Σελίδες

▼

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020

Η προπαγάνδα του Χόλιγουντ για τη Συρία

της Vanessa Beeley*

 Η υποψήφια για Όσκαρ ταινία "Για τη Σάμα" είναι ένα σκληρό, καλογυρισμένο "ντοκιμαντέρ" που ισχυρίζεται ότι προβάλλει την πραγματικότητα της πεντάχρονης πολιορκίας της πόλης της Συρίας, Χαλέπι. Πόσο παραπλανητική είναι αυτή η απεικόνιση;

Το βίντεο, διάρκειας 90 λεπτών, σκηνοθετήθηκε από την Waad Al-Kateab του βρετανικού Channel 4 και τον Άγγλο σκηνοθέτη Edward Watts, εξυμνείται από σύσσωμα τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και απόψε ίσως κερδίσει το φετινό βραβείο της Ακαδημίας για το καλύτερο ντοκιμαντέρ. Παρουσιάζει όμως αυτή η ταινία μια αμερόληπτη εικόνα της συριακής σύγκρουσης, ή μόνο την πλευρά της ιστορίας που εναρμονίζεται με το Δυτικό αφήγημα γι' αυτόν τον
πόλεμο;


Η Waad al-Kateab και ο Edward Watts, υποψήφιοι για Όσκαρ, 4/2/2020

Η κατοχή του Χαλεπίου από ένοπλες ομάδες παρουσιάζεται ως "ελευθερία"

Το ανατολικό Χαλέπι υπήρξε το καταφύγιο των ένοπλων ομάδων στην πόλη του Χαλεπίου για πέντε χρόνια. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου οι στρατιωτικές ομάδες άλλαζαν μορφές, ανακατεύονταν και συγκρούονταν η μία με την άλλη, σε αναμετρήσεις μαφιόζικου τύπου, διεκδικώντας γη, επιρροή, χρηματοδότηση και έλεγχο των αμάχων που ζούσαν υπό την κατοχή τους. Πάνω απ' όλες, η κυρίαρχη δύναμη ήταν η Αλ Κάιντα ή το Μέτωπο Νούσρα της Συρίας.




Πολύ λίγοι δημοσιογράφοι μπορούσαν με ασφάλεια να εισέλθουν σ' αυτήν την στείρα και ερημωμένη περιοχή, που διοικούνταν από βάρβαρες, εξτρεμιστικές ομάδες. Το Channel 4 συνεργάστηκε με την υποστηρίκτρια της συριακής "επανάστασης" και κινηματογραφίστρια Waad Al-Kateab και τον φερόμενο ως γιατρό σύζυγό της, που κυκλοφορεί με το ψευδώνυμο Hamza Al Kateab (πραγματικό όνομα Zahed Katurji) για την παραγωγή ενός ρεπορτάζ "πολίτη δημοσιογράφου", το οποίο θα παρουσίαζε τα γεγονότα στο Χαλέπι στο ανυποψίαστο κοινό της Δύσης.



Εικόνα από τη σειρά ρεπορτάζ του Channel 4 για το Χαλέπι, βασισμένα σε στοιχεία της Wa’ad Al Kateab

Το "Inside Aleppo" αποτελείται από μια σειρά βίντεο ρεπορτάζ, σε παραγωγή της Waad για το Channel 4, που διατείνεται ότι καταγράφει την καθημερινή ζωή μέσα στις περιοχές του ανατολικού Χαλεπίου που κρατούνταν από τις εξτρεμιστικές ομάδες. Το Channel 4 αποδέχτηκε και αναμετέδωσε όλα αυτά τα ρεπορτάζ χωρίς προφανώς να τα διασταυρώσει και να τα επιβεβαιώσει με καμία ανεξάρτητη πηγή και χωρίς καμία έρευνα.

Για το Channel 4 το Χαλέπι ήταν μια "Γκουέρνικα", τα ρεπορτάζ συστηματικά ήταν μονόπλευρα και σεχταριστικά υπέρ των "μετριοπαθών ανταρτών" οι οποίοι σύμφωνα με τη βρετανική τηλεόραση πλήττονταν "δυσανάλογα" από τον "δικτάτορα Άσσαντ". Η πραγματικότητα για δημοσιογράφους όπως εγώ, που περάσαμε χρόνο στις ασφαλείς περιοχές που ελέγχονταν από τη συριακή κυβέρνηση στο δυτικό Χαλέπι, καταφύγιο για 1,5 εκατ. αμάχους, μεταξύ των οποίων περίπου 500.000 που έφυγαν από το ανατολικό Χαλέπι όταν εισέβαλαν εκεί οι τρομοκράτες το 2012, ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη από το αφήγημα που σέρβιρε το Channel 4 και η πλειοψηφία των μέσων στη Δύση. Το Χαλέπι, σύμφωνα με τους κατοίκους του, αντιστάθηκε στην "επανάσταση" από την πρώτη μέρα.

Το Channel 4 κανονικοποιεί την τρομοκρατία και τον εξτρεμισμό

Οι αναφορές για το Χαλέπι και τη Συρία από το Channel 4 μονίμως παρουσίαζαν τους αποκεφαλιστές παιδιών, τις ομάδες που διέπρατταν εθνοκάθαρση ως "επαναστάτες με αιτία". Σε ένα ρεπορτάζ του 2016: "Aleppo: up close with the rebels", ο Krishnan Guru Murthy ακολουθεί μέλη της ομάδας Nour Al Din Zinki, κατά το παρελθόν χρηματοδοτούμενη από τις ΗΠΑ, η οποία ήταν υπεύθυνη για τον φρικτό δημόσιο βασανισμό και αποκεφαλισμό ενός 12χρονου Παλαιστίνιου, του Αμπντουλάχ, το Ιούλιο του 2016.

Στο ίδιο ρεπορτάζ, ο Murthy εμφανίζεται να νομιμοποιεί τη στρατηγική μαζικών βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας των ενόπλων ομάδων, ως μια πράξη "άμυνας", χωρίς να αναφέρει ότι πολλές από αυτές τις αποστολές αυτοκτονίες έπληξαν αμάχους και κατοικημένες περιοχές. Το Channel 4 απέσυρε αυτό το ρεπορτάζ, όταν αποκαλύφθηκε αυτή η παράλειψη αναφοράς σε εγκλήματα πολέμου.

Η ταινία "Για τη Σάμα" είναι μια σύνθεση των ρεπορτάζ "Inside Aleppo", που έχουν έντεχνα μετατραπεί σε ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους. Έχει ήδη κερδίσει το βραβείο Bafta για το καλύτερο ντοκιμαντέρ και έχει προταθεί για 'Οσκαρ.

Αφιερωμένο στην κόρη της Waad, το ντοκιμαντέρ δεν είναι παρά μια γκροτέσκα παραπλανητική παρουσίαση της ζωής στο ανατολικό Χαλέπι, υπό το τυραννικό καθεστώς των σεχταριστικών ένοπλων ομάδων. Όποιος βλέπει την ταινία, υποθέτει ότι το ανατολικό Χαλέπι ήταν μια "ελεύθερη περιοχή" όπως περιγράφεται από την Waad, πολιορκημένη και κατασπαραγμένη από την συριακή κυβέρνηση. Η ταινία κυριολεκτικά έχει εξαφανίσει το Μέτωπο Αλ Νούσρα από το σενάριο. Ομάδες όπως η Nour al-Din al-Zenki δεν αναφέρονται καν, καμία αναφορά στα εγκλήματά τους.

Ο ρόλος του Hamza Al-Kateab και η σύνδεσή του με τις ένοπλες ομάδεςΠολλοί δημοσιογράφοι έχουν επισημάνει τους κινδύνους του να εργάζεσαι στις περιοχές που κατείχαν οι ένοπλες ομάδες. Η Waad και ο σύζυγός της προφανώς δεν είχαν κανένα πρόβλημα να ζουν πλευρό με πλευρό με ομάδες διαβόητες για φριχτή βία εναντίον όποιου αμφισβητούσε την κυριαρχία τους. Πράγματι, ένας αριθμός βίντεο και αλληλεπιδράσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φανερώνει μια στενή σχέση του Hamza με μέλη αυτών των ομάδων -και συγκεκριμένα με την Nour al-Din al-Zenki.

Καθώς τα μέσα και η ταινία "Για τη Σάμα" παρουσιάζουν τον Hamza ως έναν συμπονετικό "γιατρό", θα πρέπει να αναρωτηθούμε πόσο απατηλή είναι αυτή η εικόνα. Πολλές από τις αλληλεπιδράσεις έχουν διαγραφεί από τους λογαριασμούς του Hamza, υπάρχουν όμως ακόμα ως φωτό οθόνης (screenshots). Σε αυτές τις αλληλεπιδράσεις, ο Hamza εμπλέκεται σε συζητήσει στρατιωτικής στρατηγικής με εξτρεμιστικές ομάδες. Ο Hamza ξεκάθαρα γνωρίζει τη βία και την κακοποίηση των αμάχων από τις δυνάμεις κατοχής, αλλά ποτέ δεν την καταδίκασε στα μέσα ενημέρωσης που βασίζονταν στις μαρτυρίες του για να φτιάξουν ρεπορτάζ από το Χαλέπι.

Όταν οι τρομοκράτες εκκενώθηκαν από την τελευταία περιοχή του ανατολικού Χαλεπίου, την Al Sukare, όπου βρισκόταν το νοσοκομείο Αλ Κουντς, άφησαν πίσω τους ένα θανατηφόρο μονοπάτι από νάρκες και κρυμμένες βόμβες, σχεδιασμένο για να σκοτώσει τους άμαχους που θα επέστρεφαν στα σπίτια τους. Εγώ η ίδια ήμουν μάρτυρας μίας τέτοιας έκρηξης, όταν μία ναρκοπαγίδα κρυμμένη σε ένα πλυντήριο, εξεράγη, σκοτώνοντας και τραυματίζοντας αμάχους την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2016.

Σύμφωνα με συζητήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Hamza γνώριζε αυτήν την αποτρόπαια πρακτική. Αυτός και η Waad έφυγαν μαζί με τις ένοπλες ομάδες κατά την εκκένωση. Επομένως, συνάγεται ότι γνώριζαν για τους κινδύνους που περίμεναν τους αμάχους, κι όμως δεν έκαναν τίποτα για να τους προειδοποιήσουν.

Πολλά αποσπάσματα της ταινίας "Για τη Σάμα" γυρίστηκαν στο νοσοκομείο Αλ Κουντς, το οποίο βρέθηκε στο επίκεντρο των συζητήσεων όταν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ανακοίνωσαν ότι "καταστράφηκε" από ρωσική αεροπορική επίθεση τον Μάιο του 2016. Πολλοί ανεξάρτητοι ερευνητές και δημοσιογράφοι αποκάλυψαν ότι αυτό το αφήγημα ήταν παραπλανητικό και αβάσιμο.




Η ταινία "Για τη Σάμα" παραλείπει την πραγματικότητα, ότι τα νοσοκομεία στο ανατολικό Χαλέπι είχαν καταληφθεί από τις ένοπλες ομάδες και πολλά είχαν μετατραπεί σε στρατιωτικά αρχηγεία. Το τεράστιο συγκρότημα του Παιδιατρικού και Οφθαλμολογικού Νοσοκομείου είχε μετατραπεί σε κέντρο βασανιστηρίων και φυλάκισης για αμάχους που δεν συμμορφώνονταν με την ιδεολογία των ενόπλων ομάδων, ή για αυτούς που θεωρούνταν πιστοί στη συριακή κυβέρνηση. Μετά την απελευθέρωση του ανατολικού Χαλεπίου, οι άμαχοι κατέθεσαν ότι δεν λάμβαναν ιατρική βοήθεια στα εναπομείναντα νοσοκομεία, τα οποία στην πράξη ήταν κέντρα στρατολόγησης. Μίλησα με παιδιά και εφήβους που τους είχαν ακρωτηριάσει τα τραυματισμένα μέλη τους οι υποτιθέμενοι γιατροί, που προτιμούσαν αυτήν τη σκληρή μέθοδο αντί για μια μακρόχρονη θεραπεία. Γιατί η ταινία "Για τη Σάμα" δεν αναφέρει αυτές τις άβολες αλήθειες;

Τα παιδιά που μου έδωσαν συνεντεύξεις στο ανατολικό Χαλέπι, που είχαν υποχρεωθεί να παρακολουθούν δημόσιες εκτελέσεις και σταυρώσεις από τις εξτρεμιστικές ομάδες, αγνοούνται πλήρως από το Channel 4 και την ταινία "Για τη Σάμα". Δημοσιογράφοι όπως ο Theo Padnos και ο Matthew Schrier, που φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν από τις ένοπλες ομάδες μέσα στο Οφθαλμολογικό Νοσοκομείο, ούτε κι αυτοί αναφέρονται.

Οι οβίδες που έπεφταν καθημερινά στο δυτικό Χαλέπι από τους μαχητές, που η Waad δεν αναφέρει, προκάλεσαν εκατοντάδες θανάτους αμάχων και τον ακρωτηριασμό αμέτρητων άλλων που έχασαν τα μέλη τους από τη βροχή βομβαρδισμών του “Hell-cannon”, ή χτυπήθηκαν από ελεύθερους σκοπευτές στους δρόμους που συνόρευαν με τον θύλακα όπου κυριαρχούσε η Αλ Νούσρα.

Το αφήγημα του Ποταμού Queiq, του 2013, εξηγείται


Η σφαγή του 2013 στον Ποταμό Queiq, το 2013, παρουσιάζεται στην ταινία ως έγκλημα της συριακής κυβέρνησης, οι αιματηρές σκηνές χρησιμοποιούνται για να ενοχοποιήσουν τον Συριακό Αραβικό Στρατό. Αν το Channel 4 είχε κάνει τη στοιχειώδη έρευνα γι' αυτό το γεγονός, μπορεί να είχε εκπληρώσει το καθήκον του να παρέχει το πλαίσιο και τα στοιχεία για να ενημερώσει καλύτερα το κοινό της Δύσης. Το Channel 4 διαπράττει βαριά αμέλεια στην παραποιημένη παρουσίαση της συριακής σύγκρουσης. 


Ο δημοσιογράφος Khaled Iskef, με έδρα το Χαλέπι, έκανε ακριβώς αυτήν την έρευνα σε μια περίοδο ετών, προτού δημοσιευθούν από το κανάλι Al Mayadeen τα ευρήματά του, που βασίζονταν σε ιατροδικαστικές αναφορές και καταθέσεις μαρτύρων. Η ταινία "Για τη Σάμα" παραποιεί τα γεγονότα χάριν της προπαγάνδας και αρνείται να αποδώσει δικαιοσύνη στα θύματα της βίας και της βαρβαρότητας των εξτρεμιστών. Σύμφωνα με τα ευρήματα του Iskef, ο ποταμός Queiq ήταν μια βολική χωματερή για να ξεφορτωθούν οι ένοπλες ομάδες τα ενοχοποιητικά στοιχεία, η Waad και το Channel 4 προφανώς παρείχαν κάλυψη στα εγκλήματα που διέπραξαν.



Από το ντοκιμαντέρ του Khaled Iskef, για τη σφαγή στον ποταμό Queiq, για την οποία κατηγορήθηκε η συριακή κυβέρνηση

Το Channel 4, ο μιντιακός αρχιτέκτονας του πολέμου
Δεν προκαλεί έκπληξη που το Channel 4 ήταν βασικός συντελεστής στην παραγωγή της ταινίας "Για τη Σάμα". Έχω τεκμηριώσει εκτενώς τον ρόλο του καναλιού στην παρασκηνιακή διαχείριση αυτών των αναθεωρητικών σχεδίων στη Συρία. Τα Λευκά Κράνη, μια άλλη συνδεόμενη με τους τρομοκράτες οργάνωση που λειτουργούσε στο ανατολικό Χαλέπι, ήταν παραγωγός μιας άλλης βραβευμένης και προτεινόμενης για Όσκαρ ταινίας, το "Last Men in Aleppo", η οποία επίσης εξάλειψε την παρουσία των εξτρεμιστών και τρομοκρατών από το σκηνικό της σύγκρουσης -απλοποιώντας το αφήγημα ως ο "κακός Άσσαντ" και οι "καλοί επαναστάτες".


Το Channel 4 ήταν ανάμεσα στους κρυφούς αρχιτέκτονες αυτής της παραγωγής και επίσης ήταν από τους πρώτους στην υποστήριξη της υποψηφιότητας των Λευκών Κρανών για το Νόμπελ Ειρήνης, τη στιγμή που η ομάδα αυτή, χρηματοδοτούμενη από ΗΠΑ και Μ. Βρετανία, κατηγορείται για εγκλήματα πολέμου όλων των ειδών από τους Σύρους που έζησαν υπό την κατοχή των ένοπλων ομάδων στη Συρία.

Η ταινία "Για τη Σάμα" είναι ένα όμορφα πακεταρισμένο εργαλείο εκμετάλλευσης και αδικίας. Είναι μια προσπάθεια των κυβερνήσεων και των ΜΜΕ της Δύσης να ξαναγράψουν την Ιστορία, να απαλείψουν τον ντροπιαστικό τους ρόλο στη συνέχιση αυτής της εννιάχρονης σύγκρουσης, βασισμένοι σε ψέματα και συσκότιση των γεγονότων.

Αν μπορούσατε να μιλήσετε με ανθρώπους στο Χαλέπι που έζησα την περίοδο που καλύπτει η ταινία "Για τη Σάμα", θα σας έλεγαν ότι αυτή η ταινία δεν αντιπροσωπεύει τα βάσανα και την κακοποίηση που πέρασαν στα χέρια αυτών των ένοπλων ομάδων. Θα σας έλεγαν ότι η ταινία "Για τη Σάμα" στην πραγματικότητα υπερασπίζεται αυτούς που τους βασάνισαν, τους φυλάκισαν και τους υπέβαλαν σε κάθε λογής τρομοκρατία και αιματοχυσία. Θα σας έλεγαν ότι η ταινία "Για τη Σάμα" είναι μία ακόμη προσβολή από τη βιομηχανία δημοσίων σχέσεων του πολέμου, που χρηματοδοτείται με δισεκατομμύρια, που στερεί τη φωνή από τα πραγματικά θύματα εδώ και εννέα χρόνια, ενώ αυτοί που βοήθησαν στην διάπραξη των εγκλημάτων εναντίον τους θα βαδίσουν για μια ακόμα φορά στο κόκκινο χαλί του Χόλιγουντ. 

* Η Vanessa Beeley είναι ανεξάρτητη δημοσιογράφος και φωτογράφος η οποία έχει εργαστεί επί τόπου στη Μέση Ανατολή - στη Συρία, την Αίγυπτο, το Ιράκ, την Παλαιστίνη, και επίσης έχει καλύψει τη σύγκρουση στην Υεμένη από το 2015.

Πηγή: rt.com 
Μετάφραση: Μαντάτα
το είδα 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου