Ο
Πάπας Φραγκίσκος απευθύνθηκε στην Παγκόσμια Τράπεζα και στο Διεθνές
Νομισματικό Ταμείο κατά την εαρινή τους συνάντηση ζητώντας «παγκόσμια
διακυβέρνηση» υπό το πρίσμα του COVID-19, υποστηρίζοντας σθεναρά τον
καθολικό εμβολιασμό και θρηνώντας για το «οικολογικό χρέος» που
οφείλουμε «στην ίδια τη φύση αυτοπροσώπως».
Η επιστολή αναγνώστηκε από τον Peter Cardinal Turkson στην φετινή εαρινή συνάντηση της
Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), η
οποία διεξάγεται διαδικτυακά από τις 5 έως τις 11 Απριλίου.
Ο Φραγκίσκος μέσω της επιστολής του
ζήτησε ένα σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης που θα εφαρμόσει μια νέα
κοινωνική τάξη στον κόσμο, η οποιά θα βασίζεται σε πολιτικές για την
κλιματική αλλαγή και στον καθολικό εμβολιασμό.
Αναφερόμενος
στην «πανδημία του Covid-19», ο Φραγκίσκος διακύρηξε ότι ο κόσμος
αναγκάστηκε να «αντιμετωπίσει μια σειρά σοβαρών και αλληλένδετων
κοινωνικοοικονομικών, οικολογικών και πολιτικών κρίσεων».
Έθεσε
επί τάπητος αυτές τις αλληλοσυνδεόμενες κρίσεις ενώπιον της Παγκόσμιας
Τράπεζας και του ΔΝΤ, ελπίζοντας ότι οι συναντήσεις τους θα παράσχουν τη
βάση για μια αναδιάταξη των παγκόσμιων υποθέσεων: «Ελπίζω οι συζητήσεις
σας να συμβάλουν σε ένα μοντέλο «ανάκαμψης» ικανό να δημιουργήσει νέες,
πιο περιεκτικές και βιώσιμες λύσεις για την υποστήριξη της πραγματικής
οικονομίας, βοηθώντας τα άτομα και τις κοινότητες να επιτύχουν τις
βαθύτερες φιλοδοξίες τους και το παγκόσμιο κοινό καλό.»
Ο
Φραγκίσκος επανέλαβε τον ισχυρισμό ότι ο COVID έχει δείξει πως «κανείς
δεν σώζεται μόνος του» και ως εκ τούτου πρέπει να καταρτιστούν «νέες και
δημιουργικές μορφές κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής συμμετοχής».
Αναφερόμενος
στην πρόσφατη εγκύκλιο του Fratelli Tutti , χαρακτήρισε την
«εμπιστοσύνη» ως τον «ακρογωνιαίο λίθο όλων των σχέσεων», και πιστεύει
ότι η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ το «γνωρίζουν καλά» λόγω του ότι
είναι «ειδικοί στα οικονομικά και τα χρηματοοικονομικά.»
Προέτρεψε
τους δύο οργανισμούς να προωθήσουν τέτοιες σχέσεις, και να συμμετέχουν
στην «οικοδόμηση γεφυρών και να οραματιστούν μακροπρόθεσμα προγράμματα
χωρίς αποκλεισμούς».
Ο
Φραγκίσκος επανέλαβε επίσης τη συχνή έκκλησή του για την αλλαγή
προτύπου στην παγκόσμια πολιτική, λέγοντας: «εξακολουθεί να υπάρχει
επείγουσα ανάγκη για ένα παγκόσμιο σχέδιο που να μπορεί να δημιουργήσει
νέους ή να αναζωογονήσει τους υπάρχοντες θεσμούς, ιδίως εκείνους της
παγκόσμιας διακυβέρνησης, και να βοηθήσει στη δημιουργία ενός νέου
δικτύου διεθνών σχέσεων για την προώθηση της ολοκληρωμένης ανθρώπινης
ανάπτυξης όλων των λαών. »
Ένα
βασικό αποτέλεσμα της επιθυμητής παγκόσμιας διακυβέρνησης, θα ήταν η
μείωση του χρέους προκειμένου να καταστεί δυνατή η εύκολη πρόσβαση
κυρίως σε «εμβόλια», και ακολούθως «στην υγεία, στην εκπαίδευση και σε
θέσεις εργασίας».
Ένα «οικολογικό χρέος» προς τη «φύση».
Ο
Φραγκίσκος δεν έχασε την ευκαιρία να αναφέρει στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια
Τράπεζα , μία άλλη βασική ανησυχία του, την «κλιματική αλλαγή».
Προειδοποίησε ότι το «οικολογικό χρέος» παραβλέπεται, ένα φαινόμενο που
όπως περιέγραψε επηρεάζει ολόκληρο τον κόσμο και θέτει τον «παγκόσμιο
βορρά» ενάντια στον «νότο».
«Στην
πραγματικότητα, έχουμε χρέος απέναντι στην ίδια την φύση, καθώς και
στους ανθρώπους και τις χώρες που πλήττονται από την ανθρώπινη
οικολογική υποβάθμιση και την απώλεια βιοποικιλότητας», έγραψε ο
Φραγκίσκος.
«Από
αυτή την άποψη, πιστεύω ότι ο χρηματοοικονομικός κλάδος, ο οποίος
διακρίνεται για τη μεγάλη του δημιουργικότητα, θα αποδειχθεί ικανός να
αναπτύξει ευέλικτους μηχανισμούς για τον υπολογισμό αυτού του
οικολογικού χρέους, έτσι ώστε οι ανεπτυγμένες χώρες να μπορούν να το
πληρώσουν, όχι μόνο περιορίζοντας σημαντικά την κατανάλωση μη
ανανεώσιμης ενέργειας ή βοηθώντας τις φτωχότερες χώρες να εφαρμόσουν
πολιτικές και προγράμματα βιώσιμης ανάπτυξης, αλλά και καλύπτοντας το
κόστος της καινοτομίας που απαιτείται για το σκοπό αυτό.»
Αυτό το σημείο αντικατοπτρίζει όσα εξέφρασε ο παγκοσμιοποιητής και ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, Klaus Schwab, το προτεινόμενο «Great Reset»
του οποίου, υποστηρίζει μια πράσινη οικονομική ατζέντα, καθώς αναφέρει
την «παύση των χρηματοδοτήσεων για ορυκτά καύσιμα» και ένα νέο
χρηματοοικονομικό σύστημα που θα βασίζεται σε «επενδύσεις» που προωθούν
την «ισότητα και την βιωσιμότητα» και την οικοδόμηση μιας «πράσινης»
αστικής υποδομής».
Ο
Schwab, το ΔΝΤ, και πολλές από τις πιο σημαντικές τράπεζες στον κόσμο
(συμπεριλαμβανομένης και της Παγκόσμιας Τράπεζας), έχουν ήδη δεσμευτεί
να επιβάλουν την πράσινη ατζέντα της Μεγάλης Επαναφοράς και θέλουν να
εφαρμόσουν αυτές τις πράσινες πολιτικές ως κριτήρια πρόσβασης σε
μελλοντική χρηματοδότηση (δέσμευση για μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου).
Ο Φραγκίσκος έκανε επίσης αναφορά στο «κοινό καλό» πολλές φορές στην επιστολή του.
«Επομένως,
το δημόσιο χρήμα δεν μπορεί ποτέ να αποσυνδεθεί από το δημόσιο καλό και
οι χρηματοπιστωτικές αγορές πρέπει να υποστηρίζονται από νόμους και
κανονισμούς ο οποίοι αποσκοπούν στη διασφάλιση ότι πραγματικά εργάζονται
για το κοινό καλό. Η δέσμευση για οικονομική, χρηματοπιστωτική και
κοινωνική αλληλεγγύη συνεπάγεται πολλά περισσότερα από σποραδικές
πράξεις γενναιοδωρίας».
Τέτοιοι
στόχοι σύμφωνα με τον Φραγκίσκο, περιλαμβάνουν «μια δικαίως
χρηματοδοτούμενη αλληλοϋποστήριξη για τα εμβόλια», που όπως είπε ότι
αποτελεί μέρος του «νόμου της αγάπης και της υγείας όλων».
«Εδώ,
επαναλαμβάνω την έκκλησή μου προς τους κυβερνητικούς ηγέτες, τις
επιχειρήσεις και τους διεθνείς οργανισμούς να συνεργαστούν ώστε τα
εμβόλια να δοθούν σε όλους, ειδικά στους πιο ευάλωτους και τους
άπορους».
Κλείνοντας
την επιστολή του, ο Φραγκίσκος επανέλαβε την επιθυμία του για έναν
κόσμο επικεντρωμένο σε ένα νέο στυλ αδελφότητας, υποστηριζόμενο από την
εστίαση στις πράσινες πολιτικές, προτρέποντας την Παγκόσμια Τράπεζα και
το ΔΝΤ να αναπτύξουν λύσεις για «ένα πιο περιεκτικό και βιώσιμο μέλλον».
Ένα
μέλλον «όπου η χρηματοδότηση εξυπηρετεί το κοινό καλό, όπου οι
ευάλωτοι και οι περιθωριοποιημένοι τοποθετούνται στο κέντρο, και όπου η
γη, το κοινό μας σπίτι, φροντίζεται καλά».
Δείτε και:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου