Λάθη επί λαθών! (3)

 

Παράπλευρες συνέπειες: Ενώ η προσοχή είναι στραμμένη, κατ’ αρχήν, στο ποιές θα είναι οι παρενέργειες των πλατφορμών, ελάχιστοι δίνουν σημασία στο γεγονός ότι μεθοδεύτηκε (υπέρ της γενετικής μηχανικής· όχι υπέρ των «εμβολίων», όχι υπέρ της «δημόσιας υγείας») ένας τόσο γιγάντιος και εντατικός εκβιασμός ώστε διάφοροι επώνυμοι «ειδικοί της ψυχολογίας» υποστηρίζουν ότι έχει ήδη γίνει η μεγαλύτερη ψυχολογική καταστροφή απ’ τον Β παγκόσμιο πόλεμο – που θα κρατήσει πολλά χρόνια! Φυσικά οι κάθε είδους φλύαροι caradinieri (με την εξαίρεση όσων την βγάζουν αλλού, σε πολύ καλύτερες συνθήκες…) που έχουν υποστεί και οι ίδιοι αυτές τις συνέπειες, τις θεωρούν «παράπλευρες απώλειες», που γρήγορα θα ξεπεραστούν… Και θα ξεπεραστούν (ελπίζουν…) επειδή οι πλατφόρμες είναι η «απελευθέρωση»…

Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα εδώ. Πρώτα πρώτα ούτε οι ίδιοι που πουλάνε αυτά τα «γιατρικά» δεν μιλάνε για «απελευθέρωση»! Μάλλον για συνέχιση των ελέγχων και των περιορισμών μιλάνε… Δεύτερον, αν η όποια «απελευθέρωση» καθαρίζει κάθε τι απ’ την σκλαβιά που προηγήθηκε, τότε ας μην μιλάει κανείς ποτέ για τις φυλακές και τους φυλακισμένους: θα απελευθερωθούν και θα «γειάνουν»… Τρίτον, αφού στο δίλημα «ελευθερία ή υγεία» η απάντηση που έγινε δεκτή ήταν σκλαβιά κι ας ελπίζουμε γιατί να μην αλλάξει χαρακτηριστικά και να συνεχιστεί η (υγιεινιστικά καλοδεχούμενη) σκλαβιά;

Ξέρουμε βέβαια ότι για τα «ψυχολογικά προβλήματα» πάλι οι καλές φαρμακοβιομηχανίες έχουν την απάντηση. Αλλά το

«κούμπωμα» δεν θεωρείται (ακόμα…) απόδειξη καλής υγείας. Ακόμα κι εκείνοι που εξ ανάγκης βλέπουν τις πλατφόρμες σαν το μη χείρον βέλτιστον είναι υποχρεωμένοι να απαντήσουν όχι μόνο στο πως έφτασαν τα πράγματα εκεί, αλλά και στο πως δεν θα ξαναφτάσουν. Προφανώς όχι ελπίζοντας ότι δεν θα ξαναεμφανιστεί κάποια light επιδημία.

Ηθικό δίδαγμα: όποιος αντιμετωπίζει την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία διαρκείας στα δυτικά καπιταλιστικά κράτη σαν «μεμονωμένο γεγονός» έχει άγνοια της πραγματικής ιστορίας και της καπιταλιστικής εξέλιξης. Και θα έπρεπε να βρει μια εξήγηση για το γεγονός ότι σχεδόν απ’ την αρχή άρχισε η κονσομασιόν περί «επερχόμενης νέας κανονικότητας», όπως επίσης και για το γεγονός ότι τόσο γρήγορα φύτρωσαν τόσο «χρήσιμες ιδέες», όπως το ψηφιακό φακέλωμα, αρχίζοντας απ’ την υγεία… Όποιος, πάλι, την αντιμετωπίζει συγκινησιακά, σαν ένα βάρος που του το φόρτωσε η μοίρα και πρέπει απλά να το ξεφορτωθεί με οποιονδήποτε τρόπο, ας το ξέρει: βρισκόμαστε στην αρχή… μιας πορείας που δεν την διαλέξαμε…

Και δεν είναι ο covid ο «κινητήρας»… Είναι, μόνο, το χρήσιμο άλλοθι…

πηγή