Η επιστολή των 20 Γάλλων στρατηγών, 100 ανωτέρων αξιωματικών και 1.000 βαθμοφόρων (έχουν προστεθεί πολλαπλάσιες, όπως ανακοίνωσαν, νέες υπογραφές), στην οποία κατήγγελλαν την «αποσύνθεση» της Γαλλίας, απαριθμούσαν τα φαινόμενα κατεδάφισης του πατριωτισμού,της Ιστορίας της, της πολιτισμικής παράδοσης, της ενότητας και αλληλεγγύης, της εσωτερικής ασφάλειας με την εγκληματική δράση ισλαμιστών τρομοκρατών και κουκουλοφόρων καταστροφέων, παρείσακτων σε ειρηνικές διαδηλώσεις, την απόσπαση τμημάτων του έθνους και υποταγή τους σε ξένα δόγματα αντίθετα με το γαλλικό Σύνταγμα, έχει προκαλέσει στην Γαλλία πολιτικό αντιπερισπασμό από τον ειδησεο-πολιτικό μονόλογο του Κορωνοϊού και της καραντίνας.
Η κυβέρνηση, την οποία οι επιστολογράφοι καλούσαν σε αφύπνιση και αντιμετώπιση των κινδύνων, ενώπιον και του φάσματος εμφυλίου πολέμου και δηλώνοντας πρόθυμοι να την ενισχύσουν σε αυτόν τον αγώνα, επισήμαιναν παράλληλα ότι
σε αντίθετη περίπτωση το καθήκον τιμής των ενόπλων δυνάμεων είναι η σωτηρία της πατρίδας.Η επικεφαλής της δεξιάς παράταξης Εθνικός Συναγερμός και βεβαία αντίπαλος του Προέδρου Μακρόν στις προεδρικές εκλογές του προσεχούς έτους έσπευσε να «καπελώσει» την διακήρυξη των αξιωματικών, δηλώνοντας ότι συμφωνεί πλήρως με το περιεχόμενό της και καλώντας τους στις τάξεις της παράταξής της.
Η τοποθέτησή της προσέφερε τα πυρομαχικά κυβερνητικού και δημοσιογραφικού βομβαρδισμού του διαβήματος των αξιωματικών ως αντισυνταγματικού, παράνομου, στασιαστικού και πραξικοπηματικού. Ο Πρόεδρος Μακρόν απέφυγε δημόσια δήλωση, απλά διέρρευσε από τους συμβούλους του ότι τους είπε: «Η Μαρίν Λεπέν έδειξε το πραγματικό πρόσωπο της παράταξής της, αυτό των πολιτοφυλάκων και των πραξικοπηματιών».
Δηλώσεις στιγματισμού του διαβήματος των αξιωματικών, ως στασιαστικού και υποκινούντος σε εμφύλιο πόλεμο, δύο κυρίες υπουργοί, των Στρατιωτικών Φλοράνς Μαρλύ , η οποία ζήτησε από το Γενικό Επιτελείο να επιβάλει κυρώσεις στους αποστράτους αξιωματικούς, και Βιομηχανίας Ανίες-Πανιέ Ρουνασιέ, η οποία «καταδίκασε ανεπιφύλακτα» στο Τουίτερ το διάβημα των στρατηγών ως πρόσκληση σε εξέγερση.
Από την πλευρά της αριστεράς, ο Ζακ Λυκ Μελανσόν των «Ανυποτάκτων», εγκάλεσε στο Τουίτερ τον πρόεδρο Μακρόν «για τηνσιωπή του και ανήγγειλε ότι θα προσφύγουν στην δικαιοσύνη.
Κατωτέρω νέο σχετικό γαλλικό σχετικό δημοσίευμα.
Ο Στρατός και η Μακρονική Εξουσία
Gérard Luçon, /Réseau International/ 26-4-21
Σχετικά με το θέμα της περίφημης «επιστολής των στρατηγών», αφού ο Τύπος και οι υπηρέτες της εξουσίας έχουν κινητοποιηθεί, επιτρέπω στον εαυτό μου αυτές τις λίγες διευκρινίσεις:
Από τη μία πλευρά, είναι οι στρατιωτικοί εν αποστρατεία που μιλούν επειδή οι εν υπηρεσία δεν έχουν το δικαίωμα να το κάνουν – είναι La Grande Muette ( Μεγάλη Σιωπηλή, γαλλικός χαρακτηρισμός των ενόπλων δυνάμεων). Από την άλλη πλευρά είναι στην πραγματικότητα αξιωματικοί (όχι μόνο στρατηγοί) όλων των φρονημάτων και τάσεων, που σημαίνει ότι η «δυσφορία» είναι βαθιά, έτσι ώστε οι εφημερίδες να μπορούν να προσπαθήσουν να σπιλώσουν αυτό το κίνημα μιλώντας για εξτρεμιστές στρατηγούς ή συνωμότες. Το πρόβλημα είναι έκδηλο και ορατό, και είναι σαφές: Ένα μεγάλο μέρος του στρατού δεν υποστηρίζει πλέον την ατλαντική, ρωσοφοβική και «ισραηλινή» πολιτική της γαλλικής κυβέρνησης … Μετά απόκειται σε κάθε έναν να μεταφράσει και να καταλάβει τι έχω γράψε: Σημαίνει, αυτό που είναι τώρα «ΠΡΟΦΑΝΈΣ», ότι ο στρατός δεν υποστηρίζει την εξουσία !!!
Αυτό πανικοβάλλει το Προεδρικό Μέγαρο και μέσα στην ατλαντική αριστερά (ακόμη και το φτωχό μέλος Corbière του κόμματος του Μελανσόν ανακατεύτηκε ) …
Έτσι χαρακτηρίζουν τους στρατηγούς ως άκρα δεξιά (επειδή η Μαρίν Λεπέν άρπαξε την ευκαιρία), ότι είναι νοσταλγοί της Γαλλικής Αλγερίας (επειδή η διακήρυξη δημοσιεύθηκε την ημερομηνία του πραξικοπήματος του Αλγερίου), όταν 21 Απριλίου συμβαίνει να είναι επίσης η Παγκόσμια Ημέρα Δημιουργικότητας και Καινοτομίας, τα γενέθλια της Βασίλισσας της Αγγλίας, καθώς και του Αγίου Ανσέλμου, όταν «σπέρνουμε τα τελευταία λουλούδια».
Λοιπόν ο Τύπος διατάχτηκε να θάψει την ανοικτή επιστολή, ως επικίνδυνη για τους αναγνώστες. Αντί να κάνει αυτήν την δουλειά υπηρέτη, αυτός ο Τύπος καλά θα έκανε να ψάξει να δει ποιος είναι κάθε ένας των υπογραφόντων (στρατηγών) γιατί υπάρχουν ακόμη και «παλαιοί» της στρατιωτικής μυστικής υπηρεσίας . . . που ακόμη και στην αποστρατεία δεν είσαι ποτέ ένας απόκληρος των εμπιστευτικών πληροφοριών. Ένας από τους υπογράφοντες είναι ο Στρατηγός Delawarde που γράφει τακτικά στο Reseau Interrnational ,άρθρα στα οποία φέρνει πολύτιμες (και στοιχειοθετημένες πληροφορίες σχετικά με την περίφημη “πανδημία” …
Και ας μην ξεχνάμε ότι στην αρχή του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων, όταν το περίφημο “Kizyvienne” έτρεμε από φόβο, η υπουργός Αμύνης Φλοράνς Παρλύ είχε ζητήσει την επέμβαση του στρατού (τα συντάγματα των Calvi και Nimes) και το Γενικό Επιτελείο είχε ευγενικά απαντήσει ότι θα μπορούσε να πάει να … (είχα γράψει ένα άρθρο γι ‘αυτό που αναδημοσιεύθηκε στο A–vox, RI και στην ιστοσελίδα « profession–gendarme », που συνδέεται με την χωροφυλακή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου