Συνέντευξη συνταξιούχου παρασκευαστή εμβολίων

 ΕΝΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΕΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

ΟΤΙ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΑΣΦΑΛΗ ΟΥΤΕ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ.

(Το όνομα του παρασκευαστή είναι τυχαίο για ευνόητους λόγους.......)

ΕΡΩΤ (Jon Rappoport): Εσείς ήσασταν κάποτε πεπεισμένος ότι τα εμβόλια ήταν το σήμα κατατεθέν της έγκυρης ιατρικής.

ΑΠΑΝ(Dr Mark Randall): Ακριβώς. Συντέλεσα κι εγώ στην επεξεργασία κάποιων εμβολίων. Δεν θα πω ποιων.

ΕΡ.: Γιατί όχι;

ΑΠ.: Θέλω να διατηρήσω την ανωνυμία μου.

ΕΡ.: Υποστηρίζετε δηλαδή ότι αν αποκαλύπτατε ποιος είστε, μπορεί να αντιμετωπίζατε κάποια προβλήματα;

ΑΠ.: Πιστεύω ότι μπορεί να έχανα τη σύνταξή μου.

ΕΡ.: Πάνω σε ποια βάση;

ΑΠ.: Δεν έχει σημασία. Αυτοί οι άνθρωποι διαθέτουν διάφορους τρόπους για να σου δημιουργήσουν προβλήματα, αν υπήρξες κάποτε «μέλος της λέσχης». Γνωρίζω ένα-δυο άτομα που ταλαιπωρήθηκαν και τέθηκαν υπό επιτήρηση.

ΕΡ.: Ταλαιπωρήθηκαν από ποιον;

ΑΠ.: Από το F.B.I.

ΕΡ.: Σοβαρά;

ΑΠ.: Βέβαια. Το F.B.I. χρησιμοποίησε άλλα προσχήματα. Επίσης μπορεί να εμφανιστεί και το I.R.S. (Internal Revenue Service).

ΕΡ.: Κατά τα άλλα, χαίρουμε ελευθερίας έκφρασης.

ΑΠ.: Εγώ ήμουν «μέλος του εσωτερικού κύκλου». Αν τώρα άρχιζα να λέω ονόματα και να διατυπώνω συγκεκριμένες κατηγορίες κατά κάποιων ερευνητών, θα μπορούσα να μπλέξω άσχημα.

ΕΡ.: Υποστηρίζετε ότι ο κόσμος θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να αποφασίζει, αν θέλει ή όχι την χορήγηση των εμβολίων;

ΑΠ.: Σε πολιτικό επίπεδο, οπωσδήποτε. Σε επιστημονικό επίπεδο, ο πληθυσμός έχει ανάγκη να είναι πληροφορημένος με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορεί να επιλέγει με καθαρή κρίση. Η επιβεβαίωση τού ότι η δυνατότητα της επιλογής είναι κάτι το θετικό είναι ένα ζήτημα, αλλά αν το περιβάλλον είναι «ζυμωμένο» με ψέματα, κατά ποία έννοια μπορεί να λειτουργήσει μια κάποια επιλογή;

Εκτός αυτού, αν το F.D.A. (Οργανισμός Η.Π.Α. ελέγχου τροφίμων και φαρμάκων) διοικείτο από τίμια άτομα, αυτά τα εμβόλια δεν θα έπαιρναν άδεια. Θα έπρεπε να περνούν από εξονυχιστικούς ελέγχους και αναλύσεις.

ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΙΖΩΣΑΝ ΚΑΜΜΙΑ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

ΕΡ.: Μερικοί ιστορικοί της Ιατρικής υποστηρίζουν ότι η γενική κάμψη των ασθενειών δεν καθορίστηκε από τα εμβόλια.

ΑΠ.: Το γνωρίζω. Αγνόησα για πολύ καιρό την εργασία τους.

ΕΡ.: Για ποιο λόγο;

ΑΠ.: Γιατί φοβόμουν αυτό που θα ανακάλυπτα. Εργαζόμουν στον τομέα της επεξεργασίας των εμβολίων και η επιβίωσή μου εξαρτώνταν από την διατήρηση αυτής της εργασίας.

ΕΡ.: Και μετά;

ΑΠ.: Έκανα έρευνες για λογαριασμό μου.

ΕΡ.: Σε ποια συμπεράσματα καταλήξατε;

ΑΠ.: Η γενική κάμψη των ασθενειών καθορίστηκε από τις καλύτερες συνθήκες ζωής.

ΕΡ.: Ποιες;

ΑΠ.: Πιο καθαρό νερό.

Συστήματα αποχέτευσης ικανοποιητικά.

Διατροφή.

Τρόφιμα πιο φρέσκα.

Ελάττωση της μιζέριας.

Τα μικρόβια μπορεί να βρίσκονται οπουδήποτε, αλλά αν είμαστε υγιείς, οι ασθένειες δε κάνουν την εμφάνισή τους έτσι εύκολα.

ΕΡ.: Πώς αισθανθήκατε στο τέλος της έρευνάς σας;

ΑΠ.: Στο έλεος της απόγνωσης. Αντιλήφθηκα ότι εργαζόμουν σε ένα τομέα βασισμένο σε ένα σωρό ψέματα.

ΕΡ.: Μερικά εμβόλια είναι περισσότερο επικίνδυνα από άλλα;

ΑΠ.: Ακριβώς. Παράδειγμα: τα τριπλά εμβόλια D.P.T. (Διφθερίτιδα, Κοκκύτης, τέτανος) και M.M.R. (Ιλαρά, Παρωτίτιδα, Ερυθρά). Πέραν τούτων μερικές παρτίδες ενός εμβολίου μπορεί να είναι πιο επικίνδυνες από άλλες παρτίδες του ίδιου εμβολίου. Κατά τη δική μου άποψη, όλα τα εμβόλια είναι επικίνδυνα.

ΕΡ.: Για ποιο λόγο;

ΑΠ.: Για διάφορους λόγους.

Τα εμβόλια εμπλέκουν το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα σε μια διαδικασία που απειλεί την ίδια την ανοσία.

Το γεγονός είναι ότι μπορεί να προκαλέσουν την ασθένεια την οποία υποτίθεται ότι τα ίδια προλαμβάνουν.

ΕΡ.: Γιατί μας κατακλύζουν με στατιστικές που φαίνεται να αποδεικνύουν ότι τα εμβόλια έχουν τεράστια επιτυχία στο ξερίζωμα της ασθένειας;

ΑΠ.: Γιατί;Για να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση ότι αυτά τα εμβόλια είναι χρήσιμα.

Αν ένα εμβόλιο παύει τα ορατά συμπτώματα μιας ασθένειας, όπως η ιλαρά, όλοι υποθέτουν ότι το εμβόλιο είναι μια επιτυχία.

Παρ’ όλα αυτά και πέρα από τα φαινόμενα, το εμβόλιο μπορεί να βλάψει το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα.

Και όταν προκαλεί άλλες ασθένειες -ας πούμε μηνιγγίτιδα- αυτό το γεγονός αποκρύπτεται, γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι το εμβόλιο μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο.

Η σύνδεση παραβλέπεται.

ΕΡ.: Λέγεται ότι το εμβόλιο κατά της ευλογιάς ξερίζωσε αυτή την ασθένεια από την Αγγλία.

ΑΠ.: Ναι.

Αλλά όταν εξετάζονται οι διαθέσιμες στατιστικές, η εικόνα που προκύπτει είναι διαφορετική.

ΕΡ.: Κατά ποία έννοια;

ΑΠ.: Στο παρελθόν, σε κάποιες αγγλικές πόλεις, κάτοικοι που δεν εμβολιάστηκαν δεν προσβλήθηκαν από ευλογιά.

Σε άλλες περιοχές άτομα που εμβολιάστηκαν χτυπήθηκαν από μια επιδημία της ασθένειας.

Και εκτός των άλλων, η ευλογιά ήταν ήδη σε κάμψη πριν από την εισαγωγή των εμβολίων.

ΕΡ.: Δηλαδή λέτε ότι μας βομβάρδισαν με μια ψεύτικη ιστορία;

ΑΠ.: Ακριβώς.

Πρόκειται για μια ιστορία που εφευρέθηκε για να πειστεί ο κόσμος ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή και αποτελεσματικά.

ΜΟΛΥΝΣΗ ΑΠΟ ΕΜΒΟΛΙΑ

ΕΡ.: Έχετε εργαστεί σε εργαστήρια όπου οι κανόνες καθαριότητας είναι πρωταρχικής σπουδαιότητας.

ΑΠ.: Το κοινό είναι πεπεισμένο ότι αυτά τα εργαστήρια, αυτές οι μονάδες παραγωγής, είναι τα πλέον ασηπτικά μέρη στον κόσμο.

Αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μολύνσεις συμβαίνουν συνεχώς και μέσα στα εμβόλια εισάγονται υπολείμματα κάθε είδους.

ΕΡ: Για παράδειγμα, ο ιός του πιθήκου στο εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας

ΑΠ: Ε, ναι. Πράγματι συνέβη.

Αλλά δεν αναφέρομαι σ’ αυτό.

Ο SV40 κατέληξε μέσα στο εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας, γιατί αυτό το εμβόλιο παρασκευαζόταν χρησιμοποιώντας κύτταρα νεφρών του πιθήκου.

Μιλάω για κάτι άλλο.

Για τις πραγματικές συνθήκες του εργαστηρίου, για τα λάθη εκείνα που οφείλονται σε αμέλεια.

Ο SV40, που στη συνέχεια εντοπίστηκε σε καρκινικούς όγκους -και αυτό εγώ θα όριζα ως διαρθρωτικό πρόβλημα- ήταν κάτι το αποδεκτό στην διαδικασία παραγωγής.

Όταν χρησιμοποιούνται νεφρά πιθήκου, ανοίγονται διάπλατα οι πόρτες εισόδου σε παθογόνα μικρόβια των οποίων η παρουσία σ’ εκείνα τα νεφρά δεν είναι γνωστή.

ΕΡ.: Σύμφωνοι, ας αφήσουμε στην άκρη για λίγο αυτόν τον διαχωρισμό μεταξύ των διαφόρων τύπων μολυσματικών παραγόντων.

Στην μακρά περίοδο εργασίας σας με τα εμβόλια, ποιους μολυσματικούς παράγοντες εντοπίσατε;

ΑΠ.: Καλώς.

Θα σας δώσω κάποια παραδείγματα από αυτά που συνέβησαν κάποτε σ’ εμένα τον ίδιο, καθώς επίσης και σε κάποιους συναδέλφους μου.

Να ένας κατάλογος από αυτά:

Στο εμβόλιο Rimavex για την ιλαρά, εντοπίσαμε την παρουσία διαφόρων ιών πουλερικών.

Στο εμβόλιο για την πολιομυελίτιδα την παρουσία ακανθαμοιβάδας (acanthamoeba), μιας αμοιβάδας που λέγεται ότι «τρώει τον εγκέφαλο», καθώς και τον κυτομεγαλοϊό του πιθήκου.

Τον αφθώδη ιό του πιθήκου, στο εμβόλιο rotavirus.

Ιούς καρκίνου των πουλερικών, στο εμβόλιο MMR. Διάφορους μικροοργανισμούς, στο εμβόλιο του άνθρακα. Εξακρίβωσα την παρουσία δυνητικά επικίνδυνων ενζύμων αναστολέων σε διάφορα εμβόλια.

Ιούς από πάπιες, σκύλους και κουνέλια, στο εμβόλιο της ερυθράς.

Ιός λεύκωσης των πουλερικών στο αντιγριπικό εμβόλιο.

Ιός πανώλης στο εμβόλιο MMR.

ΕΡ.: Πείτε μου αν κατάλαβα καλά.

Πρόκειται για μολυσματικούς παράγοντες που δεν ανήκουν στα εμβόλια;

ΑΠ.: Ακριβώς.

Και αν προσπαθήσει κανείς να υπολογίσει ποιες βλάβες μπορούν να προκαλέσουν αυτοί οι μολυσματικοί παράγοντες, ε…, στην πραγματικότητα δεν το γνωρίζουμε, γιατί έχουν γίνει ελάχιστοι έλεγχοι ή απολύτως κανείς.

Όπως στη ρουλέτα, διατρέχουμε κινδύνους.

Εκτός απ’ αυτό ο κόσμος δεν ξέρει ότι μερικά εμβόλια αντι-πόλιο, αντι-αδενοϊού, αντι-ερυθράς, αντι-ηπατίτιδας Α και αντι-ιλαράς κατασκευάστηκαν με ανθρώπινο εμβρυϊκό ιστό προερχόμενο από εκτρώσεις.

Κατά καιρούς έτυχε να βρω σε αυτά τα εμβόλια, αυτά που πίστευα ότι ήταν βακτηριακά τμήματα και ιοί πολιομυελίτιδας, και τα οποία κάλλιστα μπορεί να προήλθαν από τον εμβρυϊκό ιστό.

Όταν ερευνάς για μολυσματικούς παράγοντες στα εμβόλια, είναι δυνατόν να συναντήσεις υλικό που πραγματικά σε φέρνει σε αμηχανία.

Ξέρεις ότι δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί, αλλά δεν ξέρεις επακριβώς τι είναι αυτό που έχεις μπροστά σου.

Βρήκα πράγματα που πίστευα ότι ήταν μικρά τμήματα από ανθρώπινη τρίχα, καθώς επίσης και ανθρώπινη βλέννα.

Βρήκα αυτά που θα μπορούσε κανείς να τα ονομάσει «ξένες πρωτεΐνες» και αυτό θα μπορούσε να σημαίνει σχεδόν οτιδήποτε.

Θα μπορούσε να σημαίνει πρωτεΐνη προερχόμενη από ιούς.

ΕΡ.: Τα καμπανάκια του συναγερμού μάς κατακλύζουν.

ΑΠ.: Πώς νομίζετε ότι αισθάνθηκα;

Θυμηθείτε ότι αυτό το υλικό χύνεται στο αίμα χωρίς να περάσει διαμέσου μιας κάποιας από τις φυσικές ανοσολογικές άμυνες του οργανισμού.

ΕΡ.: Ποια αποδοχή είχαν οι αποκαλύψεις?

ΑΠ.: Βασικά ήταν του τύπου, «Μη δίνεις σημασία, δεν μπορεί να γίνει τίποτε».

Στην παρασκευή των εμβολίων χρησιμοποιούνται διάφοροι ιστοί ζώων και εδώ είναι που υπεισέρχεται αυτό το είδος της επιμόλυνσης.

Φυσικά δεν αναφέρω καθόλου τις στάνταρ χημικές ουσίες, όπως φορμαλδεΰδη, υδράργυρο και αλουμίνιο, που κατακυρωμένα τοποθετούνται στα εμβόλια (ως συντηρητικά και ανοσοενισχυτικά).

ΕΡ.: Αυτές οι πληροφορίες είναι εξαιρετικά εκπληκτικές.

ΑΠ.: Ναι, και αναφέρω μόνο μερικά από τα βιολογικά μολυσματικά.

Ποιος ξέρει πόσα άλλα υπάρχουν, αλλά δεν τα βρίσκουμε, γιατί δεν μας έρχεται στο μυαλό να τα ψάξουμε.

Αν για να γίνει ένα εμβόλιο χρησιμοποιούμε ιστό από, π.χ., κάποιο πτηνό, πόσα πιθανά μικρόβια μπορεί να έχει αυτός; Δεν έχουμε ιδέα.

Δεν έχουμε ιδέα ποια θα μπορούσαν να είναι, ούτε ποια συμπτώματα μπορεί να προκαλέσουν στον ανθρώπινο οργανισμό.

ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ

ΕΡ.: Εκτός από το θέμα της καθαριότητας;

ΑΠ.: Έχουμε να κάνουμε με την εσφαλμένη βασική θεώρηση, σχετικά με τα εμβόλια: ότι ερεθίζουν με κάποιο πολύπλοκο τρόπο το ανοσοποιητικό σύστημα, για να δημιουργήσουν τους όρους για την ανοσία από την ασθένεια. Αυτό όμως είναι μια εσφαλμένη θεώρηση.

Δεν λειτουργεί έτσι.

Υποτίθεται ότι το εμβόλιο «δημιουργεί» αντισώματα, τα οποία, έμμεσα, προσφέρουν προστασία απέναντι στην ασθένεια. Πάντως, το ανοσοποιητικό σύστημα είναι πολύ ευρύτερο και εμπλέκεται πολύ περισσότερο από τα αντισώματα και τα κύτταρα «δολοφόνους» που συνδέονται με αυτά.

ΕΡ.: Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι…;

ΑΠ.: Ναι, πραγματικά ολόκληρος ο οργανισμός.

Συν το νοητικό.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι όλος ανοσοποιητικό σύστημα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μέσα σε μια επιδημία είναι δυνατόν να βρεθούν άτομα που παραμένουν υγιή.

ΕΡ.: Επομένως το σημαντικό είναι το γενικό επίπεδο της υγείας.

ΑΠ.: Περισσότερο από σημαντικό.

Ζωτικό.

ΕΡ.: Με ποιον τρόπο διαστρεβλώνονται οι σχετικές με τα εμβόλια στατιστικές;

ΑΠ.: Με πολλούς τρόπους.

Για παράδειγμα, φανταστείτε ότι 25 άτομα στα οποία χορηγήθηκε το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β, ασθενούν από ηπατίτιδα.

Λοιπόν, η ηπατίτιδα Β είναι μια ασθένεια του συκωτιού.

Όμως υπάρχουν πολλές καταστάσεις που μπορεί να θεωρηθούν ασθένειες του συκωτιού.

Η διάγνωση είναι δυνατόν να αλλάξει.

Αν αυτό συμβεί, στην ουσία αποκρύπτεται η βασική αιτία του προβλήματος.

ΕΡ.: Αυτό συμβαίνει;

ΑΠ.: Συνεχώς.

Αυτό πρέπει να συμβαίνει, αν οι γιατροί προϋποθέτουν αυτομάτως ότι όσοι εμβολιάζονται, δεν αποκτούν την ασθένεια από την οποία υποτίθεται ότι προστατεύθηκαν.

Και αυτό είναι ακριβώς εκείνο που οι γιατροί υποθέτουν. Βλέπετε, πρόκειται για έναν κυκλικό συλλογισμό, ένα κλειστό κύκλωμα που δεν επιδέχεται σφάλματα.

Αν ένα άτομο που εμβολιάζεται κατά της ηπατίτιδας αποκτά την ίδια την ηπατίτιδα ή κάποια άλλη ασθένεια, η αυτόματη υπόθεση είναι ότι αυτό δεν έχει να κάνει με το εμβόλιο.

ΕΡ.: Στα χρόνια κατά τα οποία εργαζόσασταν στον κλάδο των εμβολίων, πόσους γιατρούς συναντήσατε που είχαν αποδεχθεί ότι τα εμβόλια αποτελούσαν πρόβλημα;

ΑΠ.: Κανέναν.

Κάποιοι ερευνητές που εργάζονταν σε φαρμακευτικές εταιρείες, στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους έθεταν σε αμφισβήτηση αυτό που κάνανε.

Αλλά ποτέ δεν το εξέφραζαν δημοσίως, ούτε και μέσα στις εταιρείες τους.

ΕΡ.: Ποιο υπήρξε για σας το αποφασιστικό σημείο καμπής;

ΑΠ.: Είχα ένα φίλο, του οποίου ο γιος πέθανε μετά από εμβολιασμό με DPT.

ΕΡ.: Κάνατε έρευνες πάνω σ’ αυτό;

ΑΠ.: Ναι, ανεπίσημα.

Ανακάλυψα ότι πριν από τον εμβολιασμό το παιδί ήταν απολύτως υγιές.

Ο θάνατός του δεν είχε απολύτως καμία αιτιολογία εκτός του εμβολιασμού.

Αυτό κίνησε τις πρώτες μου αμφιβολίες.

Φυσικά, επιθυμούσα να πιστεύω ότι το παιδί είχε δεχτεί ένα ελαττωματικό εμβόλιο από μια ελαττωματική παρτίδα, όμως, εξετάζοντας περισσότερο σε βάθος το θέμα, ανακάλυψα ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση τα πράγματα δεν ετίθεντο με αυτούς τους όρους.

Συνέχισα να ερευνώ μέχρι να ανακαλύψω ότι, σε αντίθεση με αυτό που θεωρούσα ότι ισχύει, τα εμβόλια δεν ελέγχονται με επιστημονικό τρόπο.

ΕΡ.: Τι θέλετε να πείτε;

ΑΠ.: Για παράδειγμα, καμία κατάλληλη μακροπρόθεσμη μελέτη δεν γίνεται για οποιοδήποτε εμβόλιο χρησιμοποιώντας μια ομάδα ελέγχου.

Θέλω να πω, μεταξύ των άλλων, ότι δεν γίνεται καμία σωστή και σε βάθος παρακολούθηση, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι τα εμβόλια μπορούν να προκαλέσουν, κατά τη διάρκεια του χρόνου, διάφορα συμπτώματα και σοβαρά προβλήματα που δεν εμπίπτουν στο φάσμα της ασθένειας για την οποία το άτομο ήταν εμβολιασμένο.

Από την άλλη, υποτίθεται ότι τα εμβόλια δεν προκαλούν προβλήματα.

Έτσι, γιατί θα έπρεπε να γίνει έλεγχος;

Συν τοις άλλοις, μια αντίδραση εμβολίου καθορίζεται έτσι, ώστε όλες οι κακές αντιδράσεις λέγεται ότι εμφανίζονται αμέσως μετά τον εμβολιασμό.

Όμως αυτό δεν έχει κανένα νόημα.

ΕΡ.: Γιατί δεν έχει νόημα;

ΑΠ.: Επειδή το εμβόλιο δρα προφανώς στο σώμα για μια μακρά χρονική περίοδο αφότου γίνεται.

Μια αντίδραση μπορεί να συμβεί βαθμιαία.

Η επιδείνωση μπορεί να συμβεί βαθμιαία.

Κατά τη διάρκεια του χρόνου μπορεί να αναπτυχθούν νευρολογικά προβλήματα.

Δημιουργούνται σε διάφορες συνθήκες, ακόμη και σύμφωνα με τις συμβατικές αναλύσεις.

Τότε λοιπόν, γιατί δεν θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο και με τα εμβόλια; Εάν η χημική δηλητηρίαση μπορεί να συμβεί βαθμιαία, γιατί δεν θα μπορούσε να συμβεί αυτό ακριβώς και με ένα εμβόλιο που περιέχει υδράργυρο;

ΕΡ : Και αυτό είναι που ανακαλύψατε;

ΑΠ.: Ναι.

Έχουμε να κάνουμε με συσχετισμούς τις περισσότερες φορές. Οι συσχετισμοί δεν είναι τέλειοι.

Αλλά εάν έχετε 500 γονείς, των οποίων παιδιά έχουν υποστεί νευρολογική ζημία κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ενός έτους μετά την λήψη ενός εμβολίου, αυτό θα έπρεπε να είναι επαρκές για να προκαλέσει μια έρευνα σε βάθος.

ΕΡ.: Έχει γίνει αυτό;

ΑΠ.: Ποτέ. Και αυτό μας λέει αμέσως κάτι συγκεκριμένο.

ΕΡ.: Δηλαδή τι…;

ΑΠ.: Οι άνθρωποι που κάνουν την έρευνα δεν ενδιαφέρονται πραγματικά να εξετάσουν τα γεγονότα.

Υποθέτουν ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή.

Έτσι, όταν ερευνούν, πάντοτε απαλλάσσουν τα εμβόλια.

Λένε «αυτό το εμβόλιο είναι ασφαλές».

Αλλά επάνω σε τι βασίζουν αυτήν τους την κρίση; Τ

ην βασίζουν σε ορισμούς και ιδέες που αποκλείουν αυτομάτως την καταδίκη του ίδιου του εμβολίου.

ΕΡ.: Υπάρχουν πολυάριθμες περιπτώσεις που είτε μια εκστρατεία εμβολίων έχει αποτύχει είτε οι άνθρωποι έχουν προσβληθεί από την ασθένεια ενάντια στην οποία ήταν εμβολιασμένοι.

ΑΠ.: Ναι, υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις.

Και εκεί τα στοιχεία απλώς αγνοούνται.

Απορρίπτονται.

Οι εμπειρογνώμονες λένε, εάν πουν κάτι, ότι αυτό που συνέβη είναι ακριβώς ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά συνολικά το εμβόλιο έχει αποδειχθεί ότι είναι ασφαλές.

Αν όμως προστεθούν όλες οι εκστρατείες εμβολιασμού στις οποίες εμφανίστηκαν βλάβες και ασθένειες, γίνεται αντιληπτό ότι δεν πρόκειται καθόλου για μεμονωμένα περιστατικά.

ΑΝΤΙΤΙΘΕΜΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

ΕΡ.: Συζητήσατε ποτέ αυτά για τα οποία μιλάμε εδώ με τους συναδέλφους σας, όταν εργαζόσασταν ακόμα στον κλάδο των εμβολίων;

ΑΠ.: Ναι.

ΕΡ.: Και τι συνέβη;

ΑΠ.: Αρκετές φορές μου ειπώθηκε να κάτσω ήσυχα.

Κατέστη σαφές ότι θα έπρεπε να επιστρέψω στην εργασία μου και να ξεχάσω τις ανησυχίες μου.

Σε μερικές περιπτώσεις αντιμετώπισα φόβο.

Οι συνάδελφοι προσπάθησαν να με αποφύγουν.

Αισθάνθηκαν ότι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «ένοχοι λόγω συναναστροφής».

Εν γένει, εν τούτοις, συμπεριφέρθηκα όπως έπρεπε. Σιγουρεύτηκα ότι δεν δημιούργησα προβλήματα στον εαυτό μου.

ΕΡ.: Εάν τα εμβόλια πραγματικά βλάπτουν, γιατί χορηγούνται;

ΑΠ.: Καταρχήν, δεν υπάρχει κανένα «εάν».

Βλάπτουν.

Η υπόθεση περιπλέκεται, όταν πρόκειται να αποφασίσουμε εάν βλάπτουν εκείνους τους ανθρώπους που φαίνονται να μην παρουσιάζουν καμία ζημιά.

Κατόπιν έχουμε να κάνουμε με το είδος έρευνας που πρέπει να γίνει, αλλά δεν γίνεται καθόλου.

Οι ερευνητές πρέπει να ανακαλύψουν ένα είδος χάρτη ή διάγραμμα ροής, το οποίο να παρουσιάζει με ακρίβεια τι κάνουν στο σώμα τα εμβόλια, από τη στιγμή που εισάγονται σε αυτό.

Τέτοια έρευνα δεν έχει γίνει.

Όσον αφορά το γιατί χορηγούνται, θα μπορούσαμε να καθίσουμε εδώ για δύο ημέρες και να συζητάμε τους λόγους. Όπως έχετε πει πολλές φορές και ο ίδιος, οι άνθρωποι έχουν διάφορα κίνητρα, ανάλογα με τα διάφορα στρώματα του συστήματος: χρήματα, φόβο μήπως χάσουν την εργασία τους, επιθυμία να κερδίσουν την εύνοια των ανωτέρων τους, κύρος, αναγνώριση, προώθηση, παρεξηγημένο ιδεαλισμό, συνήθεια να μην θέτουν ερωτήματα και πάει λέγοντας…

ΕΡ.: Η οργή που ξέσπασε για το εμβόλιο κατά της ηπατίτιδας Β φαίνεται ότι είναι ένας καλός δρόμος που μπορεί να ακολουθηθεί.

ΑΠ.: Ναι, θεωρώ ότι έτσι είναι.

Το να λέγεται ότι τα μωρά πρέπει να κάνουν το εμβόλιο και έπειτα, στην επόμενη αναπνοή, να παραδέχονται ότι ένα πρόσωπο κολλάει την ηπατίτιδα Β μέσα από τη σεξουαλική επαφή και την κοινή χρήση συρίγγων είναι μια γελοία παράθεση.

Οι ιατρικές αρχές προσπαθούν να καλυφθούν, δηλώνοντας ότι κάθε χρόνο στις ΗΠΑ 20.000 παιδιά κολλάνε ηπατίτιδα Β από «άγνωστες αιτίες», και ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάθε μωρό πρέπει να εμβολιάζεται.

Αμφισβητώ εκείνο το «20.000 περιπτώσεις», καθώς και τις αποκαλούμενες μελέτες που το υποστηρίζουν.

ΕΡ.: Ο Andrew Wakefield, ο Βρετανός γιατρός που ανακάλυψε τη σύνδεση ανάμεσα στο εμβόλιο MMR (ιλαρά, παρωτίτιδα, ερυθρά) και τον αυτισμό, απολύθηκε προσφάτως από την εργασία του σε ένα νοσοκομείο του Λονδίνου.

ΑΠ.: Ναι. Ο Wakefield προσέφερε μια μεγάλη υπηρεσία.

Οι συσχετισμοί του ανάμεσα στο εμβόλιο και τον αυτισμό είναι εκπληκτικοί…

ΕΡ.: Ξέρω ότι μια προσωπικότητα του Hollywood, που δηλώνει δημόσια ότι δεν θα κάνει εμβόλιο, διαπράττει αυτοκτονία ως προς τη σταδιοδρομία της.

ΑΠ: Το Hollywood συνδέεται πανίσχυρα με το ιατρικό καρτέλ. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι, αλλά ένας από αυτούς είναι απλώς ότι ένας ηθοποιός που είναι διάσημος μπορεί να κάνει μια τεράστια διαφήμιση, όταν δηλώνει κάτι.

Το 1992, ήμουν παρών στις εκδηλώσεις σας ενάντια στο FDA στο κέντρο της πόλης του Λος Άντζελες.

Ένας ή δύο ηθοποιοί μίλησαν ενάντια στο FDA.

Από εκείνο το επεισόδιο και μετά ήταν δύσκολο να βρεθεί ένας ηθοποιός που να έχει εκδηλωθεί με κάποιο τρόπο δημόσια ενάντια στο ιατρικό καρτέλ.

https://newtube.app/fake_pandemic/Q2nxHZB

«Dr Mark Randall» είναι το ψευδώνυμο ενός πρώην ερευνητή εμβολίων, ο οποίος εργάστηκε για πολλά χρόνια στα εργαστήρια των σπουδαιότερων φαρμακευτικών εταιρειών και στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας N.I.H. (National Institutes of Health) της Αμερικανικής κυβέρνησης. Τώρα είναι στη σύνταξη και δέχτηκε -αν και απρόθυμα- να μιλήσει μαζί μας.

  Αλήθεια