Μια νέα
απόπειρα πραξικοπήματος έλαβε χώρα στις 24 Ιουνίου στη Βενεζουέλα. Ο
Τιερί Μεϊσάν σημειώνει ότι στρεφόταν τόσο κατά της κυβέρνησης του
Nicolás Maduro όσο και κατά του αντιπάλου του, Juan Juan Guaidó.
Περεταίρω, σύμφωνα με τις ηχογραφήσεις των συνομιλιών των συνωμοτών,
επιβλεπόταν από Ισραηλινούς.
Μια
ένατη απόπειρα πραξικοπήματος πραγματοποιήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019 στη
Βενεζουέλα. Όλοι οι πρωταγωνιστές συνελήφθησαν και ο υπουργός
Πληροφοριών, Jorge Rodríguez, εξήγησε εκτενώς τα μέσα και τα έξω των
γεγονότων στη τηλεόραση. Τα γεγονότα επισκιάσθηκαν από το Τύπο και
προβλήθηκε η αδιαθεσία ενός από τους πρωταγωνιστές όταν εμφανίστηκε στο δικαστήριο και του μετέπειτα θάνατο του στο νοσοκομείο. Είναι όμως πολύ διδακτικά.
Στις 24 Ιουνίου 2019, οι Nicolás Maduro και Juan Guaidó
έπρεπε να εξοντωθούν υπέρ του Raúl Baduel.
προβλήθηκε η αδιαθεσία ενός από τους πρωταγωνιστές όταν εμφανίστηκε στο δικαστήριο και του μετέπειτα θάνατο του στο νοσοκομείο. Είναι όμως πολύ διδακτικά.
Πράγματι, σε αντίθεση με τις προηγούμενες φορές, αυτή η συνωμοσία
παρατηρήθηκε για 14 μήνες από μια στρατιωτική μονάδα πληροφοριών που
είχε διαμορφωθεί από τις κουβανέζικες υπηρεσίες πληροφοριών. Κατά τη
διάρκεια όλης αυτής της περιόδου, οι Βενεζουελάνοι διείσδυσαν στην ομάδα
και παρακολούθησαν τις επικοινωνίες ήχου και βίντεο. Διαθέτουν έτσι 56
ώρες καταγραφής που παρέχουν αναμφισβήτητες αποδείξεις.
Πολλά από τα συλληφθέντα άτομα είχαν ήδη συμμετάσχει σε προηγούμενες συνωμοσίες, καθιστώντας δύσκολη τη σύλληψη αυτής της επιχείρησης ως διακριτή από εκείνες που προηγουμένως χρηματοδοτούσε η CIA.
Δεν υπάρχει περισσότερο μέλλον για την αντιπολίτευση από το ό τι για την κυβέρνηση
Δύο παρατηρήσεις επιβάλλονται. Κατ ’αρχάς, η συνομωσία αυτή στρεφόταν τόσο κατά του συνταγματικού πρόεδρου Νικολά Μαδούρο όσο και κατά του αυτοαποκαλούμενου πρόεδρου Χουάν Guaidó για να φέρει ένα τρίτο άτομο στην εξουσία, ήτοι τον στρατηγό Raúl Baduel.
Ο τελευταίος, πρώην επικεφαλής του επιτελείου, και μετά υπουργός άμυνας, ο οποίος είχε απορριφτεί από τον πρόεδρο Ούγκο Τσάβες, είχε στραφεί εναντίον του και έγινε επικεφαλής της αντιπολίτευσης το 2009. Ωστόσο, αποδείχτηκε ότι είχε καταχραστεί χρήματα από το υπουργείο του. Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 7 χρόνια φυλάκισης τα οποία έκανε. Φυλακίστηκε εκ νέου κατά τη διάρκεια της θητείας του προέδρου Nicolás Maduro και εξακολουθεί να φυλακίζεται. Ένας κομάντος έπρεπε να τον απελευθερώσει και να τον οδηγήσει στην εθνική τηλεόραση για να ανακοινώσει την αλλαγή του καθεστώτος.
