Το καλό παράδειγμα (1)…

 

Είναι εγκληματίας πολέμου. Δυστυχώς η πλευρά του δεν έχει ηττηθεί, οπότε γλυτώνει την τιμωρία (που δεν θα έπρεπε να είναι μικρότερη απ’ το να σπάει πέτρες μέχρι να τις κάνει λεπτή, φίνα άμμο, σαν πούδρα…). Αντίθετα απολαμβάνει το εγκληματικό του κύρος. Ακόμα κι όταν πιάστηκε στα πράσα να παραβαίνει τις απαγορεύσεις που είχε προτείνει για τους κοινούς θνητούς, για γκομενικούς λόγους… Οι caradinieri της δύσης έχουν υιοθετήσει τις «προβλέψεις» του σαν πραγματικότητα, ακόμα κι αν δεν ξέρουν τ’ όνομά του. Κυρίες και κύριοι: professor Neil Ferguson is speaking…

Συνεντευξιαζόμενος στους καθεστωτικούς «times» στις 25 Δεκέμβρη, κι αφού διαμαρτυρήθηκε επειδή «ο κόσμος δεν γουστάρει τα lockdown» και έχει αρχίσει να «αμφισβητεί την επιστήμη» (σίγουρα την απάτη που ντύνεται με επιστημονική λεοντή!) ο professor εξομολογήθηκε και τα πιο κάτω:

… Νομίζω ότι η αίσθηση του κόσμου για το τι είναι εφικτό απ’ την άποψη του ελέγχου άλλαξε ιδιαίτερα δραματικά μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου… Όταν το SAGE [Scientific Advisory Group for Emergencies, το «επιτελείο ειδικών» που συμβουλεύει το γκουβέρνο του βασιλείου…] μελέτησε την

προοπτική μεταφοράς της ‘καινοτόμας εμπλοκής’ εκτός κίνας, το να κλειδώνονται ολόκληρες κοινότητες και το να απαγορεύεται σε όλους να βγουν απ’ τα σπίτια τους, κατέληξε τελικά στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν μια επιλογή διαθέσιμη για μια φιλελεύθερη δυτική δημοκρατία…

Και συνέχισε:

Πρόκειται για μονοκομματικό κομμουνιστικό κράτος είπαμε… Δεν θα πετύχει κάτι τέτοιο στην Ευρώπη σκεφτήκαμε… και μετά το έκανε η Ιταλία. Και καταλάβαμε ότι γίνεται… Τώρα πια το lockdown θεωρείται αναπόφευκτο. Αλλά στην αρχή δεν ήταν καθόλου τέτοιο. Αν δεν το είχε κάνει η Κίνα, αυτή η χρονιά θα ήταν πολύ διαφορετική…

Έχετε διαβάσει την γνώμη της ασταμάτητης μηχανής για το τι φρόντισαν να εισάγουν οι «φιλελεύθερες δυτικές δημοκρατίες» απ’ το «κινέζικο παράδειγμα» και τι όχι… Όπως και το γιατί έκαναν τις συγκεκριμένες επιλογές…. Τώρα έχουμε και την ανοικτή παραδοχή ενός καθάρματος της εξουσίας, και όχι μόνο της αγγλικής.

Ήταν όμως, έστω, η υγιειονομική ανάγκη που επέβαλε να γίνει εισαγωγή της μιλιταριστικής πλευράς του «κινέζικου μοντέλου», σαν αλλεπάλληλα πραξικοπήματα; Στις 16 του περασμένου Μάρτη αυτό το κάθαρμα με κύρος, καταλαβαίνοντας «ότι γίνεται» φρόντισε να γίνει: έκανε την «επιστημονική πρόβλεψη» ότι χωρίς την «καινοτόμα εμπλοκή», χωρίς πραξικόπημα δηλαδή, θα μολυνθεί το 81% του πληθυσμού στην επικράτεια της βασίλισσας, και ότι το 0,9%, δηλαδή 510.000 άτομα, θα πεθάνουν. Αυτή ήταν η «επιστήμη» που επέβαλε την «καινοτόμα εμπλοκή» της περασμένης άνοιξης, την οποία – παρεπιπτόντως – εξακολουθούν να υποστηρίζουν αρκετοί caradinieri που τώρα προσπαθούν να πατήσουν σε δύο βάρκες. Τι λέει όμως το κάθαρμα Ferguson μετά από τόσους μήνες για την «επιστημονική συμβολή» του στο και όμως γίνεται;

… Εκεί που οι άνθρωποι δεν αλλάζουν τις συνήθειές τους τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα. Στην Manaus, στη βραζιλία, μια πόλη 2,2 εκατομυρίων φαίνεται ότι έχει ποσοστό μόλυνσης τουλάχιστον 45%, μάλλον κοντά στο 70%, και το αποτέλεσμα σε νεκρούς δεν είναι μακριά απ’ την πρόβλεψη του Μάρτη. Τον Απρίλη οι νεκροθάφτες έπρεπε να δουλεύουν και τη νύχτα… Τα πτώματα θάβονταν σε τάφρους…

Η βραζιλιάνικη Manaus, μετά το ιταλικό Bergamo, έγινε το τρομοθέαμα του θανάτου που διατέθηκε δωρεάν και μαζικά στο διεθνές πρωτοκοσμικό κοινό, για να δει τι θα πάθει «αν δεν γίνει» και να πεισθεί να κάτσει φρόνιμα και «να γίνει» – ο ακρωτηριασμός του. Το «επιστημονικό» κάθαρμα θεωρεί πως εκεί δικαιώθηκαν οι προβλέψεις του. Τι έγινε όμως πράγματι στη Manaus;

Αυτή η ηπειρωτική παραποτάμια βιομηχανική πρώην αποικιακή πόλη–λιμάνι των 2,2 εκατομυρίων κατοίκων στα βόρεια της βραζιλιάνικης επικράτειας, που δεν πήρε επίσημα κανένα απαγορευτικό μέτρο, είχε σ’ όλο το 2020 χρεωμένους στον τσαχπίνη 3.297 νεκρούς. Μιλώντας ψυχρά ο αριθμός είναι σχετικά μεγάλος (χωρίς, πάντως, να ξέρουμε τις βασικές παραμέτρους, όπως για παράδειγμα την κατάσταση των νοσοκομείων της πόλης). Το ποσοστό θνησιμότητας είναι 0,15% (επί του συνόλου του πληθυσμού). Τι είχε προβλέψει το μοντέλο του καθάρματος αν εφαρμοζόταν στην Manaus; 16.000 νεκρούς… Η διαφορά είναι πολύ μεγάλη!

Δεν τελειώνει όμως εκεί η ιστορία. Το κάθαρμα χρησιμοποιεί την περίπτωση της Manaus σαν το «απόλυτο κακό», σαν την απόδειξη της Αποκάλυψης “αν δεν” τα Πραξικοπήματα και η Τρομοεκστρατεία… Είναι κάτι ανάλογο μ’ αυτό που τραυλίζουν ακόμα οι ντόπιοι caradinieri υπερασπιζόμενοι τα πραξικοπήματα απ’ την άνοιξη και μετά, εκτοξεύοντας αριθμούς σε χιλιάδες, έτσι, κατά βούληση, σα να μιλάνε για πρόβλεψη φιλάθλων σε ντέρμπι…

Αν ό,τι έγινε στη Manaus επρόκειτο να συμβεί στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας· αν δεν λαμβανόταν κανένα μέτρο, ούτε καν για την προφύλαξη των ηλικιωμένων με ήδη υπαρκτά σοβαρά προβλήματα· αν το θρυλικό NHS, το «εθνικό σύστημα υγείας», ήταν στην ίδια κατάσταση με εκείνο της Manaus· αν, με δυο κουβέντες, το «θα γίνει της Manaus» ήταν η “μοίρα” των υπηκόων της αυτού μεγαλειότητας αν δεν έβαζε πάνω στο τραπέζι τα επιστημονικά του genitals ο Ferguson και το Imperial College του, τότε η επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας θα θρηνούσε (αναλογία πληθυσμών) 101.693 θανάτους…

Πόσους είχε ως την τελευταία ημέρα του 2020; 73.512. Η διαφορά είναι σημαντική· σε καμμία περίπτωση όμως τέτοια που να αποδεικνύει την υγιειονομική αποτελεσματικότητα του μιλιταρισμού! Θα ήταν αρκετή η συστηματική φροντίδα των ηλικιωμένων / ευάλωτων και η έλλειψη του καθολικού πανικού, για να έχει ένα “πολιτισμένο δυτικό κράτος” και πρώην αυτοκρατορία αναλογικά λιγότερους απ’ τους μισούς θανάτους της βραζιλιάνικης περίπτωσης…

Κι αν η διαφορά μεταξύ του «θα γίνει της Manaus» και του «θα ξεράσετε όλα όσα ξέρατε» είναι κάτι λιγότερο από 30.000 νεκρούς, η διαφορά ανάμεσα στο «θα γίνει της Manaus» και στην τρομοκρατία των αλγορίθμων του καθάρματος είναι κτηνώδης.

Άλλο 510.000 νεκροί, άλλο 101.693, δεν συμφωνείτε; Αλλά έτσι πιάνει η τρομοκρατία! Με απειλές θανάτου της χοντρικής!…

πηγή