσηροτήτων.
Τα γραφήματα που παρουσιάζονται σε αυτό το έγγραφο δείχνουν ότι οι εύθραυστοι λήπτες της ένεσης λαμβάνουν ελάχιστο όφελος από τον εμβολιασμό.
Το βασικό τους πρόβλημα είναι ένα δυσλειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα, που προκύπτει εν μέρει ή στο σύνολό του από μια ζωή τοξικών εκθέσεων και τοξικών συμπεριφορών.
Είναι ευάλωτοι είτε στον άγριο ιό που πυροδοτεί το δυσλειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα σε υπερ-αντίδραση ή υπο-αντίδραση, οδηγώντας σε κακή έκβαση, είτε στην ένεση που κάνει το ίδιο.
Αυτό μπορεί να απεικονιστεί με την ακόλουθη αναλογία.
Ένα άτομο στέκεται σε ένα γυμνό μεταλλικό περίβλημα. Το τι συμβαίνει όταν το άτομο ανάψει ένα σπίρτο και το ρίξει στο πάτωμα εξαρτάται από το τι υπάρχει στο πάτωμα.
Εάν το δάπεδο παραμένει γυμνό μέταλλο, το σπίρτο καίγεται για μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να σβήσει.
Αν υπάρχει ένα φύλλο χαρτί στο πάτωμα κάτω από το σπίρτο, το σπίρτο και το χαρτί θα καούν για λίγο μέχρι να σβήσουν και τα δύο.
Εάν, ωστόσο, το δάπεδο είναι καλυμμένο με νιτρικό αμμώνιο και παρόμοια εύφλεκτα/εκρηκτικά υλικά, θα προκληθεί μεγάλη έκρηξη!
Για την COVID-19, ο άγριος ιός είναι το σπίρτο. Τα εύφλεκτα υλικά είναι οι τοξικές εκθέσεις και οι τοξικές συμπεριφορές. Εάν δεν υπάρχουν "αποτυπώματα" βιοδεικτών από τοξικές εκθέσεις και τοξικές συμπεριφορές, δεν συμβαίνει τίποτα. Εάν υπάρχουν σημαντικά "ίχνη" βιοδεικτών από τοξικές εκθέσεις και τοξικές συμπεριφορές, προκύπτουν άσχημα αποτελέσματα.
Οι επαρκείς δοκιμές ασφάλειας των εμβολιασμών COVID-19 θα είχαν παράσχει μια κατανομή των αποτελεσμάτων που αναμένονται από το "άναμμα του σπίρτου". Δεδομένου ότι δεν πραγματοποιήθηκαν επαρκείς δοκιμές, δεν έχουμε ιδέα πόσα εύφλεκτα υλικά υπάρχουν στο πάτωμα και ποια θα είναι τα αναμενόμενα αποτελέσματα από το "άναμμα του σπίρτου".
Η ένεση πηγαίνει δύο βήματα παραπέρα από τον άγριο ιό επειδή
1) περιέχει τις οδηγίες για την κατασκευή της πρωτεΐνης spike, η οποία, όπως δείχνουν διάφορα πειράματα, μπορεί να προκαλέσει αγγειακές και άλλες μορφές βλάβης, και
2) παρακάμπτει πολλές άμυνες πρώτης γραμμής του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος για να εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος εν μέρει απευθείας.
Σε αντίθεση με το παράδειγμα του ιού, η ένεση εξασφαλίζει ότι θα υπάρχουν πάντα κάποια εύφλεκτα υλικά στο πάτωμα, ακόμη και αν δεν υπάρχουν άλλες τοξικές εκθέσεις ή συμπεριφορές.
Με άλλα λόγια, η πρωτεΐνη spike και τα LNP που την περιβάλλουν είναι τοξίνες με τη δυνατότητα να προκαλέσουν μυριάδες βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία, ακόμη και ελλείψει άλλων παραγόντων που συμβάλλουν!
Το πού και πότε θα εμφανιστούν αυτές οι επιδράσεις εξαρτάται από τη βιοκατανομή του ενέσιμου υλικού.
Οι μελέτες βιοκατανομής της Pfizer έχουν δείξει ότι το ενέσιμο υλικό μπορεί να βρεθεί σε μυριάδες κρίσιμα όργανα σε όλο το σώμα, οδηγώντας στην πιθανότητα πολυοργανικής ανεπάρκειας.
Και αυτές οι μελέτες ήταν από μία μόνο ένεση.
Πολλαπλές ενέσεις και αναμνηστικές ενέσεις μπορεί να έχουν αθροιστικά αποτελέσματα στην κατανομή του εμβολίου στα όργανα!
Οι αναφερόμενοι θάνατοι από την COVID-19 είναι άνθρωποι που πέθαναν με την COVID-19, όχι απαραίτητα από την COVID-19.
Ομοίως, οι θάνατοι VAERS είναι άνθρωποι που πέθαναν μετά από εμβολιασμό, όχι απαραίτητα από εμβολιασμό.
Όσον αφορά το τελευταίο ζήτημα, τόσο η Virginia Stoner [85] όσο και η Jessica Rose [86] έχουν δείξει ανεξάρτητα ότι οι θάνατοι μετά τον εμβολιασμό δεν είναι τυχαίοι και συνδέονται στενά με τον εμβολιασμό μέσω ισχυρής ομαδοποίησης γύρω από την περίοδο της ένεσης.
Οι δικές μας ανεξάρτητες αναλύσεις της βάσης δεδομένων VAERS που αναφέρονται στο παράρτημα 1 επιβεβαίωσαν αυτά τα ευρήματα ομαδοποίησης.
Επιπλέον, το VAERS ιστορικά υποδηλώνει τα ανεπιθύμητα συμβάντα κατά περίπου δύο τάξεις μεγέθους, οπότε οι θάνατοι από τον εμβολιασμό με COVID-19 βραχυπρόθεσμα θα μπορούσαν να είναι εκατοντάδες χιλιάδες για τις ΗΠΑ για την περίοδο από τα μέσα Δεκεμβρίου 2020 έως τα τέλη Μαΐου 2021, υπερκαλύπτοντας ενδεχομένως τους πραγματικούς θανάτους από COVID-19.
Τέλος, οι θάνατοι VAERS που έχουν αναφερθεί μέχρι στιγμής είναι πολύ βραχυπρόθεσμοι.
Δεν έχουμε ιδέα για το ποιος θα είναι ο αριθμός των θανάτων μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα- οι κλινικές δοκιμές δεν έκαναν δοκιμές για αυτούς.
Οι κλινικές δοκιμές χρησιμοποίησαν ένα μη αντιπροσωπευτικό νεότερο και υγιέστερο δείγμα για να λάβουν την EUA για την ένεση.
Μετά την EUA, οι μαζικοί εμβολιασμοί χορηγήθηκαν αρχικά στους πολύ άρρωστους (και στους πρώτους ανταποκριτές) και πολλοί πέθαναν αρκετά γρήγορα.
Ωστόσο, επειδή οι ηλικιωμένοι που πέθαναν μετά τον εμβολιασμό της COVID-19 ήταν πολύ εύθραυστοι με πολλαπλές συννοσηρότητες, οι θάνατοί τους θα μπορούσαν εύκολα να αποδοθούν σε άλλες αιτίες εκτός από την ένεση (όπως θα έπρεπε να συμβαίνει και με τους θανάτους της COVID-19).
Τώρα ο στόχος είναι ο εμβολιασμός του συνολικού πληθυσμού των ΗΠΑ.
Δεδομένου ότι πολλές από αυτές τις πιθανές σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν ενσωματωμένο χρόνο καθυστέρησης τουλάχιστον έξι μηνών ή και περισσότερο, δεν θα γνωρίζουμε ποιες είναι αυτές μέχρι να εμβολιαστεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, και η διορθωτική δράση μπορεί να είναι πολύ αργά.
Όλοι οι συγγραφείς συνέβαλαν εξίσου και ενέκριναν την τελική έκδοση του χειρόγραφου.
πηγή
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S221475002100161X
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου