Η φασιστική "Μεγάλη Επανεκκίνηση" του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Α' Μέρος: Η κοινωνία ως επιχείρηση

 Ο νέος φασισμός προωθείται στις μέρες μας με την αμφίεση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, της βιοασφάλειας, της "Νέας Κανονικότητας", της "Νέας Συμφωνίας για τη Φύση" (New Deal for Nature) και της "4ης Βιομηχανικής Επανάστασης".

Ο Klaus Schwab, ο 80χρονος ιδρυτής και διευθυντής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, βρίσκεται στο κέντρο αυτού του πλέγματος, σαν αράχνη σε έναν τεράστιο ιστό.

Γεννημένος στο Ράβενσμπουργκ το 1938, ο Klaus Schwab είναι τέκνο της Γερμανίας του Χίτλερ, ενός αστυνομοκρατούμενου καθεστώτος βασισμένου στον φόβο και τη βία, την πλύση εγκεφάλου και τον έλεγχο, την προπαγάνδα και τα ψέματα, το βιομηχανικό σύστημα και την ευγονική, την αποανθρωποποίηση και την "αποστείρωση", σε ένα ανατριχιαστικό και μεγαλεπίβολο όραμα μιας "νέας τάξης" η οποία θα διαρκούσε χίλια χρόνια.

Ο Schwab φαίνεται να έχει αφιερώσει τη ζωή του στην αναβίωση αυτού του εφιάλτη και στην προσπάθεια να τον κάνει πραγματικότητα, όχι μόνο για τη Γερμανία, αλλά για όλο τον κόσμο.

Και μάλιστα, ακόμα χειρότερα, αφού τα

ίδια του τα λεγόμενα επιβεβαιώνουν ξανά και ξανά ότι το τεχνοκρατικό, φασιστικό όραμά του αποτελεί επίσης ένα διεστραμμένο όραμα μετάλλαξης του ανθρώπου, στο οποίο οι άνθρωποι συγχωνεύουν τις μηχανές σε "μια παράξενη μίξη ψηφιακής και αναλογικής ζωής", με την οποία η "Έξυπνη Σκόνη" θα εισχωρήσει στο σώμα μας και η αστυνομία θα μπορεί να διαβάζει τη σκέψη μας.

Και, όπως θα δούμε, αυτός και οι συνεργάτες του, χρησιμοποιούν την κρίση του COVID-19 για να παρακάμψουν τον δημοκρατικό καταλογισμό ευθυνών, να υποσκελίσουν την αντίθετη άποψη, να επιταχύνουν την εφαρμογή της ατζέντας τους και να την επιβάλουν στην υπόλοιπη ανθρωπότητα ενάντια στη θέλησή μας, μέσω της "Μεγάλης Επανεκκίνησης", όπως την ονομάζει.

Φυσικά, ο Schwab δεν είναι Ναζί με την κλασσική έννοια, καθώς δεν είναι ούτε εθνικιστής ούτε αντισημίτης, όπως φαίνεται και από το βραβείο Dan David, $1 εκατ. που του απένειμε το Ισραήλ το 2004.

Αλλά ο φασισμός του 21ου αιώνα έχει προσλάβει νέες πολιτικές μορφές, μέσω των οποίων συνεχίζει το κεντρικό του σχέδιο αναμόρφωσης της ανθρωπότητας, ώστε να εξυπηρετεί τον καπιταλισμό με χρήση αυταρχικών μεθόδων.

Αυτός ο νέος φασισμός προωθείται στις μέρες μας με την αμφίεση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, της βιοασφάλειας, της "Νέας Κανονικότητας", της "Νέας Συμφωνίας για τη Φύση" (New Deal for Nature) και της "4ης Βιομηχανικής Επανάστασης".

Ο Schwab, ο 80χρονος ιδρυτής και διευθυντής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, βρίσκεται στο κέντρο αυτού του πλέγματος, σαν αράχνη σε έναν τεράστιο ιστό.

Το αρχικό φασιστικό σχέδιο, στην Ιταλία και τη Γερμανία, είχε να κάνει με τη συγχώνευση κράτους και επιχειρήσεων. Αλλά ενώ ο κομμουνισμός οραματίζεται την ανάληψη των επιχειρήσεων και των βιομηχανιών από την κυβέρνηση - θεωρητικά - προς το συμφέρον του λαού, ο φασισμός θέλει το κράτος να προστατεύει και να προωθεί τα συμφέροντα της εύπορης ελίτ.

Ο Schwab συνέχισε σ' αυτήν τη λογική, στο πλαίσιο της απο-ναζιστοποιημένης μεταπολεμικής εποχής, όταν το 1971 ίδρυσε το European Management Forum, το οποίο συνεδρίαζε ετήσια στο Νταβός της Ελβετίας.

Μέσω αυτού προωθούσε την ιδεολογία του, του καπιταλισμού των "ενδιαφερόμενων μερών" (stakeholders), στον οποίο οι επιχειρήσεις έρχονται σε στενή συνεργασία με την κυβέρνηση.

Ο "καπιταλισμός των ενδιαφερόμενων μερών" περιγράφεται από το επιχειρηματικό περιοδικό Forbes ως εξής:

"η ιδέα ότι μια εταιρία εστιάζει στο να ικανοποιήσει τις ανάγκες των ενδιαφερόμενων μερών της: των πελατών, των εργαζομένων, των συνεργατών, της κοινότητας και της κοινωνίας εν συνόλω."

Ακόμα και μέσα στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης επιχείρησης, το παραπάνω είναι κενό περιεχομένου. Όπως αναφέρεται στο άρθρο του Forbes, το μόνο που σημαίνει είναι ότι "οι εταιρείες μπορούν να συνεχίσουν να συσσωρεύουν χρήματα για τους μετόχους και τα στελέχη τους, διατηρώντας ταυτόχρονα ένα δημόσιο προσωπείο εξαιρετικής κοινωνικής ευαισθησίας και απαράμιλλου αλτρουισμού".

Αλλά σε ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο, η ιδέα των "ενδιαφερόμενων μερών" είναι ακόμα πιο αισχρή, καθώς απορρίπτει κάθε έννοια δημοκρατίας, προς όφελος των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Η κοινωνία δεν θεωρείται πλέον ως μια ζωντανή κοινότητα, αλλά ως επιχείρηση, η κερδοφορία της οποίας είναι ο αποκλειστικός στόχος της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Ο Schwab εκκίνησε αυτήν την ατζέντα το 1971, με το βιβλίο του Moderne Unternehmensführung im Maschinenbau (Σύγχρονη Διοίκηση Επιχειρήσεων στη Μηχανολογία), όπου ο όρος "ενδιαφερόμενα μέρη" (stakeholders - die Interessenten) χρησιμοποιήθηκε για να ορίσει τους ανθρώπους όχι ως πολίτες, ελεύθερα άτομα και μέλη της κοινότητάς τους, αλλά ως δευτερεύοντες συμμετόχους μιας τεράστιας εμπορικής επιχείρησης.

Ο σκοπός ζωής κάθε ατόμου ήταν "να επιτύχει μακρόχρονη ανάπτυξη και ευημερία" για αυτήν την επιχείρηση - με άλλα λόγια, να προστατεύει και να αυξάνει τον πλούτο της καπιταλιστικής ελίτ.

Αυτά όλα έγιναν ακόμα πιο ξεκάθαρα το 1987, όταν ο Schwab μετονόμασε το European Management Forum σε World Economic Forum (Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ - ΠΟΦ).

Το ΠΟΦ περιγράφεται στην ιστοσελίδα του ως "η παγκόσμια πλατφόρμα για τη συνεργασία δημόσιου - ιδιωτικού φορέα", ενώ οι θαυμαστές του περιγράφουν πώς δημιουργεί "συνεργασίες μεταξύ επιχειρηματιών, πολιτικών, διανοουμένων, και άλλων ηγετών της κοινωνίας, για να ορίσουν, να συζητήσουν και να προωθήσουν βασικά ζητήματα της παγκόσμιας ατζέντας".

Οι "συνεργασίες" που δημιουργεί το ΠΟΦ στοχεύουν στην αντικατάσταση της δημοκρατίας από μια παγκόσμια ηγεσία επιλεγμένων, αλλά όχι εκλεγμένων, ατόμων, των οποίων το καθήκον δεν θα είναι να υπηρετούν το κοινό, αλλά να επιβάλλουν την κυριαρχία του 1% σ' αυτό το κοινό, με όσο γίνεται λιγότερες παρεμβάσεις από όλους εμάς τους υπόλοιπους.

Στα βιβλία που γράφει για λαϊκή κατανάλωση ο Schwab, εκφράζεται με αμφίσημα κλισέ. Οι ίδιες κενές φράσεις επαναλαμβάνονται συνεχώς. Στο βιβλίο Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution: A Guide to Building a Better World (Διαμορφώνοντας το μέλλον της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης: Ένας οδηγός για το χτίσιμο ενός καλύτερου μέλλοντος) ο Schwab μιλά για "τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων και τη κατανομή των παροχών" και για "βιώσιμες και συμμετοχικές συνεργασίες", οι οποίες θα μας οδηγήσουν όλους σε ένα "συμμετοχικό, βιώσιμο και πλούσιο μέλλον"! [1]

Πίσω από αυτούς τους κομπασμούς, τα αληθινά κίνητρα του "καπιταλισμού των ενδιαφερομένων μερών", τον οποίο προωθεί ακούραστα το ΠΟΦ στο συνέδριο του 2020, είναι τα κέρδη και η εκμετάλλευση.

Για παράδειγμα, στο βιβλίο του 2016, "Η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση", ο Schwab γράφει για την "Ουμπεροποίηση" της εργασίας και τα συνοδά οφέλη για τις εταιρείες, ειδικά τις ταχύτατα αναπτυσσόμενες start-up στην ψηφιακή οικονομία:

"Καθώς οι πλατφόρμες ανθρώπινων "cloud" ταξινομούν τους εργαζόμενους ως αυτοαπασχολούμενους, απαλλάσσονται - για την ώρα - από την απαίτηση να πληρώνουν τον κατώτατο, βασικό μισθό, τους φόρους των εργαζομένων και τις κοινωνικές παροχές." [2]

Η ίδια καπιταλιστική αναισθησία διαπνέει και τη στάση του απέναντι στους ανθρώπους που πλησιάζουν στο τέλος του εργασιακού τους βίου και δικαιούνται να αναπαυθούν:

"Τα γηρατειά είναι μια οικονομική πρόκληση, γιατί αν δεν αυξηθεί δραστικά η ηλικία συνταξιοδότησης, ούτως ώστε τα γηραιότερα μέλη της κοινωνίας να μπορούν να συνεχίσουν να συμβάλλουν στο εργατικό δυναμικό (μια οικονομική επιταγή που έχει πολλά οικονομικά οφέλη) ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός μειώνεται ενώ το ποσοστό των εξαρτημένων ηλικιωμένων αυξάνεται." [2]

Όλα σε αυτόν τον κόσμο ανάγονται σε οικονομικές προκλήσεις, οικονομικές επιταγές και οικονομικά οφέλη για την άρχουσα καπιταλιστική τάξη.

Ο μύθος της προόδου χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό από το 1% για να πείσει τον κόσμο να αποδεχτεί τις τεχνολογίες που σχεδιάστηκαν για την εκμετάλλευση και τον έλεγχό μας και ο Schwab παίζει σ΄αυτόν τον ρυθμό, όταν διακηρύσσει ότι "η 4η Bιομηχανική Eπανάσταση αντιπροσωπεύει μια σημαντική πηγή ελπίδας για συνεχή άνοδο της ανθρώπινης ανάπτυξης που έχει οδηγήσει σε δραματική άνοδο της ποιότητας ζωής δισεκατομμυρίων ανθρώπων από το 1800." [2]

Δηλώνει ενθουσιωδώς:

"Ίσως να μη φαίνεται βαρυσήμαντο σε όσους από εμάς βιώνουν σειρά μικρών αλλά σημαντικών προσαρμογών της ζωής τους σε καθημερινή βάση, αλλά δεν είναι μια ασήμαντη αλλαγή - η 4η Βιομηχανική Επανάσταση είναι ένα νέο κεφάλαιο της ανθρώπινης ανάπτυξης, ισάξιο της πρώτης, της δεύτερη και της τρίτης Βιομηχανικής Επανάστασης, και για άλλη μια φορά κινητήριος δύναμη είναι η αυξανόμενη διαθεσιμότητα και η αλληλεπίδραση ενός συνόλου εξαιρετικών τεχνολογιών." [1]

Γνωρίζει όμως πολύ καλά ότι η τεχνολογία δεν είναι ιδεολογικά ουδέτερη, όπως αρέσκονται να υποστηρίζουν κάποιοι. Οι τεχνολογίες και οι κοινωνίες αλληλοδιαμορφώνονται, λέει.

"Τελικά, οι τεχνολογίες συνδέονται άμεσα με το πώς γνωρίζουμε τα πράγματα, πώς παίρνουμε αποφάσεις, και πώς σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας και για τους άλλους. Συνδεόνται με την ταυτότητά μας, την άποψή μας για την κοσμο και τις πιθανές εκδοχές του μέλλοντος. Από τις πυρηνικές τεχνολογίες μέχρι την κούρσα του διαστήματος, τα smartphones, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα αυτοκίνητα, την ιατρική και τις υποδομές, το νόημα των τεχνολογιών τις κάνει να είναι πολιτικές. Ακόμα και η έννοια του "αναπτυγμένου" έθνους, ξεκάθαρα βασίζεται στην υιοθέτηση τεχνολογιών και στο τι σημαίνουν για μας σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο." [1]

Η τεχνολογία, για τους καπιταλιστές που είναι πίσω της, δεν είχε ποτέ σκοπό τα κοινωνικά αγαθά, αλλά πάντα το κέρδος, και ο Schwab ξεκαθαρίζει ότι αυτό ισχύει και για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση.

Δηλώνει με ενθουσιασμό:

"Οι τεχνολογίες της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης είναι πραγματικά αποδιοργανωτικές: ανατρέπουν τους τρόπους που διαθέτουμε για να αισθανόμαστε, να υπολογίζουμε, να οργανώνουμε, να ενεργούμε και να μεταφέρουμε. Αντιπροσωπεύουν εντελώς νέους τρόπους για να δημιουργούμε αξίες για τους οργανισμούς και τους πολίτες." [1]

Σε περίπτωση που η φράση "δημιουργούμε αξίες" δεν είναι κατανοητή, δίνει κάποια παραδείγματα: 

"Τα drones αντιπροσωπεύουν έναν νέο τρόπο για μείωση του εργασιακού κόστους και πραγματοποιούν εργασίες που κάποτε απασχολούσαν πραγματικούς ανθρώπους" [1] και "η χρήση όλο και πιο έξυπνων αλγορίθμων αυξάνει ραγδαία την παραγωγικότητα των εργαζομένων - για παράδειγμα, η χρήση bots στα chat για την αύξηση (και, σταδιακά, την αντικατάσταση) του ζωντανού chat υποστήριξης για επικοινωνία με τους πελάτες." [1]

Ο Schwab μπαίνει σε λεπτομέρειες, σχετικά με τη μείωση του κόστους, και θαυμαστή αύξηση των κερδών στον "γενναίο, νέο κόσμο" της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης.

Εξηγεί:

"Πολύ πιο σύντομα απ' όσο θα περίμεναν κάποιοι, η εργασία σε διάφορα επαγγέλματα όπως δικηγόροι, οικονομικοί αναλυτές, γιατροί, δημοσιογράφοι, λογιστές, ασφαλιστές και βιβλιοθηκονόμοι μπορεί να είναι εν μέρει ή εξ ολοκλήρου αυτοματοποιημένη...

[...]

Η τεχνολογία προχωρά τόσο γρήγορα, που ο Kristian Hammond, συνιδρυτής της Αφηγηματικής Επιστήμης, μιας εταιρείας που ειδικεύεται στην αυτοματοποιημένη δημιουργία αφηγημάτων, προβλέπει ότι κατά τα μέσα της δεκαετίας 2020, το 90% των ειδήσεων μπορεί να παράγονται από αλγόριθμους, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν θα έχουν κανενός είδους ανθρώπινη παρέμβαση (εκτός, φυσικά, από τον σχεδιασμό του αλγόριθμου). [2]

Το οικονομικό κίνητρο είναι αυτό που πυροδοτεί τον ενθουσιασμό του Schwab για "μια επανάσταση που θα αλλάξει θεμελιωδώς τον τρόπο που ζούμε, που εργαζόμαστε, και που σχετιζόμαστε μεταξύ μας". [2]

Ο Schwab περιγράφει με λυρισμό την 4η Βιομηχανική Επανάσταση, ως κάτι "που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες εμπειρίες της ανθρωπότητας". [2]

Η χαρά ξεχειλίζει:

"Σκεφτείτε τις απεριόριστες δυνατότητες του να έχεις δισεκατομμύρια ανθρώπους συνδεδεμένους με κινητές συσκευές, την άνευ προηγουμένου αύξηση της επεξεργαστικής ισχύος, τις δυνατότητες αποθήκευσης και πρόσβασης στη γνώση. Ή σκεφτείτε την ιλιγγιώδη συμβολή των αναδυόμενων τεχνολογικών επιτευγμάτων, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η ρομποτική, το Ίντερνετ των πραγμάτων, τα αυτόνομα οχήματα, τις τρισδιάστατες εκτυπώσεις, τη νανοτεχνολογία, τη βιοτεχνολογία, την επιστήμη των υλικών, την αποθήκευση ενέργειας και τους κβαντικούς υπολογιστές, για να αναφέρουμε μερικά μόνο. Πολλές από αυτές τις καινοτομίες είναι σε βρεφικό στάδιο, αλλά ήδη φτάνουν σε ένα σημείο καμπής της ανάπτυξής τους καθώς χτίζουν και μεγενθύνουν η μία την άλλη, σε μια μίξη τεχνολογιών που διαπερνά τον φυσικό, τον ψηφιακό και τον βιολογικό κόσμο." [2]

Με ανυπομονησία περιμένει να δει περισσότερη διαδικτυακή εκπαίδευση, η οποία θα περιλαμβάνει "τη χρήση εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας", προκειμένου "να βελτιώσει δραματικά τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα" [1], περιμένει να δει αισθητήρες "εγκατεστημένους σε σπίτια, σε ρούχα και αξεσουάρ, σε πόλεις, σε συγκοινωνίες και σε ενεργειακά δίκτυα", περιμένει να δει έξυπνες πόλεις, με τις εντελώς απαραίτητες "πλατφόρμες δεδομένων". [2]

"Όλα τα πράγματα θα είναι έξυπνα και συνδεδεμένα με το Ίντερνετ", λέει ο Schwab και αυτό θα περιλαμβάνει και τα ζώα, καθώς "αισθητήρες καλωδιωμένοι στα κοπάδια θα επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω ενός δικτύου κινητών τηλεφώνων." [2]

Λατρεύει την ιδέα των "έξυπνων εργοστασίων κυττάρων", τα οποία θα μπορέσουν "να επιταχύνουν την παραγωγή εμβολίων" [1] και τις "τεχνολογίες μεγάλων δεδομένων". [2]

Αυτά, μας διαβεβαιώνει, "θα φέρουν νέους, καινοτόμους τρόπους εξυπηρέτησης των πολιτών και των πελατών" [2] και πρέπει να πάψουμε να διαμαρτυρόμαστε για τα κέρδη των επιχειρήσεων από την εκμετάλλευση και την πώληση πληροφοριών για κάθε πτυχή της προσωπικής μας ζωής.

"Η δημιουργία εμπιστοσύνης στα δεδομένα και τους αλγόριθμους για τη λήψη αποφάσεων είναι ζωτικής σημασίας" επιμένει ο Schwab. "Οι ανησυχίες των πολιτών για την ιδιωτικότητα και τον καταλογισμό ευθυνών στις επιχειρήσεις και τις νομικές δομές θα απαιτήσει προσαρμογές στον τρόπο που σκεφτόμαστε." [2]

Γίνεται φανερό, τελικά, ότι όλος αυτός ο τεχνολογικός ενθουσιασμός περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από το κέρδος ή τις "αξίες" όπως προτιμά να τις ονομάζει ο Schwab, στην επιχειρηματική "νέα ομιλία" του του 21ου αιώνα.

Συνεπώς η αλυσιδωτή (blockchain) τεχνολογία θα είναι υπέροχη και θα προκαλέσει "μια έκρηξη ανταλλάξιμων περιουσιακών στοιχείων, καθώς κάθε είδους ανταλλαγές αξιών θα μπορούν να ενταχθούν στην αλυσίδα". [2]

Η χρήση κατανεμημένης τεχνολογίας λογιστικών καθολικών, προσθέτει ο Schwab, "μπορεί να γίνει η κινητήριος δύναμη πίσω από τη μαζική ροή αξίας των ψηφιακών προϊόντων, παρέχοντας ασφαλείς ψηφιακές ταυτότητες που μπορούν να δώσουν πρόσβαση σε νέες αγορές σε όποιον είναι συνδεδεμένος στο Ίντερνετ". [1]

Γενικά, το ενδιαφέρον της άρχουσας επιχειρηματικής ελίτ στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση έγκειται στο ότι θα "δημιουργήσει νέες πηγές αξιών" [1] και "θα αναπτύξει οικοσυστήματα δημιουργίας αξιών που είναι αδύνατον να τα φανταστούμε με τη λογική μας κολλημένη στην 3η Βιομηχανική Επανάσταση". [1]

Οι τεχνολογίες της 4ης ΒΠ, που ξετυλίγονται μέσω του 5G, παρουσιάζουν έναν κίνδυνο άνευ προηγουμένου για την ελευθερία μας, όπως παραδέχεται ο Schwab:

"Τα εργαλεία της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης δίνουν τη δυνατότητα για νέες μορφές επιτήρησης και άλλων μέσων ελέγχου, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τις υγιείς, ανοιχτές κοινωνίες." [2]

Αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να τα παρουσιάζει με θετικό τρόπο, όπως όταν δηλώνει ότι "η εγκληματικότητα είναι πιθανό να μειωθεί εξαιτίας της συνύπαρξης αισθητήρων, καμερών, τεχνητής νοημοσύνης και λογισμικών αναγνώρισης προσώπων". [1]

Ο Schwab προβλέπει:

"Καθώς οι δυνατότητες σ' αυτόν τον τομέα βελτιώνονται, ο πειρασμός για τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου και για τα δικαστήρια, να χρησιμοποιήσουν τεχνικές για τον καθορισμό της πιθανότητας εγκληματικής ενέργειας, την εκτίμηση της ενοχής, ή ακόμα πιθανόν και την ανάκτηση αναμνήσεων απευθείας από τον εγκέφαλο των ανθρώπων, θα αυξηθεί. Ακόμα και το να περάσει κανείς τα σύνορα μιας χώρας, μπορεί να περιλαμβάνει λεπτομερές σκανάρισμα του εγκεφάλου για να εκτιμηθεί η επικινδυνότητα του ατόμου για την ασφάλεια." [1] 

Παραπομπές:

[1] Klaus Schwab with Nicholas Davis, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution: A Guide to Building a Better World (Geneva: WEF, 2018), e-book.

[2] Klaus Schwab, The Fourth Industrial Revolution (Geneva: WEF, 2016), e-book.

ΠΗΓΗ

ΑΣΚΗΤΗΣ