Το Διαδίκτυο σημαίνει ελευθερία. Ακόμη. Μπορούμε να (ελεύθερα) ανακτήσουμε περιεχόμενο με τις μηχανές αναζήτησης. Μπορούμε (ακόμα) ελεύθερα και χωρίς να έχουμε περαιτέρω πρόσβαση στην πηγή σε ένα κείμενο. Αυτό σύντομα θα αλλάξει.
Το άρθρο 13 του αμφισβητούμενου νόμου αναφέρει ότι οι φορείς εκμετάλλευσης ιστότοπων και οι πάροχοι υπηρεσιών Διαδικτύου θα είναι υπεύθυνοι για το περιεχόμενο των πελατών και των αναγνωστών τους . Ο νέος νόμος τους υποχρεώνει να χρησιμοποιούν τα λεγόμενα φίλτρα φόρτωσης. Η υποχρέωση φίλτρου αφήνει το λογισμικό να αποφασίσει ποιοι χρήστες επιτρέπεται να μεταφορτώσουν και ποιοι όχι. Σε απλή γλώσσα λέει ότι ο πάροχος θα ελέγχει και θα λογοκρίνει τις δραστηριότητές μας στο διαδίκτυο: κάθε φωτογραφία, βίντεο, κάθε κείμενο θα ελεγχθεί.
Ανακύπτει το ερώτημα: ποια κριτήρια θα ισχύουν για αυτήν τη λογοκρισία και
πώς και από ποιον θα προγραμματιστεί αυτό το λογισμικό φίλτρου; Η Επιτροπή της ΕΕ σίγουρα σύντομα θα προτείνει λεπτομερείς κατευθυντήριες γραμμές για την καταπολέμηση των πλαστών ειδήσεων, της διάδοσης της τρομοκρατίας στο Διαδίκτυο και για την καταπολέμηση εκείνων που παραβιάζουν τα πνευματικά δικαιώματα.
Εντάξει, αλλά θα είναι επίσης ένα εργαλείο για την καταστολή των επικριτών της ΕΕ, ανεξάρτητων bloggers που θέλουν να ρίξουν φως στην ανικανότητα και τη δυσαρέσκεια των τεχνοκρατών των Βρυξελλών, των αντιφρονούντων (όχι των αριστερών φιλελευθέρων). Υποθέτω ότι: οι οδηγίες θα εισαχθούν πολύ γρήγορα και με ανυπομονησία σε όλες τις χώρες της ΕΕ.
Πηγή: shutterstock.com
Το άρθρο 11 αφορά την εισαγωγή ενός είδους φόρου στις συνδέσεις. Από δω και στο εξής, όταν δημοσιεύουμε έναν σύνδεσμο στον ιστότοπό μας, πρέπει να πληρώσουμε τον ιδιοκτήτη (τον συντάκτη ή τον εκδότη) γι ‘αυτό. Οι Τεχνοκράτες πιστεύουν ότι εάν αναφερόμαστε σε μια συγκεκριμένη πηγή και την συνδέσουμε στο κείμενό μας, η πηγή δικαιούται αμοιβή.
Φυσικά, δεν υπάρχει λέξη ακριβών ποσών στο νόμο, αυτό θα πρέπει να καθορίζεται μόνο μετά από διαπραγματεύσεις με τα κράτη μέλη της ΕΕ. Τώρα, εάν ένα συντακτικό προσωπικό αποφασίσει να κερδίσει με το νέο νόμο, τότε οι μηχανές αναζήτησης δεν θα εμφανίζουν αποτελέσματα που περιέχουν συνδέσμους στο περιεχόμενό τους. Ένα δίκοπο σπαθί για τους συντάκτες και τους εκδότες, επειδή οι πελάτες μπορούν πλέον να στραφούν στις πηγές που θα συνεχίσουν να διαθέτουν το περιεχόμενό τους δωρεάν. Ο νόμος μετατρέπει το Διαδίκτυο, το οποίο γνωρίζουμε, ανάποδα. Το έργο των δημοσιογράφων, των επιστημόνων, που έχουν να δημοσιεύσουν ηλεκτρονικά και να παραθέσουν τις δημοσιεύσεις τους για να είναι αξιόπιστοι και να αποδείξουν τις δικές τους διατριβές, γίνεται πιο δύσκολο.
Η ύπαρξη ολόκληρης της καθαρής κουλτούρας με τα μνήματά της, τα μουσικά ρεμίξ, οι παρωδίες, το αρχείο μέσων ενημέρωσης της Βικιπαίδειας κλπ. Και το πιο σημαντικό πράγμα: η ελευθερία της γνώμης απειλείται. Ο νέος νόμος πρέπει να εξασφαλίσει το μέλλον του Τύπου. Ο Freidhelm Greis του Golem.de υπολόγισε ότι ο νέος κοινοτικός νόμος περί πνευματικής ιδιοκτησίας ευνοεί όντως μόνο τους μεγάλους εκδοτικούς οίκους και τα συντακτικά γραφεία, και όχι τα μικρότερα και πιο κρίσιμα. Ο εκδοτικός οίκος Axel Springer θα λάβει επί του παρόντος σχεδόν το 64% των εισοδημάτων από την αριστερή φορολογία.
Αυτό αποδεικνύει ποιον υπηρετούν οι τεχνοκρατικοί των Βρυξελλών. Μας απαλλάσσουν σταδιακά τις ελευθερίες μας, έτσι ώστε οι μεγάλες εταιρείες να μπορούν να κερδίσουν ακόμα περισσότερα κέρδη. Μια εταιρεία που θα χάσει με την εισαγωγή των νέων οδηγιών της ΕΕ είναι η Google. Θα έπρεπε να μοιράζεται εκατομμύρια ευρώ των εσόδων της, ακόμη και στη Γερμανία, με τους παρόχους ιστότοπων, τους εκδότες και τις εταιρείες ποδηλασίας στις οποίες μεταδίδονται τα αποτελέσματα αναζήτησης.
Η Google έχει ήδη μια τέτοια εμπειρία στην Ισπανία, όπου ένας τέτοιος αμφιλεγόμενος νόμος εισήχθη ήδη από το 2014. Οι εκδότες ελπίζουν ότι ο νόμος θα τις καθιστά πλουσιότερες. Οι χρεωστικές άδειες σε τρέχοντα δελτία τύπου θα πρέπει να κάνουν την αμερικανική εταιρεία να βγάζει χρήματα γι ‘αυτούς. Και κοιτάξτε τι συνέβη: η Google απλά έκλεισε τις Ειδήσεις Google της στην Ισπανία για να μην χρειαστεί να πληρώσει οποιαδήποτε τέλη. Παρόλο που οι Ειδήσεις Google δεν περιελάμβαναν διαφήμιση, με την οποία η εταιρεία κερδίζει κυρίως τα χρήματά της, η Google δεν έχει προστιθέμενη αξία από τότε που προήλθε από αυτήν την υπηρεσία πληροφοριών (η Google απλώς έχασε πολλούς αναγνώστες). Και οι ισπανοί εκδότες « έχουν πυροβοληθεί στο πόδι με αυτό: επειδή με εξωτερική πρόσβαση η πρόσβαση έχει μειωθεί κατά διψήφια ποσοστά» .
Τέλος, θα αναφέρω μόνο ένα άλλο άρθρο 11, τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
«Ο καθένας έχει το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης. Αυτό το δικαίωμα θα περιλαμβάνει την ελευθερία έκφρασης απόψεων και την παραλαβή και διάδοση πληροφοριών και ιδεών χωρίς την παρέμβαση της δημόσιας αρχής και ανεξάρτητα από τα σύνορα ».
Τα πνευματικά δικαιώματα δεν πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο τα θεμελιώδη δικαιώματα. Περίοδος.
https://www.zerohedge.com/news/2018-11-13/acta-20-end-freedom-internet
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου