Σελίδες

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2020

Η Ιταλική Τεργέστη γίνεται Γερμανικό γεωπολιτικό έργο

 Το λιμάνι της Τεργέστης είναι η τρίτη εξαγορά μιας εταιρείας από το Αμβούργο, η οποία έχει ήδη αγοράσει το λιμάνι της Οδησσού και τον τερματικό σταθμό στο Ταλίν

Βλαντιμίρ Μαλίσεφ

"Γιατί τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων με κινεζικά αγαθά για τις χώρες της ΕΕ, περνώντας τη Διώρυγα του Σουέζ, δεν ελλιμενίζονται αμέσως στα λιμάνια της Ελλάδας και της Ιταλίας, και τις περισσότερες φορές περνούν άλλες πέντε ή έξι ημέρες για να, περιηγηθούν στην Ιβηρική Χερσόνησο, στα ύδατα του Ατλαντικού για να φτάσουν στο Ρότερνταμ, την Αμβέρσα, το Αμβούργο ή το Μπρέμερχαβεν;" ρωτά η Deutsche Welle. Και η απάντηση είναι: "Επειδή αυτά τα λιμάνια που είναι στις Κάτω χώρες, το Βέλγιο και τη Γερμανία ... παρέχουν όλο και περισσότερες ευκαιρίες μεταφοράς για την περαιτέρω παράδοση αγαθών σε βασικές αγορές της Ευρώπης.»

Τώρα η κατάσταση πρέπει να αλλάξει. "Το νέο κέντρο εφοδιαστικής είναι έτοιμο να ανοίξει εκ νέου την ιστορική εμπορική οδό από την Κεντρική Ευρώπη προς τη Μεσόγειο, την Αφρική και την Άπω Ανατολή", γράφει ο Φορμίτσε. Η Hamburger Hafen und Logistik AG είναι η μεγαλύτερη εταιρεία λιμένων και μεταφορών και logistics στη Γερμανία και μία από τις κορυφαίες στην Ευρώπη. Οι τρεις τερματικοί σταθμοί της

στο Αμβούργο χειρίζονται φορτία που μεταφέρονται σε δρομολόγια από την Ασία προς την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Και οι σιδηροδρομικές επιχειρήσεις της παρέχουν υπηρεσίες μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων από λιμάνια της Βόρειας και Βαλτικής Θάλασσας, από τις εσωτερικές περιοχές της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, από την Αδριατική και από την Τουρκία.

Σήμερα, η Τεργέστη ετοιμάζεται να γίνει ένας νέος κόμβος επικοινωνίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης, Βορρά και Νότου. Το 2018, η Τεργέστη έχει ήδη καταλάβει την πρώτη θέση στον κύκλο εργασιών φορτίου μεταξύ των ιταλικών λιμένων. Ο τερματικός σταθμός της Τεργέστης έχει τη δική του σιδηροδρομική υπηρεσία. Επιπλέον, γερμανικές εταιρείες συνδέουν το λιμάνι της Τεργέστης με το ευρωπαϊκό διατροπικό δίκτυο.

Η Τεργέστη είναι η τρίτη εξαγορά μιας εταιρείας του Αμβούργου που έχει ήδη αγοράσει το λιμάνι της Οδησσού στην Ουκρανία και τον τερματικό σταθμό της Εσθονίας στο Ταλίν. Η CEO της HHLA, Angela Titzrat, αναφέρει ότι φιλοδοξία του Αμβούργου είναι να γίνει "πρωταθλητής Ευρώπης" ο οποίος θα αλλάξει τη διαμόρφωση των ροών εμπορευμάτων στον κόσμο.

"Η εξαγορά από την HHLA, που ανήκει στην πόλη του Αμβούργου, του Συγκροτήματος Λιμένων της Τεργέστη", γράφει η Il Giornale, ανοίγει ένα νέο μέτωπο γεωπολιτικής στον τομέα των μεταφορών στην γηραιά Ήπειρο Εδώ και μήνες, η Άνγκελα Μέρκελ παίζει ένα παιχνίδι δυναμικής, επιδιώκοντας να ενισχύσει τη γεωοικονομικά κεντρική θέση της Γερμανίας στην Ευρώπη... Απαιτείται μια διορατική πολιτική, ειδικά απέναντι σε ανταγωνιστικές χώρες όπως η Κίνα, οι οποίες μπορούν να πάρουν το μερίδιο της αγοράς και την Γερμανική οικονομική επιρροή.»

Η Ιταλία έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που εντάχθηκε στο έργο One Belt, One Road της Κίνας το 2019. Η Κίνα απέκτησε μερίδιο 35% στον τερματικό σταθμό Euromax στο Ρότερνταμ και στην Ελλάδα αγόρασε το λιμάνι του Πειραιά. Εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Κίνα έχει επίσης αποκτήσει το Kunport, το τρίτο μεγαλύτερο λιμάνι της Τουρκίας, και συμμετοχές στη Χάιφα και το Άσντοντ στο Ισραήλ. Επί του παρόντος, οι κινεζικές εταιρείες κατέχουν λιμενικές εγκαταστάσεις σε 34 χώρες και σχεδιάζουν να αποκτήσουν παρόμοιες εγκαταστάσεις σε 8 ακόμη χώρες.

Ως εκ τούτου, σύμφωνα με παρατηρητές, η Γερμανική απόκτηση του Ιταλικού λιμανιού της Τεργέστης αποτελεί ευρωπαϊκή απάντηση στις προκλήσεις που θέτει ο παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών. Εξάλλου, οι Αμερικανικές εταιρείες στοχεύουν τώρα στην απόκτηση ευρωπαϊκών λιμένων. Ο Τραμπ δήλωσε πρόσφατα ότι με την υποκίνηση του, οι χώρες της ΕΕ είναι έτοιμες να κατασκευάσουν 9-11 λιμάνια που θα δέχονται LNG από την Αμερική. Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν επίσης να αγοράσουν το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης στην Ελλάδα. Όλοι αυτοί οι λιμένες μπορούν να διαδραματίσουν το ρόλο της στρατιωτικής υποδομής. "Οι ανησυχίες για τα λιμάνια δεν οφείλονται μόνο σε οικονομικούς παράγοντες", γράφει η Diplomat. "Από τη φύση τους, τα λιμάνια είναι εγκαταστάσεις διπλής χρήσης, όπου τόσο εμπορικά πλοία όσο και πολεμικά πλοία μπορούν να ελιμενισθούν Η Κίνα εκσυγχρονίζει τις ναυτικές της δυνάμεις... Τα κινεζικά πολεμικά πλοία πραγματοποίησαν φιλική τετραήμερη επίσκεψη στον Πειραιά το καλοκαίρι του 2017. Πριν από δύο χρόνια, το Πεκίνο άνοιξε την πρώτη του ξένη στρατιωτική βάση στο Τζιμπουτί".

Ωστόσο, το εμπόριο εξακολουθεί να είναι το κύριο επίκεντρο, και περίπου το 90% του παγκόσμιου εμπορίου εξαρτάται από τη ναυτιλία. Η ανάπτυξη της Κίνας ως παγκόσμιου κέντρου παραγωγής έχει οδηγήσει στο γεγονός ότι τα κινεζικά λιμάνια θέτουν συνεχώς νέα ρεκόρ για τον αριθμό των αγαθών που παραδίδονται. Ήδη, από τα τέσσερα μεγαλύτερα εμπορικά λιμάνια στον κόσμο - τρία κινέζικα, και η διαχείριση του πιο ζωντανού λιμανιού ανήκει στη Σαγκάη.

Έτσι, η απόκτηση του λιμανιού της Τεργέστης από την HHLA δεν είναι απλώς μια μεγάλη εμπορική συναλλαγή, αλλά ένα Γερμανικό γεωπολιτικό σχέδιο.

Η Ρωσία προσπαθεί επίσης να αναπτύξει τις λιμενικές υποδομές. «Σύμφωνα με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εκσυγχρονισμού και επέκτασης της κύριας υποδομής μέχρι το 2024, η χωρητικότητα των ρωσικών θαλάσσιων λιμένων της Άπω Ανατολής, της Βορειοδυτικής, της Βόλγκο-Κασπίας και της Αζόφ-Μαύρης Θάλασσας θα πρέπει να αυξηθεί σε 1,3 δισεκατομμύρια τόνους ετησίως», γράφει η ρωσική εφημερίδα. Ωστόσο, η Κίνα είναι πολύ μακριά: σύμφωνα με το Υπουργείο Μεταφορών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ο κύκλος εργασιών των κινεζικών λιμένων ανήλθε σε 9,29 δισεκατομμύρια τόνους σε μόλις οκτώ μήνες του 2020.


https://www.fondsk.ru/news/2020/10/17/italjanskij-triest-stanovitsja-nemeckim-geopoliticheskim-proektom-52064.html

το είδα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου