Μια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δημοσιευμένη στα τέλη του 2019, αποκαλύπτει ότι η Ε.Ε. επεδίωκε τη διεύρυνση και ενίσχυση των προγραμμάτων εμβολιασμού πολύ πριν την τρέχουσα "πανδημία".
Το τελικό σημείο του "οδικού χάρτη" είναι, μεταξύ πολλών άλλων, η εισαγωγή μιας "κοινής κάρτας/διαβατηρίου εμβολιασμού" για όλους τους πολίτες της Ε.Ε.
Η πρόταση αυτή θα κατατεθεί στην Κομισσιόν το 2022, μαζί με τη "μελέτη σκοπιμότητας" που σχεδιάζεται να εφαρμοστεί από το 2019 μέχρι το 2021 (που σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή είμαστε ήδη περίπου στα μισά του δρόμου).
Να υπογραμμίσουμε ότι: Ο "οδικός χάρτης για τους εμβολιασμούς" δεν είναι μια αυτοσχέδια απάντηση στον COVID-19, αλλά μάλλον ένας συνεχιζόμενος σχεδιασμός, που ξεκινά από το 2018, όταν η Ε.Ε. δημοσίευσε έρευνα της στάσης του κοινού απέναντι στα εμβόλια, με τίτλο "2018 επίπεδο εμπιστοσύνης στους εμβολιασμούς".
Σε συνέχεια αυτής της έρευνας, η Ε.Ε. εκπόνησε τεχνική έκθεση με τίτλο "Σχεδιασμός και εφαρμογή ενός πληροφοριακού συστήματος ανοσοποίησης", η οποία στόχευε, μεταξύ άλλων, και στην τεκμηρίωση ενός συστήματος παρακολούθησης των εμβολιασμών σε ευρωενωσιακό επίπεδο.
Στο τρίτο τρίμηνο του 2019, αυτές οι εκθέσεις ενσωματώθηκαν στην
πρόσφατη εκδοχή του "Οδικού Χάρτη", ενός μακροπρόθεσμου πολιτικού σχεδιασμού για τη διάδοση "της ενημέρωσης και της κατανόησης" των εμβολιασμών και ταυτόχρονα την αντιμετώπιση "των μύθων για τα εμβόλια" και του "δισταγμού για τους εμβολιασμούς".
Ολόκληρη την έκθεση μπορείτε να την δείτε εδώ, αλλά παρακάτω θα αναφέρουμε κάποια από τα πιο ανησυχητικά σημεία:
Έναν μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο 2019, πραγματοποιήθηκε το Event 201.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, το Event 201 ήταν μια άσκηση προσομοίωσης μιας πανδημίας εξαιτίας ενός νέου ζωονοσογόνου κορωνοϊού, προερχόμενου από τις νυχτερίδες. Χρηματοδοτήθηκε από το Johns Hopkins Center for Health Security, το World Economic Forum, και το Bill & Melinda Gates Foundation.
Η προσομοίωση κατέληξε σε επτά βασικές προτάσεις.
Τον Νοέμβριο 2019, αυτές οι προτάσεις δημοσιεύθηκαν ως "κάλεσμα για δράση".
Έναν μήνα αργότερα, αναφέρθηκε από την Κίνα το πρώτο κρούσμα COVID-19.
Αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε (και για να προλάβουμε τυχόν αντιδράσεις) είναι ότι όλα αυτά που λέμε δεν αφορούν τα εμβόλια, την αποτελεσματικότητα τους, την ασφάλειά τους κλπ.
Το θέμα μας είναι ότι τα προτεινόμενα μέτρα για την αντιμετώπιση του COVID, που μας παρουσιάστηκαν ως επείγοντα μέτρα που εκπονήθηκαν "εν πλω" από θεσμούς και ιδρύματα σε πανικό, στην πραγματικότητα υπήρχαν πολύ πριν την έναρξη της επιδημίας.
Ήδη από πριν, ήθελαν να παρακολουθούν τα αρχεία εμβολιασμού των πολιτών και να τα συνδέσουν με τα διαβατήριά τους, να εφαρμόσουν υποχρεωτικούς εμβολιασμούς και να χτυπήσουν την "παραπληροφόρηση". Απλώς δεν είχαν ακόμη τον λόγο.
Αυτή η κατάσταση χρειαζόταν μια κρίση και, όλως τυχαίως, τη βρήκε.
Σε ποιον βαθμό ήταν επινοημένη ή πραγματική, μπορεί να μην το μάθουμε ποτέ. Αυτό που γνωρίζουμε, αυτήν τη στιγμή, είναι ότι ο SARS-COV-2 δεν είναι η απειλή που αρχικά αναφέρθηκε, αυτό ακόμα και οι ίδιοι το έχουν παραδεχτεί.
Επίσης, γνωρίζουμε ότι, παρόλα αυτά, συνεχίζουν να προκαλούν τον φόβο.
Και, χάρη σε έγγραφα όπως αυτό, ίσως αρχίσουμε να κατανοούμε για ποιον λόγο.
Το τελικό σημείο του "οδικού χάρτη" είναι, μεταξύ πολλών άλλων, η εισαγωγή μιας "κοινής κάρτας/διαβατηρίου εμβολιασμού" για όλους τους πολίτες της Ε.Ε.
Η πρόταση αυτή θα κατατεθεί στην Κομισσιόν το 2022, μαζί με τη "μελέτη σκοπιμότητας" που σχεδιάζεται να εφαρμοστεί από το 2019 μέχρι το 2021 (που σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή είμαστε ήδη περίπου στα μισά του δρόμου).
Να υπογραμμίσουμε ότι: Ο "οδικός χάρτης για τους εμβολιασμούς" δεν είναι μια αυτοσχέδια απάντηση στον COVID-19, αλλά μάλλον ένας συνεχιζόμενος σχεδιασμός, που ξεκινά από το 2018, όταν η Ε.Ε. δημοσίευσε έρευνα της στάσης του κοινού απέναντι στα εμβόλια, με τίτλο "2018 επίπεδο εμπιστοσύνης στους εμβολιασμούς".
Σε συνέχεια αυτής της έρευνας, η Ε.Ε. εκπόνησε τεχνική έκθεση με τίτλο "Σχεδιασμός και εφαρμογή ενός πληροφοριακού συστήματος ανοσοποίησης", η οποία στόχευε, μεταξύ άλλων, και στην τεκμηρίωση ενός συστήματος παρακολούθησης των εμβολιασμών σε ευρωενωσιακό επίπεδο.
Στο τρίτο τρίμηνο του 2019, αυτές οι εκθέσεις ενσωματώθηκαν στην
πρόσφατη εκδοχή του "Οδικού Χάρτη", ενός μακροπρόθεσμου πολιτικού σχεδιασμού για τη διάδοση "της ενημέρωσης και της κατανόησης" των εμβολιασμών και ταυτόχρονα την αντιμετώπιση "των μύθων για τα εμβόλια" και του "δισταγμού για τους εμβολιασμούς".
Ολόκληρη την έκθεση μπορείτε να την δείτε εδώ, αλλά παρακάτω θα αναφέρουμε κάποια από τα πιο ανησυχητικά σημεία:
- Διερεύνηση της σκοπιμότητας της ανάπτυξης ενός κοινού διαβατηρίου/κάρτας εμβολιασμού, για τους πολίτες της Ε.Ε.
- Ανάπτυξη οδηγιών της Ε.Ε. για τη δημιουργία ενός συνεκτικού συστήματος πληροφόρησης για την ανοσοποίηση, για την αποτελεσματική παρακολούθηση των προγραμμάτων ανοσοποίησης.
- Ξεπέρασμα των νομικών και τεχνικών φραγμών που εμποδίζουν την διαλειτουργικότητα των εθνικών συστημάτων ανοσοποίησης.
Έναν μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο 2019, πραγματοποιήθηκε το Event 201.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, το Event 201 ήταν μια άσκηση προσομοίωσης μιας πανδημίας εξαιτίας ενός νέου ζωονοσογόνου κορωνοϊού, προερχόμενου από τις νυχτερίδες. Χρηματοδοτήθηκε από το Johns Hopkins Center for Health Security, το World Economic Forum, και το Bill & Melinda Gates Foundation.
Η προσομοίωση κατέληξε σε επτά βασικές προτάσεις.
Τον Νοέμβριο 2019, αυτές οι προτάσεις δημοσιεύθηκαν ως "κάλεσμα για δράση".
Έναν μήνα αργότερα, αναφέρθηκε από την Κίνα το πρώτο κρούσμα COVID-19.
Αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε (και για να προλάβουμε τυχόν αντιδράσεις) είναι ότι όλα αυτά που λέμε δεν αφορούν τα εμβόλια, την αποτελεσματικότητα τους, την ασφάλειά τους κλπ.
Το θέμα μας είναι ότι τα προτεινόμενα μέτρα για την αντιμετώπιση του COVID, που μας παρουσιάστηκαν ως επείγοντα μέτρα που εκπονήθηκαν "εν πλω" από θεσμούς και ιδρύματα σε πανικό, στην πραγματικότητα υπήρχαν πολύ πριν την έναρξη της επιδημίας.
Ήδη από πριν, ήθελαν να παρακολουθούν τα αρχεία εμβολιασμού των πολιτών και να τα συνδέσουν με τα διαβατήριά τους, να εφαρμόσουν υποχρεωτικούς εμβολιασμούς και να χτυπήσουν την "παραπληροφόρηση". Απλώς δεν είχαν ακόμη τον λόγο.
Αυτή η κατάσταση χρειαζόταν μια κρίση και, όλως τυχαίως, τη βρήκε.
Σε ποιον βαθμό ήταν επινοημένη ή πραγματική, μπορεί να μην το μάθουμε ποτέ. Αυτό που γνωρίζουμε, αυτήν τη στιγμή, είναι ότι ο SARS-COV-2 δεν είναι η απειλή που αρχικά αναφέρθηκε, αυτό ακόμα και οι ίδιοι το έχουν παραδεχτεί.
Επίσης, γνωρίζουμε ότι, παρόλα αυτά, συνεχίζουν να προκαλούν τον φόβο.
Και, χάρη σε έγγραφα όπως αυτό, ίσως αρχίσουμε να κατανοούμε για ποιον λόγο.
Μετάφραση: Μαντάτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου