Οι καθυστερήσεις είναι στο πρόγραμμα. Οι ανατροπές;

Κανονικά ως το 2020 (που μας άφησε πρόσφατα) θα έπρεπε αυτό το σχέδιο να έχει προχωρήσει ικανοποιητικά. Πρακτικά τα πράγματα εξελίχτηκαν πιο αργά. Μόλις τον Σεπτέμβρη του 2019, χαρούμενοι οι σωτήρες του κόσμου, ανακοίνωσαν αυτό (ο τονισμός δικός μας):

Η «συμμαχία ID2020 ξεκίνησε ένα καινούργιο πρόγραμμα ψηφιακής ταυτοποίησης στο ετήσιο συνέδριό της στη Ν. Υόρκη, σε συνεργασία με την κυβέρνηση του Μπαγκλαντές, την συμμαχία εμβολιασμών Gavi [κυρ Βασίλης ‘n’ friends] και νέους εταίρους απ’ την κυβέρνηση, τον ακαδημαϊκό κόσμο, και τις οργανώσεις ανθρωπιστικής βοήθειας.

Το πρόγραμμα για την αξιοποίηση της ανοσοποίησης σαν μιας ευκαιρίας για την καθιέρωση ψηφιακών ταυτοτήτων παρουσιάστηκε απ’ το ID2020 σε συνεργασία με το πρόγραμμα “πρόσβασης στην πληροφορία / a2i” της κυβέρνησης του Μπαγκαλντές, την γενική διεύθυνση υγιειονομικών υπηρεσιών και την Gavi, σύμφωνα με την ανακοίνωση.

Η ψηφιακή ταυτότητα είναι μια καταγραφή σε υπολογιστή της ταυτότητας ενός προσώπου, αποθηκευμένη σε ένα μητρώο. Σ’ αυτήν την περίπτωση χρησιμοποιείται για να ιχληλατείται το ποιος έχει εμβολιαστεί.

… Διαμορφώθηκε νωρίτερα φέτος μια

συνεργασία μεταξύ της Gavi, της NEC και της Simprints για την χρήση βιομετρικών δεδομένων για να βελτιωθεί η εμβολιαστική κάλυψη στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Αν αυτό το τελευταίο σας φαίνεται μυστηριώδες να το εξηγήσουμε: αφορούσε την ψηφιακή δακτυλοσκόπηση των παιδιών «στις αναπτυσσόμενες χώρες» ώστε να μην ξεφύγουν ούτε αυτά… Το ότι η εταιρεία Simprints είναι συνεργάτης της «παγκόσμιας τράπεζας» μπορεί να σας κάνει (ή όχι) σοφότερους / ες.

Σε κάθε περίπτωση, όταν στον πιο κορυφαίο θεσμό του καπιταλιστικού πλανήτη μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο, τον παρακμιακό πια οηε, έχεις κατοχυρώσει τον στενό δεσμό ανάμεσα στις μεταδοτικές ασθένειες, τον καθολικό «προληπτικό» εμβολιασμό και το ψηφιακό φακέλωμα, δεν μπορείς να περιορίζεται στο πείραμα του μπαγκαλντές. Για το οποίο δεν ξέρουμε αν έχει προχωρήσει, αφού αυτό το ασιατικό κράτος αποδείχθηκε εντελώς άχρηστο και ανίκανο να «αξιοποιήσει τον covid» για χάρη αυτού του (“μα τι σας ζητήσαμε;;;”) ανθρωπιστικού προγράμματος ID2020: με πληθυσμό 2,5 φορές μεγαλύτερο εκείνου της επικράτειας της αυτού μεγαλειότητας (μία είναι!) είχε (αν είναι δυνατόν!) το 1/5 των κρουσμάτων (515.184 έναντι 2.600.000) και (αυτό κι αν είναι χοντρή πρόκληση!!) μόλις το 1/10 των νεκρών (7.599 ως χτες έναντι 74.570 της αθάνατης αυτού μεγαλειότητας!).

Μετά από τέτοιες (όχι ανεξήγητες!) «ανατροπές» πού να πάει ο κάθε φιλάνθρωπος να αξιοποιήσει την ανοσοποίηση σαν μια ευκαιρία για την καθιέρωση ψηφιακών ταυτοτήτων; Στη Dhaka ή στο London; Στις «αναπτυσσόμενες» ή στις «αναπτυγμένες»; (Όχι, πείτε κι εσείς: αν βρισκόσασταν στη θέση των φιλάνθρωπων τι θα κάνατε;)

πηγή