Μου αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας. Δίνουν νόημα σε διαφορετικά διάσπαρτα γεγονότα που διαφορετικά δεν θα είχαν κανένα. Φέρνουν τον λόγο στη ζωή μας, όπως θα έλεγε ο φίλος μας E. Michael Jones . Ένας εχθρός των θεωριών συνωμοσίας θα έγραφε στους New York Times για να καταγγείλει τον Sir Isaac Newton σαν οπαδό των διαβόητων συνωμοτικών θεωριών: “από εντελώς αποσυνδεδεμένα γεγονότα (πτώση μήλων, άντληση νερού, βομβαρδισμός πυροβολικού), δημιούργησε μια βαρυτική θεωρία , και ισχυριζόταν ότι τα σώματα έλκονται μεταξύ τους, ανάλογα με τη μάζα τους.
Αυτό προφανώς είναι λάθος, θα έλεγε, και αν έπρεπε να υπάρχει ένας τύπος, θα ήταν αυτός της αντίστροφης αναλογικότητας. Τα κορίτσια και τα λεπτά αγόρια προσελκύουν πολύ περισσότερα από τα παχύσαρκα σώματα, και η αμοιβαιότητα δεν αποτελεί μέρος αυτής της εξίσωσης». Αλλά η «φάρσα» του Νεύτωνα σχετικά με τη βαρύτητα εξακολουθεί να διδάσκεται στα σχολεία. Σύμφωνα με τη λογική των NYTimes , αυτό θα εξηγιόταν απλώς: «η εξάπλωση των αβάσιμων ψεμάτων και των ανοησιών, με βάση τις φήμες που έχουν πλέον απομυθοποιηθεί».
Ο μεγάλος πανικός του κορωνοϊού του 2020 με τις τεράστιες συνέπειές του είναι ένα γεγονός που απαιτεί μια λογική εξήγηση. Πώς μπόρεσε μια μικρή ασθένεια που σκοτώνει μόνο ελάχιστο τμήμα του πληθυσμού (0,000045) να έχει προκαλέσει την κατάρρευση του πολιτισμού όπως το γνωρίζουμε; Γιατί ένας πολιτισμός που
έχει αντισταθεί βίαια στο θερισμό της νεολαίας του στα χωράφια του Verdun και του Stalingrad δεν είναι σε θέση να επιβιώσει από την εξαφάνιση μερικών ηλικιωμένων στο σημείο να αυτοπεριορίζεται, ρίχνοντας στα σκουπίδια τις πεποιθήσεις του, την Αγάπη του Πλησίον, την αντίθεση στους ισόβιους εχθρούς του και καταστρέφοντας στη συνέχεια την οικονομία του, το εκπαιδευτικό του σύστημα και την ικανότητά του να αναπαράγεται;
Θα θέλαμε να βρούμε μια συνωμοσία σε δράση για να τα εξηγήσουμε όλα αυτά. Ποιος θα μπορούσε να έχει καταφέρει όλα αυτά; Ποιος έθεσε δισεκατομμύρια ανθρώπους σε κατ οίκον περιορισμό; Ποιος έκανε τους άνδρες και τις γυναίκες να βλέπουν ο ένας τον άλλον ως πηγή θανάσιμου κινδύνου και όχι πλέον ως φυτώριο αναπαραγωγής για φίλους και ακόμα και πιθανούς εραστές, ποιος μετέτρεψε τις εκκλησίες, τα τζαμιά και τις συναγωγές σε κενά και άχρηστα κτίρια;
Πολλές δυνάμεις εκμεταλλεύτηκαν το μάννα που ακολούθησε, και ορισμένες από αυτές ήταν έτοιμες να το κάνουν εδώ και πολύ καιρό.
Υπάρχει άραγε μια μη συνωμοτική εξήγηση για όλα αυτά: μήπως είμαστε μάρτυρες μιας συστημικής αλλαγής τέτοιου μεγέθους που καμία δύναμη δεν θα μπορούσε να το επιτύχει μόνη της, μια συστημική αλλαγή σε κλίμακα που δεν παρατηρήθηκε εδώ και εκατοντάδες χρόνια;
Δεν είμαστε παρά μόνο στην αρχή του μετασχηματισμού που βρίσκεται σε εξέλιξη. Ελπίζουμε πάντα ότι όλα θα τελειώσουν αυτό το καλοκαίρι, ή τουλάχιστον το φθινόπωρο, ή ακόμα και τον επόμενο χειμώνα: αλλά είναι πολύ πιθανό ότι θα είναι το τέλος της ζωής μας όπως την γνωρίζουμε. Μήπως μπορούμε να κατηγορήσουμε τον ίδιο τον ιό, ακόμα και αν κατασκευάστηκε σε σατανικά εργαστήρια στις Ηνωμένες Πολιτείες ή την Κίνα, όπως το πρότεινε πειστικά ο Ron Unz ;
Υπάρχουν εκατομμύρια ιοί με τους οποίους η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να συνυπάρξει μέχρι σήμερα. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να πανικοβληθούμε και να καταστρέψουμε τον πολιτισμό μας για έναν ακόμη ιό.
Φανταστείτε έναν άνθρωπο να παίρνει μια επιστολή από τη Νιγηρία, που του υπόσχεται εκατομμύρια. Πουλάει το σπίτι του, παίρνει δάνειο, στέλνει τη γυναίκα και τα παιδιά του να ζητιανεύουν στους δρόμους με σκοπό να μαζέψει σύντομα τα νιγηριανά εκατομμύρια. Δεν θα λέγαμε ότι «η νιγηριανή επιστολή προκάλεσε την πτώση του», επειδή πολλοί άνθρωποι είχαν λάβει ίδιες επιστολές, αλλά υπήρξε μόνο ένας που έδρασε μ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επιστολή ήταν μια άσχημη απόπειρα απάτης, αλλά το πρόβλημα ήταν σε αυτόν, όχι στην επιστολή από τη Νιγηρία.
Η προηγούμενη αλλαγή σε συγκρίσιμη κλίμακα έγινε στα τέλη του 18ου αιώνα, ονομάστηκε βιομηχανική επανάσταση. Εκείνη την εποχή, οι ιδιοκτήτες εργοστασίων είχαν αρχίσει να αντικαθιστούν τους εξειδικευμένους εργάτες τους με φθηνά μηχανήματα και οι εργαζόμενοι έχαναν τη δουλειά τους, τα απαραίτητα προς το ζην και την αυτοεκτίμησή τους. Το 1811, οι εργάτες οργανώθηκαν στο κίνημα των Λουδιτών. Οι Λουδίτες έμπαιναν στα εργοστάσια και κατάστρεφαν τις κλωστοϋφαντουργικές μηχανές. Αυτό διήρκεσε μέχρι το 1816, όταν το κίνημα εξουθενώθηκε. Οι εργάτες νικήθηκαν (πολλοί διέφυγαν στην Αμερική) και η βρετανική αστική τάξη άκμασε. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να επανακτήσουν οι εργαζόμενοι ορισμένες από τις προηγούμενες θέσεις τους στην κοινωνία, κυρίως λόγω της απειλής της κομμουνιστικής επανάστασης.
Ερχόμαστε τώρα στη νέα ψηφιακή επανάσταση, με την αντικατάσταση των εργαζομένων με έξυπνους υπολογιστές και μια λεωφόρο για τη τεχνητή νοημοσύνη.
Εκατομμύρια υπάλληλοι γραφείων λειτουργούν ήδη ως ανθρώπινη διεπαφή με τον υπολογιστή. Ίσως το έχετε παρατηρήσει όταν μιλάτε μαζί τους: εκπαιδεύονται έτσι ώστε να αποφεύγουν τη λήψη αποφάσεων, λένε προτάσεις που γράφτηκαν για αυτούς, και οι αποφάσεις λαμβάνονται από τον υπολογιστή που έχει προγραμματιστεί για να κάνει τη βούληση του κυρίου τους. Καθώς ο περιορισμός κατ’ οίκον ανάγκασε εκατομμύρια ανθρώπους να επικοινωνούν απευθείας με τους υπολογιστές, μεγάλη ποσότητα εργαζομένων έγιναν περιττοί.
Η διαδικασία απολύσεων εκατομμυρίων εργαζομένων στο υπάρχον οικονομικό σύστημα είναι πιθανό να είναι επώδυνη για τους ανέργους. Ο περιορισμός κατ’ οίκον και ο ψηφιακός έλεγχος, για τους οποίους κατηγορείται ο ιός, επιτρέπουν στους ιδιοκτήτες ψηφιακών επιχειρήσεων να πραγματοποιήσουν την επανάστασή τους με ελάχιστο κίνδυνο για αυτούς. Αυτό που, σε κανονική εποχή, θα απαιτούσε τη συμμετοχή του στρατού και της αστυνομίας εναντίον των ανέργων και των ταραχών, μπορεί να γίνει πολύ πιο εύκολα υπό την απειλή της «πανδημίας». Η οικονομία θα εκσυγχρονιστεί και θα γίνει πιο αποτελεσματική. Δυστυχώς, για εμάς, αυτό το σενάριο προαναγγέλλει τη μοίρα των πολύ ειδικευμένων υφαντών στην Αγγλία του 18ου αιώνα, ακόμα και αν καταφέρουμε να αποφύγουμε τον πλήρη έλεγχο από μια ΤΝ (τεχνητή νοημοσύνη) τύπου Terminator.
Το πιο τρομακτικό νέο δεν αφορά πιθανώς τον αριθμό των «μολυσμένων» ατόμων. Είναι μια λέξη κενή από κάθε ουσία, διότι υπάρχουν επίμονοι φορείς που δεν υποκύπτουν στην ασθένεια. Η συντριπτική πλειονότητα των “μολυσμένων” είναι ασυμπτωματικοί, δηλαδή δεν είναι ούτε άρρωστοι ούτε μολυσματικοί. Ο αριθμός των «μολυσμένων» είναι άμεσα ανάλογος με τον αριθμό των τεστ· που με την σειρά τους έχουν αμφίβολες ενδείξεις, στη καλλίτερη των περιπτώσεων, και κανένα τεστ δεν επαληθεύεται από τις μεθόδους που γίνονταν αποδεκτές στην προ-κορωνική ιατρική, ενώ η μεθοδολογία που έχει εγκριθεί και εφαρμοστεί από τον ΠΟΥ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί επιστημονική. Ούτε πρόκειται για τον αριθμό των θανάτων, διότι δεν υπάρχουν περισσότεροι θάνατοι από το 2018. Περαιτέρω, σε πολλές χώρες, μεταξύ των άλλων στη Γαλλία και τη Νορβηγία, φέτος καταγράφονται 30% λιγότεροι θάνατοι κατά τη διάρκεια ορισμένων εβδομάδων του Απριλίου και του Μαΐου σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.
Το πιο τρομακτικό νέο είναι ότι η εφαρμογή Zoom αξίζει περισσότερο από τις επτά μεγαλύτερες αεροπορικές εταιρείες. Αυτές οι εταιρείες, με τη συσσωρευμένη εργασία (εκατομμύρια εργατοώρες, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, πιλότοι υψηλής ειδίκευσης, μάζες εξελιγμένου εξοπλισμού) απλά δεν μπορούν να αξίζουν όσο μια εργασία που έγινε σε ένα μήνα από μερικούς προγραμματιστές και η οποία μπορεί να επαναληφθεί σε ένα μήνα. Το χρήμα και οι τιμές του χρηματιστηρίου είναι χρήσιμα εργαλεία εάν χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση των ανθρώπινων προσπαθειών. Δεν πρόκειται πλέον για αυτό. Αυτό που ξεκίνησε με τραπεζίτες που κέρδιζαν περισσότερα χρήματα σε μια μέρα από όσο κερδίζουν εκατό εξειδικευμένοι εργαζόμενοι και μηχανικοί σε ολόκληρη τη ζωή τους, τελείωσε με τους άρχοντες της υψηλής τεχνολογίας οι οποίοι κερδίζουν περισσότερα από όσα κερδίζουν ένα εκατομμύρια εργαζόμενοι σε όλη τους τη ζωή. Αυτό σημαίνει ότι το χρήμα έχει στοιχηματίσει στην ψηφιακή οικονομία, σαν να υπάρχει κάποια σατανική συμφωνία, μια ένωση «φτιαγμένη στην κόλαση», που καταστρέφει την πραγματική οικονομία.
