Τέταρτο Μέρος
Το ξέσπασμα του Έμπολα στη Δυτική Αφρική έφτασε σε κρίση το 2014
Ένα ξέσπασμα του Έμπολα το 2013, έφτασε σε διαστάσεις κρίσεων προτού ο ΠΟΥ τον χαρακτηρίσει ως διεθνή έκτακτη ανάγκη για τη δημόσια υγεία. τελικά μολύνθηκαν 28.000 άτομα και πέθαναν 11.000.
Οι πληγείσες χώρες περιελάμβαναν, τη Γουινέα, τη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε. Απέτυχε να αναλάβει δράση μέχρι το τέλος του 2014, ο ΠΟΥ πρόδωσε την αποστολή του και προκάλεσε το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων.
Ανεξάρτητη επιτροπή για τον Έμπολα
Ένα πάνελ, αποτελούμενο από 20 ειδικούς στην παγκόσμια υγεία από όλο τον κόσμο, προήδρευσε από τον καθηγητή Peter Piot, διευθυντή της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, ο οποίος είναι συν-εφευρέτης του ιού του Έμπολα. Το πάνελ συγχρηματοδοτήθηκε από το Harvard Global Health Institute .
Η επιτροπή αποφάσισε ότι ο ΠΟΥ δεν είχε εκπληρώσει τις ευθύνες του λόγω έλλειψης ηγεσίας και υπευθυνότητας.
Ο καθηγητής Piot δήλωσε:
«Η σημαντική μεταρρύθμιση των εθνικών και παγκόσμιων συστημάτων για την αντιμετώπιση επιδημιών δεν είναι μόνο εφικτή, αλλά και ουσιαστική, ώστε να μην γίνουμε μάρτυρες τόσο βάθους ταλαιπωρίας, θανάτου και κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής σε μελλοντικές επιδημίες ».
Και ο Ashishs Jha, καθηγητής Ιατρικής και διευθυντής του Harvard Global Health Institute, δήλωσε:
« Η κρίση του Έμπολα έχει αποκαλύψει την ανεπάρκεια της παγκόσμιας αντίδρασης. Χρειαζόμαστε μια εμπεριστατωμένη, προσεκτική ανάλυση του τι πήγε στραβά και πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερα στο μέλλον. Οι άνθρωποι του ΠΟΥ γνώριζαν ότι υπήρξε ξέσπασμα του Έμπολα που ξεφεύγει από τον έλεγχο την άνοιξη… και όμως χρειάστηκε μέχρι τον Αύγουστο να κηρυχθεί έκτακτη ανάγκη για δημόσια υγεία. Το κόστος της καθυστέρησης ήταν τεράστιο. " BBC
Η επιτροπή διαπίστωσε ότι
«Η φήμη και η αξιοπιστία του ΠΟΥ υπέστη ένα ιδιαίτερα έντονο πλήγμα ».
Η τελική έκθεση της επιτροπής δημοσιεύθηκε στο The Lancet το 2015 . [12]
Η ευθύνη της ηγεσίας του ΠΟΥ υπογραμμίζεται περαιτέρω σε πολλά άρθρα. Για παράδειγμα, στο Ιατρικό Ιστορικό , 2017:
« Όπως αποδεικνύεται από τη γρήγορη δήλωση της [Γενικού Γραμματέα της ΠΟΥ] Τσαν σχετικά με μια έκρηξη [έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία της διεθνούς ανησυχίας] σε σχέση με τη γρίπη των χοίρων H1N1 το 2009 και την πολιομυελίτιδα το 2014, ανώτεροι αξιωματούχοι της ΠΟΥ θα μπορούσαν να είχαν επιλέξει να παρακάμψουν αυτές τις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Αυτό που επέλεξαν ήταν να μην δράσουν ώστε το 2014 ο Έμπολα να γίνει αντικείμενο ιατρικής και πολιτικής παραμέλησης. Σε αντίθεση με την πολιομυελίτιδα, ο Έμπολα δεν απειλούσε να υπονομεύσει μακροχρόνια προγράμματα και επενδύσεις του ΠΟΥ για την εξάλειψη των ασθενειών. Ούτε υπήρχαν εμβόλια και φάρμακα έτοιμα για ανάπτυξη στη ζώνη του Έμπολα. Αντίθετα, η έρευνα για πολλά υποσχόμενα ερευνητικά προϊόντα Έμπολα έπαψε να αποτελεί προτεραιότητα . " [13]
Ένα άλλο άρθρο, στο Philosophical Transactions of the Royal Society London B Biological Science, 2017:
« Η φήμη του ΠΟΥ έχει καταστραφεί ανεπανόρθωτα από το ξέσπασμα του Έμπολα, με τη γενική συναίνεση στην παγκόσμια κοινότητα υγείας ότι έχασε τις ηγετικές της ευθύνες… ο ρόλος του ΠΟΥ κατά τη διάρκεια της επιδημίας υποδηλώνει ότι το ξέσπασμα της νόσου καταδεικνύει την ένταση που υπάρχει μεταξύ του οργανισμού και των κανονιστικών και λειτουργικών ρόλων του σε κρίσεις υγείας . Ενώ ο ΠΟΥ προσέφερε κάποια κανονιστική ηγεσία, δεν παρείχε αποτελεσματική επιχειρησιακή απάντηση. Αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ του κανονιστικού και του επιχειρησιακού υπογραμμίστηκε περαιτέρω από την ασυμφωνία μεταξύ του, τι αναμένει η παγκόσμια κοινότητα από τον ΠΟΥ να κάνει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία και από το τι μπορεί να κάνει με τους οικονομικούς και οργανωτικούς του περιορισμούς.
Καμία από τις δραστηριότητες του ΠΟΥ δεν παρείχε άμεση φροντίδα ασθενών, στρατηγική διευθυντική επίβλεψη ή έλεγχο μόλυνσης που χρειαζόταν η απόκριση της εστίας. Είναι προφανές ότι η παγκόσμια κοινότητα περίμενε επίσης μια επιχειρησιακή απάντηση από τον ΠΟΥ.
Ωστόσο, καθώς ο ΠΟΥ δεν μπόρεσε να παράσχει αυτήν την επίγεια απάντηση στη Δυτική Αφρική .. λόγω του κενού της διεθνούς ηγεσίας στην επιχειρησιακή απόκριση (την οποία πολλοί στη διεθνή κοινότητα περίμεναν να εκτελέσει ο ΠΟΥ), η φροντίδα των ασθενών, ο έλεγχος και η διαχείριση των λοιμώξεων αφέθηκαν σε άλλους, ιδίως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ), οι στρατιωτικοί και το UNMEER για να εκτελέσουν αυτές τις λειτουργίες. Αυτές οι προσπάθειες προσέφεραν στην παγκόσμια κοινότητα περισσότερα πυρομαχικά για τις επικρίσεις τους για τον ΠΟΥ. " [14]
Το 2017, το Associated Press έλαβε εσωτερικά έγγραφα του ΠΟΥ και δημοσίευσε έκθεση σχετικά με τις αστρονομικές ταξιδιωτικές δαπάνες από αξιωματούχους του ΠΟΥ.
Ενώ άλλοι διεθνείς οργανισμοί βοήθειας, όπως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, με προσωπικό περίπου 37.000 εργαζομένων βοήθειας, ξοδεύουν περίπου 43 εκατομμύρια δολάρια για ταξίδια ετησίως, ο ΠΟΥ, με προσωπικό 7.000 ξοδεύει περισσότερα από 200 εκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Η AP ανέφερε ότι:
«Κατά τη διάρκεια της καταστροφής του Έμπολα στη Δυτική Αφρική, το κόστος ταξιδιού του ΠΟΥ αυξήθηκε στα 234 εκατομμύρια δολάρια. Παρόλο που οι ειδικοί λένε ότι η επιτόπια βοήθεια ήταν κρίσιμη, ορισμένοι αμφισβητούν εάν ο οργανισμός δεν θα μπορούσε να έχει μειώσει το κόστος του, έτσι ώστεπερισσότερα χρήματα να πάνε στη Δυτική Αφρική . Οι τρεις χώρες που έφεραν το βάρος της επιδημίας δεν μπορούσαν καν να αντέξουν οικονομικά βασικά στοιχεία όπως προστατευτικές μπότες, γάντια και σαπούνι για απειλούμενους ιατρούς ή σακούλες σώματος για τις χιλιάδες που πέθαναν.
Η Margaret Chan επισκέπτεται μια διεθνή αγορά εκτός Παρισιού το 2015
Ο Δρ. Bruce Aylward, ο οποίος διεύθηνε την έκρηξη του ΠΟΥ, συγκέντρωσε σχεδόν 400.000 $ σε έξοδα ταξιδιού κατά τη διάρκεια της κρίσης του Έμπολα, μερικές φορές πετούσε με ελικόπτερο για να επισκεφτεί κλινικές αντί να ταξιδεύει με τζιπ πάνω σε λασπωμένους δρόμους, σύμφωνα με εσωτερικές εκθέσεις ταξιδιού που κατέθεσε.
Η Δρ Chan ξόδεψε περισσότερα από 370.000 δολάρια σε ταξίδια εκείνο το έτος, όπως τεκμηριώθηκε σε μια εμπιστευτική ανάλυση 25 σελίδων των δαπανών του ΠΟΥ που εντόπισε τους 50 κορυφαίους καταναλωτές του οργανισμού. Ο Aylward και η Chan ήταν πρώτη και δεύτερη στη λίστα. Ο ΠΟΥ απέρριψε αιτήματα για συνέντευξη με την Τσαν. Ο Aylward δεν απάντησε αμέσως σε αίτημα για σχολιασμό.
Margaret Chan & Bruce Aylward
«Τρεις πηγές που ζήτησαν να μην ταυτοποιηθούν λόγω του φόβου ότι θα χάσουν τη δουλειά τους, δήλωσαν στο AP ότι η Τσαν συχνά ταξίδευε στην πρώτη τάξη… Υπάρχει μια τεράστια ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων στην κορυφή που παίρνουν ελικόπτερα και της επιχειρηματικής τάξης και όλων των άλλων που δεν μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο, "είπε η Sophie Harman, ειδική στην παγκόσμια πολιτική υγείας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary στο Λονδίνο."
« Όταν ξοδεύετε το είδος των χρημάτων που δαπανά ο ΠΟΥ για ταξίδια, πρέπει να είστε σε θέση να το δικαιολογήσετε» , δήλωσε ο Δρ Ashish Jha, διευθυντής του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
« Δεν μπορώ να σκεφτώ καμία δικαιολογία για να πετάξω ποτέ πρώτη θέση. "
Είναι δύσκολο να κατανοήσω γιατί - εκτός από το οικονομικό συμφέρον- η ηγεσία του ΠΟΥ αποφάσισε να κηρύξει την πανδημία «Γρίπη των χοίρων» όταν δεν υπήρχε.
Ωστόσο, η ίδια ηγεσία καθυστέρησε να κηρύξει τον Έμπολα πανδημία ή να αντιμετωπίσει σωστά τις ανθρώπινες ανάγκες καθώς εξαπλώθηκε η καταστροφή.
Η αποτυχία των αξιωματούχων του ΠΟΥ να προκαλέσουν συναγερμό και να αναλάβει δράση είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των λαών της Δυτικής Αφρικής. τα ανθρώπινα θύματα έφτασαν τα 11.000.
Η ηγεσία του ΠΟΥ επικεντρώνεται στην ατζέντα μάρκετινγκ φαρμάκων και εμβολίων της Big Pharma, την οποία υποστηρίζει και προωθεί έντονα.
Η πανδημία του Έμπολα, τότε δεν παρείχε καμία ευκαιρία στη Pharma, στο βαθμό που η βιομηχανία δεν είχε τίποτα να πουλήσει, ο ΠΟΥ δεν κατάφερε να αναλάβει δράση, αλλά κατάφερε να ταξιδεέυει με πολυτέλεια. Δεν μπορούμε παρά να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η ζωή των Μαύρων δεν έχει σημασία για τους αξιωματούχους του ΠΟΥ.
Αυτό είναι το Μέρος 1 μιας σειράς για τον ΠΟΥ.
Βλέπε: Μέρος 2: Ατζέντα στρατηγικής ανοσοποίησης PhRMA & WHO 2030
Μέρος 2: Επιστήμονες στη σύνοδο κορυφής του ΠΟΥ επιβεβαιώνουν την αλήθεια για τα προβλήματα ασφάλειας των εμβολίων
Βιβλιογραφικές αναφορές
[1] « Γιατί η διαφθορά του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) είναι η μεγαλύτερη απειλή για τη δημόσια υγεία στον κόσμο της εποχής μας », του Søren Ventegdt, Διευθυντή του Κέντρου Ερευνών Ποιότητας Ζωής στην Κοπεγχάγη της Δανίας, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Ολοκληρωμένη Ιατρική & Θεραπεία (2015)
[2] Παγκόσμια Πολιτική Υγείας , Kaiser Family Foundation, 2019
[3] Κίνδυνοι συνταγογραφούμενων φαρμάκων , επιμέλεια Donald Light, PhD, 2010. Δείτε: www.Pharma Myths.net
[4] http://www.chernobylreport.org/?p=summary
[5] « Ποιος φοβάται τον τόμο 1181 της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης; Υπό την απειλή, το πυρηνικό ίδρυμα παίζει βρώμικο, International Journal of Health Services. 2015
[6] Ο χειρισμός του Πανδημίου Συμβουλίου της Ευρώπης H1N1 , 2010.
[7] Γιατί ο ΠΟΥ έκανε μια πανδημία , Forbes , 2010
[7Α] Εμβόλιο Pandemrix: Γιατί δεν ενημερώθηκε το κοινό για προειδοποιητικά σημάδια; Peter Doshi, BMJ 2018; Ταχεία απάντηση από την Elizabeth Hart
[8] Ενεργοποίηση επιδημίας: Έκθεση των οικονομικών δεσμών μεταξύ κατασκευαστών οπιοειδών και ομάδων υπεράσπισης τρίτων, Έκθεση Γερουσίας, 2018
[9] Βλέπε, Εικόνα 1 Πληρωμές κατασκευαστή σε επιλεγμένες ομάδες στην έκθεση της Γερουσίας, 2018
[10] Διαφθορά επιρροή: Purdue & ΠΟΥ: Εκθέτοντας επικίνδυνη επίδραση κατασκευαστή οπιοειδών στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας , Εκπρόσωποι Katherine Clark & Hal Rogers, Μάιος 2019
[11] Ομοσπονδιακή ομάδα πόνου γεμάτη συνδέσμους με φαρμακευτικές εταιρείες , Mattew Perrone, The Seattle Times , 2016
[12] Θα αλλάξει το παιχνίδι ο Έμπολα; Δέκα βασικές μεταρρυθμίσεις πριν από την επόμενη πανδημία. Έκθεση της Ανεξάρτητης Ομάδας του Haarvard LSH ™ σχετικά με την παγκόσμια ανταπόκριση στον Έμπολα , Dr. Suerie Moon et al, The Lancet, 2015
[13] Μεταξύ της τιτλοποίησης και της παραμέλησης: Διαχείριση του Έμπολα στα σύνορα της παγκόσμιας υγείας , Mark Honigsbaum, Ιατρικό ιστορικό , 2017
[14] Τι έχουμε μάθει για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας από το ξέσπασμα του Έμπολα , Clare Wenham , Φιλοσοφικές συναλλαγές της Royal Society London B Biological Science , 2017
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου