Μελέτη δείχνει ότι η έκθεση στο φυτοφάρμακο DDT συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού στις επόμενες γενιές

 Η έκθεση μιας γυναίκας στο παρασιτοκτόνο DDT κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο της εγγονής της για καρκίνο του μαστού δεκαετίες αργότερα, σύμφωνα με νέα μελέτη .

Δημοσιεύθηκε στο Epidemiology Cancer, Biomarkers & Prevention, η μελέτη διαπίστωσε σημαντική συσχέτιση μεταξύ του DDT στο αίμα των γιαγιάδων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της παχυσαρκίας και των πρώτων πρώτων εμμηνορροϊκών περιόδων στις εγγονές τους - παράγοντες που είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού, υψηλή αρτηριακή πίεση, διαβήτη και καρδιακές παθήσεις.

«Αυτή είναι η πρώτη μελέτη τριών γενεών που [δείχνει] είναι εύλογο ότι μια περιβαλλοντική χημική ουσία σε έναν παππού και γιαγιά μπορεί να επηρεάσει την παχυσαρκία και το χρονοδιάγραμμα της εμμηνορυσίας στην εγγονή», Barbara Cohn, συγγραφέας της

μελέτης και διευθύντρια και ανώτερος ερευνητής της Δημόσιας Υγείας Μελέτες για την Υγεία και την Ανάπτυξη Παιδιών του Ινστιτούτου (CHDS), δήλωσε στο Environmental Health News.

Διαγενετικές επιπτώσεις του DDT 

Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει επιπτώσεις στην υγεία από τη διαγενεακή έκθεση σε χημικές ουσίες σε πειραματόζωα, αλλά ποτέ πριν στους ανθρώπους. Η έκθεση των εγγονιών μπορεί να συμβεί όταν οι μητέρες τους βρίσκονται στη μήτρα και τα ωάρια της μητέρας τους βρίσκονται σε ανάπτυξη.

Οι ενώσεις DDT είναι γνωστές χημικές ουσίες που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές που μπορούν να αλλάξουν και να επηρεάσουν τις φυσικές ορμόνες που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη. Η έκθεση σε DDT έχει συνδεθεί με καρκίνο του μαστού , γενετικές ανωμαλίες , μειωμένη γονιμότητα και αυξημένο κίνδυνο διαβήτη . Απαγορεύτηκε στις ΗΠΑ το 1972, αλλά εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σε άλλες χώρες για να σκοτώσει τα κουνούπια που μεταφέρουν ελονοσία.

Διεξήχθη από ερευνητές του CHDS και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Davis, η μελέτη βασίστηκε σε δείγματα αίματος που συλλέχθηκαν από έγκυες γυναίκες μεταξύ του 1959 και του 1967 ως μέρος της μελέτης CHDS που παρακολούθησε 20.000 έγκυες γυναίκες στο Bay Area της Καλιφόρνια και τις οικογένειές τους, για περισσότερα από 60 έτη, 

Το CHDS διερευνά πώς μεταδίδεται η υγεία και η ασθένεια μεταξύ των γενεών. Η αρχική ομάδα γυναικών, οι γιαγιάδες, έδωσαν δείγματα αίματος σε κάθε τρίμηνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και ένα δείγμα λίγο μετά τη γέννηση.

Η τρέχουσα μελέτη βασίζεται σε ένα υποσύνολο 365 ενηλίκων εγγονών. 

Ο κίνδυνος παχυσαρκίας (δείκτης μάζας σώματος μεγαλύτερος από 30 kg / m2) στις νεαρές ενήλικες εγγονές βρέθηκε να είναι 2 έως 3 φορές μεγαλύτερος όταν οι γιαγιάδες τους είχαν υψηλότερα επίπεδα o, p'-DDT, μια δευτερεύουσα ένωση DDT, στο αίμα κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά την εγκυμοσύνη. Ομοίως, οι εγγονές είχαν διπλάσιες πιθανότητες να είχαν νωρίτερα τις πρώτες εμμηνορροϊκές περιόδους (πριν από την ηλικία των 11 ετών) όταν οι γιαγιάδες τους είχαν υψηλότερα επίπεδα αίματος p, D'T.

Προηγούμενες μελέτες του CHDS έδειξαν ότι η έκθεση στο DDT των μητέρων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή αμέσως μετά τη γέννηση συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού και τον επιπολασμό παραγόντων κινδύνου καρκίνου του μαστού, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, στις ενήλικες κόρες τους. Ενώ οι εγγονές ήταν πολύ μικρές (μέση ηλικία 26 ετών) για να μετρήσουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού, οι ερευνητές δηλώνουν ότι «δεν μπορεί να αποκλειστεί ο αντίκτυπος».