Το γεγονός ότι προωθείται ένας τρίτος πρόεδρος επιβεβαιώνει την ανάλυσή μας, η οποία δημοσιεύθηκε πριν από δύο χρόνια [1] σύμφωνα με την οποία ο στόχος των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι να αντικαταστήσουν το Μπολιβαριανό καθεστώς με ένα πιο υπάκουο, αλλά να καταστρέψουν τις κρατικές δομές της χώρας. Από την άποψη των ΗΠΑ, ούτε η εθνικιστική πλειοψηφία ούτε η φιλοαμερικανική αντιπολίτευση μπορούν να ελπίζουν για κάποιο μέλλον.
Οι Βενεζουελάνοι που ακολουθούν τον Guaidó και πιστεύουν ότι η αμερικανική υποστήριξη θα τους οδηγήσει στη νίκη πρέπει σήμερα να παρατηρούν το λάθος τους. Ο Ιρακινός Ahmed Chalabi και ο Λίβυος Mahmoud Jibril επέστρεψαν στις χώρες τους στις αποσκευές των GI. Ποτέ δεν γνώριζαν τη μοίρα που ελπίζανε.
Οι κλασσικές αναλύσεις του εικοστού αιώνα σύμφωνα με τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες προτιμούν κυβερνήσεις υποτελών αντί ίσων είναι ξεπερασμένες στο σημερινό στάδιο του διακρατικού οικονομικού καπιταλισμού. Είναι το νόημα του στρατιωτικού δόγματος Rumsfeld / Cebrowski που ισχύει από το 2001 [2], το οποίο έχει ήδη καταστρέψει την " ευρύτερη Μέση Ανατολή" και πέφτει σήμερα στην "λεκάνη της Καραϊβικής".
Σύμφωνα με τις καταγραφές της συνωμοσίας, η τελευταία δεν ήταν οργανωμένη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και είναι πιθανό ότι την επόπτευσαν, αλλά από Ισραηλινούς. Τα τελευταία 72 χρόνια, η CIA έχει οργανώσει έναν απίστευτο αριθμό "αλλαγών καθεστώτος" μέσω "πραξικοπημάτων" ή "έγχρωμων επαναστάσεων". Για λόγους αποτελεσματικότητας, το Πρακτορείο μπορεί ταυτόχρονα να αναθέτει ίδιες αποστολές σε πολλές μονάδες ή ακόμη και να αναθέτει ορισμένες επιχειρήσεις σε υπεργολάβους. Αυτό ισχύει συχνά για τη Μοσάντ, η οποία μισθώνει επίσης τις υπηρεσίες της σε πολλούς άλλους πελάτες.
Έτσι, πριν από τέσσερα χρόνια, πραγματοποιήθηκε άλλη προσπάθεια πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα. Η επιχείρηση σχεδίαζε τότε διάφορες δολοφονίες και μια διαδήλωση που επρόκειτο να κατακλύσει το προεδρικό μέγαρο Miraflores. Η TeleSur είχε δείξει ότι αυτή η απόπειρα ήταν πλαισιωμένη από αλλοδαπούς που έφτασαν ειδικά στη χώρα στις προηγούμενες ημέρες. Δεν μιλούσαν ισπανικά. Έτσι, η διαδρομή της διαδήλωσης είχε μυστηριωδώς σημανθεί με γκράφιτι αστεριών του Δαβίδ και οδηγίες στα εβραϊκά.
Το Ισραήλ στη Λατινική Αμερική
Προσεκτικά, ο υπουργός Jorge Rodríguez απέφυγε να δηλώσει δημοσίως αν οι Ισραηλινοί που οδήγησαν την συνομωσία της 24ης Ιουνίου είχαν ή δεν είχαν εντολή από την κυβέρνηση τους. Πολλά παραδείγματα βεβαιώνουν ότι είναι απολύτως πιθανό.
Ο ρόλος των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών στη Λατινική Αμερική ξεκίνησε από το 1982. Στη Γουατεμάλα, ο ιουδαιο-χριστιανός πρόεδρος Εφρέν Ρίος Μοντ [3] σφάγιασε 18.000 Ινδιάνους. Ενώ ο Αριέλ Σαρόν εισέβαλε στον Λίβανο, η Μοσάντ συνέχισε στη σκιά τα κοινωνικά πειράματα που είχε διεξαγάγει από το 1975 στη Νότια Αφρική του απαρτχάιντ: τη δημιουργία Μπαντουστάν για τους Μάγια, ένα πρότυπο που θα εφαρμοστεί στους Παλαιστινίους μετά τις Συμφωνίες του Όσλο (1994). Σε αντίθεση με μια αισιόδοξη ανάγνωση των γεγονότων, το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν έχει επιβλέψει προσωπικά τα κοινωνικά πειράματα στη Νότια Αφρική [4] δεν συνηγορεί υπέρ της καλής πίστης του όταν δεσμεύτηκε στο Όσλο να αναγνωρίσει ένα αποστρατικοποιημένο παλαιστινιακό κράτος.
Κατά την τελευταία δεκαετία, οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες
Περεταίρω, οι δυνάμεις άμυνας του Ισραήλ
Πολλά από τα συλληφθέντα άτομα είχαν ήδη συμμετάσχει σε προηγούμενες συνωμοσίες, καθιστώντας δύσκολη τη σύλληψη αυτής της επιχείρησης ως διακριτή από εκείνες που προηγουμένως χρηματοδοτούσε η CIA.
Δεν υπάρχει περισσότερο μέλλον για την αντιπολίτευση από το ό τι για την κυβέρνηση
Δύο παρατηρήσεις επιβάλλονται. Κατ ’αρχάς, η συνομωσία αυτή στρεφόταν τόσο κατά του συνταγματικού πρόεδρου Νικολά Μαδούρο όσο και κατά του αυτοαποκαλούμενου πρόεδρου Χουάν Guaidó για να φέρει ένα τρίτο άτομο στην εξουσία, ήτοι τον στρατηγό Raúl Baduel.
Ο τελευταίος, πρώην επικεφαλής του επιτελείου, και μετά υπουργός άμυνας, ο οποίος είχε απορριφτεί από τον πρόεδρο Ούγκο Τσάβες, είχε στραφεί εναντίον του και έγινε επικεφαλής της αντιπολίτευσης το 2009. Ωστόσο, αποδείχτηκε ότι είχε καταχραστεί χρήματα από το υπουργείο του. Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 7 χρόνια φυλάκισης τα οποία έκανε. Φυλακίστηκε εκ νέου κατά τη διάρκεια της θητείας του προέδρου Nicolás Maduro και εξακολουθεί να φυλακίζεται. Ένας κομάντος έπρεπε να τον απελευθερώσει και να τον οδηγήσει στην εθνική τηλεόραση για να ανακοινώσει την αλλαγή του καθεστώτος.
Το γεγονός ότι προωθείται ένας τρίτος πρόεδρος επιβεβαιώνει την ανάλυσή μας, η οποία δημοσιεύθηκε πριν από δύο χρόνια [1] σύμφωνα με την οποία ο στόχος των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι να αντικαταστήσουν το Μπολιβαριανό καθεστώς με ένα πιο υπάκουο, αλλά να καταστρέψουν τις κρατικές δομές της χώρας. Από την άποψη των ΗΠΑ, ούτε η εθνικιστική πλειοψηφία ούτε η φιλοαμερικανική αντιπολίτευση μπορούν να ελπίζουν για κάποιο μέλλον.
Οι Βενεζουελάνοι που ακολουθούν τον Guaidó και πιστεύουν ότι η αμερικανική υποστήριξη θα τους οδηγήσει στη νίκη πρέπει σήμερα να παρατηρούν το λάθος τους. Ο Ιρακινός Ahmed Chalabi και ο Λίβυος Mahmoud Jibril επέστρεψαν στις χώρες τους στις αποσκευές των GI. Ποτέ δεν γνώριζαν τη μοίρα που ελπίζανε.
Οι κλασσικές αναλύσεις του εικοστού αιώνα σύμφωνα με τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες προτιμούν κυβερνήσεις υποτελών αντί ίσων είναι ξεπερασμένες στο σημερινό στάδιο του διακρατικού οικονομικού καπιταλισμού. Είναι το νόημα του στρατιωτικού δόγματος Rumsfeld / Cebrowski που ισχύει από το 2001 [2], το οποίο έχει ήδη καταστρέψει την " ευρύτερη Μέση Ανατολή" και πέφτει σήμερα στην "λεκάνη της Καραϊβικής".
Σύμφωνα με τις καταγραφές της συνωμοσίας, η τελευταία δεν ήταν οργανωμένη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και είναι πιθανό ότι την επόπτευσαν, αλλά από Ισραηλινούς. Τα τελευταία 72 χρόνια, η CIA έχει οργανώσει έναν απίστευτο αριθμό "αλλαγών καθεστώτος" μέσω "πραξικοπημάτων" ή "έγχρωμων επαναστάσεων". Για λόγους αποτελεσματικότητας, το Πρακτορείο μπορεί ταυτόχρονα να αναθέτει ίδιες αποστολές σε πολλές μονάδες ή ακόμη και να αναθέτει ορισμένες επιχειρήσεις σε υπεργολάβους. Αυτό ισχύει συχνά για τη Μοσάντ, η οποία μισθώνει επίσης τις υπηρεσίες της σε πολλούς άλλους πελάτες.
Έτσι, πριν από τέσσερα χρόνια, πραγματοποιήθηκε άλλη προσπάθεια πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα. Η επιχείρηση σχεδίαζε τότε διάφορες δολοφονίες και μια διαδήλωση που επρόκειτο να κατακλύσει το προεδρικό μέγαρο Miraflores. Η TeleSur είχε δείξει ότι αυτή η απόπειρα ήταν πλαισιωμένη από αλλοδαπούς που έφτασαν ειδικά στη χώρα στις προηγούμενες ημέρες. Δεν μιλούσαν ισπανικά. Έτσι, η διαδρομή της διαδήλωσης είχε μυστηριωδώς σημανθεί με γκράφιτι αστεριών του Δαβίδ και οδηγίες στα εβραϊκά.
Το Ισραήλ στη Λατινική Αμερική
Προσεκτικά, ο υπουργός Jorge Rodríguez απέφυγε να δηλώσει δημοσίως αν οι Ισραηλινοί που οδήγησαν την συνομωσία της 24ης Ιουνίου είχαν ή δεν είχαν εντολή από την κυβέρνηση τους. Πολλά παραδείγματα βεβαιώνουν ότι είναι απολύτως πιθανό.
Ο ρόλος των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών στη Λατινική Αμερική ξεκίνησε από το 1982. Στη Γουατεμάλα, ο ιουδαιο-χριστιανός πρόεδρος Εφρέν Ρίος Μοντ [3] σφάγιασε 18.000 Ινδιάνους. Ενώ ο Αριέλ Σαρόν εισέβαλε στον Λίβανο, η Μοσάντ συνέχισε στη σκιά τα κοινωνικά πειράματα που είχε διεξαγάγει από το 1975 στη Νότια Αφρική του απαρτχάιντ: τη δημιουργία Μπαντουστάν για τους Μάγια, ένα πρότυπο που θα εφαρμοστεί στους Παλαιστινίους μετά τις Συμφωνίες του Όσλο (1994). Σε αντίθεση με μια αισιόδοξη ανάγνωση των γεγονότων, το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν έχει επιβλέψει προσωπικά τα κοινωνικά πειράματα στη Νότια Αφρική [4] δεν συνηγορεί υπέρ της καλής πίστης του όταν δεσμεύτηκε στο Όσλο να αναγνωρίσει ένα αποστρατικοποιημένο παλαιστινιακό κράτος.
Κατά την τελευταία δεκαετία, οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες
«επέτρεπαν» στην «ιδιωτική» ισραηλινή εταιρεία Global CST τη διεξαγωγή της «επιχείρησης Jaque» για την απελευθέρωση της Ingrid Betancourt, όμηρο των FARC της Κολομβίας (2008) [5].
Περεταίρω, οι δυνάμεις άμυνας του Ισραήλ
Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά
Κριστιάν Άκκυριά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου