Η μαφία των φαρμακοβιομηχανιών 2

 

Και συνεχίζει (ο τονισμός δικός μας):

… Πολλοί από τους αναγνώστες του βιβλίου θα αναρωτηθούν μήπως ο Peter υπερέβη εαυτόν όταν λέει ότι οι δραστηριότητες της βιομηχανίας φαρμάκων ισοδυναμούν με οργανωμένο έγκλημα. Τα χαρακτηριστικά του οργανωμένου εγκλήματος, το racketeering, έχει οριστεί στις ΗΠΑ ως επανειλημμένη διάπραξη συγκεκριμένων αδικημάτων, όπως εκβιασμός, απάτη, ομοσπονδιακά αδικήματα που αφορούν παράνομα φάρμακα, δωροδοκία, κατάχρηση, παρακώλυση της δικαιοσύνης, παρεμπόδιση επιβολής του νόμου, αθέμιτη παρέμβαση με επηρεασμό μαρτύρων και πολιτική διαφθορά. Ο Peter δίνει στοιχεία, τις περισσότερες φορές αρκετά αναλυτικά, υποστηρίζοντας την κατηγορία που απευθύνει ότι οι φαρμακοβιομηχανίες είναι ένοχες για τα περισσότερα από αυτά τα αδικήματα…

… Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου του Peter είναι αφιερωμένο στην προσπάθειά του να στοιχειοθετήσει την κατηγορία ότι η βιομηχανία φαρμάκων έχει διαβρώσει συστηματικά την επιστήμη η οποία υπερβάλλει τα οφέλη και υποβαθμίζει τις βλάβες των φαρμάκων της. Ως επιδημιολόγος με πολύ καλή γνώση των αριθμών και πάθος με τη λεπτομέρεια, με συνέπεια να έχει αναδειχθεί σε κορυφαίο κριτή των κλινικών δοκιμών σε παγκόσμια κλίμακα, ο Peter στο βιβλίο αυτό πατά σε γερές βάσεις. Μαζι του έχει αρκετούς άλλους, συμπεριλαμβανόνενων των

πρώην υπεύθυνων έκδοσης του New England Journal of Medicine, που κι εκείνοι επιθυμούν να αποκαλύψουν την διαφθορά. Δείχνει επίσης με ποιο τρόπο η βιομηχανία φαρμάκων αγοράζει γιατρούς, ακαδημαϊκούς, ιατρικά περιοδικά, οργανώσεις επαγγελματιών και ασθενών, πανεπιστημιακά τμήματα, δημοσιογράφους, ρυθμιστικές αρχές και πολιτικούς. Αυτές είναι μεθοδοι της μαφίας….

Κάποιος θα αναρωτηθεί πως αν έχουν έτσι τα πράγματα, τότε πως είναι δυνατόν να κυκλοφορεί τέτοιο βιβλίο· και ο Gotzsche να είναι ζωντανός. Πράγματι. Πριν 50 ή 60 χρόνια θα τον εύρισκαν σε κάποιο χαντάκι, μετά από “τροχαίο”. Τώρα δεν φαίνεται να χρειάζονται τέτοιες εκκαθαρίσεις – το πράγμα δουλεύει αλλιώς. Και ξέρετε πως: συμβαίνει με μεγάλη πυκνότητα όλους αυτούς τους μήνες, και θα συνεχίσει ακόμα πιο έντονα τους επόμενους μήνες και χρόνια.

Πρώτον, εφόσον το βιο –πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα έχει την εξουσία (και τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς) φτιάχνει μια “μεγάλη δεξαμενή” και πετάει εκεί όσους κάνουν τεκμηριωμένη κριτική μαζί με διάφορους τερατολόγους, κατηγορώντας τους πάντες σαν “ψεκασμένους”, “συνωμοσιολόγους”, “χριστιανοταλιμπάν”, “ηλίθιους”, κλπ. Ο Gotzsche δεν έχει γλυτώσει…

Δεύτερον, επιβάλλει λογοκρισία. Έχει ξεκινήσει σε μεγάλη έκταση, κατ’ αρχήν στον κυβερνοχώρο. Αλλά (να το θυμάστε) θα επεκταθεί. Και όχι πολύ αργά βιβλία σαν αυτό του Gotzsche (ή site σαν αυτό του Sarajevo) θα είναι εκτός νόμου, με διάφορες κατηγορίες περί «υπονόμευσης του ηθικού του λαού», «διασάλευσης πολιτεύματος», κλπ.

Τρίτον, δουλεύει ο μεταμοντερισμός, το Θέαμα: οι υποτελείς ξεχνούν πολύ γρήγορα, βαριούνται (ή φοβούνται) να οργανωθούν στα σοβαρά ακόμα κι αν απειλείται συστηματικά η ζωή τους απ’ τους «σωτήρες» τους· και παραδίδονται, με χαρά ή δύσθυμα, στις προσταγές της εξουσίας.

Τέταρτο, υπάρχουν διάσπαρτοι πολλές χιλιάδες τσατσορούφιανοι, επαγγελματίες ή και εθελοντές, που διασπείρουν «την φωνή» των αφεντικών, απ’ τα κάτω…

πηγή