Χρόνος τοξικής έκθεσης

Η μελέτη ξεπερνά άλλους σημαντικούς λόγους, σύμφωνα με την Julia Brody, εκτελεστική διευθύντρια στο Silent Spring Institute, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη. Πρώτον, δείχνει τη συνέπεια ότι το o, p'-DDT είναι ο καλύτερος δείκτης για την πρόσφατη έκθεση. Οι περισσότερες προηγούμενες μελέτες, που διεξήχθησαν μετά την απαγόρευση του DDT στις ΗΠΑ, έχουν μετρήσει την κύρια ένωση διάσπασης του DDT (DDE) στο αίμα των γυναικών και σε μεγάλο βαθμό δεν κατάφεραν να βρουν σύνδεση με τον καρκίνο του μαστού.

Οι ερευνητές του CHDS επικεντρώθηκαν στο o, p'-DDT, μια μολυσματική ουσία που περιλαμβάνει περίπου το 15% του εμπορικού βαθμού DDT, ως δείκτη για ενεργής έκθεσης - δηλαδή έκθεση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πριν από πολλές δεκαετίες - επειδή μεταβολίζεται ταχύτερα από το κύριο συστατικό του DDT ( p, p'-DDT) που κατανέμεται σε DDE.

Δεύτερον, η Brody είπε στο Environmental Health News, η μελέτη δείχνει, "Δεν μπορείτε να υποθέσετε ότι η έκθεση αργότερα στη ζωή είναι η ίδια με την έκθεση νωρίς στη ζωή." 

Οι εκθέσεις σε DDT κατά την εγκυμοσύνη φαίνονται πιο σημαντικές από ό, τι στα μέσα της ζωής, την ηλικία που άλλοι ερευνητές έχουν επικεντρώσει τις έρευνές τους σχετικά με τον κίνδυνο καρκίνου του DDT και του μαστού.

Η Cohn συμφωνεί. Η έρευνά της δείχνει ότι η έκθεση σε DDT κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και κατά την εφηβεία είναι ιδιαίτερα επιβλαβής. «Το ζήτημα της ευπάθειας μιας εγκύου γυναίκας πρέπει να είναι σημαντικό μέρος της ιστορίας», είπε.

Πολιτικές που στοχεύουν σε ενδοκρινικούς διαταράκτες 

Οι ερευνητές καταλήγουν επίσης στο συμπέρασμα ότι τα αποτελέσματά τους υποδηλώνουν ότι οι προγονικές εκθέσεις σε DDT μπορεί να συνεισφέρουν στην παγκόσμια τάση στα σημερινά αυξανόμενα ποσοστά παχυσαρκίας και στην μείωση της ηλικίας κατά την πρώτη εμμηνορροϊκή περίοδο.

Αν και δεν μπόρεσαν να λογοδοτήσουν για τη διατροφή ή την έκθεση σε άλλες ουσίες που προάγουν την παχυσαρκία (χημικές ουσίες που σχετίζονται με την παχυσαρκία), η Cohn επεσήμανε την ισχυρή συσχέτιση που βρήκαν μεταξύ των επιπέδων DDT των γιαγιάδων και της παχυσαρκίας των εγγονών.

Η Kelle Moley, αναπληρωτής διευθυντής στο Reproductive Health Technologies, Bill and Melinda Gates Foundation, πιστεύει ότι η θεωρία έχει «βιολογική λογική». Έχει μελετήσει παράγοντες για την παχυσαρκία σε γενετική ηλικία σε πειραματόζωα και θεωρεί ενδιαφέρον να βλέπεις παρόμοιο αποτέλεσμα στους ανθρώπους. «Η μελέτη, φυσικά, δεν εξηγεί όλα αυτά, αλλά θα μπορούσε να συμβάλει στην αύξηση της παχυσαρκίας», είπε.

Προχωρώντας προς τα εμπρός, τόσο η Cohn όσο και η Brody θα ήθελαν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να θεωρήσουν τη μελέτη ως απόδειξη της έννοιας ότι η έκθεση σε χημικές ουσίες που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές μπορεί να επηρεάσει τις επόμενες γενιές και να αρχίσει να ψάχνει σε μελέτες σε ζώα που έχουν τεκμηριώσει τον αντίκτυπο των ενδοκρινικών διαταραχών στις μελλοντικές γενιές για τη χάραξη πολιτικών που μειώνουν την έκθεση του ανθρώπου.

«Δεν θέλουμε να περιμένουμε τις επόμενες τρεις γενιές για να μάθουμε ποιές χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται τώρα προκαλούν καρκίνο του μαστού», δήλωσε η Brody.

Αρχικά δημοσιεύθηκε από το Environmental Health News .

https://childrenshealthdefense.org/defender/ddt-linked-breast-cancer-risk-generations/

  Αλήθεια