Το χρήμα αποφάσισε ότι δεν θα πετάμε πλέον με αεροπλάνο. Αλλά εκείνοι, οι νέοι κυρίαρχοι, θα πετάνε με τα ιδιωτικά τους τζετ, η εποχή της μαζικής πρόσβασης στα ταξίδια τελείωσε. Θα αρκεστείτε με το Zoom και το PornHub, αντικαθιστώντας το πραγματικό, το ζωντανό.
Προσθέστε σε αυτό την αρνητική τιμή του πετρελαίου στο μέλλον και τα κέντρα εκπομπών που εκδίδουν όλο και περισσότερα χρήματα, προσπαθώντας να πνίξουν τη φωτιά με βενζίνη και θα έχετε μια εικόνα του κόσμου που θα έρθει. Πιθανώς δεν υπάρχει χώρος για εσάς και εμένα σε αυτόν τον κόσμο.
Αντιστοιχεί η μεγάλη ενημέρωση της τεχνολογίας ΤΝ σε αντικειμενικές ανάγκες; και θα φέρει τελικά κάποια βελτίωση στην ανθρωπότητα; Ίσως. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η διαδικασία πρέπει να υπαγορεύεται από το χρήμα και την ψηφιακή οικονομία, να εξηγείται από τα main stream medias, να δικαιολογούνται από βιο-φρικαλεότητες και να πραγματοποιούνται με κρατικές δαπάνες. Πρέπει σε όλα αυτά να γίνει διαφορετική διαχείριση, εάν θέλουμε να διατηρήσουμε τα επιτεύγματα της μακράς περιόδου ειρήνης μας (1945-2020).
Και τώρα μπορούμε να επιστρέψουμε στις θεωρίες συνωμοσίας. Εάν ο ιός είναι ο μεγάλος καταστροφέας, όπως μας παρουσιάζεται, γιατί δεν έχουν υποφέρει οι φτωχές χώρες χωρίς αξία και χωρίς υψηλή τεχνολογία; Γιατί δεν καταστράφηκε η φτωχή Καμπότζη από την Covid; Οι Καμποτζιανοί έχουν λίγη ιατρική υποδομή και έχουν αποδεχτεί ένα πλήθος “μολυσμένων” επιβατών από το Diamond Princess. Έχουν επίσης χιλιάδες Κινέζους τουρίστες. Και δεν έχουν Covid στη φτωχή τους χώρα. Γιατί η Μογγολία, γειτονική εντός Κίνας, με πολύ ισχυρούς δεσμούς με την Κίνα, δεν έχει Covid;
Γιατί υποφέρουν μόνο οι πλούσιες χώρες; Ή πιο συγκεκριμένα, γιατί μολύνονται μόνο οι χώρες που διαθέτουν ισχυρό φιλελεύθερο καθεστώς, θετική σύνδεση με τον Π.Ο.Υ., ανεπτυγμένη υποδομή υψηλής τεχνολογίας και δικούς τους ψηφιακούς άρχοντες; Μήπως υπάρχει απλώς κάτι να λεηλατηθεί σε αυτές τις χώρες; Θα ήταν λογικό να λεηλατηθεί το Βέλγιο, και οι Βέλγοι έχουν πολύ Covid. Αλλά δεν έχει κανένα νόημα να επιδιώκουμε να λεηλατήσουμε τη Μογγολία ή την Καμπότζη. Αν με ακολουθήσετε μέχρι τώρα, θα δείτε επίσης ότι τέτοια πράγματα δεν μπορούν να συμβούν μόνα τους. Τα GAFAMs [Google, Apple, Facebook, Amazon και Microsoft] είναι η κύρια μηχανή και δικαιούχοι, ενώ ο Bill Gates είναι ο σύνδεσμος μεταξύ αυτών και του ΠΟΥ.
Χωρίς την ευλογία του ΠΟΥ, καμία χώρα δεν θα είχε αποδεχτεί την ιδέα του καθολικού περιορισμού κατ’ οίκον. Ο ΠΟΥ έχει μάθει πολλά από το 2009 και αποφάσισε τελικά να παίξει τη Covid όσο πιο δυνατά μπορούσε. Ο πρόεδρος Τραμπ έχει καλά ένστικτα, ακόμα κι αν δίνει κακές εξηγήσεις. Ο ΠΟΥ είναι πράγματι ο κεντρικός παράγοντας της συνωμοσίας. Έπρεπε ακόμα να σκοτώσει τον δικό της εκτελεστικό διευθυντή [υπεύθυνο για το Πρόγραμμα Διαχείρισης Έκτακτης Ανάγκης Υγείας Peter Salama, με καρδιακή προσβολή ενώ ήταν 51 ετών] τον Ιανουάριο του 2020. ήταν εκείνος που αντιτάχθηκε μεταξύ άλλων στο να χαρακτηρίζεται η Κοβίντ ως «πανδημία».
Ο ΠΟΥ πρόσφερε δωροδοκία 60 εκατομμυρίων δολαρίων στον πρόεδρο της Λευκορωσίας Λουκασένκο για να περιορίσει κατ’ οίκον το έθνος του, αλλά ο πρόεδρος αρνήθηκε τη δωροδοκία επειδή αισθανόταν υπεύθυνος για την ευημερία της Λευκορωσίας. Και πράγματι, η ελεύθερη Λευκορωσία έχει περίπου το ίδιο ποσοστό μολύνσεων και θανάτων από τη Covid με τους περιορισμένους γείτονές της, την Ουκρανία και την Πολωνία. Η Πολωνία είναι λίγο χειρότερα, επειδή είναι μεγαλύτερο θήραμα από την κοκκαλιάρικη Λευκορωσία.
Ο ΠΟΥ προσπάθησε ακόμη και να δωροδοκήσει τη Μαδαγασκάρη, η οποία ανάπτυξε τη δική της ιατρική θεραπεία χαμηλής τεχνολογίας για άτομα με Κοβίντ, με εκπληκτικά καλά αποτελέσματα. Ο ΠΟΥ πρόσφερε δωροδοκία στον πρόεδρό της για να πει ότι άνθρωποι είχαν πεθάνει λόγω αυτής της θεραπείας. (Όχι πως νοιάζεται πολύ για τη φτωχή Μαδαγασκάρη).
Ο πρόεδρος Τραμπ είχε λόγους να είναι δυσαρεστημένος με την Κίνα, επειδή ήταν αυτή η μεγάλη χώρα που εφάρμοσε τον κατ’ οίκο περιορισμό ως εργαλείο για την καταπολέμηση των επιδημιών το 2009 , όταν ο κόσμος ανησυχούσε για τη γρίπη των χοίρων H1N1. Στη συνέχεια, η Κίνα άρχισε να εφαρμόσει μαζικά μέτρα περιορισμού, απομονώνοντας πόλεις ολόκληρες, δηλώνοντας ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι είχαν μολυνθεί, περιορίζοντας τα αεροπορικά ταξίδια και παράγοντας ένα εμβόλιο. Αυτά τα μέτρα ελήφθησαν ενώ μόλις 30 άτομα είχαν πεθάνει από τη γρίπη των χοίρων και ενώ ο ΠΟΥ είχε αντιταχθεί στις κινέζικες ενέργειες. Τελικά, 3.000 άνθρωποι πέθαναν στις Ηνωμένες Πολιτείες και 800 στην Κίνα. Αλλά τα οφέλη από την εμπορία του εμβολίου ήταν τεράστια. “Ένα όφελος για τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες”, ανέφερε το Reuters. Ο ΠΟΥ έχει επίσης ωφεληθεί πολύ και φρόντισε να μην αναφέρει τη συμμετοχή του. Έτσι δημιουργήθηκε η εταιρική σχέση Big Pharma – Κίνας – ΠΟΥ και ήταν έτοιμοι να μας επαναλάβουν το προηγούμενο σενάριο σε μεγαλύτερη κλίμακα. Αυτό έκαναν το 2020.
Οι Κινέζοι δεν δίστασαν να κλείσουν τη Γουχάν το 2020, και αυτή τη φορά το παράδειγμά τους ακολούθησαν άλλες χώρες. Οι εχθροί της Κίνας λένε ότι με τη διάδοση του μοντέλου τους, οι Κινέζοι ήθελαν να επιτεθούν στις οικονομίες άλλων κρατών προκειμένου να εξαγοράσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία σε χαμηλές τιμές. Άλλοι προσθέτουν ότι η Κίνα επέλεξε να κλειδώσει τις πόλεις, όπως τη Γουχάν, επειδή θεωρούσε πιθανό να επαναστατήσουν σύμφωνα με το μοντέλο του Χονγκ Κονγκ. Οι φίλοι της Κίνας λένε, ότι η κριτική στην Κίνας συνδέεται με την επιθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών να μην πληρώσουν το χρέος των 1,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων προς την Κίνα. Επιπλέον, η Κίνα δέχθηκε επίθεση πολλές φορές από αμερικανικά βιολογικά όπλα, οπότε έπρεπε να είναι προσεκτική.
Ας αναγνωρίσουμε ότι η Κίνα δεν ανάγκασε κανένα κράτος να χρησιμοποιήσει το μοντέλο της και ότι δεν θα μπορούσε να το κάνει. Αλλά από την άλλη πλευρά, ο ΠΟΥ και διάφορες δυνάμεις σε άλλες χώρες αναγνώρισαν γρήγορα τα οφέλη του περιορισμού κατ’ οίκον υπέρ αυτών, και δεν ήταν για επιδημιολογικούς λόγους. Ορισμένες ήθελαν να επωφεληθούν από αυτό, όπως το 2009, αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα. Ορισμένες είχαν πολιτικούς λόγους, εκλογές, κοινωνικές αναταραχές για διαχείριση, άλλες ήθελαν να βάλουν τους απλούς ανθρώπους σε μια ευθεία περικοπή. Και όλες το κάνουν, εις βάρος μας και εις βάρος του πραγματικού κόσμου. Το τρέχον κλείδωμα έχει φέρει τον κόσμο στο χείλος μιας σατανικής ολοκληρωτικής δυστροφίας. Αν και η ασθένεια έχει περιοριστεί και οι δράστες του σχεδίου χρειάζονται ολοένα και περισσότερο χοντρές παραποιήσεις για να αποδείξουν το αντίθετο, η βούλησή τους για έλεγχο έχει αυξηθεί πολύ.
Στο Ισραήλ, όλος ο κόσμος πρέπει να εγκαταστήσει και να χρησιμοποιήσει την εφαρμογή που ετοίμασε η Mossad, η οποία τους επιτρέπει να βρουν όλες τις επαφές σας. Η εφαρμογή μπορεί να σας στείλει ένα μήνυμα κειμένου με την ένδειξη: “Έχετε περάσει μπροστά από κάποιον μολυσμένο με κορωνοϊό, πρέπει να πάτε σπίτι σας αμέσως και να μείνετε σε απομόνωση για ένα δεκαπενθήμερο”. Δεν μπορείτε να συνομιλήσετε με την εφαρμογή και η εφαρμογή δεν θα πληρώσει τους λογαριασμούς για την υποθήκη και τις αγορές τροφίμων σας.
Στη Μόσχα, το καθεστώς ελέγχου διασφαλίζεται επίσης από μια εφαρμογή. Ένα άτομο που πήγε στο νοσοκομείο ή ακόμη και σε γιατρό πρέπει να εγκαταστήσει την εφαρμογή και να στείλει μια selfie όποτε το ζητά η εφαρμογή, ακόμη και στη μέση της νύχτας. Η μη συμμόρφωση με αυτήν την απαίτηση εντός ενός λεπτού τιμωρείται με πρόστιμο 4.000 ρούβλια (55 δολάρια ΗΠΑ). Και αν κοιμάστε βαριά, θα ξυπνήσετε το πρωί με ένα σωρό πρόστιμων να πληρώσετε, αλίμονο σας.
Το καθεστώς επιτήρησης και ελέγχου της Μόσχας είναι υπερβολικά αυστηρό. Πρέπει να ζητήσετε ένα πάσο με κωδικό QR για να φύγετε από το σπίτι σας, αναφέροντας τον προορισμό και τον λόγο. Οι εκκλησίες και τα πάρκα δεν αναφέρονται ως επιτρεπόμενοι προορισμοί. Μόνο λίγοι άνθρωποι διαφωνούν με αυτό το καθεστώς. Αλλά γενικά, οι άνθρωποι το παίρνουν ελαφρά. Μοιράζονται την ικανοποίησή τους με το σύστημα στο Facebook, απολαμβάνοντας την ευκολία με την οποία μπορούσαν να ζητήσουν και να λάβουν το πάσο τους. Μήπως ήταν η εκπαίδευση των γονέων τους από τον Στάλιν ή η σκλαβιά (μέχρι το 1861) των μακρινών προγόνων τους που δημιούργησαν αυτόν τον κομφορμισμό και αυτή την υπακοή, αναρωτήθηκα; Αλλά μετά παρατήρησα την έκθεση της Ουάσιγκτον που αγαπάει την ελευθερία:
“Ο κυβερνήτης της Ουάσινγκτον Τζέι Ίσλι (Δ) είπε ότι τα άτομα που αρνούνται να συνεργαστούν με τους ιχνηλάτες επαφής δεν θα επιτρέπεται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, ακόμη και να πάνε στο μανάβικο ή στο φαρμακείο.”
Δυστυχώς, σε όλο τον κόσμο, οι άνθρωποι υποκύπτουν εύκολα στη βούληση των αρχών, ειδικά εάν φοβούνται λόγω της ιατρικής ορολογίας. Οι Λατινοαμερικανοί, υποτιθέμενοι θερμόαιμοι, συμμορφώθηκαν με ειλικρίνεια με τους κανονισμούς της Covid, και πριν από αυτό, είχαν υπακούσει στους τυράννους και τους δικτάτορες τους. Στη Νέα Ζηλανδία, μια δημοκρατική χώρα, έχει ψηφιστεί ένας νόμος που δίνει στην αστυνομία ευρείες εξουσίες για είσοδο σε σπίτια χωρίς ένταλμα για την επιβολή των κανόνων της Covid, παρά τις αντιρρήσεις της αντιπολίτευσης, και παρότι η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δήλωσε ότι ήταν «μεγάλη αποτυχία της δημοκρατικής μας διαδικασίας». Πτήση πάνω από μια φωλιά κούκου, το βιβλίο και η ταινία, μας θυμίζει ότι δεν υπάρχουν πολλοί αντάρτες. Η πλειοψηφία συμφωνεί ακόμη και με τα πιο φρικτά καθεστώτα. Είμαι κατά του περιορισμού γιατί εκτιμώ την ελευθερία περισσότερο από τη ζωή, αλλά είναι απλώς μια προσωπική προτίμηση.
Για να πείσουν τους ανθρώπους, οι χειριστές της Covid λένε ότι ενεργούν «για να σώσουν τους ηλικιωμένους και τους ευάλωτους». Είναι ένα αξιολύπητο ψέμα. Στην πραγματικότητα, δημιούργησαν ένα εξαιρετικά δυσάρεστο καθεστώς για τους ηλικιωμένους. Στο Ισραήλ, υπάρχει ένα σχέδιο (το οποίο δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί) για να παραδοθεί ένα «πράσινο έμπλαστρο» σε άτομα άνω των 60 ετών. Μόνο τα άτομα που εμφανίζουν την πράσινη πινακίδα θα επιτρέπεται να εισέρχονται στον δημόσιο χώρο. Ένα ηλικιωμένο άτομο θα υπόκειται σε σύλληψη και πρόστιμο εάν δεν εμφανίσει το λογότυπό του. Το έμπλαστρο θα εκδοθεί από την αστυνομία μετά από ιατρικό έλεγχο και θα ισχύει για ένα έτος. Περαιτέρω, θα απαγορεύονται τα αεροπορικά ταξίδια στους φορείς του πράσινου σήματος. Δεν μοιάζει με προστασία των ηλικιωμένων.
Το Ισραήλ δεν είναι μόνο του: στην Αμερικανική Σαμόα, τα άτομα άνω των 60 ετών πρέπει τώρα να παραμείνουν στο σπίτι, φυλακισμένοι. Μπορείτε να δείτε τα όρια της φυσικής ελευθερίας σε διάφορες χώρες εδώ , για να δείτε πώς ανταγωνίζονται για να κάνουν τους πολίτες τους όσο πιο πολύ δυστυχισμένους γίνεται. Είναι μια καταθλιπτική ανάγνωση.
Ήταν ο περιορισμός αναγκαίος για καθαρά ιατρικούς λόγους; Έσωσε ζωές; Δεν το πιστεύω, αλλά η κριτική επιτροπή δεν έχει ακόμη συζητήσει. Θα γνωρίζουμε την ακριβή απάντηση σε ένα χρόνο. Εάν η Covid-19 εξαφανιστεί όπως οι προκάτοχοί του, η γρίπη των πτηνών (2003) και η γρίπη των χοίρων (2009), ο περιορισμός δεν ήταν απαραίτητα τόσο κακή ιδέα. Ίσως δεν ήταν πραγματικά απαραίτητος, διότι έσωσε μερικούς ανθρώπους με τεράστιο κοινωνικό κόστος, αλλά δεν θα ήταν πολύ σοβαρό. Ωστόσο, εάν η Covid-19 μείνει και επιστρέφει τακτικά, ο περιορισμός δεν έχει κανένα νόημα.
Οι οπαδοί της Covid τείνουν να πιστεύουν ότι θα πρέπει να περιμένουμε ένα δεύτερο κύμα, και περισσότερα κύματα μετά. Μερικοί από εκείνους κηρύττουν την επέκταση της καραντίνας για ένα χρόνο ή περισσότερο. Αυτό δεν είναι δυνατό – δεν θα επιβιώσουμε έναν τόσο μακρύ κατ ‘οίκον περιορισμό ως είδος. Αυτό που είναι ενοχλητικό είναι ότι επιμένουν να επιβάλουν τη μάσκα, ακόμη και γάντια και κοινωνικές αποστάσεις από τώρα και για πάντα. Επίσης, εμποδίζουν τα διεθνή ταξίδια. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ προέβλεψε ότι η ελευθερία κίνησης μας πριν τη Covid δεν θα επιστρέψει.
Εάν δεν μπορούμε να εκτροχιάσουμε τη βολίδα της προόδου και να σταματήσουμε την ψηφιακή επανάσταση, μπορούμε να τερματίσουμε την απάτη που συμβαδίζει με αυτήν και τους εξω-νομικούς περιορισμούς κατά της ελεύθερης κυκλοφορίας μας. Πρέπει επίσης να λατρεύουμε τις λίγες ψηφιακές πλατφόρμες που μας απομένουν, οι οποίες μας επιτρέπουν να εκφράζουμε και να μοιραζόμαστε ανορθόδοξες γνώμες.
Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Ισραήλ Σαμίρ στην ακόλουθη διεύθυνση: adam@israelshamir.net
Αρχική Πηγή: https://www.unz.com/ishamir/coronavirus-conspiracies/ .
Μετάφραση: Μαρία Πουμιέ
μέσω: https://plumenclume.org/blog/562-conspirations-et-coronavirus
https://reseauinternational.net/conspirations-et-coronavirus/
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου