Ο Len Bracken έγραψε: «Κανένα ιστορικό σχέδιο που αποφασίστηκε και εκτελέστηκε από μια ελίτ εις βάρος των λαών δεν δημιουργήθηκε στο φως της ημέρας». Σήμερα στον πλανήτη Γη υπάρχουν κοινωνιολογικώς 4 κόσμοι.
Ο πρώτος κόσμος είναι οι χώρες με ανεπτυγμένη οικονομία και βιομηχανία σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς. Οι χώρες της Δύσης.
Ο δεύτερος κόσμος είναι οι χώρες με συγκεντρωτική και ελεγχόμενη οικονομία η οποία βασίζεται σε έναν πολιτικό κεντρικό σχεδιασμό. Στο παρελθόν ήταν οι χώρες του Ανατολικού μπλοκ, η Κίνα και η Βόρεια Κορέα. Όμως, και οι χώρες του πρώτου κόσμου ελέγχονταν από μια ελίτ (της Αστικής τάξης) στην οποία ανήκαν τα μέσα παραγωγής και η οποία προγραμμάτιζε την οικονομία σύμφωνα με τα συμφέροντά της αφού έλεγχε απόλυτα και τις τρεις μορφές εξουσίας. Νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική.
Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ο δεύτερος κόσμος ενώθηκε με τον πρώτο κόσμο.
Ο τρίτος κόσμος είναι οι χώρες με αγροτική οικονομία – πρώην αποικίες οι περισσότερες – στις οποίες οι πολυεθνικές εταιρείες απαγορεύουν την οποιαδήποτε οικονομική ανάπτυξη κρατώντας τους πληθυσμούς σε συνθήκες πλήρους εξαθλίωσης. Στην Μοζαμβίκη το 25% των παιδιών κάτω των 5 ετών πεθαίνουν από ασιτία.
Ο τέταρτος κόσμος είναι τα φτωχά κοινωνικά στρώματα (άποροι, άνεργοι, άστεγοι, εξαθλιωμένοι κ.λπ. του πρώτου κόσμου και οι λαοί χωρίς πατρίδα, π.χ. Κούρδοι.
Ο τρίτος και ο τέταρτος κόσμος αποτελούν τα (5,5 δις άνθρωποι) του πληθυσμού της Γης.
Αυτός ο αριθμητικός κόσμος που
«δημιουργήθηκε» το 1952 (την εποχή του δήθεν Ψυχρού Πολέμου) έχει σήμερα ένα πολίτευμα. Την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Η θέση της Ελλάδας είναι πιο κοντά στον 3ο κόσμο.
Παρά τα διάφορα οικονομικά προγράμματα, Σχέδιο Μάρσαλ, Αμερικάνικη Οικονομική Βοήθεια, Πακέτα Ντελόρ, Ολοκληρωμένα Μεσογειακά Προγράμματα, τεράστια δάνεια (σήμερα το Δημόσιο Χρέος ανέρχεται στο 202% του ΑΕΠ ή 364 δις Ευρώ) μεγάλες οικονομικές ενέσεις, η Ελλάδα δεν κατάφερε να πλησιάσει τον πρώτο κόσμο.
Από την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης οι ξένοι δανειστές (τράπεζες) την προορίζουν για αποικία χρέους. Έτσι μέχρι σήμερα κανένας πολιτικός σχηματισμός δεν μπόρεσε να την αναπτύξει, αφού όλες οι κυβερνήσεις ήταν υπάλληλοι ξένων συμφερόντων.
Κάποια μικρή αναλαμπή ανάπτυξης της Βιομηχανίας της και της Αγροτικής παραγωγής μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο φρόντισαν οι Ελληνικές κυβερνήσεις να την «σβήσουν» εκτελώντας εντολές ξένων.
Αν και από το 1828 έως το 1948 μεγάλωσε γεωγραφικά, οικονομικά, παρέμενε μια χώρα του 3ου κόσμου. Μια αποικία χρέους. Οι αποικίες χρέους δεν έχουν σταθερό γεωγραφικό χώρο. Κατά διάφορες χρονικές περιόδους αυξάνουν τα γεωγραφικά τους όρια και κατ’ άλλες χρονικές περιόδους τα όρια αυτά μειώνονται.
Μια από τις πρώτες δηλώσεις που έκανε αυτός που χρησιμοποιεί το ελληνικό όνομα Αντώνης Σαμαράς το 2012 ήταν ότι “Η Ελλάδα δεν είναι χώρα είναι χώρος”. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει “Η θάλασσα δεν έχει σύνορα”. Δηλαδή η Ελλάδα δεν έχει θαλάσσια σύνορα. Μετά υπέγραψε τη συμφωνία των Πρεσπών.
Πριν υπογραφεί η συμφωνία των Πρεσπών ο Πρόεδρος των Σκοπίων Ζοράν Ζάεφ σε μια επίσκεψή του στην Τουρκία έδειξε στον Ερντογάν ένα “κτηματολόγιο” στο οποίο εμφάνισε στρεμματικές εκτάσεις στην Ελληνική Μακεδονία σαν ιδιοκτησίες Σκοπιανών.
Στην Αλβανία υπάρχει το κόμμα της Τσαμουριάς το οποίο παρακολουθεί σαν “επίσημος καλεσμένος” τις συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το κόμμα έχει ιδρύσει και εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Τσαμουριάς που δίνει φιλικούς αγώνες με άλλες εθνικές ομάδες.
Το 1996 οι ΗΠΑ με την συμμετοχή των Ελληνικών και Τουρκικών κυβερνήσεων “γκριζάρισαν” την περιοχή των Ιμίων στο Ελληνικό Αιγαίο. Ενώ ο Έλληνας Πρωθυπουργός Σημίτης με τη συμφωνία της Μαδρίτης το 1997 αναγνώρισε “ζωτικά συμφέροντα των Τούρκων στο Αιγαίο”.
Το 1996 μετά το γκριζάρισμα των Ιμίων ο Νίκολας Μπερνς εκπρόσωπος του Λευκού οίκου (Αργότερα Πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα) δήλωνε σε συνέντευξη Τύπου “Οι ΗΠΑ δεν αναγνωρίζουν κυριαρχία στα Ίμια και σε μερικά άλλα νησιά του Αιγαίου ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Τουρκία. Δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή τα νησιά αλλά θα ψάξω να τα βρω και να σας ενημερώσω. Στα Ίμια όχι σημαίες, όχι στρατός, όχι πλοία”.
Μετά την εισβολή των Τούρκων και την διχοτόμηση της Κύπρου (προϊόν των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959) το 1974 άνοιξε ο δρόμος για την συνεκμετάλλευση (και όχι μόνο) του Αιγαίου. Οι χουντικοί καθώς και οι επόμενοι Πρωθυπουργοί μετά την χούντα ήξεραν για την εισβολή και είχαν συμφωνήσει στη διχοτόμηση της Κύπρου.
Καημένη Κύπρος, μόνο 14 χρόνια ανεξαρτησίας (1960 – 1974) και μετά πάλι κατοχή.
Η Κύπρος είναι η πύλη του Αιγαίου και η διχοτόμησή της ήταν η αρχή για τις συμφωνίες που θα υπογραφούν τώρα. Όλα είναι ένα ενιαίο σκοτεινό σχέδιο.
Τις σημερινές συμφωνίες είναι πολύ πιθανόν να τις έχουν εκπονήσει υπερεθνικές κολοσσιαίες εταιρείες πετρελαίου και διάφορα κέντρα εξουσίας. Είναι αδύνατον οι Τουρκικές και οι Ελληνικές κυβερνήσεις να έχουν διαπραγματευθεί χωρίς εντολές ξένων, αφού και οι δύο χώρες είναι υποχρεωμένες (τεχνητά όχι πραγματικά). Τα τεράστια κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου ήταν γνωστά από το 1919, όμως όλοι, Τούρκοι και Έλληνες πολιτικοί τα έκρυβαν επιμελώς από τους δύο λαούς. Από τότε μέχρι το 1973 ποτέ δεν τέθηκε ζήτημα διαμοιρασμού του Αιγαίου. Το γεωπολιτικό παιχνίδι όμως άλλαξε μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ο κόσμος έγινε ρευστός. Ο ένας από τους δύο φανερούς πόλους διαλύθηκε. Έστω και αν ο «Ψυχρός Πόλεμος» και ο διπολισμός ήταν ένα εικονικό σκηνικό υπήρχε μια ισορροπία.
Οι νέες συμφωνίες που έγιναν το 1989 στη Μάλτα, έπρεπε να εφαρμοσθούν σταδιακά. Πάντοτε οι δύο μυστικές υπηρεσίες CIA και KGB συνεργάζονταν αρμονικά και πολλές φορές έλεγχαν ταυτόχρονα τους ίδιους πολιτικούς.
Ήδη από το 1972 οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες είχαν αρχίσει να συνεργάζονται στενά με το κομμουνιστικό κόμμα της Κίνας. Στην περιοχή Jensen οι Κινέζοι παραχώρησαν μεγάλες εκτάσεις στις πολυεθνικές εταιρείες ενώ κινέζοι εργάτες δούλευαν μέσα σε ΤΟΛ με κουκέτες σχεδόν δωρεάν. Όταν ολοκληρώθηκε ο Κινέζικος Εμφύλιος Πόλεμος το 1949 ο Μάο Τσετούνγκ βρήκε σε 50 τράπεζες της Κίνας, Αμερικάνικα ομόλογα ύψους 11 τρις δολαρίων. Η Κίνα δεν απαίτησε ποτέ την εξόφλησή τους, που θα σήμαινε και χρεωκοπία των ΗΠΑ.
Η Παγκοσμιοποίηση, μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο επιταχύνθηκε (χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας), σάρωσε κράτη και οικονομίες. Μέσα σε αυτή την παγκόσμια εμπορευματοποίηση των πάντων (από αγαθά, συνειδήσεις, ανθρώπους, μέχρι ιδεολογίες), η Ελλάδα και η Τουρκία βρέθηκαν στο έλεος των πολυεθνικών και των τραπεζών.
Το πολιτικό προσωπικό ξεπούλησε και τους δύο λαούς, εκτελώντας εντολές των πολυεθνικών. Η εξόντωση των Αρμενίων της Τουρκίας και των Ελλήνων της Σμύρνης (Ιωνίας) ήταν αποτέλεσμα ενός πολέμου των πολυεθνικών πετρελαίου.
Η Anglo-Persian Oil (BP) και η SHELL χρηματοδότησαν με 20.000.000 λίρες την Ελληνική εκστρατεία τη Σμύρνη. Αντίπαλός τους ήταν η Standard Oil της οικογένειας Ροκφέλερ που έκανε διείσδυση στα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής. Ήταν η εποχή μετά τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που τα Αμερικάνικα στρατεύματα έκριναν την τύχη του. Η οικογένεια Ρότσιλντ που χρηματοδοτούσε και εξόπλιζε όλα τα εμπόλεμα κράτη, κέρδιζε 120 εκατομμύρια δολάρια. Κολοσσιαίο ποσό για την εποχή, και η Ελλάδα έχασε τη Σμύρνη μια που η Standard Oil επιβλήθηκε της κοινοπραξίας BP και SHELL. Πάντοτε τους πολέμους τους δημιουργούν υπερεθνικά μονοπώλια για οικονομικά και εξουσιαστικά συμφέροντα.
Οι λαοί μεταξύ τους δεν έχουν διαφορές. Έτσι και σήμερα, οι πολυεθνικές εταιρείες πετρελαίου έχουν δημιουργήσει τετελεσμένα στο Αιγαίο. Όλα έχουν αποφασισθεί. Τα πιόνια Μητσοτάκης – Τσίπρας, Ερντογάν, Σάρατζ, Σίσι, Αναστασιάδης είναι πολύ μικρά για να εναντιωθούν τις θελήσεις των πολυεθνικών. Ήδη οι Ρότσιλντ καθαίρεσαν τον Σάρατζ και ο οίκος αξιολόγησης που τους ανήκει, MOODYS, υποβάθμισαν το αξιόχρεο της Τούρκικης Οικονομίας, ενώ το ΔΝΤ είναι έτοιμο να εισβάλει στην Τουρκία.
Οι δύο ΑΟΖ Ελλάδας – Ιταλίας και Ελλάδας – Αιγύπτου είναι σαφώς ετεροβαρείς, εις βάρος της Ελλάδας. Με την πρώτη συμφωνία Ελλάδας – Ιταλίας, η Ελλάδα χάνει κυριαρχία 2,75 ναυτικά μίλια (5km περίπου) στο νησί Στροφάδες, 1,4 ναυτικά μίλια (2,5km περίπου) στο νησί Οθωνοί και παραχωρείται η νησίδα Πλατεία που ανήκει στο νησί Μακράκη, ενώ η συμφωνία δεν περιλαμβάνει εσκεμμένα την Κρήτη.
Αν αυτό δεν είναι παραχώρηση Εθνικής κυριαρχίας, τι είναι;
Η δεύτερη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας – Αιγύπτου (συμπληρωματική της πρώτης) αφήνει ακάλυπτα 4.600 τετραγωνικά χιλιόμετρα, τη μισή Ρόδο, το σύμπλεγμα Καστελόριζου (Μεγίστης – το Καστελόριζο ονομάζεται και Μεγίστη γιατί είναι το μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος των νησιών) και το 12% της Κρήτης. Γι’ αυτό η πρώτη συμφωνία δεν συμπεριέλαβε την Κρήτη. Σε αυτόν τον ακάλυπτο χώρο μπήκε το Oruc Reis με τα τουρκικά πολεμικά πλοία, όχι όμως πιο κοντά από τα 6 μίλια από το Καστελόριζο. Όμως, εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας προσπαθώντας να «γκριζάρει» την περιοχή. Επίσης η συμφωνία ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου είναι μερική, πράγμα που σημαίνει ότι η Αίγυπτος μπορεί να υπογράψει και νέα συμφωνία ΑΟΖ με την Τουρκία η οποία θα διχοτομεί τεράστια έκταση εις βάρος της Ελλάδας.
Οι συνομιλίες που θα ακολουθήσουν (κατόπιν εντολών των κέντρων εξουσίας) η Ελλάδα και η Τουρκία είναι προσχηματικές. Τα πάντα είναι προσυμφωνημένα. Είναι τόσο ανίσχυρες οικονομικά οι δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία, που τα πιόνια που κυβερνάνε θα υπακούσουν τυφλά.
Η Τούρκικη οικονομία εξαρτάται κατά 90% από τις επενδύσεις των εταιρειών της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Ολλανδίας και της Ελβετίας. Το υπόλοιπο 10%είναι Αραβικά κεφάλαια του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας. Ενώ η Κεντρική της Τράπεζα είναι ιδιωτική (ΑΕ). Δηλαδή η Τουρκία δεν ορίζει το νόμισμά της. Όσο ισχυρή και να εμφανίζεται η Τουρκία, είναι πλήρως εξαρτημένη από τα ξένα κεφάλαια ενώ το ΝΑΤΟ που βρίσκεται στο Αιγαίο από το 2016 είναι ο κύριος ρυθμιστής και κρατάει τις ισορροπίες που θέλουν οι πολυεθνικές.
Για να καταλάβει ο αναγνώστης την Αμερικάνικη ισχύ, θα πρέπει να πούμε ότι:
Στην κρίση του 1987 που βγήκε το Piri Reis κοντά στη Θάσο, οι τρεις Αμερικάνικες βάσεις στην Σούδα, την Νέα Μάκρη και στο Άκτιο, μπλόκαραν τις Ελληνικές στρατιές στην Λάρισα και την Θεσσαλονίκη ταυτόχρονα «τύφλωσαν» τα Ελληνικά και τα Τουρκικά αεροπλάνα στο Αιγαίο, με αποτέλεσμα οι Έλληνες πιλότοι να μπουν σε Τουρκικό εναέριο χώρο και οι Τούρκοι πιλότοι σε Ελληνικό εναέριο χώρο. Η κρίση δημιουργήθηκε γιατί η Ελλάδα προώθησε τα συμφέροντα της ARAMKO στο Αιγαίο. Τότε πρωθυπουργός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και η ARAMKO τον είχε χρηματοδοτήσει με 50 εκατομμύρια δολάρια το 1974 για να δημιουργήσει το ΠΑΣΟΚ (το ίδιο ακριβώς έγινε το 1974 και με τον Κων/νο Καραμανλή για την δημιουργία της ΝΔ. Οι Ροκφέλερ έτσι έλεγχαν απόλυτα και κυβέρνηση και αντιπολίτευση).
Η σχέση Παπανδρέου – Ροκφέλερ ήταν πολύ παλιά και ξεκινάει πριν το 1959 που ο Ανδρέας Παπανδρέου εμφανίσθηκε σαν πολιτικός στην Ελλάδα. Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου υποχώρησε, έληξε και η κρίση. Τότε πίσω από τις Τουρκικές κυβερνήσεις βρισκόταν η OXYDENTAL του Αρμάνδου Χάμερ η οποία είχε ενοποιήσει κάτω από την «σκέπη» της όλα τα Τεξανικά Καρτέλ. Η OXYDENTAL εκείνη την εποχή είχε τεράστια επιρροή στον Λευκό Οίκο και στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Επίσης, έλεγχε τις Τουρκικές κυβερνήσεις (του Τουργκούτ Οζάλ) και είχε μεγάλες βλέψεις για το Αιγαίο. Λίγο αργότερα Παπανδρέου – Οζάλ το 1988 υπέγραψαν την συνθήκη ειρήνης του ΝΤΑΒΟΣ.
Το 1989 που προσπάθησε για δεύτερη φορά η ARAMKO μέσω του Γιώργου Κοσκωτά να εκμεταλλευθεί τα πετρέλαια του Αιγαίου, η OXYDENTAL αντέδρασε άμεσα, ο Παπανδρέου πέρασε την γνωστή δίκη, ο Παύλος Μπακογιάννης δολοφονήθηκε και ο Κοσκωτάς τιμωρήθηκε με 25 χρόνια φυλάκιση.
Όταν ο Κοσκωτάς εκτέλεσε τα 3/5 της ποινής του, αφέθηκε ελεύθερος και αμέσως μετά, μέσω της EXON MOBIL έγινε ο κύριος εισαγωγέας και εξαγωγέας στα πετρέλαια της Βουλγαρίας. Σήμερα ζει ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Σόφια. Για να επανέλθουμε στο κύριο θέμα μας, οι δύο ΑΟΖ και η εισβολή του Oruc Reis στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα έχουν δημιουργήσει νέα δεδομένα.
Επειδή οι διεθνείς συμβάσεις κατοχυρώνουν πλήρως τα σύνορα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και το δίκαιο της θάλασσας κατοχυρώνει την Ελληνική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, ο διάλογος θα είναι τι θα παραχωρήσει η Ελλάδα.
Για την ακρίβεια, τι ακριβώς θέλουν οι πολυεθνικές εταιρείες που βρίσκονται πίσω από το πιόνι Ερντογάν.
Επειδή οι πολυεθνικές εταιρείες είναι πολύ πιο ισχυρές από τα κράτη και με την συμφωνία ΤΤΙΡ το δίκαιο των εταιρειών υπερέχει κάθε εθνικού δικαίου – η Ευρωπαϊκή Ένωση των πολυεθνικών έχει αποδεχθεί την συμφωνία ΤΤΙΡ – η άποψη του Μητσοτάκη και του Ερντογάν δεν θα έχει καμία σημασία, αφού τα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι τεράστια και υπερβαίνουν κάθε κρατική οντότητα. Εξ’ άλλου μέσα στην Ναζιστική Ευρωπαϊκή Ένωση η Ελλάδα δεν έχει φωνή. Στους 720 Ευρωβουλευτές, η Ελλάδα συμμετέχει με 21 Ευρωβουλευτές και φυσικά καμία τιμωρία δεν πρόκειται να επιβληθεί στην Τουρκία, ούτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε από τις ΗΠΑ.
Επειδή δεν διακυβεύεται καμία Τουρκική υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ, οι συνομιλίες θα αφορούν τι θα παραχωρήσει η Ελλάδα. Εξ’ άλλου οι μειωμένες επήρειες (κυριαρχίες) των Ελληνικών νησιών που έχει αποδεχθεί το πολιτικό προσωπικό και στις δύο υπογραφείσες συμβάσεις ΑΟΖ προδικάζει τι θα χάσει η Ελλάδα.
Υπέρ του διαλόγου φυσικά, είναι σύσσωμη η Αντιπολίτευση δείχνοντας το μέγεθος της εξάρτησης του συνόλου σχεδόν του πολιτικού προσωπικού από τα ξένα συμφέροντα.
Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που η πιο πλούσια χώρα της Ευρώπης (η Ελλάδα) δεν έχει ισχυρή βιομηχανική και αγροτική παραγωγή και σε λίγο δεν θα έχει ούτε τουριστική παραγωγή, μια που οι κλειστές τουριστικές επιχειρήσεις (ξενοδοχεία, καταλύματα τουριστικά, γραφεία ταξιδίων κ.λπ.) λόγω πτώχευσης, θα παραδοθούν στα ξένα κοράκια. Ενώ ταυτόχρονα θα αρπάζεται και η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων. Το νομοθετικό πλαίσιο για όλα αυτά έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Μητσοτάκης, Τσίπρας, Ερντογάν, Σάρατζ, Σίσι κ.λπ. ξέρουν τι θα γίνει πριν ξεκινήσουν οι συνομιλίες.
Όλα είναι συμφωνημένα γιατί τα πιόνια δεν διαπραγματεύονται, δεν συμφωνούν, απλώς υπακούν τις εντολές που δέχονται από τους ξένους δυνάστες. Έτσι γίνεται πάντα σε όλη την διάρκεια της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας.
Τραπεζικός
Ο πρώτος κόσμος είναι οι χώρες με ανεπτυγμένη οικονομία και βιομηχανία σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς. Οι χώρες της Δύσης.
Ο δεύτερος κόσμος είναι οι χώρες με συγκεντρωτική και ελεγχόμενη οικονομία η οποία βασίζεται σε έναν πολιτικό κεντρικό σχεδιασμό. Στο παρελθόν ήταν οι χώρες του Ανατολικού μπλοκ, η Κίνα και η Βόρεια Κορέα. Όμως, και οι χώρες του πρώτου κόσμου ελέγχονταν από μια ελίτ (της Αστικής τάξης) στην οποία ανήκαν τα μέσα παραγωγής και η οποία προγραμμάτιζε την οικονομία σύμφωνα με τα συμφέροντά της αφού έλεγχε απόλυτα και τις τρεις μορφές εξουσίας. Νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική.
Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ο δεύτερος κόσμος ενώθηκε με τον πρώτο κόσμο.
Ο τρίτος κόσμος είναι οι χώρες με αγροτική οικονομία – πρώην αποικίες οι περισσότερες – στις οποίες οι πολυεθνικές εταιρείες απαγορεύουν την οποιαδήποτε οικονομική ανάπτυξη κρατώντας τους πληθυσμούς σε συνθήκες πλήρους εξαθλίωσης. Στην Μοζαμβίκη το 25% των παιδιών κάτω των 5 ετών πεθαίνουν από ασιτία.
Ο τέταρτος κόσμος είναι τα φτωχά κοινωνικά στρώματα (άποροι, άνεργοι, άστεγοι, εξαθλιωμένοι κ.λπ. του πρώτου κόσμου και οι λαοί χωρίς πατρίδα, π.χ. Κούρδοι.
Ο τρίτος και ο τέταρτος κόσμος αποτελούν τα (5,5 δις άνθρωποι) του πληθυσμού της Γης.
Αυτός ο αριθμητικός κόσμος που
«δημιουργήθηκε» το 1952 (την εποχή του δήθεν Ψυχρού Πολέμου) έχει σήμερα ένα πολίτευμα. Την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Η θέση της Ελλάδας είναι πιο κοντά στον 3ο κόσμο.
Παρά τα διάφορα οικονομικά προγράμματα, Σχέδιο Μάρσαλ, Αμερικάνικη Οικονομική Βοήθεια, Πακέτα Ντελόρ, Ολοκληρωμένα Μεσογειακά Προγράμματα, τεράστια δάνεια (σήμερα το Δημόσιο Χρέος ανέρχεται στο 202% του ΑΕΠ ή 364 δις Ευρώ) μεγάλες οικονομικές ενέσεις, η Ελλάδα δεν κατάφερε να πλησιάσει τον πρώτο κόσμο.
Από την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης οι ξένοι δανειστές (τράπεζες) την προορίζουν για αποικία χρέους. Έτσι μέχρι σήμερα κανένας πολιτικός σχηματισμός δεν μπόρεσε να την αναπτύξει, αφού όλες οι κυβερνήσεις ήταν υπάλληλοι ξένων συμφερόντων.
Κάποια μικρή αναλαμπή ανάπτυξης της Βιομηχανίας της και της Αγροτικής παραγωγής μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο φρόντισαν οι Ελληνικές κυβερνήσεις να την «σβήσουν» εκτελώντας εντολές ξένων.
Αν και από το 1828 έως το 1948 μεγάλωσε γεωγραφικά, οικονομικά, παρέμενε μια χώρα του 3ου κόσμου. Μια αποικία χρέους. Οι αποικίες χρέους δεν έχουν σταθερό γεωγραφικό χώρο. Κατά διάφορες χρονικές περιόδους αυξάνουν τα γεωγραφικά τους όρια και κατ’ άλλες χρονικές περιόδους τα όρια αυτά μειώνονται.
Μια από τις πρώτες δηλώσεις που έκανε αυτός που χρησιμοποιεί το ελληνικό όνομα Αντώνης Σαμαράς το 2012 ήταν ότι “Η Ελλάδα δεν είναι χώρα είναι χώρος”. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει “Η θάλασσα δεν έχει σύνορα”. Δηλαδή η Ελλάδα δεν έχει θαλάσσια σύνορα. Μετά υπέγραψε τη συμφωνία των Πρεσπών.
Πριν υπογραφεί η συμφωνία των Πρεσπών ο Πρόεδρος των Σκοπίων Ζοράν Ζάεφ σε μια επίσκεψή του στην Τουρκία έδειξε στον Ερντογάν ένα “κτηματολόγιο” στο οποίο εμφάνισε στρεμματικές εκτάσεις στην Ελληνική Μακεδονία σαν ιδιοκτησίες Σκοπιανών.
Στην Αλβανία υπάρχει το κόμμα της Τσαμουριάς το οποίο παρακολουθεί σαν “επίσημος καλεσμένος” τις συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το κόμμα έχει ιδρύσει και εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Τσαμουριάς που δίνει φιλικούς αγώνες με άλλες εθνικές ομάδες.
Το 1996 οι ΗΠΑ με την συμμετοχή των Ελληνικών και Τουρκικών κυβερνήσεων “γκριζάρισαν” την περιοχή των Ιμίων στο Ελληνικό Αιγαίο. Ενώ ο Έλληνας Πρωθυπουργός Σημίτης με τη συμφωνία της Μαδρίτης το 1997 αναγνώρισε “ζωτικά συμφέροντα των Τούρκων στο Αιγαίο”.
Το 1996 μετά το γκριζάρισμα των Ιμίων ο Νίκολας Μπερνς εκπρόσωπος του Λευκού οίκου (Αργότερα Πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα) δήλωνε σε συνέντευξη Τύπου “Οι ΗΠΑ δεν αναγνωρίζουν κυριαρχία στα Ίμια και σε μερικά άλλα νησιά του Αιγαίου ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Τουρκία. Δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή τα νησιά αλλά θα ψάξω να τα βρω και να σας ενημερώσω. Στα Ίμια όχι σημαίες, όχι στρατός, όχι πλοία”.
Μετά την εισβολή των Τούρκων και την διχοτόμηση της Κύπρου (προϊόν των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959) το 1974 άνοιξε ο δρόμος για την συνεκμετάλλευση (και όχι μόνο) του Αιγαίου. Οι χουντικοί καθώς και οι επόμενοι Πρωθυπουργοί μετά την χούντα ήξεραν για την εισβολή και είχαν συμφωνήσει στη διχοτόμηση της Κύπρου.
Καημένη Κύπρος, μόνο 14 χρόνια ανεξαρτησίας (1960 – 1974) και μετά πάλι κατοχή.
Η Κύπρος είναι η πύλη του Αιγαίου και η διχοτόμησή της ήταν η αρχή για τις συμφωνίες που θα υπογραφούν τώρα. Όλα είναι ένα ενιαίο σκοτεινό σχέδιο.
Τις σημερινές συμφωνίες είναι πολύ πιθανόν να τις έχουν εκπονήσει υπερεθνικές κολοσσιαίες εταιρείες πετρελαίου και διάφορα κέντρα εξουσίας. Είναι αδύνατον οι Τουρκικές και οι Ελληνικές κυβερνήσεις να έχουν διαπραγματευθεί χωρίς εντολές ξένων, αφού και οι δύο χώρες είναι υποχρεωμένες (τεχνητά όχι πραγματικά). Τα τεράστια κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου ήταν γνωστά από το 1919, όμως όλοι, Τούρκοι και Έλληνες πολιτικοί τα έκρυβαν επιμελώς από τους δύο λαούς. Από τότε μέχρι το 1973 ποτέ δεν τέθηκε ζήτημα διαμοιρασμού του Αιγαίου. Το γεωπολιτικό παιχνίδι όμως άλλαξε μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ο κόσμος έγινε ρευστός. Ο ένας από τους δύο φανερούς πόλους διαλύθηκε. Έστω και αν ο «Ψυχρός Πόλεμος» και ο διπολισμός ήταν ένα εικονικό σκηνικό υπήρχε μια ισορροπία.
Οι νέες συμφωνίες που έγιναν το 1989 στη Μάλτα, έπρεπε να εφαρμοσθούν σταδιακά. Πάντοτε οι δύο μυστικές υπηρεσίες CIA και KGB συνεργάζονταν αρμονικά και πολλές φορές έλεγχαν ταυτόχρονα τους ίδιους πολιτικούς.
Ήδη από το 1972 οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες είχαν αρχίσει να συνεργάζονται στενά με το κομμουνιστικό κόμμα της Κίνας. Στην περιοχή Jensen οι Κινέζοι παραχώρησαν μεγάλες εκτάσεις στις πολυεθνικές εταιρείες ενώ κινέζοι εργάτες δούλευαν μέσα σε ΤΟΛ με κουκέτες σχεδόν δωρεάν. Όταν ολοκληρώθηκε ο Κινέζικος Εμφύλιος Πόλεμος το 1949 ο Μάο Τσετούνγκ βρήκε σε 50 τράπεζες της Κίνας, Αμερικάνικα ομόλογα ύψους 11 τρις δολαρίων. Η Κίνα δεν απαίτησε ποτέ την εξόφλησή τους, που θα σήμαινε και χρεωκοπία των ΗΠΑ.
Η Παγκοσμιοποίηση, μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο επιταχύνθηκε (χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας), σάρωσε κράτη και οικονομίες. Μέσα σε αυτή την παγκόσμια εμπορευματοποίηση των πάντων (από αγαθά, συνειδήσεις, ανθρώπους, μέχρι ιδεολογίες), η Ελλάδα και η Τουρκία βρέθηκαν στο έλεος των πολυεθνικών και των τραπεζών.
Το πολιτικό προσωπικό ξεπούλησε και τους δύο λαούς, εκτελώντας εντολές των πολυεθνικών. Η εξόντωση των Αρμενίων της Τουρκίας και των Ελλήνων της Σμύρνης (Ιωνίας) ήταν αποτέλεσμα ενός πολέμου των πολυεθνικών πετρελαίου.
Η Anglo-Persian Oil (BP) και η SHELL χρηματοδότησαν με 20.000.000 λίρες την Ελληνική εκστρατεία τη Σμύρνη. Αντίπαλός τους ήταν η Standard Oil της οικογένειας Ροκφέλερ που έκανε διείσδυση στα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής. Ήταν η εποχή μετά τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που τα Αμερικάνικα στρατεύματα έκριναν την τύχη του. Η οικογένεια Ρότσιλντ που χρηματοδοτούσε και εξόπλιζε όλα τα εμπόλεμα κράτη, κέρδιζε 120 εκατομμύρια δολάρια. Κολοσσιαίο ποσό για την εποχή, και η Ελλάδα έχασε τη Σμύρνη μια που η Standard Oil επιβλήθηκε της κοινοπραξίας BP και SHELL. Πάντοτε τους πολέμους τους δημιουργούν υπερεθνικά μονοπώλια για οικονομικά και εξουσιαστικά συμφέροντα.
Οι λαοί μεταξύ τους δεν έχουν διαφορές. Έτσι και σήμερα, οι πολυεθνικές εταιρείες πετρελαίου έχουν δημιουργήσει τετελεσμένα στο Αιγαίο. Όλα έχουν αποφασισθεί. Τα πιόνια Μητσοτάκης – Τσίπρας, Ερντογάν, Σάρατζ, Σίσι, Αναστασιάδης είναι πολύ μικρά για να εναντιωθούν τις θελήσεις των πολυεθνικών. Ήδη οι Ρότσιλντ καθαίρεσαν τον Σάρατζ και ο οίκος αξιολόγησης που τους ανήκει, MOODYS, υποβάθμισαν το αξιόχρεο της Τούρκικης Οικονομίας, ενώ το ΔΝΤ είναι έτοιμο να εισβάλει στην Τουρκία.
Οι δύο ΑΟΖ Ελλάδας – Ιταλίας και Ελλάδας – Αιγύπτου είναι σαφώς ετεροβαρείς, εις βάρος της Ελλάδας. Με την πρώτη συμφωνία Ελλάδας – Ιταλίας, η Ελλάδα χάνει κυριαρχία 2,75 ναυτικά μίλια (5km περίπου) στο νησί Στροφάδες, 1,4 ναυτικά μίλια (2,5km περίπου) στο νησί Οθωνοί και παραχωρείται η νησίδα Πλατεία που ανήκει στο νησί Μακράκη, ενώ η συμφωνία δεν περιλαμβάνει εσκεμμένα την Κρήτη.
Αν αυτό δεν είναι παραχώρηση Εθνικής κυριαρχίας, τι είναι;
Η δεύτερη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας – Αιγύπτου (συμπληρωματική της πρώτης) αφήνει ακάλυπτα 4.600 τετραγωνικά χιλιόμετρα, τη μισή Ρόδο, το σύμπλεγμα Καστελόριζου (Μεγίστης – το Καστελόριζο ονομάζεται και Μεγίστη γιατί είναι το μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος των νησιών) και το 12% της Κρήτης. Γι’ αυτό η πρώτη συμφωνία δεν συμπεριέλαβε την Κρήτη. Σε αυτόν τον ακάλυπτο χώρο μπήκε το Oruc Reis με τα τουρκικά πολεμικά πλοία, όχι όμως πιο κοντά από τα 6 μίλια από το Καστελόριζο. Όμως, εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας προσπαθώντας να «γκριζάρει» την περιοχή. Επίσης η συμφωνία ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου είναι μερική, πράγμα που σημαίνει ότι η Αίγυπτος μπορεί να υπογράψει και νέα συμφωνία ΑΟΖ με την Τουρκία η οποία θα διχοτομεί τεράστια έκταση εις βάρος της Ελλάδας.
Οι συνομιλίες που θα ακολουθήσουν (κατόπιν εντολών των κέντρων εξουσίας) η Ελλάδα και η Τουρκία είναι προσχηματικές. Τα πάντα είναι προσυμφωνημένα. Είναι τόσο ανίσχυρες οικονομικά οι δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία, που τα πιόνια που κυβερνάνε θα υπακούσουν τυφλά.
Η Τούρκικη οικονομία εξαρτάται κατά 90% από τις επενδύσεις των εταιρειών της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Ολλανδίας και της Ελβετίας. Το υπόλοιπο 10%είναι Αραβικά κεφάλαια του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας. Ενώ η Κεντρική της Τράπεζα είναι ιδιωτική (ΑΕ). Δηλαδή η Τουρκία δεν ορίζει το νόμισμά της. Όσο ισχυρή και να εμφανίζεται η Τουρκία, είναι πλήρως εξαρτημένη από τα ξένα κεφάλαια ενώ το ΝΑΤΟ που βρίσκεται στο Αιγαίο από το 2016 είναι ο κύριος ρυθμιστής και κρατάει τις ισορροπίες που θέλουν οι πολυεθνικές.
Για να καταλάβει ο αναγνώστης την Αμερικάνικη ισχύ, θα πρέπει να πούμε ότι:
Στην κρίση του 1987 που βγήκε το Piri Reis κοντά στη Θάσο, οι τρεις Αμερικάνικες βάσεις στην Σούδα, την Νέα Μάκρη και στο Άκτιο, μπλόκαραν τις Ελληνικές στρατιές στην Λάρισα και την Θεσσαλονίκη ταυτόχρονα «τύφλωσαν» τα Ελληνικά και τα Τουρκικά αεροπλάνα στο Αιγαίο, με αποτέλεσμα οι Έλληνες πιλότοι να μπουν σε Τουρκικό εναέριο χώρο και οι Τούρκοι πιλότοι σε Ελληνικό εναέριο χώρο. Η κρίση δημιουργήθηκε γιατί η Ελλάδα προώθησε τα συμφέροντα της ARAMKO στο Αιγαίο. Τότε πρωθυπουργός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και η ARAMKO τον είχε χρηματοδοτήσει με 50 εκατομμύρια δολάρια το 1974 για να δημιουργήσει το ΠΑΣΟΚ (το ίδιο ακριβώς έγινε το 1974 και με τον Κων/νο Καραμανλή για την δημιουργία της ΝΔ. Οι Ροκφέλερ έτσι έλεγχαν απόλυτα και κυβέρνηση και αντιπολίτευση).
Η σχέση Παπανδρέου – Ροκφέλερ ήταν πολύ παλιά και ξεκινάει πριν το 1959 που ο Ανδρέας Παπανδρέου εμφανίσθηκε σαν πολιτικός στην Ελλάδα. Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου υποχώρησε, έληξε και η κρίση. Τότε πίσω από τις Τουρκικές κυβερνήσεις βρισκόταν η OXYDENTAL του Αρμάνδου Χάμερ η οποία είχε ενοποιήσει κάτω από την «σκέπη» της όλα τα Τεξανικά Καρτέλ. Η OXYDENTAL εκείνη την εποχή είχε τεράστια επιρροή στον Λευκό Οίκο και στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Επίσης, έλεγχε τις Τουρκικές κυβερνήσεις (του Τουργκούτ Οζάλ) και είχε μεγάλες βλέψεις για το Αιγαίο. Λίγο αργότερα Παπανδρέου – Οζάλ το 1988 υπέγραψαν την συνθήκη ειρήνης του ΝΤΑΒΟΣ.
Το 1989 που προσπάθησε για δεύτερη φορά η ARAMKO μέσω του Γιώργου Κοσκωτά να εκμεταλλευθεί τα πετρέλαια του Αιγαίου, η OXYDENTAL αντέδρασε άμεσα, ο Παπανδρέου πέρασε την γνωστή δίκη, ο Παύλος Μπακογιάννης δολοφονήθηκε και ο Κοσκωτάς τιμωρήθηκε με 25 χρόνια φυλάκιση.
Όταν ο Κοσκωτάς εκτέλεσε τα 3/5 της ποινής του, αφέθηκε ελεύθερος και αμέσως μετά, μέσω της EXON MOBIL έγινε ο κύριος εισαγωγέας και εξαγωγέας στα πετρέλαια της Βουλγαρίας. Σήμερα ζει ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Σόφια. Για να επανέλθουμε στο κύριο θέμα μας, οι δύο ΑΟΖ και η εισβολή του Oruc Reis στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα έχουν δημιουργήσει νέα δεδομένα.
Επειδή οι διεθνείς συμβάσεις κατοχυρώνουν πλήρως τα σύνορα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και το δίκαιο της θάλασσας κατοχυρώνει την Ελληνική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, ο διάλογος θα είναι τι θα παραχωρήσει η Ελλάδα.
Για την ακρίβεια, τι ακριβώς θέλουν οι πολυεθνικές εταιρείες που βρίσκονται πίσω από το πιόνι Ερντογάν.
Επειδή οι πολυεθνικές εταιρείες είναι πολύ πιο ισχυρές από τα κράτη και με την συμφωνία ΤΤΙΡ το δίκαιο των εταιρειών υπερέχει κάθε εθνικού δικαίου – η Ευρωπαϊκή Ένωση των πολυεθνικών έχει αποδεχθεί την συμφωνία ΤΤΙΡ – η άποψη του Μητσοτάκη και του Ερντογάν δεν θα έχει καμία σημασία, αφού τα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι τεράστια και υπερβαίνουν κάθε κρατική οντότητα. Εξ’ άλλου μέσα στην Ναζιστική Ευρωπαϊκή Ένωση η Ελλάδα δεν έχει φωνή. Στους 720 Ευρωβουλευτές, η Ελλάδα συμμετέχει με 21 Ευρωβουλευτές και φυσικά καμία τιμωρία δεν πρόκειται να επιβληθεί στην Τουρκία, ούτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε από τις ΗΠΑ.
Επειδή δεν διακυβεύεται καμία Τουρκική υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ, οι συνομιλίες θα αφορούν τι θα παραχωρήσει η Ελλάδα. Εξ’ άλλου οι μειωμένες επήρειες (κυριαρχίες) των Ελληνικών νησιών που έχει αποδεχθεί το πολιτικό προσωπικό και στις δύο υπογραφείσες συμβάσεις ΑΟΖ προδικάζει τι θα χάσει η Ελλάδα.
Υπέρ του διαλόγου φυσικά, είναι σύσσωμη η Αντιπολίτευση δείχνοντας το μέγεθος της εξάρτησης του συνόλου σχεδόν του πολιτικού προσωπικού από τα ξένα συμφέροντα.
Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που η πιο πλούσια χώρα της Ευρώπης (η Ελλάδα) δεν έχει ισχυρή βιομηχανική και αγροτική παραγωγή και σε λίγο δεν θα έχει ούτε τουριστική παραγωγή, μια που οι κλειστές τουριστικές επιχειρήσεις (ξενοδοχεία, καταλύματα τουριστικά, γραφεία ταξιδίων κ.λπ.) λόγω πτώχευσης, θα παραδοθούν στα ξένα κοράκια. Ενώ ταυτόχρονα θα αρπάζεται και η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων. Το νομοθετικό πλαίσιο για όλα αυτά έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Μητσοτάκης, Τσίπρας, Ερντογάν, Σάρατζ, Σίσι κ.λπ. ξέρουν τι θα γίνει πριν ξεκινήσουν οι συνομιλίες.
Όλα είναι συμφωνημένα γιατί τα πιόνια δεν διαπραγματεύονται, δεν συμφωνούν, απλώς υπακούν τις εντολές που δέχονται από τους ξένους δυνάστες. Έτσι γίνεται πάντα σε όλη την διάρκεια της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας.
Τραπεζικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου