Μετανθρωπισμός: Η διεπαφή εγκεφάλου-μηχανής έρχεται και δεν είμαστε έτοιμοι

Του Πωλ Τούλις

Αν ήσασταν ο τύπος του σπασίκλα, ενώ μεγαλώνατε, που του άρεσε να αποσυναρμολογεί μηχανικά μέρη και να τα επανασυναρμολογεί, που είχε τη δική του γωνία στο γκαράζ ή το υπόγειο, γεμάτες με ηλεκτρονικά και τμήματα ηλεκτρονικών και τα διαμόρφωνε ασταμάτητα και που έμαθε να συγκολεί πριν μάθει να κάνει ποδήλατο, η δουλειά των ονείρων σας θα ήταν στο Κέντρο Ευφυών Συστημάτων του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins. Το Κέντρο στεγάζεται σε ένα απροσδιόριστο κτήριο κρεμ χρώματος σε ένα μέρος του Μέριλαντ, όπου μπορείτε ακόμα να έχετε ένα άλογο στην πίσω αυλή σας, και το πρώτο πράγμα που βλέπετε περνώντας το γραφείο υποδοχής είναι ο παράδεισος του ανθρώπου που δεν είναι απλά κολλημένος με τα gadget, αλλά θέλει να καταλάβει και πώς λειτουργούν.

Ονομάζεται Εργαστήριο Καινοτομίας και διαθέτει τουλάχιστον έξι σειρές ραφιών που συγκρατούν μικρά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα σε διάφορα στάδια συναρμολόγησης. Έξι ακόμη επίπεδα ραφιών περιέχουν διάφανα πλαστικά κουτιά του είδους που θα αγοράζατε από το Jumbo, γεμάτα με παξιμάδια, μπουλόνια, βίδες και μεντεσέδες ασυνήθιστης μορφής. Ένας βραχίονας ρομπότ είναι προσαρτημένος σε ένα τραπέζι, σαν μια λάμπα με κλιπ. Το κάτω μισό ενός τετράτροχου ρομπότ μεγέθους ενός αμαξιδίου γκολφ βρίσκεται κοντά σε ένα γραφείο. Τριγύρω, σε περίπτωση ανάγκης, βρίσκονται ηλεκτρικά εργαλεία, τροφοδοτικά, παλμογράφοι, γυροσκόπια και πολύμετρα. Πίσω από έναν γυάλινο τοίχο υπάρχουν κόπτες λέιζερ και 3D εκτυπωτές. Το Εργαστήριο Καινοτομίας διαθέτει το δικό του κινητό γερανό.

Το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής είναι το μεγαλύτερο ερευνητικό κέντρο που σχετίζεται με πανεπιστήμια. Ιδρύθηκε το 1942 για τον Β' ΠΠ και

σήμερα στεγάζει 7.200 υπαλλήλους που εργάζονται με προϋπολογισμό 1,52 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε περίπου 450 εκτάρια και σε 700 εργαστήρια. Όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ - συγκεκριμένα, το Πεντάγωνο - αντιμετωπίζει μια μηχανική πρόκληση, αυτό το εργαστήριο είναι ένα από τα μέρη στα οποία στρέφεται. Ο πύραυλος εδάφους-αέρος του Ναυτικού, ο χερσαίος πυραύλος Tomahawk και ένα δορυφορικό σύστημα πλοήγησης που προηγήθηκε του GPS, προήλθαν από εδώ.

Το 2006, η Υπηρεσία Προηγμένων Αμυντικών Ερευνητικών Προγραμμάτων (DARPA), ένας βραχίονας του Πενταγώνου με προϋπολογισμό 3,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων και καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη στρατιωτικής τεχνολογίας, θέλησε να επανεξετάσει τι θα ήταν δυνατό στον τομέα των προσθετικών μελών. Οι πόλεμοι του Ιράκ και του Αφγανιστάν έστελναν πίσω πολλούς στρατιώτες με ακρωτηριασμένα χέρια και πόδια, εν μέρει επειδή ο καλύτερος σωματικός εξοπλισμός και η βελτιωμένη ιατρική περίθαλψη στο πεδίο της μάχης κρατούσαν ζωντανούς περισσότερους σοβαρά τραυματισμένους. Αλλά οι δυνατότητες των προσθετικών μελών δεν είχαν προχωρήσει πολύ περισσότερο από τον γάντζο του Captain Hook. Μερικά τεχνητά χέρια και πόδια έπιαναν τα ερεθίσματα των μυών και τα μετέτρεπαν σε κίνηση. Ωστόσο, ο Brock Wester, βιοϊατρικός μηχανικός και διευθυντής έργου στο Intelligent Systems Group στο APL, είπε ότι «ήταν αρκετά περιορισμένα αυτά που μπορούσαν να κάνουν. Ίσως απλώς ανοίγαν και έκλειναν δύο δάχτυλα, ίσως κάνανε και μια περιστροφή. Αλλά δεν μπορούσε επαρκώς να αναπληρώσει τη λειτουργία του ακρωτηριασμένου μέλους από τον τραυματισμό. "

Το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής συγκέντρωσε ειδικούς στη μικροηλεκτρονική, το λογισμικό, τα νευρικά συστήματα και τη νευρική επεξεργασία, και για περισσότερα από 13 χρόνια, σε ένα πρότζεκτ γνωστό ως η Επανάσταση της Προσθετικής, μείωσαν τα κενά και έσφιξαν τις συνδέσεις μεταξύ της επόμενης γενιάς προσθετικών δακτύλων και του εγκεφάλου. Μια πρώιμη προσπάθεια περιελάμβανε κάτι που ονομάζεται στοχευμένη επανασύνδεση μυών. Μια χειρουργική επέμβαση επανασύνδεσε τα νεύρα που κάποτε έλεγχαν τους μυς του χαμένου άκρου, και έτσι συνδέθηκαν με τους μυς που παρέμεναν σε ένα υπολειπόμενο τμήμα του άκρου ή σε ένα κοντινό σημείο στο σώμα, επιτρέποντας στον χρήστη να αντιληφθεί την κίνηση του προσθετικού τόσο φυσικά όσο θα αντιλαμβανόταν την κίνηση του ζωντανού άκρου του.

Μια άλλη πτυχή της Επαναστατικής Προσθετικής ήταν ακόμη πιο φιλόδοξη. Οι άνθρωποι που είναι τετραπληγικοί έχουν κομμένη τη σύνδεση μεταξύ του εγκεφάλου τους και των νεύρων που ενεργοποιούν τους μύες. Παρομοίως, εκείνοι με νευρομυϊκή αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση δεν μπορούν να στείλουν σήματα από τον εγκέφαλό τους στα άκρα και έτσι δυσκολεύονται να κάνουν κινήσεις όπως θα ήθελαν, ιδιαίτερα τις λεπτεπίλεπτες κινήσεις. Τι γίνεται αν η τεχνολογία θα μπορούσε να συνδέσει τον εγκέφαλο με μια προσθετική συσκευή ή μια άλλη βοηθητική τεχνολογία; Εάν το εργαστήριο μπορούσε να επινοήσει έναν τρόπο απόκτησης σημάτων από τον εγκέφαλο, να φιλτράρει το άσχετο τμήμα, να ενισχύσει το χρήσιμο σήμα και να το μετατρέψει σε ψηφιακή μορφή, ώστε να μπορεί να αναλυθεί χρησιμοποιώντας μια προηγμένη μορφή τεχνητής νοημοσύνης γνωστή ως μηχανική μάθηση; Εάν όλα αυτά επιτυγχάνονταν, ένα παράλυτο άτομο θα μπορούσε να ελέγξει ένα ρομποτικό χέρι με τη σκέψη του.

Οι ερευνητές έχουν δοκιμάσει μια ποικιλία των λεγόμενων «διεπαφών εγκεφάλου-υπολογιστή» προσπαθώντας να συνδέσουν τη σκέψη ενός ανθρώπου με μια μηχανή. Μια μέθοδος χρησιμοποιούσε την ηλεκτροκορτικογραφία (eCog), ένα είδος αναβάθμισης του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (EEG) που χρησιμοποιούνταν για τη μέτρηση της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια των προσπαθειών για τη διάγνωση όγκων, επιληπτικών κρίσεων ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Αλλά το EEG λειτουργεί μέσω αισθητήρων που είναι τοποθετημένοι έξω από το κρανίο. Για το eCog, ένα επίπεδο, εύκαμπτο φύλλο τοποθετείται στην επιφάνεια του εγκεφάλου για τη συλλογή δραστηριότητας από μια μεγάλη περιοχή ακριβώς κάτω από τις θέσεις των αισθητήρων.

Μια άλλη μέθοδος συγκέντρωσης ηλεκτρικών σημάτων, μια συστοιχία μικρο-ηλεκτροδίων, λειτουργεί επίσης κάτω από το κρανίο, αλλά αντί να βρίσκεται στην επιφάνεια του εγκεφάλου, προβάλλεται στον ιστό του οργάνου. Μία από τις πιο επιτυχημένες μορφές νευρικών προσθετικών που έχει επινοηθεί ως τώρα περιλαμβάνει μια συσκευή τέτοιου τύπου, γνωστή ως πίνακας της Γιούτα (επειδή κατασκευάστηκε στο Κέντρο Νευρωνικών Διασυνδέσεων του Πανεπιστημίου της Γιούτα). Μικρότερη από ένα τετραγωνικό εκατοστό σε μέγεθος, μοιάζει με ένα μικρό επίθεμα με καρφιά. Κάθε μία από τις 96 προεξοχές του επιθέματος είναι ένα ηλεκτρόδιο μήκους έως 1,5 mm που συνδέεται με νευρώνες και λαμβάνει και μεταδίδει σήματα από και προς αυτούς.

Η Jan Scheuermann, ένα πειραματόζωο που συνεργάστηκε με συνεργάτες του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, είχε χάσει τον έλεγχο των άκρων της από μια σπάνια νευροεκφυλιστική ασθένεια. Της εμφυτεύτηκε ένα επίθεμα Utah το 2012. Μια μεταλλική προεξοχή από το κρανίο της συνδεόμενη με καλώδια τα οποία (παρακάμπτω εδώ μερικά περίπλοκα βήματα προγραμματισμού ηλεκτρονικών και υπολογιστών) συνδέθηκαν με ένα ρομποτικό βραχίονα τον οποίο μπόρεσε να καθοδηγήσει για να φέρει ένα κομμάτι σοκολάτας στα χείλη της.

Ο Nathan Copeland, ένα άλλο πειραματόζωο-συμμετέχων (είναι διπλός ο ρόλος, σε αυτόν τον τομέα), μπόρεσε να ξανακερδίσει το αίσθημα της αφής. Στην πραγματικότητα, μετακίνησε με τη σκέψη του ένα ρομποτικό βραχίονα για να χαιρετήσει τον Πρόεδρο Ομπάμα το 2016. Ο βραχίονας εντόπισε την πίεση της γροθιάς του προέδρου, την ψηφιοποίησε με τον τρόπο που ένα iPhone ψηφιοποιεί μια εικόνα ή μια φωνή και έστειλε τα δεδομένα στο σημείο κίνησης του εγκεφαλικού φλοιού του Copeland που κατανοεί την «πίεση στις αρθρώσεις», σαν να έγινε πραγματικά (δηλαδή ένιωσε το χέρι του Ομπάμα σαν να ακουμπούσε το δικό του).

Μια μέρα, αντί να συνδέσουν το επίθεμα Utah της Scheuermann με ένα ρομποτικό βραχίονα, οι πειραματιστές το συνέδεσαν σε έναν προσομοιωτή πτήσης. Σκεπτόμενη ότι κουνά το χέρι της, μπόρεσε να κάνει το εικονικό αεροπλάνο να κινηθεί και να κυλήσει - κινούμενο με την πάροδο του χρόνου σε τρισδιάστατο χώρο. Ξαφνικά έγινε σαφές ότι ένα άτομο που διαθέτει μια διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή θα μπορούσε να τη χρησιμοποιήσει για να κάνει πολύ περισσότερα από το να φάει σοκολάτα. Όταν το σήμα του εγκεφάλου βρίσκεται σε έναν υπολογιστή, μπορεί να πάει ουσιαστικά οπουδήποτε, να συνδεθεί με σχεδόν οτιδήποτε. Θα μπορούσε να σταλεί στο διπλανό δωμάτιο ή να πάει στο φεγγάρι. Θα μπορούσε να συνδεθεί με ένα προσομοιωτή πτήσης - ή ένα πραγματικό αεροπλάνο, όπως τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα στα ράφια του Κέντρου Ευφυών Συστημάτων. «Η λήψη πληροφοριών σχετικά με το τι κάνουν οι νευρώνες, είτε τους αντιστοιχίζεις με ένα αεροπλάνο είτε με ένα βραχίονα ή οτιδήποτε άλλο, δεν έχει σημασία», δήλωσε ο Dave Blodgett,

Και τι θα γινόταν αν μπορούσες να κάνεις χειραψία με τον πρόεδρο χρησιμοποιώντας ένα ρομποτικό βραχίονα που θα έλεγχες με το μυαλό σου - χωρίς να χρειαστείς εγχείρηση στον εγκέφαλο ; Σε αυτή την περίπτωση το Πεντάγωνο θα μπορούσε να το προσφέρει σε ενεργούς στρατιώτες στο πεδίο της μάχης αντί σε τραυματίες βετεράνους που επιστρέφουν από τον πόλεμο. Άτομα χωρίς λειτουργικά άκρα, όπως η Scheuermann και ο Copeland, θα μπορούσαν να το πάρουν σπίτι μαζί τους και ίσως να πληκτρολογήσουν ξανά, απλά χρησιμοποιώντας το μυαλό τους, και να μετακινήσουν ένα ποντίκι υπολογιστή, και έτσι να βρουν και δουλειά γραφείου. Ίσως υγιή άτομα χωρίς αναπηρίες και τραυματισμούς θα μπορούσαν να ενημερώνουν το στάτους τους στο Facebook πιο γρήγορα και πιο βολικά και ως εκ τούτου συχνότερα, παρέχοντας περισσότερο περιεχόμενο για το διαδικτυακό κολοσσό να πουλά περισσότερες διαφημίσεις.

Σήμερα, το Facebook είναι για την ακρίβεια μία από τις πέντε τουλάχιστον εταιρείες που εργάζονται πάνω σε μια μη επεμβατική ή ελάχιστα επεμβατική διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή. Η DARPA, εν τω μεταξύ, έχει χρηματοδοτήσει έξι ομάδες, κυρίως ακαδημαϊκές (συμπεριλαμβανομένης μιας του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής), για να αναπτύξει μια συσκευή ικανή να ανιχνεύει και να διεγείρει τον εγκέφαλο - να διαβάζει από αυτόν και να γράφει σε αυτόν - άμεσα. Όλες έχουν κάνει αργή αλλά, σύμφωνα με τις ίδιες, σταθερή πρόοδο (σ.ι. Η Darpa χρηματοδότησε και το ρομπότ της Neuralink του Έλον Μάσκ).

Ορισμένοι οραματίζονται μια μέρα που μια συσκευή σε ένα καπέλο θα μπορεί να κατανοεί και να μεταδίδει σκέψεις. «Σκεφτείτε μια καθολική νευρωνική διεπαφή που θα μπορούσατε να φορέσετε και να αλληλεπιδράσετε απρόσκοπτα με οτιδήποτε στο οικιακό σας περιβάλλον και που θα ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνετε όταν πρέπει να το κάνετε», δήλωσε ο Justin Sanchez, πρώην διευθυντής του Γραφείου Βιολογικών Τεχνολογιών της DARPA, ο οποίος επέβλεψε το πρόγραμμα νευροχειρουργικής επόμενης γενιάς (N3), το οποίο παρείχε επιχορηγήσεις στο APL και στις άλλες ομάδες για την ανάπτυξη μιας μη επεμβατικής διεπαφής. Ο Σάντσεζ είναι πλέον τεχνικός επιστήμονας στο Battelle Memorial Institute στο Κολόμπους του Οχάιο, που συμμετέχει στο Ν3 .

Παρόλα τα πιθανά οφέλη, οι πιθανές παγίδες του οράματος του Sanchez είναι άπειρες. Εάν υπήρχαν συσκευές που θα μπορούσαν να μετρήσουν όλους τους νευρώνες στον εγκέφαλο, θα δημιουργούσαν ζητήματα απορρήτου που θα έκαναν τα τρέχοντα του Facebook να φαίνονται ασήμαντα. Κάνοντας εύκολη την πτήση ενός στρατιωτικού drone μέσω της σκέψης μπορεί να μην είναι μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη σε περιοχές του κόσμου που έχουν εμπειρία με τα χειροκίνητα στρατιωτικά drones των ΗΠΑ. Μερικά προνομιούχα άτομα θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μια μη επεμβατική διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή για να βελτιώσουν τις δυνατότητές τους, επιδεινώνοντας τις υπάρχουσες ανισότητες. Σκεφτείτε την ασφάλεια των δεδομένων: «Οτιδήποτε υπάρχει σε έναν υπολογιστή, μπορεί να χακαριστεί – μια διεπαφή εγκεφάλου-μηχανής είναι εξ ορισμού ευάλωτη σε τέτοιου είδους επιθέσεις», δήλωσε ο Marcello Ienca, ανώτερος ερευνητής στο Εργαστήριο Ηθικής και Πολιτικής Υγείας στο Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ελβετίας, στη Ζυρίχη. “Μπορεί να αποκαλύψει πολύ ευαίσθητες πληροφορίες από τα εγκεφαλικά σήματα, ακόμη και εάν η συσκευή δεν είναι ικανή να διαβάσει εκλεπτυσμένες σκέψεις.

Στη συνέχεια, υπάρχουν τα νομικά ερωτήματα: Μπορεί η αστυνομία να σας αναγκάσει να βάλετε μια διεπαφή; Τι γίνεται αν έχουν ένταλμα να συνδέσουν τον εγκέφαλό σας με έναν υπολογιστή; Ένας δικαστής; Ο διοικητής σας; Πώς θα εμποδίζατε το Google Nest να στέλνει διαφημίσεις λαμπτήρων στον εγκέφαλό σας κάθε φορά που σκέφτεστε ότι το δωμάτιο είναι πολύ σκοτεινό;

Μια φορητή συσκευή που μπορεί να αποκωδικοποιήσει τη φωνή στο κεφάλι σας είναι ακόμη μακριά, δήλωσε ο Jack Gallant, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ και κορυφαίος ειδικός στη γνωστική νευροεπιστήμη. Αλλά είπε επίσης: «Η επιστήμη εξελίσσεται. Δεν υπάρχει θεμελιώδης λόγος της φυσικής που θα μας εμπόδιζε μια μέρα να έχουμε μια μη επεμβατική διεπαφή εγκεφάλου-μηχανής. Είναι απλώς ζήτημα χρόνου.

«Και πρέπει να διαχειριστούμε αυτό το ενδεχόμενο».

Το ενδιαφέρον του Πενταγώνου για τη συγχώνευση ανθρώπων με υπολογιστές χρονολογείται πάνω από 50 χρόνια. Ο JCR Licklider, ψυχολόγος και πρωτοπόρος της πρώιμης πληροφορικής, έγραψε μια δημοσίευση που πρότεινε «μια συμβίωση ανθρώπου-μηχανής» το 1960. Αργότερα έγινε επικεφαλής του Γραφείου Τεχνικών Επεξεργασίας Πληροφοριών της DARPA (τότε γνωστής ως ARPA). Ακόμη και πριν από αυτό, ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου Yale, ο Jose Delgado είχε αποδείξει τοποθετώντας ηλεκτρόδια στο κρανίο, ότι μπορούσε να ελέγξει ορισμένες συμπεριφορές των θηλαστικών (η πιο γνωστή του επίδειξη ήταν με έναν ταύρο). Μετά από κάποιες απογοητεύσεις τη δεκαετία του 1970, η DARPA άνοιξε το Γραφείο Αμυντικών Επιστημών και το 1999 είχε την ιδέα να ενισχύσει τους ανθρώπους με μηχανές. Εκείνη την εποχή, είχε περισσότερους διαχειριστές προγραμμάτων από οποιονδήποτε άλλο κλάδο της υπηρεσίας. Εκείνη τη χρονιά, ξεκίνησε το πρόγραμμα Brain Machine Interface (Διεπαφή Εγκεφάλου Μηχανής) με σχέδιο να επιτρέψει στα μέλη που συμμετείχαν να «επικοινωνούν μόνο με σκέψη». Έκτοτε, τουλάχιστον οκτώ προγράμματα της DARPA έχουν χρηματοδοτήσει ερευνητικές διαδρομές με στόχο την αποκατάσταση της μνήμης, τη θεραπεία ψυχιατρικών διαταραχών και πολλά άλλα.

Αρχικά επινοημένη τη δεκαετία του 1970 από τον επιστήμονα πληροφορικής του UCLA Jacques Vidal, η «διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή» είναι ένας από αυτούς τους όρους, όπως ο όρος «τεχνητή νοημοσύνη», που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν όλο και πιο απλοποιημένες τεχνολογίες και ικανότητες, που γίνονται όλο και πιο εμπορικές . (Ο όρος διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή είναι συνώνυμος της διεπαφής εγκεφάλου-μηχανής.) Η ηλεκτροεγκεφαλογραφία χρησιμοποιείται εδώ και αρκετά χρόνια για να εκπαιδεύσει ασθενείς που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο να ανακτήσουν τον κινητικό τους έλεγχο και πιο πρόσφατα για λιγότερο ουσιαστικές δραστηριότητες, όπως τα βιντεοπαιχνίδια.

Η ηλεκτροεγκεφαλογραφία δείχνει μόνο ευρεία εγκεφαλική δραστηριότητα, όπως μια σειρά δορυφορικών εικόνων πάνω από έναν τυφώνα που δείχνουν την καταιγίδα να κινείται αλλά όχι τον σχηματισμό και τη διακοπή μεμονωμένων σύννεφων. Πιο λεπτή ανάλυση μπορεί να επιτευχθεί με ηλεκτροκορτικογραφία, η οποία έχει χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό των βραχυκυκλωμάτων που προκαλούν συχνές επιληπτικές κρίσεις σε ασθενείς με σοβαρή επιληψία. Ενώ η ηλεκτροεγκεφαλογραφία μπορεί να δείξει τη δραστηριότητα εκατομμυρίων νευρώνων και η ηλεκτροκορτικογραφία δίνει συγκεντρωτικά δεδομένα από ένα πιο στοχευμένο σύνολο, το επίθεμα Utah διαβάζει τη δραστηριότητα λίγων (ή ακόμη και μεμονωμένων) νευρώνων, επιτρέποντας καλύτερη κατανόηση της πρόθεσης, αν και από μια μικρότερη περιοχή . Ένα τέτοιο επίθεμα μπορεί να εμφυτευτεί στον εγκέφαλο για πέντε χρόνια, ίσως και περισσότερο.

Άτομα με σοβαρές διαταραχές υποκινητικής κίνησης που έχουν... εγκαταστήσει το επίθεμα Utah μπορούν να μετακινήσουν έναν κέρσορα σε μια οθόνη ή ένα ρομποτικό βραχίονα με τις σκέψεις τους. Τον Αύγουστο συνάντησα τον Ian Burkhart, έναν από τους πρώτους ανθρώπους στον κόσμο που ανέκτησε τον έλεγχο των μυών του μέσω μιας νευρικής παράκαμψης. Συνεργάστηκε με επιστήμονες σε ένα νέο είδος διεπαφής εγκεφάλου-υπολογιστή που η Battelle, μια μη κερδοσκοπική εταιρεία εφαρμοσμένων επιστημών και τεχνολογίας στο Columbus του Οχάιο, προσπαθεί να αναπτύξει με γιατρούς στο Ιατρικό Κέντρο Wexner του Πανεπιστημίου του Οχάιο.

Μετά από μήνες εξάσκησης και μισή περίπου ώρα προετοιμασίας κάθε φορά που το χρησιμοποιούσε για ένα πείραμα που δημοσιεύθηκε στο Nature πριν από τέσσερα χρόνια, μπορούσε να κάνει το εμφυτευμένο επίθεμα Utah στον κινητικό φλοιό του, να καταγράψει τις προθέσεις του να κινήσει τον βραχίονα και το χέρι του. Ένα καλώδιο συνδεδεμένο σε ένα βάθρο που βγαίνει από το κρανίο του στέλνει τα δεδομένα σε έναν υπολογιστή, ο οποίος τα αποκωδικοποιεί χρησιμοποιώντας αλγόριθμους μηχανικής μάθησης και στέλνει σήματα στα ηλεκτρόδια ενός μανικιού στο χέρι του Burkhart. Τα ηλεκτρόδια ενεργοποιούν τους μύες του για να εκτελέσουν την επιθυμητή κίνηση, πχ να πιάσει, να σηκώσει και να αδειάσει ένα μπουκάλι ή να σαρώσει την μαγνητική ταινία μιας πιστωτικής κάρτας σε ένα περιφερειακό συνδεδεμένο στον φορητό υπολογιστή του. «Την πρώτη φορά που μπόρεσα να ανοίξω και να κλείσω το χέρι μου», μου είπε ο Μπουρχάρτ, «Θυμάμαι ξεκάθαρα να κοιτάω δύο άτομα μέσα στο δωμάτιο με ύφος που έλεγε,« Εντάξει, θέλω να το πάρω αυτό σπίτι μαζί μου ».

Η DARPA θέλει μια συσκευή που να είναι πιο ισχυρή και πιο ευαίσθητη από την ήδη υπάρχουσα και να λειτουργεί έξω από το κρανίο. «Καθώς η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται πιο έντονη στο στρατιωτικό περιβάλλον, και καθώς οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με πιο εξελιγμένα συστήματα, ένα ποντίκι και ένα πληκτρολόγιο δεν αρκούν πια», δήλωσε ο Al Emondi, ο οποίος ως διαχειριστής του προγράμματος N3 παραχώρησε 120 εκατομμύρια δολάρια σε επιχορηγήσεις. Μετά από 12 μήνες, οι συμμετέχοντες που έλαβαν την χρηματοδότηση πρέπει να δείξουν ότι μπορούν να αισθανθούν και να διεγείρουν την εγκεφαλική δραστηριότητα σε 16 ανεξάρτητα κανάλια, 16 κυβικών χιλιοστών νευρικού ιστού, εντός 50 χιλιοστών του δευτερολέπτου, με ακρίβεια 95 τοις εκατό, συνεχόμενα για δύο ώρες. Όποιος το πετύχει στη συνέχεια θα ενσωματώσει αυτές τις δυνατότητες σε μια συσκευή όχι μεγαλύτερη από 125 κυβικά εκατοστά σε μέγεθος και θα τη δοκιμάσει σε ζώα. Η Φάση 3 θα ξεκινήσει το 2021 και είναι οι δοκιμές σε ανθρώπους.

 Οι προδιαγραφές του Emondi θα είναι δύσκολο να επιτευχθούν. Η Τζένιφερ Κολίνγκερ, επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, συνεργάζεται με τον Nathan Copeland (στεκόταν στα δεξιά του Nathan Copeland όταν αυτός συναντήθηκε με τον Ομπάμα). Στο γραφείο της, κρεμασμένη δίπλα στις ζωγραφιές των παιδιών της, είναι μια ζωγραφιά που ο Copeland σχεδίασε με το ρομποτικό χέρι χρησιμοποιόντας τη σκέψη του. Είπε ότι όταν ξεκίνησε στο πρόγραμμα Επαναστατικής Προσθετικής, «όλοι έλεγαν,« Ω, σε πέντε ή 10 χρόνια, αυτό θα είναι παντού »- και, όχι."

Τα εμπόδια για μια μη επεμβατική, ή ελάχιστα επεμβατική, διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή που μπορεί όντως να δουλέψει είναι πολλά. Η συσκευή σας πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μικρότερη, όσο το δυνατόν πιο ευέλικτη και όσο το δυνατόν πιο βιοσυμβατή, πράγμα που είναι αρκετά δύσκολο. Για ιατρική χρήση, η διέγερση και η αίσθηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας - η καταγραφή των προθέσεων από το κεντρικό νευρικό σύστημα και ταυτόχρονα η παράδοσή τους μέσω του περιφερειακού νευρικού συστήματος, όπως κάνει η διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή του Burkhart - "είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να γίνει, καθώς τα νευρικά σήματα είναι πολύ μικρά, "είπε ο Rikky Muller, επίκουρος καθηγητής στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Berkeley. Λίγες μέθοδοι μπορούν να συλλέξουν αρκετές πληροφορίες από τον εγκέφαλο και αρκετά γρήγορα για να χειριστούν το αντικείμενο με το οποίο συνδέσατε τον εγκέφαλο - είτε πρόκειται για προσθετικό βραχίονα, είτε προσομοιωτή πτήσης ή drone. Όσο περισσότερα δεδομένα συλλέγετε τόσο πιο αργός γίνεστε και όσο πιο γρήγορος γίνεστε τόσο λιγότερα δεδομένα μπορείτε να συλλέξετε. Ο Muller επεσήμανε επιπλέον προβλήματα. Ένα είναι: «Είναι πολύ δύσκολο να εξάγετε έναν υψηλό ρυθμό δεδομένων από μια ασύρματη συσκευή, επειδή κοστίζει σε ενέργεια που δεν θα έχετε σε ένα περιβάλλον με περιορισμένη ισχύ, όπως μέσα στο ανθρώπινο σώμα», είπε.

Το 2017, παρακολούθησα μια συνεδρία στο Milken Global Conference, μια έκδοση του Νταβός της Δυτικής Ακτής, όπου το Milken Institute, ένα ερευνητικό ίδρυμα που ιδρύθηκε από τον πρώην χρηματιστή Michael Milken, πραγματοποιεί κάθε χρόνο στο Μπέβερλι Χιλς. Η Mary Lou Jepsen, πρώην στέλεχος της Google και του Facebook και καθηγήτρια στο εργαστήριο του MIT Media Lab, μίλησε για τη δυνατότητα ενός αρχιτέκτονα να χρησιμοποιεί μια διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή για να στείλει τα σχέδια ενός κτιρίου στα κατασκευαστικά ρομπότ απευθείας από το μυαλό του, και αργότερα υποσχέθηκε κάποια κιτ δοκιμών σε εργολάβους το 2019. Έδωσε μια ομιλία TED που έχει προβληθεί περισσότερες από 800.000 φορές, στην οποία επιδεικνύει την ικανότητα να στέλνει φως μέσω ένός κομματιού κοτόπουλου. Αλλά το ανθρώπινο κρανίο δεν μοιάζει με στήθος κοτόπουλου. Από ότι μπορεί να πει κανείς, η τεχνολογία της είναι ουσιαστικά στο πουθενά, όσον αφορά την τρέχουσα ανθρώπινη χρήση. «Όλες τις διεπαφές που υπάρχουν σήμερα, κανείς δεν θέλει να τις χρησιμοποιήσει», είπε ο Γκάλαντ. «Όλες είναι χάλια».

Αλλά γίνονται καλύτερες. Όχι πολύ καιρό πριν, ήταν αμφισβητήσιμο εάν ήταν δυνατή η πρόσβαση σε 100 νευρώνες και η παρακολούθηση της δραστηριότητάς τους. Ο Matt Angle, ο οποίος είναι επικεφαλής μιας εταιρείας που ονομάζεται Paradromics (η οποία έχει λάβει χρηματοδότηση από την DARPA) και προσπαθεί να αναπτύξει μια ελάχιστα επεμβατική διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή για άτομα με δυσκολία στην κίνηση ή την ομιλία, δήλωσε ότι υπάρχουν δυνατότητες σήμερα που δεν έχουν ακόμη αξιοποιηθεί. «Πιθανότατα μπορείτε να εντοπίσετε πότε κάποιος έχει παραισθήσεις αποκωδικοποιώντας τα αισθητήρια [δεδομένα στον εγκέφαλο] και συγκρίνοντάς τα με ένα μικρόφωνο ή κάμερα», είπε. «Θα μπορούσατε πιθανώς να το φτιάξετε αυτό σήμερα και να σημειώσετε σημαντική πρόοδο σε κάτι σαν τη σχιζοφρένεια». Τα τελευταία χρόνια είδαμε μια έκρηξη της εργασίας σε κάθε πτυχή της νευροτεχνολογίας - νευροεπιστήμη, νευροχειρουργική, δημιουργία αλγορίθμων, μικρο-ηλεκτρονικά. Εν τω μεταξύ, οι υπολογιστές έχουν γίνει αρκετά γρήγοροι για να επεξεργαστούν αυτές τις πληροφορίες και να τις μεταφράσουν σε μια χρηστική εντολή προς ένα ρομποτικό βραχίονα ή έναν κέρσορα.

Ο Bin He, επικεφαλής του τμήματος βιοϊατρικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon, σε περυσινή δημοσίευση του δείχνει μια μη επεμβατική διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή που θα μπορούσε να παρακολουθεί συνεχώς έναν κέρσορα υπολογιστή σε μια οθόνη χωρίς καθόλου καθυστερήσεις. Μου είπε ότι όταν άρχισε να εργάζεται με την ηλεκτροεγκεφαλογραφία για να αποκωδικοποιήσει την ανθρώπινη πρόθεση, «ήμουν λίγο καχύποπτος και είμαι και ειδικός στην ηλεκτροεγκεφαλογραφία». Αλλά το εργαστήριό του μπορεί τώρα να κάνει πράγματα που «ήταν αδιανόητα» πριν από 10 ή 20 χρόνια. «Το πεδίο έχει προχωρήσει πολύ. Για πολλά πράγματα που οι άνθρωποι πίστευαν ότι είναι αδύνατα, συμβαίνουν διάφορα και τα καθιστούν δυνατά ». 

Μετά που ο Wester και άλλοι στην Ομάδα Ευφυών Συστημάτων μου έδειξαν τι μπορούσαν να κάνουν τα προσθετικά τους, χειρίστηκα (μόνο για πλάκα, με τα χέρια μου) τον προσομοιωτή πτήσης που η Scheuermann είχε χειριστεί με το μυαλό της. Στη συνέχεια πήγα σε άλλο κτίριο στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής, όπου ο Blodgett μου έδειξε το πείραμα πάνω στο οποίο εργάζεται για το N3.

Ο Blodgett δεν είναι νευροεπιστήμονας. Το αντικείμενο του είναι οι απομακρυσμένοι αισθητήρες – να ανιχνεύει αλλαγές σε μια περιοχή από απόσταση - και πλησιάζει στη δημιουργία μιας φορητής διεπαφής εγκεφάλου-υπολογιστή με ουσιαστικά την ίδια φιλοσοφία . Μειώνεται απλώς η κλίμακα, από μίλια σε μικρόμετρα.

Ο Blodgett πρότεινε στο Ν3 ότι θα μετρήσει τις αλλαγές στην ένταση και τη φάση του φωτός που παράγεται όταν διεγείρεται ένας νευρώνας. Ένας νευρώνας μπορεί να θεωρηθεί ως ένα ηλεκτρικό καλώδιο με ένα ηλεκτρικό φορτίο να κινείται κατά μήκος του. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος περιέχει περίπου 80 δισεκατομμύρια νευρώνες. Όταν το φορτίο ενεργοποιείται, οι επιστήμονες λένε ότι ο νευρώνας «πυροβολεί». Οι νευρώνες βρίσκονται σε δυαδική κατάσταση. Είτε είναι «ενεργοποιημένοι» (πυροβολούν) είτε «απενεργοποιημένοι» (δεν πυροβολούν). Με άλλα λόγια, ένας πυροβολισμός των νευρώνων δημιουργεί ένα ηλεκτρικό πεδίο, το οποίο μπορεί να καταγραφεί.

Όταν οι νευρώνες πυροβολούν, ο ιστός τους διογκώνεται και συστέλλεται. Αυτό σημαίνει ότι ο πυροβολισμός τους μπορεί να είναι ορατός και να εντοπιστεί μέσω της ηλεκτρικής του ενέργεια μέσω ενός επιθέματος EEG, eCog ή Utah. Αυτό μετράει στα δυνατά σημεία του Blodgett ως επιστήμονα. «Έχω ένα σύστημα ευαίσθητο στην κίνηση των ιστών και βλέπω την κίνηση των ιστών που αντιστοιχεί στη νευρική δραστηριότητα», μου είπε.

«Γνωρίζουμε ότι κάτι συμβαίνει στον νευρικό ιστό που μπορείτε να το καταγράψετε οπτικά», δήλωσε ο Blodgett. «Οι άνθρωποι λένε ότι το ηλεκτρικό σήμα είναι το εγγενές σήμα νευροδραστικότητας, αλλά αν μπορώ να μετρήσω τη διόγκωση του ιστού, η οποία είναι εξίσου εγγενής, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα οπτικό σύστημα ευαίσθητο σε αυτή τη διόγκωση; Πιστεύω ότι αυτό που μετράω είναι στην πραγματικότητα ο ιστός που διογκώνεται.

«Οι άνθρωποι δεν το είχαν επιτύχει προηγουμένως επειδή η κίνηση αυτού του ιστού είναι τόσο μικρή που δεν μπορείτε να την ανιχνεύσετε χρησιμοποιώντας τυπικές οπτικές τεχνικές».

Αυτός και η ομάδα του έχουν ήδη δείξει, σε δημοσιευμένη έρευνα, ότι το σύστημα ανίχνευσής του μπορεί να δει τη νευρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο ενός ποντικιού που αντιστοιχεί στην κίνηση του μουστακιού του. Τα ποντίκια έχουν σαφώς καθορισμένους φλοιούς για τα μουστάκια στον εγκέφαλό τους, έναν για κάθε τρίχα του μουστακιού τους. Έτσι όταν κάποια κινείται ελαφρώς, οι νευρώνες πυροβολούν σε μια ξεχωριστή τοποθεσία. Ο Blodgett κατέγραψε τους νευρώνες κίνησης των τριχών να πυροβολούν μία φορά για κάθε κίνηση, με καθυστέρηση μόνο περίπου 100 μικροδευτερόλεπτα στη λήψη του σήματος.

«Εάν μπορείτε να δείτε τους νευρώνες να πυροβολούν, αυτό είναι εκπληκτικό, κανείς δεν έκανε ποτέ τέτοια πράγματα. Είστε λοιπόν πολύ μπροστά από οτιδήποτε έχει κάνει κάποιος άλλος », είπε ο Blodgett.

Οι ερευνητές του Battelle ακολουθούν μια διαφορετική προσέγγιση, διερευνώντας τη δυνατότητα χρήσης νανοσωματιδίων με μαγνητικές ιδιότητες για «ανάγνωση» και «εγγραφή» στον εγκέφαλο ενός ποντικιού.

Αλλά ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι απρόθυμος να αποκαλύψει τα μυστικά του: Οι άνθρωποι έχουν πραγματικά παχιά κρανία, τα οποία διασκορπίζουν το φως και τα ηλεκτρικά σήματα. Οι ιδιότητες σκέδασης καθιστούν δύσκολο να στοχεύσετε είτε το φως είτε την ηλεκτρική ενέργεια σε μια καθορισμένη περιοχή του εγκεφάλου, ή να λάβετε οποιαδήποτε από αυτά τα σήματα έξω από το κρανίο. Αν δεν ήταν αυτό το ανατομικό γεγονός, ο Burkhart , ο Copeland και η Scheuermann δεν θα χρειαζόντουσαν χειρουργική επέμβαση, και μια μη επεμβατική διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή θα ήταν ήδη πραγματικότητα.

Εάν οι επιστήμονες στο APL ή το Battelle, ή οι άλλοι συμμετέχοντες στο N3, δείξουν ότι μπορούν να διαβάσουν και να εγγράψουν στον εγκέφαλο χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε τεχνική, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν ένα υλικό με τις ίδιες οπτικές ή ηλεκτρικές ιδιότητες με ένα ζωντανό ανθρώπινο κρανίο (ένα νεκρό κρανίο ενεργεί διαφορετικά στην ηλεκτρική ενέργεια) και να δουν αν μπορούν να διεγείρουν τον εγκεφαλικό ιστό των πειραματόζωων μέσω αυτού. Ίσως μια τεχνική που θα βγει από το πρόγραμμα N3 να είναι καλύτερη από τις άλλες στην ανίχνευση, μια άλλη καλύτερη στη διέγερση, ενώ μια τρίτη να μπορεί να διαπεράσει τον προσομοιωτή κρανίου.

Τότε ο Emondi θα μπορούσε να συμμετάσχει στις ομάδες και να συνδυάσει τις μεθόδους για τη δεύτερη φάση της διαδικασίας - δηλαδή, για πειραματισμό σε ανθρώπους.

Το Facebook απέρριψε τα αιτήματά μου για συνέντευξη σχετικά με την έρευνα τους για μια διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή. Η εταιρεία θα μπορούσε να ακολουθεί πολλαπλές προσεγγίσεις, αλλά μία μέθοδος θα μπορούσε να προέλθει από μια νεοσύστατη εταιρεία που ονομάζεται CTRL-labs, η οποία ιδρύθηκε από τον Thomas Reardon, ο οποίος ανέπτυξε το πρώτο πρόγραμμα περιήγησης στο διαδίκτυο της Microsoft. Το Facebook αγόρασε την εταιρεία το 2019. Ο Gallant χαρακτήρισε την προσπάθεια του Reardon να ενισχύσει το σήμα του εγκεφάλου στον μυ, αντί να το εντοπίσει στον εγκέφαλο «αξιοσημείωτη».

Ο Τζακ Γκάλαντ με βρήκε να περιπλανιέμαι άσκοπα σε ένα μέρος της πανεπιστημιούπολης του Μπέρκλεϋ που σπάνια είχα επισκεφτεί ως φοιτητής, και αφού πήγαμε για καφέ, με πήγε στο εργαστήριό του, το οποίο περιέργως στερείται gadget και επιστημονικού εξοπλισμού. Τα παιδιά στο Κέντρο Ευφυών Συστημάτων θα βαριόντουσαν τρελά. Έχει μόνο τελειόφοιτους που κάθονται μπροστά από υπολογιστές. Βρήκαμε ένα άδειο γραφείο και του απηύθυνα μια ερώτηση. Μιλούσε για μια ώρα σχεδόν χωρίς να τον διακόψω.

«Το πράγμα που πρέπει να θυμάστε για την αποκωδικοποίηση του εγκεφάλου είναι ότι είναι απλώς πληροφορίες», είπε σε ένα σημείο. Υπάρχουν πολλές πληροφορίες - βρήκε 80 δισεκατομμύρια νευρώνες, με ένα δισεκατομμύριο από αυτούς να πυροβολούν κάθε δεδομένη στιγμή, ο καθένας να μεταδίδει πέντε bits πληροφοριών, δηλαδή 5 δισεκατομμύρια bit. Αλλά όλα αυτά δύνανται να αποκωδικοποιηθούν. "Και το μόνο πράγμα που μας εμποδίζει να τα αποκωδικοποιήσουμε είναι η πρόσβαση." Το κρανίο αναστέλλει την πρόσβαση. Η κατανόηση της δραστηριότητας είναι ένα άλλο θέμα. Η μετάφραση σε έναν υπολογιστή που μπορεί να κάνει κάτι με αυτή τη δραστηριότητα είναι άλλο θέμα. Όμως, είπε ο Γκαλάντ, όλα αυτά είναι εμπόδια που μπορούν να ξεπεραστούν.

Η Επαναστατική Προσθετική ξεκίνησε ως μέσο αποκατάστασης των φυσικών ικανοτήτων των ακρωτηριασμένων και των παράλυτων. Τα προηγούμενα προγράμματα της DARPA είχαν ως στόχο τον «προβλέψιμο, υψηλής ποιότητας έλεγχο του εγκεφάλου». Αλλά όταν ένα πρότζεκτ παρακολούθησης που χρηματοδοτήθηκε από την DARPA και ονομαζόταν Total Information Awareness έγινε γνωστό στις αρχές της δεκαετίας του '00, φάνηκε ίσως ότι το Πεντάγωνο γινόταν πολύ ανατριχιαστικό και οι προσπάθειες δημιουργίας διεπαφών εγκεφάλου-υπολογιστή ανακλήθηκαν. Η Επαναστατική Προσθετική φαινόταν καλή - ποιος θα μπορούσε να διαφωνήσει με μια τόσο ευγενή ιατρική χρήση; Όμως, ο αριθμός των ατόμων που εξοπλίστηκαν με αυτό το προϊόν ήταν μόνο οκτώ από τους περισσότερους από 1.650 βετεράνους του Ιράκ και του Αφγανιστάν που έχασαν τα άκρα τους.

Ο σκοπός του N3, είπε ο Emondi, είναι να καταστήσει τους πολεμιστές πιο αποτελεσματικούς.

Υπάρχει μια σκοτεινή και ελαφρά πλευρά στην ανάπτυξη πολλών τεχνολογιών. Στις πρώτες μέρες του World Wide Web, όλοι μπορούσαν να γίνουν εκδότες με δυνητική επιρροή όση είχαν οι καθιερωμένοι ειδησεογραφικοί οργανισμοί, ενισχύοντας τις φωνές των περιθωριοποιημένων. Λίγη σκέψη δόθηκε στην πιθανότητα ότι ορισμένοι από τους περιθωριοποιημένους θα ήταν ρατσιστές και θρησκευτικοί εξτρεμιστές που θα χρησιμοποιούσαν τις νέες πλατφόρμες Ιστού για να στρατολογήσουν οπαδούς, να διαδώσουν παραπληροφόρηση, να παρενοχλούν γυναίκες ή να προωθούν την τρομοκρατία. Το πρότζεκτ του Μανχάταν μας έδωσε την νίκη έναντι της Ιαπωνίας και την πυρηνική ιατρική που σώζει ζωές. Μας έδωσε επίσης το Τσερνομπίλ και τις χιλιάδες των πυρηνικών όπλων που υπάρχουν, μερικές εκατοντάδες εκ των οποίων θα μπορούσαν να τερματίσουν τον πολιτισμό μέσα σε 30 λεπτά. Το Διαδίκτυο αναπτύχθηκε για να διευκολύνει τις επικοινωνίες μεταξύ των επιστημόνων, και τώρα μερικοί χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του διαδικτύου, όπως το Facebook, για συντονισμό εθνοκαθάρσεων.

Παρόλο που σίγουρα δεν υπάρχει τίποτα κακό στην παροχή μεγαλύτερης αυτονομίας σε άτομα με ειδικές ανάγκες, όπως ο Burkhart και ο Copeland, δεν είναι τόσο σίγουρο ότι η παροχή διεπαφών εγκεφάλου-υπολογιστή σε στρατιώτες και πλούσιους δεν θα έχει σημαντικές ανεπιθύμητες συνέπειες. Ο Muller του Πανεπιστημίου Berkeley δήλωσε ότι «υπάρχουν τόσες πολλές παθήσεις για τις οποίες δεν υπάρχουν πολλές πραγματικά αποτελεσματικές θεραπείες και όπου οι τεχνολογίες νευρικών διεπαφών μπορούν να επιφέρουν τεράστια διαφορά στη ζωή κάποιου - και νομίζω ότι αυτός είναι ο πραγματικός στόχος μας». Ο He του Carnegie Mellon, από την άλλη πλευρά, είπε ότι «ό, τι κάνω στο εργαστήριό μου προσπαθεί να αναπτύξει κάτι που τελικά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στους περισσότερους ανθρώπους»

Η πρόοδος των διεπαφών εγκεφάλου-υπολογιστή δεν χρειάζεται καν να είναι σκόπιμη. Ο Γκάλαντ επεσήμανε ότι η έρευνα των νευροεπιστημών για την κατανόηση της λειτουργίας του εγκεφάλου και την καλύτερη αντιμετώπιση καταστάσεων όπως η κατάθλιψη και η σχιζοφρένεια, είναι η αποτελεσματική έρευνα για μια καλύτερη διεπαφή μεταξύ εγκεφάλου και υπολογιστών. «Δεν μπορείτε να σταματήσετε την εξέλιξη της μέτρησης του εγκεφάλου [για διεπαφές εγκεφάλου-υπολογιστή] εκτός αν θέλετε να σταματήσετε τη νευροεπιστήμη και να ζήσετε στη φρικτή κατάσταση που αντιμετωπίζουμε με τις ψυχικές διαταραχές», είπε.

Καθώς προχωρούν αυτές οι διεπαφές, θα προκύψουν πλήθος ηθικών, νομικών και κοινωνικών ζητημάτων. Μπορείτε να διαγράψετε τις σκέψεις σας από τον υπολογιστή αφού τις συλλέξει η διεπαφή; «Μπορεί να έχετε λανθάνουσες επιθυμίες που ίσως δεν έχετε σκεφτεί ακόμη», είπε ο Gallant. «Όλοι έχουμε θέματα με τον ρατσισμό ή τις κακές συμπεριφορές με άλλους ανθρώπους που μάλλον δεν θα αποκαλύπταμε γιατί δεν τα πιστεύουμε πραγματικά ή δεν πιστεύουμε ότι πρέπει να εκφραστούν. Αλλά υπάρχουν. "Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τους χάκερ να αποκτούν πρόσβαση στις σκέψεις κάποιου και τον ρεζιλεύουν δημόσια ή να τον εκβιάζουν.”

Τι είδους χάσμα θα προκύψει όταν λίγα άτομα θα έχουν πρόσβαση σε τέτοιες ισχυρές συσκευές και οι πολλοί δεν θα έχουν; Ο Angle, ο οποίος είναι επικεφαλής της εταιρείας Paradromics που διαθέτει εγκεφαλικά εμφυτεύματα, επεσήμανε ότι οι πλούσιες οικογένειες πληρώνουν ήδη για να βελτιώσουν τις νοητικές ικανότητες των παιδιών τους. «Το σύστημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης γενικά είναι είδος “πληρώνω για να έχω”», είπε. "Αν δεν μας αρέσει αυτό ας το λύσουμε τώρα και ας εξακολουθήσουμε να βοηθάμε τα παράλυτα άτομα."

Ο κλάδος αλλά και άλλοι εξετάζουν προσεκτικά αυτά τα θέματα. Ο He, ειδικός στην ηλεκτροεγκεφαλογραφία ήταν μέλος της Multi-CouncilWorking Group στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Εγκεφάλου (Brain Initiative) των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας, μια ερευνητική προσπάθεια επικεντρωμένη σε αυτή την τεχνολογία που ξεκίνησε από την κυβέρνηση Ομπάμα. Η Royal Society, η ανεξάρτητη επιστημονική ακαδημία του Ηνωμένου Βασιλείου, δημοσίευσε πέρυσι μια εργασία 106 σελίδων σχετικά με τις διεπαφές εγκεφάλου-υπολογιστή, μέρος της οποίας ασχολήθηκε με ηθικά ζητήματα, και επιστημονικά περιοδικά όπως το Nature έχουν επίσης ασχοληθεί με αυτά τα θέματα. Αλλά δεδομένου ότι τουλάχιστον ένας γερουσιαστής των ΗΠΑ αποκάλυψε σε ακρόαση πέρυσι ότι δεν γνώριζε πώς το Facebook έβγαλε τα κέρδη του και την τρέχουσα κομματική διαίρεση, φαίνεται απίθανο το Κογκρέσο να είναι σε θέση να καταρτίσει αποτελεσματική νομοθεσία για τη ρύθμιση των διεπαφών μεταξύ εγκεφάλων και υπολογιστικών συσκευών. «Αν θέλουμε αυτό να προχωρήσει, χρειαζόμαστε ολόκληρη την κοινωνία να το υποστηρίξει», είπε.

Μόλις οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα N3 αποδείξουν αυτήν την τεχνολογία, ο ιδιωτικός τομέας θα λειτουργήσει αναμφίβολα - όπως συνέβη με το ARPANET, το οποίο έγινε το Διαδίκτυο. «Η DARPA άνοιξε την πόρτα, λέγοντας« Εδώ είναι η απόδειξη της ιδέας », δήλωσε ο Sanchez της Battelle, πρώην στέλεχος της DARPA. «Θα εναπόκειται στον εμπορικό κόσμο να πάρει αυτές τις προόδους και να τις μετατρέψει σε ό, τι ο κόσμος θα θέλει. Καθώς περισσότερα άτομα θα έχουν πρόσβαση, οι άνθρωποι και ο κλάδος πρόκειται να καθορίσουν τι θα κάνουν με αυτό. "

Δεν είναι όλοι ενθουσιασμένοι με αυτήν την προοπτική. «Οποιαδήποτε [χρηματοδότηση] έχει να κάνει με τη βελτίωση της ανθρώπινης ζωής, την πρόοδο στη νευροεπιστήμη, τη νευροτεχνολογία - γιατί πρέπει να διανεμηθεί μέσω του στρατού;» ρώτησε ο Philipp Kellmeyer, νευρολόγος και νευροηθικιστής στο Neuromedical AI Lab στο Πανεπιστήμιο του Freiburg, στη Γερμανία. «Είναι παράξενο.» Τόνισε ότι ένας άλλος οργανισμός με βαθιές τσέπες, το Facebook, προσέλαβε περισσότερους από 100 νευροεπιστήμονες και μηχανικούς για τη μη επεμβατική προσπάθεια διεπαφής εγκεφάλου-υπολογιστή. «Ακόμη και πανεπιστήμια όπως το MIT ή το Χάρβαρντ δεν μπορούν να ανταγωνιστούν εταιρείες τεχνολογίας για να κρατήσουν αυτούς τους επιστήμονες», δήλωσε ο Kellmeyer. «Πολλά από αυτά που γίνονται τώρα [στον τομέα των διεπαφών] είναι ακατανόητα, σε ασυμφωνία με το πνεύμα της ανοιχτής επιστήμης σύμφωνα με το οποίο θα ελπίζαμε ότι αυτός ο τύπος έρευνας θα διεξαγόταν. Ανησυχώ ότι ο χώρος για δημοσίως υπεύθυνη νευροτεχνολογία συρρικνώνεται.

Όποιες και αν είναι οι συνθήκες της ανάπτυξης των διεπαφών εγκεφάλου-μηχανής, θα υπάρχει ζήτηση για αυτές. «Τώρα πρέπει απλώς να τις κάνουμε αρκετά μικρές ώστε να μπορώ να τις χρησιμοποιήσω», είπε ο Burkhart.

Βλ:

DARPA
Great Reset

πηγή